Dagblaðið Vísir - DV - 07.01.1984, Blaðsíða 7

DV. LAUGARDAGUR 7. JANU
stigin í þessum efnum á síöustu
tímum.
Þegar kynbæta þarf fjárstofn í ein-
hverju tilteknu héraöi í vanþróuðu
landi er stundum gripið til þess ráös aö
pumpa hormónum í úrvalskindur
annars staðar í heiminum, soga síöan
frjóvgaða eggjaklasana úr eggja-
leiöurunum og koma þeim fyrir í
smærri spendýrum, til dæmis
kanínum.
Kanínurnar eru síöan fluttar
óraleiöir meö flugvélum, ristar á
ar þær eru þegar viöhald mannkynsins
erannars vegar.
En nú stendur þetta allt til bóta. Nú
eru fróöir menn farnir aö leggja á
ráöin um hvernig haganlegast sé aö
koma byröum meðgöngutímans yfir á
karlþjóöina og er þaö ekki vonum fyrr.
Sheila Kitzinger bendir nefnilega á
aö vaxandi fóstur þarfnist ekki beinlín-
is kvenlikama til þess að njóta hinna
nauðsynlegu vaxtarskilyröa, heldur
legköku.
Til greina kæmi aö útbúa tæknilega
fullkomna legköku úr plasti, reyra
hana vandlega utan á karlmanns-
bumbu og tengja hana viö æöakerfið en
sprauta nauösynlegum hormónum í
karlinn eftir því sem þurfa þykir.
Erlondis geta konur keypt sæði I sérstökum sæðisbönkum en nú er verið
að ráðgera stofnun sórstakra fósturbanka þar sem þær gætu keypt sór
mannsfóstur með æskllegum eiginleikum og plantað þeim eftir hentug-
leikum í eigin líkama.
fyrir í sauökindum sem þar eru fyrir,
en ekki þykja nógu vænar til frálags
eöa annarra nytja.
Þessi aðferð er aö því skapi ódýrari
en aö flytja sauðfénaðinn sjálfan milli
heimshluta sem kaninur eru smærri
dýr og léttari.
Sheila Kitzinger víkur einnig aö
þeim möguleika aö í framtíöinni veröi
mannsfóstur flutt um langa vegu í
kviöi smádýra en síðan megi láta þau
dafna og öölast fullan þroska í kviði
stærri dýra, sauðkindum, kúm eöa
gyltum.
Karlar og
kvenhlutverk
Eg minnist þess aö hafa heyrt þá
frómu ósk einnar vandaðrar sómakonu
aö sá dagur rynni er karlar fengju aö
reyna á eigin skrokki hvaö þaö væri aö
ganga meö barn í níu mánuöi og fæða
þaö síðan í heiminn meö píslum og
þrautum.
Og víst er um þaö aö billega höfum
við sloppið til þessa, karlmennirnir, og
hreinasta skömm aö því hvaö viö erum
oft tregir til þess aö meta og þakka þaö
konum hversu ósíngjamar og fómfús-
Þessar hugmyndir eru vitaskuld
ekki langt á veg komnar en þær eru
ekki þar fyrir meö öllu fráleitar.
„En þaö er enginn maöur svo mikið
ógeö aö láta hafa sig út í svona lagað,”
kynni nú einhver þolinmóöur lesandi
aö tauta viö sjálfan sig — en er þaö nú
alveg víst? Sýnir ekki sagan okkur ein-
mitt aö aldrei er hörgull á mannskap
til hvaöa voöaverka sem vera skal ef
nægilegt fé er í boði? Og sýnir ekki
sagan líka aö gildismat fólksins er
stöðugt aö breytast — hiö illa venst og
þykir aö lokum nánast sjálfsagður
hlutur og þaö sem í fyrstu þykir meö
afbrigðum ógeðfellt hættir aö vekja
athygli og veröur eins og hver önnur
vallgróin þúst á vegi vorum sem eng-
inn gefur gaum eöa færir í tal viö sam-
feröamennina?
Veldi þekkingarínnar
Margar konur hafa fengiö þaö á til-
finninguna, eins og sagt er, aö þær séu
einskonar lítilvægt útungunarverkfæri
í ægilegu vélvæddu kerfi. Læknar, líf-
fræöingar og hverskyns háskóla-
menntaöir sérfræöingar gegna þar
æöstu hlutverkum en sjálfar eru þær
ósjálfstæðir þolendur og ber aö
hlýðnast þeim fyrirmælum sem hinir
sérfróöu veita þeim af mildi sinni —
annarskann illa aöfara.
Nú þegar er farið aö amast viö því að
konur eigi börn sín í heimahúsum og
sums staöar í Bandaríkjunum er það
hreinlega bannaö aö þær séu að pukr-
ast meö slíkan verknaö upp á eigin
spýtur í eigin húsnæöi. Þær skulu á
stofnun, þær skulu, hvaö sem tautar og
raular og hvaö sem þeim sjálfum
líkar. Þær sem þverskallast viö geta
átt von á því að veröa saksóttar fyrir
barnamisþyrmingar og afkvæmin frá
þeim tekin.
Sérfræöingarnir, löggjafarþingið og
ríkisvaldiö — það eru hinir réttu yfir-
menn barnsfæöinga — og þeim ber að
hlýða; þeir vita best hvaö konum
kemur; þeir vita þaö betur en konum-
ar sjálfar og hundrað milljón formæö-
ur þeirra sem frá örófi alda léku þann
leik aö liggja með karlmönnum,
þykkna undir belti og ala svo fullburöa
afkvæmi annaðhvort hjálparlaust eöa
þá með liðsinni góörar grannkonu.
Samfara hinum víðtæku rannsókn-
um og tilraunum magnast sú krafa á ■
hendur konum aö þær geri betur en ala
þjóðfélaginu nýja kynslóð. Þær verða
aö ala þjóöfélaginu heilbrigöa
einstaklinga, lýtalausa samkvæmt
einhverjum fræöilegum staðli og nógu
greinda til þess að takast á viö verk-
efni hins tölvuvædda og tæknibúna
framtíöarsamfélags.
Nú þegar er unnt aö uppgötva ýmsa
ágalla á börnum meöan þau eru í
móðurkviði og fjarlægja þau meö
læknisaögerð ef þess er óskaö. Yfirleitt
eöa alltaf mun leitaö samþykkis
kvenna um fóstureyðingu í slíkum til-
fellum en þaö lætur aö líkum aö viöhorf
hinna sérfróöu myndar ákveðinn
þrýsting sem erfitt getur veriö aö
standa gegn á stundum.
Að því mun vafalaust reka aö unnt
veröur aö greina margvíslega eigin-
leika barnanna fljótlega eftir frjóvgun
og úrskuröa hvort þau verðskuldi að
vaxa og dafna, fæöast og ganga um
garöa í þessari veröld.
„t þessari veröld — eins og hún er nú
geðsleg,” kynni einhver aö hnýta viö í
lokin.
- Baldur Hcrmannsson.
íJÉSlMÍ
••• ' '

^ 0 ? ■- - ■ > " v
Víst eru þær laglegar ásýndum og lóttar i sporí, tvíburasysturnar Fayo og Kaye Young, en í framtíöinni eru horfur á því aö fólk getí vaiiö um andlegt jafnt sem líkamlegt atgervi þeirra
barna sem þaÖ vill fóstra.