Vestri - 17.09.1904, Qupperneq 3

46. BL.
VESTRI.
183
M JÖG skrautlegir, fjölbreyllir j~
II og ódýrir ^
pammalistar,
g sömuleiðis
oíísimyndir
i fást hjá undirrituðum. |!
Jón Gn. Árnason, n
ísafirði.
IHlfllllWtB »1
Nýr Itútter
með S heista steinolíuvjel (Friðriks-
hafnarvjrl), er til SÖllX með góðlí
verði, ef samið er fyrir 10. oktober
næstkomandi.
Guíabáturinii
ágætur flutningsbátur, er
eínuig tii sölu.
Dvergasteini í Alptafirði.
F. HERLOFSON.
að verziun Benedikts Stefánssonar
selur ódýrast á Isafirði.
Yerztun Jóhannesar Pjeturssonar,
fjekk með »Kong Trygve< eptirtaldar vörur, sem seljast með afarlágu verði
gegn peuingum;
Kiigmjöl
Haframjöl
Hveitimjöi M 1
Krissgrjón
Bankabygg
Sagogrjón
Hænsabygg
Kringlur
Tvíbökur
Blseuits, Kex
Kandfs, Melís
Export, Te.
f Steinolía
II Lampap allskonar
n Grænsápa
| Stangasápá
| Sóda
| Sólskins-sápu
| ILax, Sardínur
| Mjólk, Kaffi
t| Gouda ©st
Mysu ©st
[| Sveskjur
y Rtisíxiur
a Kirseber
m Saft súr
H Gólfvaxdiikar
fleiri sortir
4 Brussel-t eppi
p Mærfatnað
w fyrir karla og konur
K Drengjaföt og
Drengjapeisur
Enn fremur:
Peisur
tít handa fullorðnum
^ o. m. ft.
PfT' Allir þeir sem eiga eptir að kaupa vörur Lil vetrarins œltu að líta
inn í ödð Jéh. Pjeturssonar og spyrja um verðið áður en þeir kaupa
annarsstaðar; ogþá nmnaþeir sannfœrast um, aö |aar er gott að verasla.
Veðurathuganir
á ísatirði, eptir Porvald Jónssou, lœknir.
lUOf 4,- .0. se pc. ] Raldast að nótt- unui [CJ. Kaldast ,? degin uui (C. Heitast aö degin- u u [Cj
14111111110. 4 1.6 hiti 5,5 hiti 7,5 hiti
M ánud. 5. 8,0 — 8,0 •— 8,5 —
Þriðjúd. 6. 4,8 - C.O — 6,9 —
Miðvd. 7. L 9 - 6,4 - 7,2 -
Fimtud. 8. 2,0 - 8,0 - 8,9 —
FöstUd. u 0,5 - 6,0 — 8,2 -
Laugard 10. 1,5 — 4,7 — 9,2 —
Reikningar íást á prentsmiðju
»Vestra< eptir helgina.
Þar fást einnig á g æ t a r
skemmtisög u r .
I BÁTAR.
fjögramannafar, og þriggja-
riimabátur, eru til sölu; öðrum
bátnum fylgir fullkominn útvegur, enn-
fremur f lROGNKF.LSANET og SÍLD-
ARNET. Semja má við
Guðmund B. Árnason,
á ísafirði.
VWVi V'IB W«HMPIUimp v w<•»w
íslenzk frímerki
KAUPIR
P. O. Andersen, bakari.
8
lega naann, Og hvaða eiindi svona maður gæti átt við
föðar han3.
Karlinn hefir liklega einhvern tíma verið í fjelagi við
hann, hugsa jeg, sagði hann við sjálfan sig, og nú þegar
pabbi heiir það svona gott, trtlar hann að fá hjálp hjá
lionum. Veslings pabhi, það kemur fyrir að hann fær að
kenna á þvi hve heppinn hann hetir verið.
Jim þótti mikið í föður sinn varið, sem von var, hann
virti hann og eiskaði öllu öðru fremur og það hefði ekki
verið hentugt að ta!a nnsjafnt um Standarton gamla svo
sonur hans heyrði til.
Loks var James kominn heim, hann reið að útihúsun-
um, fór þar af baki og svertingjapiltur tók við hestinum
hans. Hann gekk svo upp garðstiginn, og heill hópur af
hunduai á eptir honum, ogeins og leið lá að svöiunum, þar
scm hann sá fööur sinn og systir sitja við tedrykkju.
»Nú drcngur minr« sagði Standarton, þegar sonur hans
kom til þeirra. »Pú hefir víst fundið Riddington og kvatt
hann! Uann sjer vist ept.ir þjer fiemur öllum öörum hjer
í nágrenninu — þið hatið allt af verið svo einstaklega
rniklir mátar.«
»Já, hann sagði þetta einmitt,. svaraöi Jaraes. »Hann
v&r að óska sjer sð hann msetti fara með okkur, veslings
piiturinn. Jrg heid að hann geri sjcr ei ga von um að sjá
Englard framar.«
Alika leit upp; hún var eimitt að hella í tebolla bróð-
ur sins.
»Jeg held að eitthvað hljóti að hafa komið fyrír vesl-
ings Eiddington, sem við ekki vitun> mn,« sagði hún í
meðaumkvunarróm. »Engiiin vcit með vissu, hversvegna hann
iór af Englandi og hann er sjólíur miög þögull nm það
efni. Jeg get ekki stillt mig um að hugsa að þar hafi stúlka
veriö með i spi!inu.«
»Við getum gengið út frá því sem gefntt, að þar sem
5
og renndi aufunum yfir gaiðinn á hæð, þar sem sást lítill
umgirtur blettur. H«nn minntist, konunnar, sem þar hvíldi
og sem optar cn einu sinni, haíði iátið í ijósi von um, að
sá tími ksemi nð þau gse.tu ferðast heim ti! föðu’Tandsins,
og tekið börn sín með sjer.
»Rjett er það barnið gott,« sagði hann og horfði ástúð-
lega á dóttir i ína, sem var eptirmynd móðurinnar. »Það skal
verða allt eptir þínu höfði! Við förum til Englands við
fyrstu hentugkika og höfum það eins og þú hefir stnngið
upp á. Jeg h :gsa mjer að bægt rerði að fá hús t’l kaups
úti á landinu og máske — það er að segja ef þú allt af
verður góð og hlyðin dóttir — fáum við okkur annað hús
í borginni líka. Jeg kvíði sant fyrir að mjer falli þungt
að yíirgefa jtu ðeignir minar hjer sem jeg hefi byggt upp
með eigin heru'.i og sem jeg hefi helgað mestan hluta lífa
míns. — Nú en maður getur líka verið of lengi á klafanum,
og þegar Ásti alía er horíin sjónum mioum, hugsa jeg að
jeg geti notið livildarinnar hvar helzt sem er,«
Þar með var þelta afgert. Vilhjálmur varð sjer út um
duglega og áreiðaniega landseta á jarðir sínar og ráðstaf-
aði eignunum á anpan hátt.
Síðari bluta dags, daginn áður en þau ætluðu að yflr-
gefa Muðrapii'a, sem var stærsti og mesti uppáhalds búgarður
þeirra, og )á rjett við Ðarling fljótið í Suður Waies, reið
James Standerton, venjulegast kallaður Jim, i hægðum
sínum eptir vegioum með ánni. Hann hafði farið til að
kveðja einn iendseta þeirra og meðan hesturinn lallaöi
cptir veginum, sat hann og braut hei'.ann um England og
framtíð þeirra þar. Aiit í einu kom hann auga á mann,
sem sat undir stóru gúmmí-trje á fljótsbakkanum. Maður-
inn haíöi kveikt eld og var að velgja graut yflrhonum.og
jetlaði þvi sjálfsagt að láta fyrirberast þarna yflr nóttina.
Jim reið t;l baus og ávarpaði hann. Maðurinn var anðsjáan-
legur flakkari og mjög einkennilegur útlits. Enda þótt