Elding - 15.09.1901, Page 3

ELDING.
1GB
Hafnia
Amagertorv 6.
Kjobenhavn.
Det ældste og storste prívate danske
Livsforsikringsselskab.
Líf'sáb y r g ð ar fél agið
HAFNIA
býður tryggingu á lífi, höfuðstól, lífrentu o. fl.
gegn mjög lágum iðgjöldum.
Aðalumboðsmaður fyrir Island er
Daníel Tliorsteinsson Rvík.
Skrifstofan er hjá herra cand. phil. Einari
Gunnarssyni, Laufásveg 6.
atnaður
átta heíur verið mjög umhleypinga-
söm upp á síðkastið og horfir til
hálfgerðra vandræða ef eltki skiftir
um von bráðar. — Skemtanir eru
engar byrjaðar í bænum enn, nema
ef telja skyldi það með skemtunum
„fyrir fólkið“ að „trawlárar11 nokkr-
ir, sem lágu á höfninni, vöktu hór
óspektir í fyrra kvöld og höfðu upp
úr því næturgreiða í hegningarhús-
inu. Er þannig ekki annað sýnna
eu að bærinn niundi deyja út af i
deyfð og leiðindum, ef ekki væru
„trawlararnir" til að lífga upp tilver-
una svona öðru hvoru.
W~ Ó-d-ý-r
steinolía
hjá
C. Zimsen.
Hvergi í bænum fæst annað
eins úrval af
eins og hjá
J. P- BJARNESEN-
Til gamle og unge Mænd
anbefalei p ta det bedste det nylig i
betydelig udvidat Udgave udkomne
Skrilt af Med.-Raad Dr. Miiller osn et
og om dets radikale Helbredelse.
Priia iucl. Forsendelse i Konvolnt
1 kr. i Frimærker.
Curt Röber, Braunschweig.
Skibmandsgarn
fæst í verzluninni
„Godthaab“.
GaddLavír
fœst nú í verzluninni
„CJo(ltliaab“.
fæst hvergi jafn ódýr en þó vandað-
ur eins og hjá
J. P. Bjarnesen
Til verzlunar
eru nú komnar margar sortir af
OSTI.
Þar á meðal MYSUOSTURINN góði;
ann fremur reykt flesk og svínshöfuð.
J. P. BJARNESEN
j selur ágæta
ióðar= og MoHngla.
60
taktu grunnsökkuna með, og — já — náið þið
upp 6-þumlunga stálstrengnum og 12-þumlunga
kaðlinum. Það getur verið að ég þurfi á þeim
að halda“.
Þegar við rerum fram með kinnungunum á
Úraníu og störðum niður i tæran sjóinn, sá-
um við að hún hafði mjakast yfir slótt-
an steinflöt og þjappast inn á milli tveggja
stórra, lóðréttra kletta, eins snyrtilega og þráð-
ur í gegnum nálarauga. Hún hallaðist á hlið-
ina upp að öðrum klettinum og rauður botninn
á henni skar greinilega af við dökkan þarann,
sem óx út úr klettinum.
„Ef það kemur stinningskaldi stundarkorn“,
sagði skipstjórinn, „þá væri hún ekki lengi að
að fara. Eg held, svei mér, að hún sé lítið
sködduð. Mig langar til að ná í hana — það
verður þá að bresta eða bera. Við skulum koma
um borð og skoða lekann“.
Eg kommeðmælisökkuna oghleyptihenni gæti-
lega niður.. Tvö fet! Og húu lá á böndunum!
20 mínútum siðar keyrðu vélr.rnar Norðmanninn
áfram, með 6-þuml. stálstrenginn festan um aft-
urbitana i skutnum og um miðsigluna á Úraníu,
og nú strektum við alt hvað af tók.
í fyrstu hrotunni gekk ekkert. Við aðra at-
rennuna hrökk stálstrengurinn í sundur eins og
þráðarspotti.
57
Þetta gerðist alt svo fljótt og bátarnir voru svo
vel undirbúnir, að margir af hásetunum voru
ekki einu sinni búnir að gera sér ljósa grein
fyrir því, sem gerst haf ði, þegar þeir voru komn-
ir á stað út i myrkrið.
Craigie skipstjóri sat inni i klefanum sínum
og var að grúska í uppdráttum. Hann gerði
nú boð eftir mór, og þegarég kom inn, leit hann
upp og sagði: „Eg hef fundið merkt hérna á
uppdráttinn orðin „Brot. — Vafasamtu. En
uppdrátturinn er 7 ára gamall, og á eingum af
nýrri uppdráttunum sjást nein merki. Nú er óg
að hugsa um að svipast eftir þessu ólánsskeri,—
og ég býst við að það láti uærri að við hittum
á það, ef við höldum hér um bil í V.S.V. */4 V.
Hvað haldið þér?
„Það mun láta nærri“, svaraði óg. „En það
getur dregist að við finnum það, nema því að
eins að við setjum keiprétta stefnu, eða verðum
svo heppnir að það brjóti á því“.
Skipstjórinn kinkaði kolli, gekk út á varð-
brúna og gaf merki; í sömu svipan héldum við
hægt og gætilega af stað í áttina.
V.
Úrlausn málanna.
Það sem eftir lifði næturinnar hélt ég kyrru
fyrir á varðbrúnni. Ég lót mig litlu skift-a um