Skólablaðið - 01.03.1916, Side 9
SKÓLABLAÐIÐ
41
stóöu í ,,'Bréfi af Fljótsdalshéraði“, sem birt var i dagblaðt
einu í Rvík, er komist svo aS orði, aö landlæknir hafi á ferð
um Fljótsdalshérað s. 1. vor, brýnt fyrir lækni 0g sýslunefnd,
að hafa gætur á, aö berklaveiki útbreiddist ekki meö far-
skólunum. Einnig er i greininni gefið í skyn, og get eg ekki
þakkað ritstjóra þá árás að órannsökuðu máli, að læknir muni
eigi hafa tekiö i taumana í þessu máli, sem þó virðist rit-
stjóra innan handar, en ekki er þess getið, hvað sýslunefnd
hefur gert í þessu efni.
Með því aö svo sýnist, eftir greininni að dæma, sem ritstjóra
sé eigi fyllilega kunnugt um þá heilbrigðislegu hliö farskóla-
halds til sveita, þá skal á hana minst í fám orðum. Fræöslu-
nefndir til sveita, þar sem eg þekki til, ráða farskólaheimili
án þess aö ráðfæra sig við lækna um heilbrigðisfar á bæjum
þeim, sem kenslan á að fara fram á. Börnin fara í skólana,
kennari er ráðinn án þess að heilbrigðisvottorða sé krafist.
Lækniseftirlit méö farskólum, þar sem eg þekki til, hefur
með öðrum orðum ekkert verið, þar til s. 1. haust, að að eins
ein fræðslunefnd bar undir lækni val sitt á kensluheimilinu,
nokkru eftir að það var um götur gert. Eg get eklci skilið,
að læknar eigi sök á þessu. Fræðslunefndir senda lækni enga
tilkynningu um val kenslustaða. Þess vegna er það, að læknir
hefur stundum rekið sig á yfirtroöslur á heilbrigðisreglum í
sumum hreppum á ferðum sínum þar um, en auðvitað heiðar-
legar undantekningar. Orsökin hefur verið búin að verka
um tíma, þegar að þessu var komist, og hægt var að kippa
í lag, sumstaðar engin vitneskja um farskólahaldið fyr en
eftir á, því hér hagar til eins og í sveitum viða, að strjálbygt
er, en umdæmið stórt yfirferðar og í afskekta hreppa fámenna
er læknis sjaldan vitjað. Samvinnu hefur vantað og vantar
milli læknis og fræðslunefnda, heilbrigðislegu hlið farskól-
anna hefur lítill sómi verið sýndur.
Eg er á sama máli og ritstjóri Skólablaðsins um það, að
lækniseftirlit sé nauðsynlegt, og að það sé mjög athugavert
við farskólahaldið, hversu það hefur verið vanrækt. Þess vegna
er það eigi rétt og eigi samboðið greinarhöfundi, að vera
með dylgjur um mig eða embættisfærslu mína, þó að eg vilji
koma á samvinnu í þessu efni, því annað vakir eigi fyrir mér.
I áminstri grein stendur, að svo mjög hafi kveðið áð hræðslu