Verkamaðurinn - 06.12.1938, Blaðsíða 2

2
VERKAMAÐURINN
hann að ÓmÖgillegf hefði verið að
kistuleggja inni í umræddu húsi,
hvorki á elri eða neðri hæð og íeyfir
sér síðan að vísa til vottorðs
(vafalaust frá Árna Stefánssyni
°g Eggert Melstað) þessum tull-
yrðingum sinum til stuðnings.
í fyrnelndu vottorði er aðeins vottað að
ðkleiit sé að koma líkkisto upp eða niður
stipann er liggur upp á etri hæðina, og
inn í stofu á neðri hæð sé aðeins
hægt að koma tómri likkistu með pvi að
reisa hana á enda.
Fyrnefndar staðhæfingar Sveins Bjarna-
sonar um aðaialriði pessa máls,
bafa því ekki vlð mlnstu
rök að styðfast eins
og eftirfarandi vottorð
sanna óhrekjanlega.
Eftir að við undirritaðir, sam-
kvæmt beiðni Jakobs Árnasonar,
ritstj. höfum athugað forstofu og
glugga í húsinu Norðurgötu 9,
Akureyri, og rannsakað hvort
hægt væri að fara þar inn með
líkkistu af venjulegri stærð, vilj-
um við lýsa yfir því að ekki hafi
þurft að kistuleggja úti þar sem
tvær leiðir eru til að koma kistu
inn í húsið og kistuleggja þar.
Önnur sú, að bera hana inn í
forstofuna og kistuleggja þar, eða
taka úr glugga á herbergi því er
lik Guðrúnar Oddsdóttur hvíldi
í og kistuleggja í fyrnefndu her-
bergi.
Akureyri, 5. des. 1938.
Hermundur Jóbannesson, smiður.
Þorsteinn Stefáusson, smiður.
Að gefnu tilefni lýsum við því
yfir, að við hefðum að sjálfsögðu
veitt Sveini Bjarnasyni, fram-
færslufulltrúa. Akureyri, leyfi til
að kistuleggja Guðrúnu sál. Odds-
dóttur, í forstofunni á neðri hæð
hússins Norðurgötu 9, ef hann
hefði aðeins farið fram á það.
Akureyri 4. des. 1838.
Þorbjörg Jónsdóttir.
Valdimar Kristjánsson.
Helga Sigfúsdóttir.
Sveinn Bjarnason segir m. a.
ennfremur í grein sinni:
»Jafn ósatt er pað að »ijðldi baroa«
hali satnast paroa að. (Leturbreyting
min). Pað er rétt, að eg varð var
við þrjá krakka . . . . « Til þess
að »sanna« þessi ósannindi sin
gat Sveinn ekki einu sinni fengið
blekkingavottorð eins og t. d. frá
trésmiðunum. En eftirfarandi
vottorð gefur glögga hugmynd
um hversu þessi staðhæfing
Sveins er fjarri sannleikanum.
Það vottast hér með, að gefnu
tiiefni, að fjöldi barna var áhorf-
andi að þvi, er Sveinn Bjarnason,
framfærslufulltrúi, kistulagði Guð-
rúnu sál. Oddsdóttir úti fyrir
húsinu Norðurgötu 9, Akureyri.
Akureyri 4. des. 1938.
Þorbjörg Jónsdóttir.
Valdimar Kristjánsson.
Helga Sigfúsdóttir.
Rannveig Kristjánsdóttir.
Til dæmis um hve Sveinn
Bjarnason lét sér ant um Guð-
rúnu sál. í banalegunni vísa eg
til eftirfarandi vottorða:
Við vottum hér með, að gefnu
tilefni, að Guðrún sál. Oddsdóttir,
er andaðist 20. f. m. í Norður-
götu 9, var alein í ibúð sinni að-
faranótt 16 f. m., þrátt fyrir það
að hún væri þá auðsjáanlega
orðin mjög alvarlega veik.
Akureyri 4. des. 1938.
Þorbjörg Jónsdóttir.
Valdimar Kristjánsson.
Helga Sigfúsdóttir.
Sigurður Kristjánss.
Við undirrituð vottum hér með
að við heyrðum Jóhönnu H.
Jónsdóttur, Ránarg. 6, Akureyri,
margsinnis klaga yfir því að hr.
Sveinn Bjarnason, teldi ekki þörf
þess að vakað væri yfir Guðrúnu
sál. Oddsdóttur í banalegunni.
Akureyri 4. des. 1938.
Vagn Pétursson.
Helga Sigfúsdóttir.
Valdimar Kristjánsson*
Sigurður Kristjánsson.
Þorbjörg Jónsdóttir.
Rannveig Kristjánsdóttir.
Séu þessi vottorð borin saman
við vottorð Jóns Geirssonar get-
ur maður ekki efasl um að meira
en litil tregða hefir verið hjá
Sveini á því að veita Guðrúnu
sál. >fljótt og fúslega« þá nauð-
synlegustu hjúkrun, sem hún
þurfti í banalegunni, þegar hann
jalnvel lét þessa gömlu veiku konu
vera ateina eina nóttina rétt áður
en hún dó. Viðvíkjandi vottorðí
Jóns Geirssonar læknis, má enn-
fremur benda á það að bann
hefir undirritað þá áskorun til
bæjarstjórnar, sem birt er á öðr-
um stað hér í blaðinu. Ennfrem-
ur er rétt, úr því hann hefir gef-
ið umrætt vottorð, að geta þess
að Jón var búinn að láta ýms
athyglisverð orð falla við ýmsa
menn áður um Svein og fram-
komu hans.
1 grein minni hér í blaðinu 26.
f.m. skýrði ég frá því að tvær
konur, er komu að, er Sveinn
hafði borið líkið út, og vildu búa
um það í kistunni, hefðu, vegna
þess hvað Sveinn rak eftir, ekki
getað búið þar um líkið eins vel
og þær vildu og að Sveinn hefði
svarað ómjúklega þegar honum
var bent á að þessar aðfarir
hans væru óvenjulegar. Fylgir
hér vottorð þessu til staðfestingar.
Að gefnu tilefni vil eg taka það
fram, að þegar eg, ásamt Jóhönnu
H. Jónsdóttur, kom að þar sem
Sveinn Bjarnason, framfærslu-
fulltrúi, var að kistuleggja Guð-
rúnu sál. Oddsdóttur úti, lét eg
orð falla á þá leið, að svona að-
farir hefði eg aldrei séð áður,
svaraði hann því til, að hann
hefði ekki begérað mig þangað.
Ennfremur vil eg votta það, að
eg fór, ásamt nefndri Jóhönnu, 1
bil upp á sjúkrahús, til þess að
búa betur um lík Guðrúnar þar
uppfrá, þegar við fengum ekki
svigrúm, vegna eftirreksturs Sveins
Bjarnasonar, til að búa um líkið
niður hjá húsinu Norðurgötu 9,
eins vel og við vildum.
Akureyri 4. des. 1938.
Hildur Sigfúsdóttir.
I sambandi við vottorð S.
Helgadóttur og Björns Ásgeirs-
sonar, er rétt að vekja athygli á