Dagur - Tíminn Reykjavík - 17.05.1997, Qupperneq 8

^ '?«m \nm rt \
Laugardagur 17. maí 1997 - VIII
MINNINGARGREINAR
.t yrfrrf^T'W-‘rr mr» í¥
jUagur-nimiÚTn
ANDLÁT
Arndís Stcfánsdóttir
Laugateigi 4, Reykjavik, lést á gjör-
gæsludeild Sjúkrahúss Reykjavíkur
sunnudaginn 11. maf.
Rjörn Gestsson
frá Björgum, lést á dvalarheimilinu
Hlíð aðfaranótt 6. maí.
Elías Sigfússon
frá Vestmannaeyjum, Dalbraut 18,
Reykjavík, lést á sjúkradeild Hrafnistu
miðvikudaginn 7. maí.
lílías Sigfússon
frá Vestmannaeyjum, Dalbraut 18,
Reykjavík, lést á sjúkradeild Hrafnistu
miðvikudaginn 7. maí.
Eiín Edda Guðmundsdóttir
læknafulltrúi, Akraseli 4, Reykjavík,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur laugar-
daginn 10. maí.
Elín Sigríður Kristjánsdóttir
fyrrum húsfreyja á Kistufelli, Lundar-
reykjadal, lést á Sjúkrahúsi Akraness
föstudaginn 9. maí.
Guðbjartur Finnbjörnsson
loftskeytamaður, Bólstaðarhlíð 45,
Reykjavík, áður til heimilis á Hrannar-
götu 1, ísafirði, lést á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur þann 10. maí.
Guðlaug Vilhjálmsdóttir (Lnna)
Brekkum III, Mýrdal, lést á dvalar-
heimilinu Hjallatúni sunnudaginn 11.
maí.
Gyða Runólfsdóttir
lést miðvikudaginn 30. apríl sl. Útiorin
hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Halldóra Gröndal
lóst á Sjúkrahúsi Reykjavíkur að
kvöldi 11. maí.
Haukur Jacobscn
Efstaleiti 12, Reykjavík, andaðist á
Sjúkrahúsi Reykjavíkur fimmtudaginn
8. maí.
Helga Tómasdóttir
Gýgjarhóli 1, Biskupstungum, lést á
Sjúkrahúsi Suðurlands, Selfossi,
sunnudaginn 11. maí.
Hrcfna Guðnadóttir
síðast til heimilis í Lækjarkinn 26,
Hafnarfirði, áður húsfreyja á í’iíru-
stöðum, Vatnsleysuströnd, andaðist á
hjúkrunarheimilinu Sólvangi að
morgni fimmtudagsins 8. maí.
Ingvar Sigurbjörnsson
Lækjargötu 34-D, Hafnarfirði, er lát-
inn.
Ingvar Sigurbjörnsson
Lækjargötu 34d, Hafnarfirði, lést á
Landspítalanum 8. maí.
Jóhann Magnús Gunnarsson
glerslípari og speglagerðarmaður,
Stífiuseli 8, lést á Landspítalanum
fóstudaginn 9. maí.
Jóhannes Jóhannsson
kaupmaður, lést á Droplaugarstöðum
dimmtudaginn 8. maí.
Jóhnnncs Jóhattnsson
kaupmaður, lést á Droplaugarstöðum í
Reykjavík Dmmtudaginn 8. maí.
Jón Geir Lúthersson
bóndi, Sólvangi, Fnjóskadal, andaðist
að heimili sínu miðvikudaginn 7. maí.
Jónas Eggert Tómasson
bóndi, Sólheimatungu, er látinn.
Kristrún Skæringsdóttir
Suðurhólum 26, er látin. Jarðsett hef-
ur verið í kyrrþey.
Málfríður Bcnediktsdóttir
Stóru-Sandvík, Sandvíkurhreppi, and-
aðist á Sjúkrahúsi Suðurlands 12. maí.
Páll Þórðarson
Egilsbraut 9, Þorlákshöfn, andaðist að
morgni 8. maí í Landspítalanum.
Pétur Björnsson
Álftamýri 58, lést á heimili sínu mánu-
daginn 5. maí.
Ragnheiður Ásgrímsdóttir
Öldugötu 27, Reykjavík, lést á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur fóstudaginn 9. maí.
Rósa Guðnadóttir
Kirkjuvegi 11, Keflavík, er látin.
Sigríður Ingimundardóttir
Bústaðavegi 89, andaðist á heimili
sínu 7. maí.
Sigríður Þórðardóttir
fyrrv. húsfreyja á Refsstað, Vopnafirði,
andaðist í Fjórðungssjúkrahúsinu á
Akureyri 8. maí.
Sigurður Frcyr Pálsson
Áhaven 13, Kong, Danmörku, lést af
slysfórum 20. apríl sl. Jarðarfórin hef-
ur farið fram.
Sólveig Ólafsdóttir
frá Strandseljum lést á Landspítalan-
um sunnudaginn 11. maí.
Svava S. Sveinsdóttir
Dunhaga 15, Reykjavík, Iést á Landa-
kotsspítala 8. maí.
Svava Sveinsdóttir
Dunhaga 15, Reykjavík, lést í Landa-
kotsspítala, uppstigningardag 8. maí.
Drsula Busk
lést á sjúkrahúsi í Bremen fimmtudag-
inn 8. maí.
Þórður Einarsson
fyrrverandi sendiherra, Skildinganesi
31, lést á heimili sínu að kvöldi 12.
maí.
Þórunn Sveinsdóttir
Garðvangi, Garði, lést að morgni mið-
vikudagsins 7. maí.
Sigríður Þórðardóttir
Sigríður Þórðardóttir
fæddist á Ljósalandi í
Vopnafirði, þann 19.aprfl
1908.
Hún lést á Fjórðungssjúkra-
húsinu á Akureyri 8. maí sl.
eftir stutta sjúkralegu. For-
eldrar Sigríðar voru Þórður
Jónasson, bóndi á Ljósalandi,
f. 1867 að Fossi í Vesturhópi,
d. 1938 og konu hans Albínu
Jónsdóttur, f. 1874 á Hóli í
Kelduhverfi, d. 1966. Systkini
hennar: Jóhanna, saumakona í
R.vík f. 1900 d. 1969 Jónas,
skrifstofumaður á Akureyri, f.
1901, d. 1994. María f. 1902, d.
1934 í Kanada. Ingibjörg,
saumakona í R.vflc f. 1904, d.
1982. Fríða, saumakona í
R.vík, f. 1907. Guðrún, versl-
unarmaður í R.vík, f. 1909.
Sigvaldi, arkitckt í R.vík f.
1911, d. 1964. Helgi, bóndi á
Ljósalandi, f. 1915. Guðbjörg,
kennari, búsett í Svíþjóð, f.
1918, og Steingrímur, banka-
starfsmaður, f. 1922. Sigríður
giftist 26.júní 1940 Páli Metús-
alemssyni, bónda á Refsstað í
Vopnafirði, f. 24.ágúst 1899, d.
ll.júní 1975, þau eignust Qög-
ur börn: 1) Svava, f. 1940, leik-
skólastarfsmaður Vopnafirði,
gift Konráð Ólafssyni sjó-
manni, þau eiga þrjár dætur.
2) Þórður, f. 1943, bóndi og
framkv.stjóri á Refsstað,
kvæntur Ágústu Þorkelsdóttur
og eiga þau þrjá syni. 3) Ás-
gerður, f. 1946, bóndi á Geita-
skarði í Langadal, gift Ágústi
Sigurðssyni bónda. Þau eiga
fjögur börn. 4) Gunnar, f.
1948, bóndi á Refsstað, kvænt-
ur Marie Therese Robin, þau
eiga tvö börn.
Þegar Sigríður kom í Refs-
stað hafði Páll búið í nokkur
ár, ekkjumaður með íjögur
ung börn. Stjúpbörn hennar
eru: 1) Víglundur f. 1930,
bankastjóri Vopnafirði, kvænt-
ur Jóhönnu Einarsdóttur, þau
skildu. Þeirra börn eru fjögur.
Sambýliskona Víglundar er
Elín Friðbjörnsdóttir og eiga
þau tvö börn. 2) Björn, f. 1931,
járnsmiður í R.vík, var kvænt-
ur Katrínu Valsdóttur, þau
skildu, synir þeirra eru þrír.
Sambýliskona Björns er Svava
Guðjónsdóttir. 3) Guðlaug, f.
1932, húsmóðir í R.vík, gift
Steinar Péturssyni, dætur
þeirra eru fimm. 4) Erlingur f.
1933, verkamaður Vopnafirði,
kvæntur Önnu Geirsdóttur og
eiga þau þrjú börn. Börn og
stjúpbörn Sigríðar eiga nú 35
barnabörn og eitt barnabarna-
barn, með öllu þessu unga
fólki fylgdist Sigríður af alhug.
Sigríður nam við hús-
mæðraskólann á Staðarfelli
1929-30, var vinnukona í R.vík
og á Akureyri í nokkur ár og
vann einnig að búi foreldra
sinna á Ljósalandi þar til hún
giftist. Hún var húsmóðir á
Refsstað í 40 ár, en síðustu 15
árin bjó hún í leiguíbúð fyrir
aldraða í þorpinu á Vopnafirði.
Útförin fer fram frá Vopna-
fjarðarkirkju laugardaginn
17.maí og hefst athöfnin kl 14,
en jarðsett verður að Hofi, að
athöfn í kirkju lokinni.
Það þykja líklega ekki stórtíð-
indi þegar tæplega níræð kona
kveður þennan heim. Samt er
það svo að samferðamenn Sig-
ríðar á Refstað verða glögglega
varir við það skarð sem hún
skilur eftir sig, enda lífsferillinn
á margan hátt óvenjulegur.
Hún ólst upp í 11 systkina
hópi, sú sjötta í röðinni. Hópur-
inn var söngelskur og sam-
rýmdur í uppvextinum, og alltaf
síðan. Ekki var auður í búi á
Ljósalandi á þeim tíma, en þó
var lögð á það rík áhersla að
koma börnunum til mennta eft-
ir því sem efni og ástæður
leyfðu. Öll fóru þau systkini að
vinna við búið þegar getan
leyfði, og víst er um að það kom
sér betur fyrir Sigríði síðar á
lífsleiðinni að iðjuleysi var
henni Qarri. Þegar hún hafði
slitið barnsskónum var hún í
„vistum“ bæði á Akureyri og í
Reykjavík. Frá þeim árum
minntist hún með sérstakri
hlýju ýmissa þeirra fjölskyldna
sem hún starfaði hjá.
Veturinn 1929-30 var hún í
Kvennaskólanum að Staðarfelli
ásamt Guðrúnu systur sinni.
Næstu 5 árin vann hún þá
vinnu sem til féll, en árin 1935
til 1940 stóð hún fyrir búi að
Ljósalandi ásamt Helga bróðm
sínum og Albínu, móður þeirra.
Á Refstað, undir Fjöllum, bjó
um þessar mundir Páll Methús-
alemsson, sem hafði misst konu
sína, Svövu Víglundsdóttur, frá
fjórum börnum, sínu á hverju
árinu, það elsta fætt 1930, hið
yngsta 1933. Svava lést 1935.
Páll og Sigríður giftu sig 26.
júní 1940, og um leið tók Sig-
ríður við búsforráðum á Ref-
stað. Stjúpbörnin voru nú á
aldrinum 7-11 ára, og höfðu
haft meira frjálsræði en þá
gekk og gerðist frá því móðir
þeirra dó. Á meðan Páll var
ekkjumaður stóðu þær mæðgur,
tengdamóðir hans og mágkona,
fyrir búi á Refstað. Amman og
móðursystirin sáu ekki sólina
fyrir börnunum, sem urðu
snemma mjög sjálfstæðir ein-
staklingar. Ungu húsfreyjunni
var því nokkur vandi á hönd-
um. Hún var að taka við sem
húsmóðir á mannmörgu heimili
og axla ábyrgð á uppeldi fjög-
urra hálfstálpaðra stjúpbarna.
Milli Sigríðar og stjúpbarnanna
þróaðist einlæg vinátta, sem
entist allt til æviloka hennar,
Það segir heilmikla sögu að þó
að þau systkin kölluðu Sigríði
aldrei mömmu, þá tala börnin
þeirra öll um ömmu Sigríði.
Sigríður og Páll eignuðust
fjögur börn á átta árum, og
jókst nú enn önn hennar. Við
þetta bættist að á Pál hlóðust
margvísleg félagsmálastörf sem
kölluðu á mikla fjarveru hans
frá heimili. Sigríður mátti því,
auk húsmóðurstarfanna, hafa
nokkra umsjón með búrekstrin-
um.
Leiðir okkar Sigríðar lágu
fyrst saman snemmsumars árið
1966. Ég hafði þá ákveðið að
gera hana að tengdamóður
minni, hvað gekk eftir. Með
auknum kynnum okkar birtust
mér nýjar hliðar á þessari
merkilegu konu. Þrátt fyrir
botnlaust annríki áratugum
saman vanrækti hún ekki
margvísleg hugðarefni sín. Eitt
af hennar áhugamálum var
garðrækt, og garðurinn við hús-
ið á Refstað vitnar um það.
Venjulega eru trjágarðar á ís-
landi sunnan við húsin, en í
Vopnafirði eru einungis tvær
áttir; norður og austur, og þær
standast á. Garðurinn er á máli
heimamanna sagður ofan við
húsið, en það mun vera milliátt
austur þar.
Annað áhugamál, mér öllu
torskildara, var ættfræði. Við
lestur á slíkum fræðum gat hún
unað þegar hún taldi sig hafa
tóm til.
Engan einstakling hef ég
þekkt jafn elskan að Ijóðum, -
og lögum, - og tengdamóður
mína. Sammála vorum við um
það að væri ekki „stuðlanna
þrískipta grein“ í hávegum
höfð, þá ætti ekki að kalla svo-
leiðis samsuðu ljóð. Hún kunni
ókjörin öll af ljóðum eftir höf-
uðskáldin okkar, og henni urðu
ljóðin að nokkuð sérstæðum
notum. Henni þótti ákaflega
gaman að ferðast, en lengi fram
eftir öldinni var Vopnafjörður
einangrað byggðarlag, og lang-
tímum saman varð ekki komist
þangað, - né þaðan, - nema
með flugi. Sigríður var flug-
hrædd, - en flaug samt. En
henni féll illa að vita ekki hvar
hún var stödd í veröldinni þrátt
fyrir flughræðsluna. Hún Iét sig
því hafa það í einni af sínum
fyrstu flugferðum að horfa ann-
að slagið út á leiðinni frá
Vopnafirði til Akureyrar, - en
hún fór með ljóð alla leiðina,
sér til hugarhægðar. Allar sínar
ferðir frá Vopnafirði til Akur-
eyrar eftir það fór hún með
sömu ljóðin, og taldi sig alltaf
vita upp á hár hvar hún væri
stödd, enda sagði hún að það
stytti sér flugferðir að raula
kvæðiskorn eða fara með vel
kveðna vísu.
Engu breytti þó ílugtækni og
flughraða fleygði fram, vísurnar
og ljóðin voru þau sömu. Marg-
ar af þessum flugferðum frá
Vopnafirði til Akureyrar voru
áfangi á leið hennar að Geita-
skarði. Þessara heimsókna nutu
börn okkar hjóna ekki síður en
við; biðu reyndar oft í ofvæni
eftir að amma kæmi. Amma
nennti nefnilega að segja þeim
ævintýri og sögur, syngja fyrir
þau og breiða yfir þau enda-
lausan kærleik sinn.
Eins og fyrr segir var annríki
hennar mikið á meðan hún var
húsfreyja á Refstað. Þeir sem til
þekktu á Refstað á þessum
árum segja að oftast hafi hún
verið syngjandi við störf sín, og
brosið var aldrei langt undan.
Hún var bókelsk og las mikið,
enda var hún óvenju fróð um
land og sögu, og áreiðanlega
hefur tíminn til lestrar oft verið
klipinn af naumum svefntíma.
Sigríður var óvenju félags-
lynd og lagði yfirleitt eitthvað
jákvætt til hvers máls, og ég
hygg að lífsviðhorf hennar hafi
byggst á því að mæta því sem
að höndum bæri með bros á vör
og hugsa um það sem áunnist
hefði, en Ieiða hugann síður að
hinu.
Eftir að Sigríður var orðin
ekkja, og dró úr daglegri önn
hennar, fór hún að sinna því
áhugamáli sínu sem hvað mest
hafði setið á hakanum; en það
var að ferðast. Ýmsa staði inn-
anlands, henni hugleikna og
áður ókunna, heimsótti hún.
Sjötug gerði hún sína ferð til
Noregs, og nú í haust, á 89. ald-
ursári fór hún til Þýskalands í
góðra vina hópi. Þess er ég full-
viss að á flugi í þessum utan-
ferðum hefur verið farið með
ljóð og laglega gerðar vísur; þó
ekki væri til annars en mæla
vegalengdina sem flogin var.
Henni tengdamóður minni
þótti alltaf betra að orð færu
ekki á skjön við athafnir. Fyrir
fáeinum árum varð hún að
gangast undir þrjár aðgerðir
með stuttu millibili sem kröfð-
ust svæfingar. Svæfingarnar
fóru illa með hana, hún taldi að
andlega hefði sér hrakað langt
fyrir aldur fram vegna þeirra.
Hún trúði mér fyrir því fyrir
nokkrum árum að heldur vildi
hún deyja en verða að þola eina
svæfingu enn. í liðinni viku var
hún flutt mikið veik til Akureyr-
ar, og þar beið hennar væntan-
lega stór aðgerð og svæfing.
Áður en til þess kom fékk hún
hægt andlát.
Fyrir hönd aðstandenda er
mér Ijúft að flytja öllu starfsliði
Handlæknisdeildar FSA þakkir
fyrir elskulegheit þessa dag-
parta sem Sigríður lá þar til að
kveðja.
Sjálfur þarf ég að þakka fyrir
kynni mín af Sigríði og Ref-
staðaheimilinu í ríf þrjátíu ár,
þakka fyrir elskusemi við börn-
in mín. Það var mannbætandi
að kynnast henni, og þeir sem
hafa verið svo lánsamir að
þekkja slíka einstaklinga eru
ríkari eftir en áður.
Blessuð sé minning Sigríðar
á Refstað.
Ágúst Sigurðsson
Minningargreinar
Minningargreinar birtast aðeins í laugardagsblöðum
Dags-Tímans.
Þær þurfa að berast á tölvudiskum eða vélritaðar.
Myndir af þeim sem skrifað er um þurfa að berast með
greinunum.
Sendist merkt Dagur-Tíminn
Strandgötu 31, 600 Akureyri
Garðarsbraut 7, 640 Húsavík
Brautarholti 1, 105 Reykjavík