Verkamaðurinn - 11.03.1930, Blaðsíða 3

VERKAMAÐURINN
3
Að óreyndu skal það ekki ætlað.
Árið 1Q30 er merkisár í sögu
þjóðarinnar. Ættum vér ekki að
minnast þess með þvi að inna af
hendi parflegt verk, fyrir oss, fyrir
bæ vorn, fyrir þjóð vora. >Alþýðu-
húsið* á að byggjast frá grunni á
þessu ári.
Vér getum það, ef
vér viljum.
----o-----
Leikhúsið.
Eins og stuttlega var sagt frá i
siðasta Verkam. er Ieikfélagið byrjað
að sýna franskan gamanleik, sem
heitir »Æfintýrið«. Efnið er ekki
umfangsmikið eða sérlega sjaldgæft
í skáldsögum og leikjum frá fyrri
tíð. Blendin hefðarfrú hefir komist
að því að sonur hennar hefir lagt
hug á stúlku, sem dvelur á heimili
þeirra, en kerla ákveður að stíja
þeim sundur. Sonurinn er séndur
burtu og frúin er að því komin að
pússa ungfrúna saman við aðstoð-
armann í fjármálaráðuneytinu, hálf-
gerðan sérvitring, sem hefir nóg
efni, en lítið annað er gengur í
augu kvenfólksins. Alt er til. Brúð-
urin komin íkjólinn, gestirnir bíða —
en á síðustu stundu kemur elsk-
huginn og nemur brúðurina^ burt
fyrir nefinu á brúðgumanum og
öllu veislufólkinu. Flóttinn endar hjá
góðu ömmunni úti á landsbygðinni.
Par lendir alt f misskilningi og
' leikarahætti, en endar vel eins og
I æfintýrunum. Ungu hjúin ná
saman og hinn ógæfusami brúð-
gumi beygir sig undir dóm örlag-
anna og er feginn að vera laus
við alt giftingarumstang. Allur er
leikurinn hinn spaugilegasti frá upp-
hafi til enda og vel saminn.
Héildarsýning leiksins tekst vel.
Hefir hr. Ágúst Kvaran verið leið-
beinandi, og hr. Freymóðurjóhanns-
son leikstjóri iog annast útbúnað
Ieiksviðsins, sem er mjög fallegt.
D’Eguson greifa leikur hr. Friðrik
Ásmundsson Brekkan. Oreifinn er
hæglátt góðmenni Og fornminja-
grúskari og tékst hr. Brekkan vel
að sýna þessa hlið greifans. En
gerfi hans mætti vera nokkru snyrti-
Iegra og hann öllu hvassari er hann
söðlar um í leikslokin og setur
konu sinni stólinn fyrir dyrnar.
Gisele d’Eguson, frúarskassið, leikur
frú Emilía Jónasdóttir ágætlega.
Tekst henni misfellulaust að ná
fasi og raddblæ þessa sjóðbullandi
vargs og ástríðufullu konu, sem
ekki þekkir hóf í nokkrum hlut.
flndré, son þeirra, leikur hr.
Zófonias Árnason, djarflega og
frjálst, en mætti vera' mýkri, og
innilegri við ástmey sína.
Helene de Trévillac, ungfrúna, sem
alt rís út af, leikur ungfrú Dagrún
Halldórsdóttir. Er leikur hennar yfir-
leitt góður, og sumstaðar ágætur.
Helst skortir hana innileik, bæði I
framkómu við ömmuna og elskhug-
ann. Er það mesta furða, á annari
eins »keleríis«-ö!d og nú er, hve
mörgu fólki gengur erfiðlega að
sýna eðlileg ástaratlot á leiksviði.
FrÚ de Trévillac. ömmuna, leikur frú
Svava Jónsdóttir. Er hlutverk hennar
það besta í leiknum og tekst frúnni
vel að fylla það út, og sumstaðar
ágætlega. F*ó mætti hún vera að-
súgsmeiri sumstaðar, og skýrmæltari.
Valentin le Barreyer, hinn ógæfusama
brúðguma.leikurhr.JónNorðfjörðog
gerir það snildarlega. Er leikur hans
gæddur óvenjulegri nákvæmni — af
óvönum leikara að vera — og yfirlætis-
lausri »komik«, sem sjaldgæf er
hér á leiksviði. Var hann, einn leik-
enda, kallaður fram í leikslok fyrsta
kvöldið, sem leikið var.
Pá eru talin stærri hlutverkin.
Leikendur eru alls 14. Smærri hlut-
verkin eru öll sæmilega af hendi
leyst, nema Jeantine, þjónustustúlka
úti á landsbygðinni, þar sem 2. og
3. þáttur fara fram. Uagfrú Freyja
Antonsdóttir sýnir þar persónu, sem
fyrirfinst ekki hjá höfundum leiks-
ins. Jeantine er látlaus »komisk«
spegilmynd af alþýðufólkinu úti á
landinu, með sínum sérkennilegu
skoðunum á hlutunum og einkenni-
lega talsmáta, en engin flennugerð-
ur, sem hangir í pilsunum sínum
I. O. Gr. T.
Brynja nr. 99. Fundur annað kvðld £
venjulegum stað og tíma. Skemtiatriðú
»VaðaIU.
og hleypur um eins og fáviti. Er
harla einkennilegt að leiðbeinandinn
skuli hafa leyft það, að persóna sú,
sem ungfrú Freyja sýnir, skuli hafa
verið tekin inn f leikinn, en hinni
slept, sem er hreinasti gimsteinn
frá höf. hendi ef rétt væri sýnd.
Áhorfendur virðast hafa skemt sér
ágætlega það sem af er, og ekki
eru líkindi til að það fari minkandt
eftir því sem oftar verður leikið og
meiri festa verður í sýningunum en
næst í fyrstu leikjum. Smámisfellur
eiga að geta horfið, listin að aukast,
ýlhorfandl.
------o------
Úr bœ og bygð.
Kristniboðsfélögin á Akureyri efna tit
samkomu í fundarsal Hjálpræðishergins
annað kvöld. Er samkoman haldin til að
safna fé, sem senda á til trúboðsstöðvanna
í Indlandi, og á að verja því til að bæta
úr hungursneyð í landinu. Sira Friðrik
Rafnar talar á samkomunni.
10. April s. I. andaðist í Winnipeg Ing-
unn Jónatansdóttir, systir Sigurðar Jóna-
tanssonar verkam. hér í bæ. Hún var síð-
ari kona Hrólfs Matthiassonar frá Drafla-
stöðum, föður Sigurðar Hrólfssonar skip-
stjóra. Vestur um haf fóru þau 1903 og
bjuggu lengst af í Winnipeg.
Á Sunnudaginn var ekki hægt að hringja
við messu í kirkjunni, af því enginn við-
staddra kunni það vandaverk. Davíð Sig-
urðsson ekki f bænum og Karl Sigurjóns-
son veikur. Er ekki sjáanlegt annað en
sóknarnefndin verði að halda hringjara-
námskeið á næstunni, svo ekki Iendi f
öngþveiti í annað sinn.
NÝJA-BÍO sýnir hina vinsælu myndr
»Alþýðumaðurinn« annað kvöld. Hvar-
vetna sem þessi mynd hefir verið sýnd,
hefir þótt mikið til hennar koma.