Vestri - 17.12.1904, Blaðsíða 4

iÉ
VESTRl.
7. tbl.
Jóla-vindla og Vínföng
heflr engin veralun betri eða ódýrari, en
'Q/brzlun JS&onfícKanfíg
Otto Monsíeds
d a n s k a s m j ö r 1 í k i
er bezt.
Engin jolagjöf er eins kær-
komin og mynd af gefandanum,
í ramma eða albumi. Þeir, sem
ætla að fá myndir af sjer til jól-
anna, þurfa að sitja fyrir, nú þessa
dagana á 1 jósmyndastciu
B. Pálssonar, ef þeir vilja eiga
víst að myndirnar verði búnar
fyrir jól.
m
Fæst í öllum verzlunum,
aiem hafa gott úrval afvðrum.
Til jólanna.
Á ljósmyndastofu
B. PÁLSSONAR fást keypt:
nýtízku Album og Mynda-
rammar. Hvergi í bænum
eins fjölbreytt, eða ódýrt, eða
smekklegt.
A. Anderseu.
Góður ofn til sölu fyrir gott verð
Ritstjóri vísar á.
Æfintýri
H. C. Andersens,
er voru uppseld og svo mr.rgir
hafa spurt eptir, eru nú komin
aptur í prentsm. Vestra.
Þar fæst einnig ný útkomin
smásaga,
Y eiðiþjófurinn,
fyrir að eins 25 aura.
Prentsmiðja „Vestra".
J»ei* sem vilja ráða sig á
skiskip
sem ganga frá suðuriandi um
vetrar-vertíðina, og hjer fyrir
vestan eptir þann tíma, eru beðn-
ir að snúa sjer til undirritaðs
fyrir lok þessa árs.
Isafirði, 2. desember 1904.
Jón Laxdal.
Joh. Ubbesen.
Silkegade 13. Kjöbenliavri K. 4.
Bezti og áreiðanlegasti staður
fyrir innkaup á Glysvarningi, Kort-
um, Leðri og Stálvörum, Skrifstofu-
áhöldum. Bazar-munum, Skartgrip
um, Úrum, Guil,-silfur og Nikkel-
munum, Hljóðfærum Sjónaukum
og Ljósmynda-áhöldum. Stór verð-
list'i með myndurn sendist hverjum
sem óskar J»ess. Fyrir kaupmenn
ákaflega ódýrt eptir sjerstökum.
verðlistum.
Ketill Magnússon
skósmiður á Isafirði,
selur betri;og ódýrari?
sjóstígvjel, landstíg-
vjel og trampskó,
en nokkur annar.
LJÓSMYNDASTOFA
Bjorns Pálssonar,
verður opin í allan vetur,
nú fyrst um sinn á hverjum degi
frá kl. 9 —2. Bezt að sitja fyrir
um hádegisbilið.
Sophus J. Nielsen
tekur á móti pöntunum fyrir
verzlunarhúsið
I. B R A U N Hamborg
á hverjum degi.
S} nishorn og verðlistar með
myndum ávalt til sýnis.
KissKSKsææs -:s kkkcessseh
Hei ð r 11 ð 11 ásk rifen d ur!
TJmiVam alit, gleymið ekki böðun-
um næsta sunnudag 18. þ. m. Enn-
fremur vil jeg biðja þá sem vilja taka
sjer bað aðfangadag jóla að gcfa
sig fram fyrir þann 28. þ. m.
ísafirði, 15. des. 1904.
(iróc Arnórsdóttir.
VESTRI
Trygrgió líf ydar
,S T A R.
kemur út: eítt blað fyrir viku hverja
rniunst 52 blöð yfir árið. Verð árgangs-
ins er: hjer á landi 3,50, erlendis4,50
og í Ameríku 1,50 doll. Borgist fyrir
lok maímánaðar. Uppisögn er bundin
við árgang og ógild nema hún sje
komin til útgef. fyrir lok maímánaðar
og uppsegjandi sje skuldiaus fyrir blaðið.
26
2/
kvíða. Þrautseíga í því að ná takmarki mínu heflr allt af
loðað við mig «
»Ef þjer reynið að ná fundi föður míns munuð þjer
komast að raun um að hann mun ekki láta undan yður!
svaraði Jim. — Og það sem meira er, jeg b a n n a yður,
að finna hann — jeg get ekki þolað að þjer fariðenneinu
sinni að valda honum leiðindi.»
»Ungi vinur, þjer þekkið að eins iítið þann, sem þjer
talið við! svaraði maðurinn. »Jeg hefi ferðast frá annari
heims álfu til að finna föður yðar, og ef þjer haldið að þjer
getið hindrað mig í þessari fyrirsetlan, skeikar yður mjög.
Þar að auki get jeg sagt, yður að þjer gerðað föður yöar
slseman greiða ef þjer reynduð að sporna við að íundum
okkar gseti borið saman. Það er ágæt krá hjerna í þorp-
linu og krármaðurinn er orðinn bezti kunningi minn, Vil-
hjálmur Standarton, sem áður var bóodi í Astralíu, en nú
ler eigandinn Childerbrigde og stóreignamaður í Englandi,
er i miklu áiiti hjer í nágrenninu, allt sem menn þekkja
Jtil hans er honum til sóma. Það væri þess vegna stór
Iskaði ef — —«
»Fanturinn þinn!« hrópaði Jim og færði sig nær mann-
linum með reiddan hnefann. »Ef þú dirfist að vera með
Jdylgur sem geta rýrt, álit föður mins, skal jeg dusta þig
svo duglega til að ekki veröi gómstór blet.ur óbarinn ,á
pkrokknum ð þjer!«
En jafnframt því sem Jim ekki gat stillt lengur reiði
bína, varð hann gripinn af ótta óvissunnar er hann minnt-
Kst hvernig föður hans hafði orðið við, þegar hann hafði
pagt honnm frá þessum manni í Ástrahu. Hvað geta þeir
liafa átt saman að sældaV — Nei, það var ógmöguiegt.
lann þóttist þekka föður sinn allt of vel til þess að geta
rúað því að þessi maður á nokkurn hátt gæti kastað skugga
mannorð hans. En það var ómCgulegt að hugsa sjer
|vernig Murbrigue g*oti liuít —okkurt va.d yfir ho_...u.
»Þjnr verðið að fara hjeðan undir eitjs,« hjelt Jim áfram,
»sama veg og þjer komuð! Og gætíð þrss síðan að koma
aldrei iyrir angu okkar feðga framar.«
»Þjer gaiið nokkuð hátt haiiaunginn minn,« svaraði
Murbrigde »En þjer fáiö mig ekki tíl að breyta áætlan
minni. Lofið mjer 8\o að eins að segja yður eitt. Ef þjer
vissuð allt, eins og það er, mynduð þjer falla á knje fyrir
mjer og biðja mig að fyiirgefa einfeldni yðar. Einsogjeg
sagði yður áðan, er árangurslaiíst aö reynaað hindra mig
í að ná fundi föðurs yðar. Jeg vii íinna hanu og skyldi
heldur bíða heilt ár við húsdyr hans en hverfa frá við
svo búið.«
»Þá er yöur óhætt aö byrja vakt }öar nú þegar, því
þjer fáið aldrei ieyfi til að koma ínn í.hans hús,» sagði Jim.
»Viö sjáum nú til « svaraði Murbiigde, sneii sjer við
og lagði af stað áleiðis tii þorpsins.
Jim stóö kvrr og hoifði eptir honuro. Þar tii hann
var hoi'finn og hjeJt svo heimieiöis. Á ieiðinni velti hann
þvi nákvæmiega fyrir sjer, hvort rjett væri að hann ljeti
föður sinn vita af nærveru Muibrigde eöa ekki.
Eptir langa umhugsun korost hann að þeirri niðurstöðu
að rjettast væri að dylja hann þess ekki.
Þegar hann kom fceim spuiði hann þegar eptir föður
sínum og fjekk að vita að hann v^r inn i svefnbarbergi
sínu að búa sig til miðdags. ilann fór þangað rakleitt inn
og sá aö íaöir hans var að buista hár sitt.
»Nú nú, drengur minn hv.A er þjer svo á hjarta?«
spnrði Standarton gamli. »Jeg vona að erindi þitt hjá Burs-
field gamla hafi fengiö góðan enda«.
»Langt frá því — þvi miður!« svaraöi Jim daufiega og
sagði svo föður sínum nákvæmlega frá erindislokum, til að
geta dregið sem lengst að segja verri tiðindi.
»Kærðu þig kkert um það — iáttu það umfram allt
ekki fá á þig,« sagði Standaiton þegar hinn hafði lokið