Verkamaðurinn - 02.09.1939, Síða 4

4
VERKAMAÐURINN
Bólsturgerðin
er flutt í H afn arstræti 8 7
(verzlunarhús Jóns G. Guðmanns)
KARL EINARSSON
Sími 313.
Sósíalistaíélag Akureyrar
heldur fund í Verklýðshúsinu sunnud. 3. sept. kl. 3,30 e.h.
FUNDAREFNl:
1. Félagsmái.
. 2. Heimsástandið.
Félagar, sem eru í bænum, eru hvattir til að sækja fundinn.
S T J ó R N I N.
Hraðferðir — — Steindórs
e í Frá Akureyri: p u F r á Akranesi:
Alla sunnudaga Alla sunnudaga
Alla mánudaga Alla mánudaga
Alla fimtudaga Alla miðvikudaga
Alla laugardaga Alla föstudaga
Alll hraðferðir um Akranes. Sjóleiðina annast m.s. Fagranes. Afgreiðsla á AkureyrC Bifreiðastöð
Oddeyrar. STEINDÓR.
unum í verð« — því ekki hefði
þurft annað en að auglýsa þærll!
Minnir þetta nokkuð á hið
fræga »úrræði< Erlings i rafveitu-
málinu, þegar hann ráðlagði að
»síma bara< eftir peningum til
rafveitubyggingarinnar 11! og hefði
liklega hvorutveggja orðið að
svipuðu gagni.
En fyrst Erlingur er að væla
þetta, er skorað á hann að tilfæra
hvað »Verkam.« hefir ofsagt, um
þetta mál, i garð innflutnings-
nefndar og rikisstjórnar.
Geri hann það ekki, skoðast
það sem sönnun þess að »tudda-
skaparins« sé annarstaðar að leita,
en hjá »Verkam.« eða »Steingrimi
fjárhagsnefndarmanni«.
Styrjaldaræði Hitlers...
(Framh. af 1. síðu).
hungurskömtun nazistayfirvald-
anna. Hitler hefir útnefnt Göring
sem eftirmann sinn og Rudolf
Hess eftirmann hans, ef eitthvað
skyldi koma fyrir þá Hitler og
Göring!
Nýfastu fregnir.
í nótt voru öll ljós slökt í Lon-
don og hverskonar varúðarráðstaf-
anir aðrar gerðar. Um 400 þús.
börn voru flutt frá London í gær
og í dag er brottflutningunum
haldið áfram-
Þýskir flugmenn hafa gert loft-
árrásir á margar óvíggirtar borgir
í Póllandi enda þó nazistastjórnin
væri búin að tilkynna að loftárás-
ir yrðu aðeins gerðar á víggirtar
borgir. Þýsku árásarflugvélamar
voru víða hraktar til baka. Það
hefir vakið mikla athygli að
margar þýsku sprengikúlurnar
hafa ekki sprungið.
í Danzig segjast Pólverjar hafa
hrakið nazistana til baka þrívegis.
Ennfremur hefir pólski herinn
hrundið árásum nazistahersins
sem gerði innrás frá Austur-
Prússlandi og Slovakíu. Margar
þýskar flugvélar hafa verið skotn-
ar niður, m. a. 7 í Cracow og 4 í
Gdynia.
Forseti Póllands og Rydz-Smigly
herforingi hafa haldið útvarps-
ræður og kvatt þjóðina til að
veita innrásarliðinu öflugt við-
nám.
Roosevelt ávarpar Bandaríkja-
þjóðina á morgun. Fregn frá
Stokkhólmi hermir að almenn-
ingsálitið í Bandaríkjunum sé óð-
um að breytast á þá leið að hlut-
leysislögunum verði breytt og
Bretum og Frökkum hjálpað um
matvæli, lán og hergögn, en jafn-
framt sé sterk alda í þá átt að
Bandaríkin sendi aldrei framar
herlið á blóðvellina í Evrópu. í
nýlendum Bretlands og sambands-
löndum fer fram margskonar
stríðsundirbúningur- Ástralía og
Nýja Sjáland hafa lýst yfir hern-
aðarástandi. í írska fríríkinu hefir
varalið verið kvatt til vopna.
Senatið í Burma hefir lýst yfir
stuðningi við Breta.
Rauði herinn mátti ekki . . . .
(Framh. af 1. síðu).
enska stjórnin að setja Póllandi
skilyrðin um það hvernig sú að-
stoð yrði veitt, og það væri aug-
ljóst að England gæti ekki varið
landamæri Póllands nema með
hjálp Rauða hersins. Þessu svar-
aði Chamberlain engu. Hann, full-
trúi enska íhaldsins og auðvalds-
ins, vissi eins og pólska herfor-
ingja- og aðalsmannastjórnin að
það var alltof hættulegt fyrir yf-
irstéttir þessara landa að leyfa
kúguðu pólsku bændunum og
verkamönnunum að hafa náin
kynni og samstarf við Rauða her-
inn. Það gat haft hættulegar af-
leiðingar. Heldur vildu þessar í-
haldsstjórnir völd fasistanna.
RABARBARI
kostar aðeins 30 811. h|á
«F6ni Gnðmann
biglfirðingar samein-
aðir...................
(Framh. af 1. sfðu).
þessu óskiljanlega framferði,
krefst fundurinn að ríkisstjórnin
taki málið til meðferðar á ný og
veiti leyfi til þess að endurbyggja
„Rauðku“ með 5000 mála afköst-
um á sólarhring og leggja að öðru
leyti engan stein í götu málsins.
Ennfremur skorar fundurinn á
stjórn Útvegsbanka íslands h. f.
að standa við áður gefin loforð
um ábyrgð á erlenda láninu til
endurbyggingar „Rauðku“.
„Almennur borgarafundur, hald-
inn á Siglufirði 27. ágúst 1939,
skorar á Þormóð Eyjólfsson að
leggja niður umboð sitt í bæjar-
stjórn Siglufjarðar. Lítur fundur-
inn svo á, að hann sé algerlega
búinn að fyrirgera rétti sínum
sem bæjarfulltrúi með framkomu
sinni í „Rauðku“-málinu og ýms-
um fleiri velferðarmálum Siglu-
fjarðar. Fundurinn skorar enn-
fremur á bæjarstjórn Siglufjarðar
að samþykkja samskonar áskor-
un'*.
26
humarinn eigi almennilega skel. Að vísu er eg
rétttrúaður Júði, en takmörk eru þó fyrir öllu“.
Að því er snerti leikhús og opinberar skemtanir,
þá voru tekin humartök á þessum málum. Rétt-
trúaðir Júðar máttu alls ekki, samkvæmt réttu
lagi, sækja leikhús og hringleiki, en engu að síð-
ur fóru þeir þangað. Appollos og eg urðum engar
undantekningar. Við skemtum okkur prýðilega.
Við horfðum á marga gleðileiki Menanders, sem
nú eru týndir. Þeir voru taldir hálfúreltir, en vel
var þó hægt að skemta sér, þegar bestu leikarar,
sem uppi hafa verið, léku hlutverkin, á fremsta
leiksviði veraldar. Minna var gaman að sorgleikj-
um gullaldarskáldanna. í þeim var heilmikið af
söng, feikna aríur og þvílíkt, svo að það urðu eins-
konar óperur. En eg hefi aldrei söngelskur verið.
Sorgleikirnir áttu erfitt með að keppa við hina
léttúðarfullu látbrigðaleiki með skrautlegum út-
búnaði. Þar gafst á að líta brennandi hallir,
grimmar orustur og fíla, sem dönsuðu á streng.
Margir kusu helst að sjá ósiðsamlega skrípaleiki.
Eftir leikhústíma — en þá var altaf leikið um
hábjartan dag í glaða sólskini — borðuðum við,
þegar svo bar undir, góðan miðdag á skrautleg-
ustu veitingahúsum heimsborgarinnar. Egyptskir
töframenn, negraheljarmenni, magadansmeyjar og
allskonar fjölleikafólk skemti gestunum.
Og ástin — fyrsta ást mín! Eg gæti auðveldlega
skrifað heila minningabók um glaðvær stúdentsár
í Alexandríu. En — þessi litla bók á að segja frá
persónulegum kynnum við Jeaús, sem aldrei
27
hepnaðist að koma til Alexandríu — svo að eg
verð að fara fljótt yfir.
Eg var fimm eða sex ár í borginni. Við pabbi
skrifuðumst stöðugt á, svo að eg fylgdist vel með
því sem heima gerðist hjá fjölskyldu minni og
öðrum. Pabbi sagði með að rómverski landshöfð-
inginn, sem gerði Jósep frænda að æðstapresti —
og við höfðum því samúð með — hefði látið af
embætti. Eftirmaður hans væri einhver Pontius,
með eftirnafninu Pílatus. Enginn kannaðist við
þessa mannspersónu. (Efraím hélt þó að Pontíar-
nir væru af eldgamalli og tiginni höfðingjaætt, sem
væri nú bláfátæk. Ef hinn nýi landshöfðingi væri
þeirrar ættar, mátti búast við ránum og féfletting-
um í stórum stíl. Ef til vill var hann nýr á nál-
inni, en ekki var það betra.
1 öðru bréfi — hinu síðasta sem eg fékk fra
honum í Alexandríu — skrifaði faðir minn, sem
var þó alls ekki gamall orðinn, að heilsan væri
farin að bila og kraftarnir að fjara út. Þegar eg
las bréfið, grét eg ákaft, og strax var ákveðið að
eg færi heim.
Síðast í bréfinu skrifaði faðir minn: „Hér í Galí-
leu starfar enn einu sinni nýr „barabba“. Hver
heldur þú að það sé? Enginn annar en Jesús,
sonur Jóseps múrara. Þú manst víst eftir honum.
Hann er elsti bróðir Símonar vinar þíns“.
(„Barabba“, sem þýðir „sonur föðursins“, var
auknefni, sem við rétttrúaðir Júðar gáfum hinum
fölsku Messiasarpostulum, sem nefndust „guðs