Vestri - 09.07.1904, Síða 3

36. BL.
VESTRI.
»43
verður við nánari athugun að játa að
hún hjer er nr. 2 í röðinni. En vjer
verðum aptur á móti að herða oss; því,
eins og menn sjá, samkeppnin ógnar
oss á alla vegu. Danskt fje og fram-
kvæmdarsemi verður að taka til starfa.
* *
*
Svo mörg eru þau orð sem blaðið
flytur. Það gleður oss að heyra að ís-
landi og ■ íslenzkri verzlun sje veitt eptir-
tekt og sömuleiðis ef horfur væri til að
samgöngur og samband við útlönd gætu
fjölgað og batnað. — Gufuskipafjelag
þetta er að öllum líkindum Thorefjelagið^
og er vonandi að fjelag það eigi eptir
að starfa enn mikið að samgöngubótum
fyrir Island.
Skýrsla og álit svensk-norska kon-
súlsins sýnir hve mikið kapp aðrar þjóðir
ieggja á að hafa vakandi auga á öllu er
getur bætt eða haft áhrif á verzlun
þeirra. — Má vænta þess að bein skipti
við Svíþjóð og Noreg gætu að ýmsu
leyti bætt verzlun vora. Því meiri sam-
keppni eða eptirsókn eptir íslenzkri verzlun
og varningi, því betra.
En alleinkennilegt virðist niðurlag
greinar þessarar, þar sem verið er að
tala um að Danmörk eigi tilkall til að
fá »bróðurhlutinn« (!!) af ísl. verzlun
Eu enginn er annars bróðir í leik og
jafnt er um samkeppnina að þ; r hugsar
auðvitao hver um sig, danskir peningar
eru ekki betri en norskir og svenskir,
og norskar vörur eru eklci betri þótt
þær gangi í gegn um greipar einhverra
umboðsmanna í Höfn. Slíkt nær auð-
vitað ekki svörum að Danmörk geti nú
átt tilkall til forrjettinda með ísl. verzlun.
Sem betur fer er nú úti sú tíð er Danir
bönnuðu utanríkis þjóðum verzlun hjer á
landi og rú dugar lítið þótt þeim þyki
súrt í broti að aðrar þjóðir skuli bola
þeim hjeðan burt í einu og öðru.
Vandræðalegt kák
virðist það hjá »Þjóðv.« þar sem hann
er að myndast við að svara. grein minni
» Sínum augum lítur hver á silfrið, < sem
birtist í 30. tbl. s-Yestra« eins og lesend-
ur blaðsins munu kannast við.
2>Þjóðviljinn« tekur langan nefsneið-
ing fram hjá aðalefni greinar minnar,
eins og sagt er um ónefnda persónu, ef
krossmark verður á götu hennar. Þá
leiðina sá hann. sjer ekki fært að fara að
rjettlæta það er jeg átaldi, í framkomu
hans. ITann fer jafnvel í enda greinar-
innar að lofa öllu góðu eins og góðu
börnin, og segist >vilja reynast nýju stjórn-
inni, sem hollur vinur;« en skyldi hann
ekki gleyma því þegar ærslin koma í
hann, blessaðan >ungan.<
Og mörgum hefir orðið á að biðja
guð að hjálpa stjórninni ef >Þjóðviljinn<
yrði vinur hennar, meðan hann er óvin-
ur hennar varar hún sig á honum sjálf.
I ramfaran wður.
>Ceies«
fór hjeöan Buður 2. þ. m. með skipinu fór
Flelgi Sveir.Bson tilvonandiíslands bankaút
bús-stjóri hjer, til að setja sig: inn í störf
íslrnds banka áður en útibúið tekor til
starfa, ennfr. br. Einar Teitsson o. fi.
»Vesta«
ko:a bingað 3. þ. m. og fór aptur morg-
URÍnn eptír, meö skipinu voru fjðlda margir
farþegar, en engir sem lengra ætluðu íengu
auðvitað að koma bjer í iand. Hingað til
bæj:>rins komu Jón Jónssoö verzlunarfnli-
tiúi (frá Múla.) L. Tang. kanpm. E Möller
rakari, (er ætlar að setja sig hjer niður)
o. fl. Með skipinu fór hjeðan Skúii
Eit arsson skósm. með naótorbát er hann
ætíar að hafa til flutninga á Eyjafirð í
sumar, og nokkrir fleiri,
-<i
Mótorbátarnir
eru uú óðum að fjölga en engin fnilnaðar
reynsla er þó fengin fyrir því hvernig þeir
gefast. »Þjóðv.« var eitthv^ð að geta um
nöín er þeim höfðu verið gefln í fyrra.
en ekki heflr enn orðið /art við að bhðið
hafl getið um að ritstj. þess heflr nú látið
smiða sjer nýjan mótorb^t og er hann al-
mennt kallaðnr »Rukkur,« eða »Rukkar-
iitn.« Hljóp skip þetta af stokkunum
dagiun áðnr en Sk. Th. kom að sunnan
síð ist. Ætlar hann að nota skip þetta til
að vísiíera hjá viðskíptamönnum sínum í
sumar. Og boudir nafn bátsins á að menti
búast við að nú sje komið að skuldadög-
unum. Það vantar sjaldan nærgætnina
hjá kaupin. að líða náungann þegar ílla
lætur í ári og íitið er til að borga með.
>3kálhoIt«
kom hingað í gær og fór aptur nm kvöldið.
Mislingarnir
eru nú farnir að færa út kvíaruar þrátt
fyrir aliar sóttvarnartiiraunir. Með »SkáI-
holti* frjettist að þeir væri komnir 4 2 bæi
í Soí ai; lasýslu Kirkjubó' í Steingrímsfirði
og Ós í Staðardal. Hvernig þeir hafa bor-
ist þangað hefir ekki frjezt greinilega. En
ekki glæðir þessi útbreiðsla trú muna á
að púttkvíumn verði að liði.
Hjer f bænum geisa. mislingarnir nú
sen óðast, margir að leggjasten aðrir apt-
ur að rjetta við og komnir á. fætur. All-
staðar mega þeir enn heita venju fremur
vægir.
Ekkl kom
ný sýslum. um daginn með »Vesta« eins
og menu hefðu búist við, en heyrst hefir
þv fleygt að hans væri von núna um
miðjaa mánuðinn, en það getur ekki átt
sjer stað nema hann komi landveg vestur
eðt'. fái einhverj-« aukaíerð. Póstskip koma
ekki hjer fyr eu undír !ok þ. m.
Gufuskipið Valhal
kom hir.gað 4. þ. m. með köl til Kaup-
fjelags ísfirðinga. Skipið fór hjeðan apt-
Ut’ í drtg. Með þvi tók sjer far Á. Ás-
geii'sson gróoseri til hvalveiðastöðvar sinn-
ar á Austfjörðum.
Hvergi á ísafirði fæst betJFÍ eða
ódýrari ÁLNAVARA,
eða vandaðri og ódýrari varringur yfir
höjuð en í VERZLUN
Guðriðar ÁrnadóUur:
1 ^
•ii,
•2 *c
ö '5
«1 C3
«3
t’
Ui
a
c
(U
S
R
®
fí
O
m
u
o
Tð
3
ffi
m -R
A 'S
U)
O a
W
•h E
M P
D a
S !2
£ a
| KD
® £
e £
S -
-H
Ö> g
r,
<D
C/3
C
43
C/3
O
>
’C
M
&

£
C
©
8
o
•■ö
N
<D
rQ
'CCS
(ó
u
o
a
bo
#a
*cn
"E,
&
U
.
o
*o
ctj
3
aj
35
binD beita, viðbjóðslega anda fram úr bortnn, fann að jeg
var tekin sterkim; tGknm og fanrst jeg detto, og svo var það
líka, og síðan missti ieg meðviturdina.
*
Þegar jeg vitkrðist aptur, )á jeg f faðmi Bríans- Víg-
hundnrir.n iá danðui við fatur hans. Þetta allt fannst mjer
þá vera rvo ó'-köp eðliiegt. jeg vai sils efki neitt forviða
á þvi, að Brian skyidi vera þarna staddur núna, mjer varð
að eins svo óseganlega gíatt í geði af því að sjá elskhuga
minn hjá mjer aptur.
Seirra komst jeg í skilring um, að nærvera hans þarna
einmitt á þesari stui dn, irátti breint og beint heita krapta-
verk. Hann haföi verið búínn að leita min allsstaðar, þar
sem honum datt i hug, en að árargurslausn: Svo hafði
hann loksins þi gið heimboð tii vir.ar sfns, sem átti heima
skairint frá »Donmare.«
Þetta umrædda kveld var hann f þungu skapi og gekk
'sjer til skemmtunar með byssu sfna epöikorn út um grenr;G-
ina. Hann leysti llf mitt meö því að- senda Rex kúlu í
gegnum b usinn.
Hjól híiiringjunnar veitur opt á annan veg en margan
varir, og k; aptaverkin etu enn þá ekki hætt að vekja undr-
ur, mannanna barna Jeg mui varla þurfa að fjölyrða
mikið nn. þaO, að hr. Larderdal var komið fyrir á einu
betrunarhúsi landsins.
, Veslings frú Larderdal var stór vorkunn, hún var svo
hrædd við œarninr ; inn, að bún þoröi ekki annað en hlýða
þvf, sem harn sagöí hecni. Er það að mjer svipaði svo
mjög til dóftir hennar, sem húr var búin að missa, kom
herni þó til aö hrinda ölltm ótta úr hnga sjer og vara
mig við, jaínvel þó húu með þvi yröi máske að leggja
liflö i sölurnar, ef það kæmist app. Hún var sem sje
alveg sanniarð um það að maður sinn mundi annað hvort