Dagblaðið Vísir - DV - 30.09.1993, Blaðsíða 4

FIMMTUDAGUR 30. SEPTEMBER 1993
30
►T A
Fræ sem gefur gó
- nú er lag að kynnast Nick Cave and The Bad Seeds
Ástralinn Nick Cave hefur ein-
hverra hluta vegna ekki náð eyrum
fjöldans hér á landi þrátt fyrir fjölda
frábærra platna á síðustu árum. Nú
er hins vegar lag fyrir þá sem vilja
kynnast þessum magnaða tónlistar-
manni því nýlega kom á markað
tónleikaplatan Live Seeds þar sem
hann flytur mörg af sínum bestu
verkum. Nick Cave og hljómsveitin
Bad Seeds komu hingað til lands fyrir
sjö árum og héldu magnaða tónleika
þar sem nú er skemmtistaðurinn
Casablanca. Frá þeim tíma hefur
hljómsveitin blómstrað og plötumar
Tender Prey, The Good Son og
Henry’s Dream eru meðal bestu
ávaxta rokksins á síðustu árum.
Nick Cave vakti fyrst athygli sem
söngvari áströlsku pönk-rokk sveit-
ar innar The Birthday Party sem flutti
hráa tónlist fulla af reiði. Eftir að
Birthday Party sneri upp tám
snemma á níunda áratugnum fluttist
Cave til Berlínar þar sem hann hefur
haldið til meira og minna í áratug.
Þar kynntist hann m.a. kvikmynda-
leikstjóranum Wim Wenders en Cave
hefur samið tónlist í nokkrar mynda
hans, m.a. Himmel Uber Berlin,
Wings of Desire og Until the End of
A-ha - Memorial Beach:
★ ★ ★
Memorial Beach hefur upp á að bjóða
vandaða, metnaöarfulla og huggulega
kertaljósatónlist sem óhætt er að mæla
með. -SMS
Deep Purple
- The Battle Rages On:
★ ★ ★ ★
Besta plata Deep Purple í mörg ár.
Jafnvel sú besta síðan veldi hljóm-
sveitarinnar reis sem hæst á árunum
1970-73. -ÁT
Billy Joel - River of Dreams:
★ ★ ★
Góðar lagasmíðar Biliy Joels og það er
léttara yfir honum en á tveimur síðustu
plötum hans. -ÁT
Van Morrison - Too Long In Exile:
★ ★ ★
Blanda af blús- og soultónlist með
léttum djasskeim. Sem heild er platan
vel yfir meðallagi og eigulegur gripur.
-SÞS
Boo Radleys- Giant Steps:
★ ★ ★ ★
Hér er komin ein af betri plötum ársins
1993 og ómögulegt að gera upp á milli
laganna 17 sem prýða Giant Steps.
-SMS
U2 - ZOOROPA
★ ★ ★ -i
I safni frábærra platna U2 verður
ZOOROPA vafalaust talin með hinum
athyglisverðari. -SMS
4Non Blondes
- Bigger, Better, Faster, More:
★ ★ i
Frekar hrátt blúsrokk undir áhrifum
frá þjóðlagatónlist, misgóð lög eftir
atvikum. Aðallag plötunnar þó hið afar
vinsæla What’s Up. -SÞS
JamesTaylor-Live:
★ ★ ★ i
Fyrsta iónleikaplata gamla snill-
ingsins og jafnframt ein albesta tón-
leikaplata síðari ára. -SÞS
the World. Cave hefur að auki samið
kvikmyndahandrit um morðingjann
og hugmyndafræðinginn Jack Hemy
Abbot sem skrifaði bókina In the
Belly Of'The Beast. Þau skrif öðluðust
lif á hvíta tjaldinu í myndinni Ghost
of the Civil Dead en Cave, Blixa
Bargeld og Mick Harvey úr Bad Seeds
sömdu tónlistina við myndina.
Listamaðurinn hefur einnig sent frá
sér eina skáldsögu sem heitir And
The Ass Saw the Angel. Sú er
súrrealísk en vakti töluverða athygli
á sínum tíma.
Vaxa með
hverri plötu
Fyrsta plata Nick Cave and the Bad
Seeds heitir From Here to Eternity og
kom út miðjan síðasta áratug. Platan
vakti athygli fyrir drungalegan djöf-
ullegan hljóm sem fylgt hefur Nick
Cave síðan þó hann hafi mildast í
seinni tíð með aukinni notkun
strengja og slaghörpu. Platan þótti
undir áhrifum jafn ólíkra tónlist-
armanna og Hank Williams, Robert
Johnson og Tammy Wynette en
úrvinnsla hljómsveitarinnar á þess-
um áhrifum þótti til fyi’irmyndar. Á
eftir fylgdi platan The First Bom is
Dead hvers titill var skírskotun til
fæðingar Elvis Presley sem var tví-
buri. Reyndar var platan að stórum
hluta helgúð minningu rokkkóngsins
sem er í miklu uppáhaldi hjá Nick
Cave. Kicking Against The Pricks var
heiti þriðju plötunnar en á henni tók
Hpbtugagnrýni
hljómsveitin þekkt lög eftir aðra
listamenn og má nefna sem dæmi Hey
Joe, All Tomorrows Parties, Some-
things Gotten Hold of My Heart, en
síðastnefnda lagið gerði Nick Cave
betur en flestii’ aðrir. Your Funeral
My Trial var númer fjögur og þótti
standa hinum fyrri nokkuð að baki.
Mercy Seat kom á markað árið 1988
og þótti meistarstykki en titillagið
var valið besta lag ársins i bresku
poppressunni.
Árið 1989 fluttist Nick Cave til Sao
Paolo í Brasilíu en borgin haíöi mikil
áhrif á listamanninn og skiluðu þau
sér á plötunni The Good Son. Platan,
sem þótti sú besta sem hljómsveitin
hafði gert, var mildari og aðgengi-
legri en fyrri plötur enda segist Cave
hafa reynt að höndla merkingu portú-
galska orðsins Saudade á plötunni
sem þýðir löngun. Yrkisefnið var
löngun eftir flestu því sem hann hafði
farið á mis við og var hún full trega.
The Weeping Song, The Ship Song og
Foi Na Cruz eru ágætt dæmi en þau
standa upp úr á frábærri plötu.
Eftir ótrúlegan uppgang var sjö-
undu plötu Nick Cave and The Bad
Seeds beðið með mikilli eftirvænt-
ingu og ekki urðu aðdáendur Nick
fyrir vonbrigðum. Platan var hljóð-
rituð í Los Angeles, New York og
Melboume og hún bauð upp flauels-
mjúka tónlist þar sem leðurklæddur
rokkarinn fór í lakkskó Frank Sin-
atra. Platan þótti sameina á frábæran
hátt reiðina sem ólgaði á Tender Prey
og ballöðumar sem einkenndu The
Good Son. Gripurinn fékk þá bestu
Soul Asylum
-Grave Dancers Union:
★ ★ ★
Seint koma
sumir
Vegir vinsældanna era órannsak-
anlegir eins og þar stendur. Á með-
an sumir slá nánast fyrirhafnar-
laust í gegn á fyrsta lagi þurfa aðrir
að puða pungsveittir árum saman
áður en nokkur fæst til að hlusta á
þá. Reyndar á þetta ekki alveg við
um bandarísku rokksveitina Soul
Asylum en næstum því. Hún er
búin að spila baki brotnu í rúm tíu
ár og það er loks nú sem hún vekur
almenna athygli ef svo má segja.
Vissulega hefur liljómsveitin
verið þekkt nafn í Bandaríkjunum
og hlotið nöfn eins og besta
tónleikahljómsveit Bandaríkjanna.
Almennu vinsældimar hefur hins
vegar skort og plötur sveitarinnar
hafa ekki selst mikið á amerískan
mælikvarða.
Nú er komið annað hljóð í
strokkinn og þar á lagið vinsæla,
Runaway-Train, ekki hvað sistan
þátt. Það lag er nokkuð dæmigert
fyrir hljómsveitina, melódískt
gamaldags rokk, undir örlitlum
soul og fönk áhrifum. Þetta er
auðvitað margþvæld blanda og svo
sem ekkert nýtt í henni að finna.
En þá reynir á gæði laganna og í
þessu tilviki þegar lag eins og
Runaway Train á sér mörg systkini
í svipuðum gæðaflokki, er ekki að
undra að platan Grave Dancers
Union geri það gott.
Hún er afskaplega jöfn að gæðum
og auðheyrilegt að hér era á ferð-
inni menn með mikla reynslu. Það
sem meira er, þeir hafa greinilega
enn mjög gaman af því sem þeir
era að fást við.
-Sigurður Þór Salvarsson
Grensan -Ýmsir:
Kraftmikið
safn
Spor hefur gefið út athyglisverða
safnplötu sem sker sig nokkuð úr
öðrum slíkmn sem borið hafa fyrir
augu og eyra landsmanna. Grensan
bíður upp á nokkrar af áheyrileg-
ustu hljómsveitum Bandaríkjanna
og Bretlands í þyngri kantinum auk
þess sem tvær íslenskar hljómsveit-
ir, sem teljast til nýliða, láta ljós sitt
skína.
Það er hljómsveitin Rage Against
the Machine frá Los Angeles sem
Ástralinn Nick Cave hefur einh verra hluta vegna ekki náð eyrum fjöldans hér á landi
þrátt fyrir fjölda frábærra platna á síðustu árum.
dóma sem Nick Cave og hljómsveitin
The Bad Seeds höfðu fengið og vora
hinir fyrri þó ekkert slor.
Á nýju tónleikaplötunni Live Seeds
er áheyrendum boðið til veislu þar
sem helsta góðgæti hljómsveitar-
innar frá 9 ára ferli er borið á borð.
Platan er einstaklega vel heppnuð af
tónleikaplötu að vera og sýnir vel þá
orku sem ólgar í þessu einstaka
bandi. í Live Seeds eru einhver bestu
kaup ársins fyrir tónlistaráhuga-
menn og ekki skemmir skemmtilegur
kaupbætir sem er innbundin mynda-
bók sem segir sögu hljómsveitar í
vegavinnu. -SMS
opnar verkefnaskrá plötunnar með
laginu Bombtrack sem eins og titill-
inn ber með sér er fallbyssubragur.
Alice in Chain frá rokkborginni
Seattle tekur við með fallegri
ballöðu af plötunni Dirt sem kom út
fyrir ári. Living Color er í fyrsta
gímum en fantagóð i laginu
Nothingness og Naked Truth flytur
luftgítarlagið Read Between the
Lines með trukki og dýfu. Önnur
athyglisverð lög plötunnar era
Black Gold með aldursforsetunum í
Soul Asylum og Sun-60 frá sólar-
fylkinu Kalifomíu eiga eitt besta
lag plötunnar sem er hið ómþýða
Mary Xmess.
íslensku sveitimar tvær sem
koma við sögu á Grensunni eru
Bone China og Dos Pilas. Bone
China heggur í kunnuglegan
knérunn í laginu Rattlesnake. Eins
og hljómsveitin kemur fyrir eyru er
hún alltof lík alltof mörgum tÚ að
vekja athygli. Bone China nær sér
betur á flug í laginu Quicksend sem
er skemmtileg lagasmíð með frum-
legra sánd en það fyrmefnda.
Dos Pilas fellur í sömu gildru og
Bone China í My Reflection þar
sem Jet Black Joe formúlan er elt í
þaula. Out of Crack er hins vegar
skemmtileg þrúgursykurtónlist,
kraftmikili en melódísk, þar sem
orkan flæðir. Lagið stendur nær
pönkinu en hipparokkinu sem
hefur verið misnotað af ungum
sveitum alltof lengi.
í Grensunni era góð kaup fyrir
blanka rokkunnendur sem vilja
skanna blómlegan akur kröftugrar
rokktónlistar.
-Snorri Már Skúlason
A.J. Croce-A.J. Croce:
★ ★ ★
Ræturnar
leyna
sér ekki
Þann 20. september voru ná-
kvæmlega tuttugu ár frá því Jim
Croce lést í flugslysi. Hann var þá á
barmi heimsfrægðar og gæði laga
hans benda til þess að hann hafi átt
bjarta framtíð fyrir sér og var eftir-
sjá að jafn góðum tónlistarmanni,
en lög eins og Bad Bad Leroy
Brown og I Got a Name munu
halda nafni hans á lofti. Þegar
Croce lést skildi hann ekki aðeins
eftir sig góða tónlist heldur einnig
son, A.J. Croce, sem nú er orðinn
21 árs, sjálfmenntaður píanóleikari
sem hefur leikið opinberlega síðan
hann var 12 ára gamall. Nú hefur
A.J. Croce sent frá sér sina fyrstu
plötu sem einfaldlega ber nafn
hans. Það sem fyrst kemur upp I
huga manns þegar hlustað er á
plötuna er hversu ótrúlega þrosk-
aður tónlistarmaður Croce er.
Croce, sem leikur óaðfmnanlega
á píanó, syngur brostinni tregarödd
og semur rúmlega helming laganna,
er á kunnuglegum slóðum rythma-
og blústónlistar sem hann kryddar
með djassívafi. Hans eigin lög era
þegar grannt er skoðað kannski
ekki mjög merkileg, en útsetningar
og flútnmgur frábær, auk þess sem
textar hans eru skemmtilegir. Það
hjálpar að Croce hefur með sér
nokkra af bestu „session“-mönnum
sem fyrirfmnast. Má þar nefna
gítarleikarann Robben Ford, bassa-
leikarann Ron Carter og trommu-
leikarann Jim Keltner.
Það era eldri lögin sem vekja
hvað mesta athygli. í kistu gamalla
lítt leikinna laga hefur Croce fundið
nokkur lög sem fáir þekkja, lög sem
greinilega hafa haft áhrif á hans
eigin tónsmíðar og imdirstrika að
rætur hans liggja í rótgróinni
amerískri tónlist. Þegar á heildina
er litið er þessi frumsmíð A.J.
Croce virkilega góð tónlist,
heillandi í öllum sínum gamaldags
flutningi.
Hihnar Karlsson