Verkamaðurinn - 22.02.1963, Qupperneq 3

Það munu vajalaust margir
hafa hlustað á þann boðskap,
sem Ólafur Thors flutti í út-
varpið, er hann kom heim af
fundi Norðurlandaráðs. Þar
var tœpast nokkur málsgrein án
þess, að talað vceri um eitthvert
bandalag.
Ólafur sagði, að mjög hefðu
menn þar ytra harmað, hve illa
horfði með framtíð Efnahags-
bandalagsins eftir að neitað
var að taka við Bretum. Og
auðfundið var, að sjálfur
harmaði hann ekki minnst,
hvernig komið vceri. Þá sagði
hann, að menn hefðu minnk-
andi trá á tollabandalagi Norð-
urlanda. Aftur á móti talaði
hann fjálglega um Fríverzlun-
arbandalagið og mátti skilja,
að ná lœgi nœst fyrir, að Is-
lendingar reyndu að komast
inn í það bandalag.
í rœðu sinni hjá Norður-
landaráði mun Ólafur þó hafa
tekið fram, að hann vildi ekki
láta mjög ákveðnar skoðanir
í Ijósi vegna þess, að fram-
undan vœru kosningar á ls-
landi, en lagði áherzlu á, að
ísland yrði að komast með í
evrópskan markað, sem sé eitt-
hvert bandalagið.
Það er mikil hörmung,
hvernig komið er fyrir miklum
hluta íslenzkra stjórnmála-
manna. Þeir hafa misst alla trá
á, að Islendingar geti staðið á
eigin fótum. Þeir halda því
fram, að við getum ekki rekið
viðskipti við aðrar þjóðir nema
ganga til víðtœks samstarfs við
þær og helzt að fela þeim for-
sjá flestra okkar mála. Og
hlægilegt er, að þeir, sem hæst
gala um nauðsyn okkar á inn-
göngu í ein og önnur bandalög
á sviði viðskipta og stjórnmála
tala manna mest um frjálsa
verzlun. Þetta er þó kannske
ekki stórfurðulegt, ef þess er
gœtt, að þessir sömu menn hafa
þegar vélað þjóðina inn í hern-
aðarbandalag. Hefur þó aldrei
neinn getað skilið né átskýrt,
hvað við áttwm í það bandalag
að gera.
Það varð mikil sorg í her-
báðum stjórnarflokkanna, þeg-
ar leiðin inn í Efnahagsbanda-
lagið lokaðist að sinni, og
vissulega munu helztu forystu-
menn Framsóknar einnig hafa
grátið, þótt þeir þurrki vand-
lega af sér tárin áður en þeir
koma fram fyrir háttvirta kjós-
endur.
En svo sterk er löngun þess-
ara manna í bandalög með er-
lendum ríkjum, að jafnskjótt
og ein leið lokast er farið að
rœða um aðra. Fyrst ekki er
hœgt að komast strax í Efna-
hagsbandalagið er ná farið að
tala um að reyna við Fríverzl-
unarbandalagið, og jafnframt
er tœplað á því, að kannske
sameinist ná þessi bandalög
einhvern tíma og við komumst
inn í Efnahagsbandalagið. Það
hefur ef til vill aldrei verið
jafnglöggt, hvað þeir vilja.
En mikil er niðurlœging
þessarra manna, að þeir skuli
ekki lengur treysta þjóðinni til
að annast sjálf stjórn eigin
mála, heldur heldur leggja allt
kapp á að koma forsjá mála
okkar á annarra hendur, át-
lendra manna.
Ú tlendingadekrið og til-
beiðsla alls sem átlent er œtlar
lengi að vera hér landlœgt og
gera þjóðinni marga skráveif-
una. Fyrir utan allar tilraunir
til að komast inn í „bandalög“
má benda á, að vart er nokkru
máli orðið ráðið til lykta án
þess, að sóttir séu átlendir
„sérfrœðingar“ til að fjalla um
það og segja fyrir um, hversu
með skuli fara. Svo langt hefur
þetta jafnvel gengið, að fengn-
ir voru átlendingar til að segja
fyrir um hvernig reka skyldi
strandferðaskipin þannig að
siglingar þeirra kœmu að sem
beztum notum!
T il lítils er nu innlend-
um treyst orðið. En mörgum
hefur orðið hið átlenda ráð í
þessum efnum að hlátursefni:
Þið skuluð bara selja eitthvað
af þessum skipum, þá koma hin
að betri notum. — En ráðherr-
arnir í henni Reykjavík hlógu
ekki. Þeir skilja ekki grín.
En allar ráðningar á þessu
átlenda sérfrœðingadóti, og
það er ekki séð í launin við
það, eru einn hlekkur í þeirri
herferð, sem gerð hefur verið
að sjálfstœði þjóðarinnar. Með
því á að venja hana við fyrir-
skipanir og yfirráð átlendinga,
telja fólki trá um, að engu
verði vel stjórnað nema át-
lenzkir annist œðstu stjórn og
sœtta þjóðina við innflutning
erlendrar yfirstéttar. Þá verður
eftirleikurinn hægari, auðveld-
ara að berja niður andstöðu
gegn því, að þjóð og land verði
selt undir yfirráð erlendra
„bandalaga“, eins og það er
svo fallega orðað ennþá.
Það er mál að linni, tími til
kominn að sýna stjórnmála-
spekálöntunum, að lengra skuli
þeir ekki voga sér á þessari
voðalegu braut.
Þ.
I BANDALAG SKULU ÞEIR
SJÓVINNUNÁMSKEIÐS
um n. k. mánaðamót. Námskeiðið er ætlað unglingum 14 ára
og eldri. Kennsla fer fram tvisvar í viku og stendur nám-
skeiðið í einn mánuð.
Væntanlegir þátttakendur láti innrita sig á námskeiðið
fyrir 28. þ. m. í skrifstofu æskulýðs- og íþróttafulltrúa í
íþróttavallarhúsinu kl. 3—5 e. h. alla virka daga, sími 2722,
þar sem frekari upplýsingar eru einnig veittar um námskeiðið.
Æskulýðsráð.
ATVINNA
Einn til tveir reglusamir og laghentir piltar geta komizt að
við nám í brauðgerð vorri.
Nánari upplýsingar veitir Jóhann Franklín.
BRAUÐGERÐ
TIL SÖLU MJÖG GÓÐ TRILLA,
2-8 lestir að stærð, með nýlegri Skandiavél og miklum vara-
Elutum. Sjálfvirt línuspil getur fylgt. — Uppl. í síma 1516.
udagur 22, febrúar 1963
Kápur
r
a
FERMINGARSTÚLKUR
verða til afgreiðslu
á mánudag
í úrvali.
Verzlunin Heba
Sími 2772.
Munið árshátíð
Austfirðingafélagsins
á Hótel KEA n. k. laugardags-
kvöld kl. 8.30. — Sækið mið-
ana snemma.
JAFFA-
Appelsínur
Ný sending —
Kr. 22.00 pr. kg.
Sendum heim.
HAFNARBÚÐIN H.F.
Sími 1094
Auglýsið
í Verkamanninum.
ATVINNA
Vantar laghenta menn. — Mikil vinna.
SAMEINUÐU VERKSTÆÐIN MARZ H.F.
Shoutomót Ahureyror
í HRAÐHLAUPI, verður háð laugardaginn 23. og sunnudag-
inn 24. þ. m. — Keppt verður í öllum aldursflokkum karla
og kvennaflokki. Þátttaka tilkynnist Hjalta Þorsteinssyni,
Hólabraut 15, fyrir kl. 20 í dag, föstudag.
Skautafélag Akureyrar.
AÐVÖRUN
um stöðvun atvinnurekstrar vegna vangreidds
söluskatts.
Samkvæmt heimild í lögum nr. 10, 22. marz 1960, 12. gr.
verður atvinnurekstur þeirra fyrirtækja hér í umdæminu,
sem skulda söluskatt fyrir fjórða ársfjórðung 1962 eða eldri,
stöðvaður, þar til þau hafa gert skil á vangreiddum gjöldum.
Dráttarvextir falla á 1. marz n. k. fyrir síðasta ársfjórð-
ung og hækka á eldri gjöldum.
Bæjarfógetinn á Akureyri og
sýslumaðurinn í Eyjafjarðarsýslu.
20. febrúar 1963.
Verkamaðurinn — (3