Vestri - 04.06.1917, Blaðsíða 3

Sundnámsskeið
verður haldið í Reykjanesi írá 28. júuí til 22. júlí næstk.
Sundkenuari Daníel Benediktsson frá önundarfirði.
Kent verður: brjóst' og baksund, hliðarsund, björgunarsund
og »Mín aðlerð< (efiir J. P. Mílller. Einnig verður veitt tilsögn í
hlaupi og stökki, eftir því sem það er æít erlendis.
Menn snúi sér til Gruðm. Jónssonar trá Mosdal eða Guðu).
Björnssonar verslunarm. ísafirði. fyrir 15. júní.
Afgreiðsla Breiðaflóabátsins
verður hjá
Leonli. Tang & Sön’s verslun
á ísafirði.
Báturiun er væi tan’egur hingað þ. 5 júnf og 29. september.
Símlregnir
30. maf.
Einkafr. til Morgunbl.
Khötn 23. maí: Brasiiía hefir afturkailað hlutleysisyfulýsingu
sfna.
ítalir hafa haridtekið mörg hundruð manns við Vodide.
Búist er vH að Ti-za greifi, forsætisráðherra Lmgverja, segi
af sér.
Uppþot og óeiiðir í Portugal.
Norðtaenn hafa mist */3 af kaupskipaflota sínum.
Ktiöfn 24. maf: Rússneska Dúman á að koma saman 7. júlí.
Búist er við að Bra-ilía segi Þjóðverjum stríð á hendur.
Khöfn s. d : Tisza graifi farinn Irá.
Frukkar hafa tekið þrefalda skotgrafaröð Þjóðveija við
Chevreaux og handtekið 360 rnanns.
Khöfn s. d.: Bretar hafa rofið tlindenburg'iínu Þjóðverja miili
Fontaine, Croiselles og Bullecourt.
Ákafar orustur lijReims.
Svíar hala mist 3 matvö uflutuingaskip, er voru á leið frá
Englandi.
Khöfn 25. uiaí: ítalir hafa unnið sigur í Caiso, Boscomaio og
Luvaen og tekið 9000 til fanga. 140 flugvéiar tóku þátt í orust>
unni.
Jóæp erkihertogi cr orðinu forsætisráðherra Ungverja.
Khöfn 26. maf: Frakkar hata Aissccde á sínu vald'.
Fyrstu amerísku liðsveitirnar komnar til vígvallarins á Frakk*
landi.
ítalir hafa sótt fram við Verse og Craziasa og handtekið 1200
manns.
Guðfræðingadeildirnar í Lundi og Uppsölum tara þess á leit
við aliar hlutlausar kristnar þjóðir, að skora á ófriðarþjóðirnar að
ræða frið.
Nokkrar lfkur til þess að íriður komist á.
Frá Þórshötn í Færeyjum er símað 2ó. maí, að sökt hafivetið
6 færeyskum fiskiskipum. 4 skipshaínir komnar til lauds. (Fréttir
sem komið hafa síðan segja að skipin hafi vcrið 8, en ekki 6).
Khöfn 28. ma(: ítalir hafa í vorsókn sinni handtekið 22000
manns.
Ákafar loftorustur á vestri vígstöðvunum.
35000 kvemnenn hata gert veikfall í París.
2. júní.
Khöfn t. júní: liertnanu;.» og verkmannaráðið rússneska hcfir
ákveðið að koma á alþjóða friðarlundi í Siokkhóími í júiímánuði.
Kh. s. d.: Óbreytt á öllum vígstöðvunum, en aukin viðureign
hjá Rússum.
Skeyti til Vísis segir: að Þjóðverjar hafi sökt spönsku skipi
og vanti al þvf 131 mann. Urðu út at þessu uppþot f Madrid og
lýðurinn heimtaði að Þjóðverjum yrði sagt stríð á hendur.
6 sænskum skipum sökt nýlega í botniska flóanum og 3 tekin
herfangi.
Erl. blöð nýk. segja frá þvf, að Japanar hafi sent tallbyssubáta
til Miðjarðarhafsins til verndar siglingum.
Opinb. tilk., London 1. júní, segir að síðustu vikuna hafi komið
til breskra hafna 2719 skip, en 2768 skip farið. 18 breskum skipum,
er báru meira en iboo smál., var sökt og 1 minna, og auk þess 2
fiskiskipuin. 17 skip var ráðist á árangurslaust.
Innlendar símfregnir.
n
2. júnf.
Guðm. Eggetz sýslum. er veitt Árnessýsla.
Landsstjórnin hefir ieigt Botníu og á hún að tara í strandferðir
fyrst ulu sinn. Skipið ter í tyrstu ferð sínafráRvík 15. júní, vestur
og norður um land.
ísland fór frá Halifax fyrir ^ dögum.
Gufusk. Gustav Falck, sem nú heitir Valur, nýk. til Rvíkur.
Var þá umræðum slitið, áður
en timi vanst tii að ræða tillögu
þeirra, en banmenn höfðu síðastir
orðið.
Tillaga bannmanna var slðan
borin undir atkvæði og samþ.
með 208 atkv. gegn 117. Síðari
till. þar með álitin fallin.
Á undirskriftaskjöl andbanninga
er mælt að komin sé undír 200
uöfn. — F.nnfremur stofnuðu þeir
andbannmgafélag í fyrradag, og
kusu í stjórn: Guðm. Bergsson
póstafgrm., Sig. Sigurðsson iögro.
E. Kjerulf Iæknt, U. F. Daviðsson
verslstj. og H. Bjaraason verkatj.
Stofnendur um 100.
Töfrabustinn.
Eftir
Bemming AUgreen• Ussing.
(Frh.)
Jens Dilling var st.óikaupmaÖur
og vel íjáðui ; hann lmfði tekið við
verslun eftir fðður sinn, og naut
trausts og virðingar allra, ft' hann
átti eitthv.ið saman við að sælda.
Hann hatði aldrei kvongastog hafði
hann fyrst framan af ltfið slg
di eyma eitthvað um, að þessi bióð*
ursonur hans gei ði sig þess verðug*
an, að verða eftirmaður hans og
taka við versluninDÍ i g öllum 1 oit-
unum, en nú var Jens gamla Ditl-
ing fyrir löngu hætt að dreyma um
það.
Einhveiju sinni hafði Jens gamli
biugðið sér i kaupsýsluenndum upp
í sveit. Hann ætlaði .-ér að ná
heim um kvöldið, eu vaið of seinn
fyrir og tók sér því gistingu í dá-
litlu sveitaþorpi þar næiri.
Það var haldinn markaður þar í
þorpinu þeuna.i sama dag og undir
kvöidið var þar mikið fjör og glað-
værð á ferðum.
Jens gamia langaði til að heyra
og sjá hverwig þar færi fram og
fcrá sér þ ingað um kvöldið.
Varð houum tinkum starsýnt. á
lítið og óásjálegt tjald, er utaná
stóð ritað með stóruin bókstöfum:
„Töfraleikhúsið". Úti fyrir tjald-
dyrunum stóð afar atkáralegur
náungi í skringilegum búningi og
með allavega málað andlit. Það
var töframaðurinu.
Hann sló bumbu í ákafa og
hrópnði í sííellu ákaflega skræk
róma:
„Hæ-tvirtu herrav og dómur!
Gerið svo vel og gangið inn! Inn-
gangurinn kostar 25 aura fyrir
fullorðna og hálfu minna fyrir
börnl*'
þetta hálfu minna voru 15 aurai I
Jens Dilling leit Já manninn og
hlustaði á þann ódæma vaðal, sem
upp úr honum vall, um ngæti þessa
töfialeikhúss.
Jens var þetta engin nýjuug.
Hann hafði oft í æsku heyit og
séð þ; ssu líkt. Hann skildi því
ekkert, í því, hvetnig þetta ómerkN
lega tjald skjl li fá dregið athygli
hans svona að sér. fstta hlaut
að vera einhver bending til hans.
Haitn tók upp hjá sér 25 aura,
borgaði innganginn og fór inn.
Kúnstir töframannsins voru svo
sem tkki neiuar nýungar og þai
var siður en svo að hann gæti
flmur talist, en siðasta töfralistin
er hann sýndi haíði þó mjög mikil
áhrif á Jens ; amla.
Töfrantaðuiinn fylti alla vasa
sina með p-ninga og að því lokmx
tók hann upp hjá sér ofurlítínn
busta, eigi ósvipaðan vanaiegum
tatahusta. Haim sagðist hafa fengiQ
þetta djásn hjá indveiBkum tðfra-
manni og var drjúgur yflr. Busta
iessum fylgdi sú náttúra, að þegar
með houum voru bustuð föt ein*
hvers, hvaif alt sem í vösuuum
var af peningum, — hvarf msð
öllu svo að eigi var mögulegt að
vita hvað af peningunuin varð.
Nú ætlaði hann að sýDa þessa
kúnst, til sanniudamerkis. Og nú
glamraði hann duglega í pening*
unum í vösum sínum, tii raerkifl
um að þeir væru þai. Svo tók
hann bustann óg bustaði sig msð
honum litla stund, kallaði sve á
tvo unga menn meðal áhorfentí*
anna og bauð þeim að leita í vösum
síuum, til að sanufæra rnean um
að þeir væru þar ekki.
Jú, það stóð heima; þar var enga
peninga að flnna; þeir voru raeð
öllu hotfair!
Það dundi í tialdinu af lófaklappi.
Toframaðurinn hueigði sig.
„Þakka yður fyrir, hsestvirtu
dömur og herrai ! Nú er sýuingin
á enda!“
En þá hrópaði eiuhver af áheyr*
endunum:
„Getið þér eigi töfrað peningana
í vasa yðar aftui ?11
Og margir tóku nú undir:
»Já, töfrið þeningana aftur í vása
yðar! fví það er enginn vandi að
lda peniuga hvetfa — hitter*rf%
iðara, að afia sér þeirra aftur.*
(Frb.)