Vestri - 27.10.1915, Síða 3

4i bí.
vésxrí;
Stýrim. á „Sterling” og tveir skipverjar voru sektaðir í Leith fyrir
að hafa áfengi í fórum sínum, sem þeir ekki gáfu npp til tolleftiiiits.
Hásetairíif voiu sektuðir um 10 pd. steii. hver, en stýrim. var haldið
eftir í Leith. ,
„Ceres“ er enn ókomin til Rvíkur.
Ingólfur Eyjólísson, um 15 ára garnall drengur, diuknaði í Hafn*
arfirði i gær. Yar að vinna við vöruafferming og hrasaði út af spoiinu
á bryggjunni cg féil í sjóinn. Var hvassviðri svo mikið að ómögulegt
var að bjarga honurn.
Afspyrnurok hefir verið undanfarna daga á Suðurlandi.
25. okt.
Bresk, rússnesk og frönsk herskip hafa í sarueiningu skotið á
strönd Búigariu, sem hafa hernaðarlega þýðingu. He.fir tjón af skothrið
þessari orðið mjög mikið, bæði á hafnarvirkjum og skipurr. er lágu á
höíuunum. Sérstaklega varð mikið tión á- höfninni í Zegaze. Flotinn
varaðist að skjóta á aðra staði en þá, sem hernaðarlega þýðingu hafa.
Einkaskeyti til Mbl., Khöfn í dag (nýk.j segii:
ít.alir hafa roftð herlínu Austurrikismanna við Iszoncofljótið.
Rússar hafa tekið 12000 fanga við Tarnopool.
Utanríkisráðherra Frakka hefir sagt af sér.
Mörgum þýskum kaupförum sökt í Eystrasaiti.
Serbar hörfa undan fyrir sóku Búlgara að sunnan og fjóðveija
að norðan.
„Ceres* kom í morgun til Vestmannaeyja, Væntanl. til Rvíkur
á morgun.
„Flora* kom ekki til Bergen fyr en í fyrradag. Var tekin á leið-
inni og taíðist lengi í Kirkwall. •
för á sveimi frá Ermarsundi og
norður til íslands.
Palmer sigldí út á hat með
nokkrum hluta flotans. Voru
skipin þar að æfingum, skutu til
marks o. s. frv. >Við höldum
altaf æfingarc, sagði einu for-
ingjanna.
Palmer var á tundurbátaspillí
þegar hann hélt aftur til lands.
Kveður hann þad hafa verið
stórfenglegajsjón að sjá vígdrekai
raðirnar (Dreadnoughts) þegar
inn á höfn kom. Voru þeir sam-
lilir sjónum. Hann gefur 'og í
skyn að margir vígdrekarnir hafi
verið ný skip, því hann segir að
ekki hafi borið mjög mikið á
Queen Elizabeth, sem nú er kom*
heirn sunnan irá Hellusundi.
Hún sé reyndar stór ef hún sé
borin saman við Inflexible, sem
Sturdee barðist á við Falklands-
eyjar, eða brinvörðu beitiskipin.
Loftbátar voru á sveimi yfir
flotanum og höfðu þeir bækistöð
sína 4 natntrægu farþegaskipi,
sem áður var í törum yfir At<
landshaf.
Eg gaf gmtur að brynvörðu
beitiskipunum -— sjóliðsmennirnir
kalla þau >kattadeildina< (cat
squadron) — og þar sá eg L’on
og Tiger, sem söktu Blúcher í
vetur. >Það þart nú væntanlega
ekki lengur vitnanna við um það,
að Tiger liggi ekki á mararbotni
eins og Þjóðverjar sögðu í vetur<,
maelti einn af foringjunum sem
með mér var.
Síðar kom Palmer upp á skip
Jellicoe. Sýndi flotaforinginn
honum skipið og tallbyssurnar,
en ekki lýsir hann því neitt.
Jéllicoe er 57 ára gamall og getur
það ekki talist hár aldur, enda
öegir Palmer að sér hafi þótt
einna einkennilegast hve aðmírál-
ar Bretar séu ungir. Jellicoe er
elstur þeirra. Hann er hvatur í
spori og nokkuð fljótmæltur.
Hann hefst mest við á þiljum uppi
og er því ákaflega veðurbarinn
í andliti. Sjaldan skilur hann
sjónaukann við sig, heldur venju»
lega á honum undir handleggm
um.
Flotinn stækkar.
Palmer kvaðst hafa átt tal við
mhrga foringja um sjóhernaðinn.
kom þeim öllum ásamt um það,
að þýski flotinn hefði helst getað
gert sér vonir um að fá einhverju
áorkað fyrstu mánuði ófriðarins.
Nú efldist breski flotinn að skipi
um á hverjum mánuði og væri
nú betur viðbúinn hverju sem að
höndum kynni að bera, en nokkru
sinni fyrr. Erfiðustu dagat floti
ans hetðu verið i ófriðarbyrjun,
þegar hann hefði stöðugt verið
á siglingu að leita að óvinaskipi
um.
Nú lægi hann í öruggu lagi
08" 8æti haldið til móts við óvin-
ina undir eins og varðskipin gæfu
merki um að þeir væru komnir
á kreik.
(nVísir“.)
Sumarið kvaddi með sólskini
og þýðum sunnanvindi.
Veturlnn gekk ígarð með logni
og um 12 stiga hita. Kennarar
og nemendur barnaskólans fóru í
berjamó þann dag, og mun það
eins dæmi og er í frásögur færandi.
Sama blíðviðrið helst enn þá með
smárigningu suma dagana og logn>
sléttum, heiðríkum kvöldum.
Trálofuð eiu Jóhann Einarsson
kennari og ungfrú Sigriður Sig.
urðardóttir, Látrum í Aðalvík.
i59
Aðalfundur
Vélarbáíaábyrgðarfélags Isfirðinga
verður haldínn í húsi frú Sigríðap Thor-
steinsson
sunnudaginn þ. 28. nóvemlier næstk.
og byrjar kl. 7 síðdegís.
Stjórnin.
V
Iþróttanámskeið
hefst hér á ísafirði um miðjan næsta mánuð, og stendur yfir 3ja vikna
tima.
Ungmennafélagar njóta ókeypis keuslu, en aðrir þátttakendur greiði
sanngjarnt kenflugjald.
Vænst er eftir svo mikilli þáttöku, sem húsrúm og kenslukraftar
leyfa.
Þeir, sem vil’a ujóta kcnslunnar, suúi íér til ritstjóra
þessa blaðs.
C a r e 1 i u s.
Smásaga, eftir Jonas Lie.
(Framh.)
Þjónustustúlkurnar höfðu st.rokið
og greitt, brúðurina frá hvirfli til
ilja, dregið hring á hönd henni,
sett myrtuskrans um höfuð hennar
og blæju, og hún var klædd hinum
finasta silkikjól með langri slæðu.
Begar hurðinni var hnindið upp
fyrir þeim, setti Carelius lúðurinn
á munninn.
Tra rar ía. Og það hvein í
gluggarúðunum í veislusalnurn.
Kætin í fólkinu jókst nú um
allan helming.
Og við borðið hjá brúðhjónunum
linti ekki á skálaræðum fyrir minni
þeirra, og það var dansað og hoppað
fram að dögun.
Enginn mundi éftir því að hann
var kominn til að gera gys að
brúðhjónunum. Alt. var þarna svo
skrautlegt. og svo margir af heldri
borgurum bæjarins voru þarna
samankomnir.
En daginn eftic fanst bæjaibúum
sem þeir hefðu leikið á sjálfa sig,
ög voru afargramir undir niðri.
Peir mintust auðvitað ekki á það
hvor við annan, það var eins og
þeir þyrðu það ekki til þess að
vekja ekki gremju hvor hjá öðrum.
fau voru orðin svo stolt og
drambsöm af því hve mikið veður
var gert út af þessu.
Og bæjarbúar gutu hornauga til
þeirra út um gluggana, og hugsuðu
með sér að þau skyldu ekki fá
mörg feit bein að naga.
Carla yrði áreiðanlega að selja
silkikjólinn sinn bráðlega til þess
að kaupa irat fyrir. —
En Bama vorið hljóp óvenju
mikill vöxtur i ána. Allir timbur-
flotarnir hrúguðust upp að brúar-
stólpunum og sátu þar fastir. Og
eftir því sem áin óx, urðu timbun
fiotarnir æ stærri, svo menn ótt«
uðust að timbrið myndi ryðja
brúnni um koll. Síðari hluta
sunnudags var árbakkinn svartur
af fólki, sem bjóst við stórtíðindum
á hverri stundu.
Alt í einu sást Carelius fika sig
áfram efst á stærsta timburflotan<
um, með st.óreílis stjaka í hönd>
unum. Hann ýinist barði, togaði
eða liðkaði stóran drumb á alla
vegi, sem stóð upp úr flotanum,
og heyrði ekki þó fólkið væri að
kalla til hans að koma á land —
það vildi ekki vita af fíflalátunum
í honum —. Og einmitt þegar
borgarstjórinn hrópaði eins hát.t
og hann hafði hljóð til, svo hann
roðnaði niður á hals af áieynslunnij
að hann yrði sektaður, ef hann
hipjaði sig ekki á land, losnaði
drumburinn, sem hólt timburfloti
anum saman, og Carelius vatt sór
á stjakanuin og upp á brúna.
Trarr arr.
Timburtlotaiinir losnuðu allir í
sundur og sigu í rétta átt undir
bogann og við framrásina freyddi
vatnið á brúarstöplunum, en trén
þeyttust niður eftir ánni.
Og fagnaðaiópin ætluðu aldrei
að taka enda. Beggja megin árinnar
barðist fólkið um að fá ab bera
Carelius á gullstól.
(Framh.)
M 01 tanst kýr,
helst snemmbær,
óskust keypt.
Upplýsingar á pientsmiájuríhi.
Prentsmiðja Vestfirðinga.