Vísir - 03.05.1962, Síða 7

Fimmtudagur 3. maí 1962.
VISIR
7
í G.V.: Málfundur og dans á eftir
Fyrsti framsöguræðumaður
var Einar Ólafsson, taldi hann
að „herinn kippti fótum undan
athafnalífi okkar með því að
draga menn Ur öllum stéttum
í vinnu til sín og borga þeim
hærra kaup heldur en íslenzkir
atvinnurekendur sæju sér fært
að greiða.“ Og hann heldur á-
fram: „Við þurfum að styðja
og styrkja efnahag og atvinnu-
vegi þjóðar okkar, en það ger-
um við ekki með því að vinna
fyrir erlent ríki.“
Annar framsögumaður var
Sævár Pétursson. Rakti hann
ýtarlega þann mikla stuðning.er
ísl. efnahagslíf hefði af hern-
um. Hann sagði einnig: „Ef ein-
hverjir halda að stríðshættunni
sé bægt frá með því að herinn
fari, þá er það mesti missluln-
ingur, því að Rússar myndu
koma um leið og Bandaríkjaher
hefði yfirgefið landið. Þá kann
einhver að spyrja. Hvernig get-
ur þú ályktað að Rússar komi
Einar Ólafsson.
Ljósm. Bragi Guðmundss.
þótt Bandarikjamenn fari? Ég
dreg þá ályktun af þessu: l) ls-
land er einn bezti stökkpallur
í heiminum milli austurs og vest
urs, og Rússar svífast einskis
til að ná þeim stökkpalli. 2)
Rússar buðu okkur strax að
vernda landhelgina, og ef maður
réttir skrattanum litla fingur þá
tekur hann alla hendina.
Á eftir Sævari tók Guðjón
Ólafsson þriðji framsögumaður
til máls. Talaði hann eindregið
i gegn hernum og sagði að ís-
lendingar væru orðnir alltof háð
ir Bandaríkjamönnum og þá
. einkum viðskipta og afurðalega.
Fjórði framsögumaður var
-Lúðvík Guðmundsson og birt-
ist hér kafli úr ræðu hans.: „Á
undan'förnum árum hefur mikið
verið deilt um hervernd Banda-
ríkjahers hér á landi, og hefur
það gengið svo iangt að menn
hafa farið að labba ofan úr
sveit, til þess að sýna skoðun
sína. Ef við athugum þetta labb
„hernámsandstæðinga" kom-
umst við að því, að þetta er á-
gætur áróður fyrir þá sem her-
verndina vilja. Hér mega „her-
námsandstæðingar" labba eins
og þeir vilja, og við að segja
það sem við viljum. En hvað
haldið þið að yrði gert við
menn sem löbbuðu upp að her-
stöðvum Rússa í Eystrasalts-
löndunum, Ungverjalandi eða
öðrum leppríkjum Rússa, og
krefðust þess að þeir færu á
brott fyrir fullt og allt? Þetta
Keflavíkurrölt komma og hjálp-
arkokka þeirra, sannar betur en
allt annað að þjóðin er alfrjáls
og getur leyft sér öll afskipti
af herverndarliðinu, jafnvel með
hvers konar heimsku, eins og
áróðursgöngur fyrir svörtustu
kúgunaröfl allra alda, Islend-
ingum og öllum frjálsum heimi
til skaða, og sjálfum sér til
skammar. Ég held að það væri
komin þriðja heimsstyrjöldin, ef
vestrænar þjóðir hefðu ekki
Fyrir skömmu var haldinn
málfundur í Gagnfræðaskóla
Vesturbæjar, og hafði verið
hengd upp gríðarmikil auglýs-
ing þar sem stóð að umræðu-
efnið væri „hernámið“, og eft-
ir umræður yrði dansað. Þetta
hljómar nokkuð einkennilega að
dansað skuli eftir málfund, en
það er nú ekki svo vitlaust,
vegna þess að það mæta miklu
fleiri þegar þeir eiga von á
snúning á eftir. Einkum gildir
þetta um kvenfólkið, því það
mætir í flestum skólum ílla á
málfundi. Þetta sannaðist í
þetta skipti. Klukkan rúmlega
átta, voru allir gangar og her-
bergi troðin stúlkum jafnt sem
piltum. Um hálf níu leytið setti
Matthías Frímannsson kennari
málfundinn, með því að skipa
Sigurð Guðjónsson fundarstjóra
og fundarritara þær Ingibjörgu
Pálsdóttur og Steinunni Á. Guð
mundsdóttur.
Sævar Pétursson
þjappað sér saman í varnar-
bandalag vestrænna þjóða,
NATO“.
Eftir ræður framsögumanna
urðu allsnarpar umræður og
tóku margir til máls og töluðu
með miklum krafti bæði með
og á móti, en undirtektir fund-
armanna voru mun betri í garð
þeirra er töluðu með hervernd-
inni.
Alls var stigið 63 sinnum i
ræðustól, og má það mjög gott
heita, vegna þess að á skóla-
málafundum eru menn oft mál-
tregir og feimnir við að stíga
í „pontu“.
Um hálf tíu leitið var fundi
slitið og tilkynnt að dansinn
hefðist brátt.
,Skömmu síðar hófst dansinn,
og var hljómlistin frá segul-
bandi og plötuspilara, og nem-
endurnir voru ekki lengi að
„skella" sér í dansinn, og eftir
skamma stund var gólfið þétt
skipað dansandi unglingum. Á
milli syrpna gæddu nemendurn-
ir sér á gosdrykkjum og krem-
brauði.
Við komum auga á formann
skólafélagsins, frk. Hildigunni
Þórðardóttur, og spurðum hana
hvað gerzt hefði í félagslífi skól
ans í vetur. Gaf hún okkur þær
llllllil
Lúðvík Vilhjálmsson
upplýsingar að haldnar hefðu
verið þrjár dansæfingar, auk
jólagleði og árshátíðar. Einnig
hefði verið haldinn einn mál-
fundur, með sama sniði og þessi
þannig að málfundur er fyrri
hluta kvöldsins en dans á eftir,
einnig sagði hún okkur að seld-
ur væri aðgangur að þessum
kvöldum, „tíu krónur, aðeins“,
eins og hún orðaði það. Klukk-
an var að verða hálf tólf, svo
við þökkuðum henni fyrir upp-
lýsingarnar, og kvöddum þetta
skemmtanahyggna fólk, sem
notar málfundakvöld jafnframt
fyrir dansæfingar.
Á. S.
„Ponik“ quiantett talið frá vinstri: Guðmundur, trommur,
Halldór, saxafónn, Sturla, gítar, Guðbergur, bassi, Úlfar,
píano. — Ljósm. Haukur Haraldsson.
Unglingahljómsveit
Að undanförnu hefur mikið — En á hvað leikur þú?
borið á því, að unglingar hafa — Ég leik á gítar.
tekið sig saman um stofnun — Hvernig líkar þér að vera
danshljómsveita. Við höfðum hljómsveitarstjóri?
spurnir af einni slíkri, og fór- — Mér líkar það ágætlega,
um á æfingu hjá henni fyrir vegna þess að við erum mjög
skömmu. Þetta var „Ponik“ samstilltir.
quintettinn og var hann að æfa Frh. á bls. 13
í einum gagnfræðaskóla bæjar-_________
ins. Þegar við nálguðumst skól-
ann heyrðum við óminn af fjör-
ugu lagi frá hljómsveitinni. Við
börðum að dyrum og sögðum
þeim að við óskuðum eftir upp-
lýsingum um hljómsveitina, og
jafnvel að fá að talca mynd. Þeir
sögðu okkur að það væri auð-
fengið og sjálfsagt og buðu okk
ur sæti. Þeir héldu svo áfram að
leika eins og ekkert hefði í skor
ist, og við hlustuðum með mik-
illi hrifningu.
í einu hléinu á milli laga snér
um við okkur að hljómsveitar-
stjóranum og spurðum hann
nokkurra spurninga. Við byrj-
uðum nú á þvi að spyrja hann
um nafn, og kvaðst hann heita
Sturla Már Jónsson.
— Hverjir eru hljómsveitar-
meðlimir auk þín, Sturla?
— Þeir eru: Halldór Pálsson,
sem leikur á saxafón, Guðmann
Kristbergsson, sem leikur á
bassa, Úlfar Sigmarsson, píanó,
og Guðmundur Ragnarsson,
trommur.
_______________________Margrét Óskarsdóttir
Efnilegur unglingur
Það er ekki að tilefnislausu
JS fyrir lesendum síðunnar er
kynnt Margrét Óskarsdóttir.
Margrét er ísfirðingur og hóf
sundiðkun aðeins fjögra ára
gö;.\ al. Snemina bar mikið á
hæfileikum hennar á sviði sund-
íþróttarinnar, en þó mest upp á
síðkastið. Hún hefur undanfarin
tvö ár dvalist í Reykjavík við
sundiðkún og nám og tekið þátt
í fjölda móta og staðið sig með
miklli prýði. Margrét á Vest-
fjarðamet í flestum greinum
telpna og kvennasunds, og er
bezti tími hennar í skriðsundi 50
m 31,1 sek., en það sund ðkar
hún allra sunda mest.
Margrét er sextán ára og býr
sig undir að þreyta landspróf
við Gagnfræðaskóla Austurbæj-
ar. - Á. S.