Dagblaðið Vísir - DV - 07.01.1984, Side 13

DV. LAUGARDAGUR 7. JANUAR1984,
13
TT

Hagleiksmaðurinn Magnús Snæbjörnsson, tíl vlnstri á myndinn!, ræðir við vin sinn og lærisvein, örn Inga listamann og fróðleiksbrunn, um klömbrur og annað verklag fomt og þjóðlegt.
stórfenglegar hugmyndir þeirra
noröanmanna um álver úr torfi viö
Eyjafjörö.
Ojá, lesandi góöur! ÁLVER UR
TORFI — það er rétt lesið — þaö
stendur í bréfinu og ég gæti lagt það
fram til sönnunar ef þess yröi óskaö!
Og í þessari óviöjafnanlegu hugmynd
birtist einmitt ljóslifandi sú loflega
ihaldssemi, sem ég var aö tala um
áöan, umflotin þeirri græskulausu
gamansemi sem er höfuöeinkenni
góðramanna.
Höfundur þessarar hugmyndar —
eöa öllu heldur áætlunar, því þetta er
skipuleg og vel útfærö áætlun til fimm
ára — mun vera hagleiksmaðurinn
snotri, Hann Magnús Snæbjömsson
frá Syöri-Grund í Höföahverfi.
Magnús hefur lagt til eftirfarandi:
Fyrsti liður: Væntanlegt álver
viö Amarnesvík í Eyjafirði verði
hlaðiö úr klömbram með streng;
einnegin fyllt að með torfi og
grjóti; item notaðir rekaviðar-
drumbar í rafta og sperrur.
Annar liður: Verkstjórn þarf að
vera á styrkum höndum og berast
þá böndin allmjög að Magnúsi
sjálfum Snæbjömssyni, frá Syðri-
Grund í Höfðahverfi, og skal hann
sér til styrktar hafa þann alkunna
og vellátna fjöllistamann og
skemmtimann, Orn Inga; item
stórt hundrað vinnufærra og
vinnufúsra Eyfirðinga.
Magnús er kinkinn!
Þessum tillögum Magnúsar fylgir
aö sjálfsögöu ítarleg greinargerö en
þar sem stikla verður á stóru í þessu
spjalli skal þess eins getiö, aö hann
sýnir þar fram á meö ofurþunga hinna
óhrekjanlegu röksemda nauðsyn þess
aö byggja hiö volduga, eyfirska álver á
þjóðlega vísu.
Þess hefur nefnilega gætt aö sumir
Eyfiröingar ala í brjóstum tortryggni í
garö stóriöjunnar og hugsa aö hún
myndi skemma hiö dýrlega lífríki sem
þama hefur veriö aö vaxa og dafna í
tugþúsundirára.
En nú má þykja sýnt, aö álver úr
torfi myndi meö einni vel útilátinni
hægrihandarsveiflu uppræta og aö
velli leggja allar skráveifur tortryggn-
innar, því aö klömbruhleöslurnar eru í
alla staöi frábærlega þjóölegar, og
þessháttar álver yröi óbrotgjarn
minnisvaröi hins eldforna verklags
Helga magra, Sighvats á Grund og
Eyjólfs ofsa og annarra afburöa-
manna norölenskra á fyrri tímum.
Þaö yröi nú sjón að sjá hinar tröll-
auknu klömbruhleðslur Magnúsar
Snæbjörnssonar gnæfa yfir byggðina
viö Eyjafjörö og bera viö himin! Og
hart er þaö hjarta sem eigi myndi bif-
ast við slíka sýn og þurrir þeir tára-
kirtlar sem eigi myndu kreista fram
fáein þakkartár andspænis samruna
þjóðlegrar reisnar og kynngikrafts nú-
tíma stjóriöju!
En Magnús er lunkinn. Hann mun í
álitsgerð sinni hafa ennfremur leitt aö
Átverið við Straumsvík er yndi fyrir
augað og mikil prýði á íslenskri
náttúru — en ekki yrði það síðra, ál-
verið góða úr torfi við Arnarnesvík.
því lævísar röksemdir, aö hiö mikla
hleðsluverk viö Arnarnesvíkina yröi til
þess að draga stórlega úr atvinnuleysi
viö Eyjafjörðinn, og hlægir oss sú
bragðvísi Magnúsar og skemmtilega
hugarlymska aö tefla fram þessari
röksemd innan um allar hinar, því aö
Islandssagan og líklega mannkyns-
sagan í heild hefur sannaö, aö ráða-
menn eru jafnan margfalt ginnkeyptari
fyrir hagfærðilegum rökum en menning-
arlegum.
Já, þetta var snjallt bragö hjá þér,
Magnús!
Álver úr torfi — já, þetta er hug-
mynd sem allir þjóðhollir menn munu
styðja, en þess utan viljum við hér á
helgarblaði DV þakka Olafi H. Torfa-
syni sérstaklega fyrir aö senda okkur
þessa lýsandi kveöju til birtingar í
skammdeginu. Viö þökkum Olafi líka
jilýleg orö til okkar á DV og óskum
bæöi honum, Magnúsi og Eyfirðingum
öllum árnaöaróska á árinu sem nú er
aö hefjast.
Myndirj Ólafwr H« Torfason