Verkamaðurinn - 02.06.1934, Blaðsíða 1
VERKA
URINN
Otgefandi: Verklýðssamband Norðurlands.
XVII. árg.
Akureyri, laugardaginn 2. júní 1934.
45. tbl.
„Réttvísin” og verkalýðurinn.
»Vitnin« taka aftur framburð sinn.
»Réttvísin« höfðar mál gegn 1 verkakonu
og 6 verkamönnum.
Réttirofsóknirnar gegn verka-
lyðnum fletta ae betur og betur
ofan af yfirstéttinni. Árni Bjarnar-
«on, sem kærði Oeorg Karlsson
fyrir það að hann befði tekið i
handleggina á sér, snúið upp á þá,
og dregið sig út úr hvítliðinu og
misþyrmt sér svo að hann hefði
verið sár og aumur i handleggjun-
um, hefir nú mötmælt pessu algjörlega.
Er nú ekki nema um tvent að
gera, annaðhvort er Árni orðinn
tvisaga eða þá að Torfi Hjartar full-
trúi bæjarfógeta og tollþjónninn
hafa samið kæruna i nafni Árna
þ. e. a. s. lalsað hana.
Lútber rafvirki, þverneitar nú að
hann hafi verið sfðubrotinn; senni-
lega eru nú allir iæknar bæjarina
búnir að skoða hann margsinnis
og ekkert vottorð verið fáanlegt
um sfðubrot.
Tollþjónninn sór við nafn guðs
almáttugs að Elfsabet hefði slegið
af sér húfuna og œ 11 a 0 að rifa
aig I! Pykir það frækilega gert að
sverja pað, sem aðrir eiga að hugsall
Má segja að hart sé f ári hjá
yfirstéttinni, þegar hún skirrist
ekki við að koma jafn nakin fram
4 sjónarsviðið eins og raun er á f
þessum >réttarhðldumc.
>Réttvísin« hefir nú að loknum
þessum svívirðilegu >réttarhöldum<
og svardögum hðfðað mál gegn
Jakob Árnasyni, Jóni Rafnssyni,
Elfsabetu Eiriksdóttur, Sigþór jóh-
annssyni, Erlendi Iadriðasyni, Oe-
org Karlssyni og Jóni Árnasyni
fyrir — eftir því sem talið er í
stefnunni — brot á 12. kapitula
almennra hegningarlaga handa ís-
landi, frá 25. júní 1869!!
Petta eru nú viðtökurnar, sem
verkalýðurinn fær, þegar hann beitir
minsta kosti kr. 70.000.
Á saraa tfma og verkamenn
ganga hópum saman atvinnulausir
um göturnar, vegna þess að bur-
geisarnir neita þeim um vinnu og
bera þvi við að nægilegt fé sé ekki
fyrirliggjaodi til þess að stofna til
atvinnubóta, þá er fé bæjarins aus-
ið f hvítliða og fasistaforingja bæði
beint og óbeint.
Á sfðasta fundi rafveitunefndar
var samþykt að fella niður skuldir
ýmsra burgeisa bæjarins, fyrir raf-
magn. Að þessu sinni nam sú
upphæð, sem samþykt var að gefa
eftir, um kr. 7.000. Eru það aðal-
sér fyrir samtökum til þess að
verjast arðráni og kúgun yfirstétt-
arinnar, sem veltir sér f alsnægt-
unum, sem verkalýðurinn hefir
■k8pað með orku sinni. En yfir-
stéttinni skjátlast, ef hún álitur að
hún geti með þessum ofsóknum
hrætt verkalýðinn frá allri frekari
baráttu fyrir frumstæðustu lifsþðrf-
um sfnum.
Verkalýðurinn á eftir að svara
fyrir sig. Hann á síðasta ieikinn,
og þá duga engin Ijúgvitni til þess
að forða yfirstéttinni frá þvf að
flosna frá sfnum illa fengna valda*
stóli.
lega hinir svokðlluðu >betri borg-
arar< bæjarins, þessir >löghlýðnu,
heiðarlegu og framtakssömu< menn
sem skulda bæjarfélaginu fyrir raf-
magn. Nema pessar skuldir aö minsta
kosti um 70.000 krúnum. Fasistarnír f
»Sjálfstæðis<gærunum, eins og Kail
Nikulásson, sem skuldar um kr. 1800, Ösk-
ar I Esju, Alpýðuflokksbroddurinn og hvit-
liðinn JÓn Noiðfjörð og fjölda margir
aðrir af sifku tagi, hafa auðsjáan-
lega áunnið sér alveg sérstaka hylli
burgeisanna f bæjarstjórninni. Pess-
ir menn eru ekki rúðir inn að skyrt-
unni með lögtaki.
Svindlið í bæjarstjórninni.
»Sjálfstæðis«broddarnir skulda
bænum stórfé fyrir rafmagn.
Rafveitunefnd samþykkir að gefa eftir rafmagnsskuldir
sem nema kr. 7.000. Útistandandi skuldir fyrir rafmagn