Dagblaðið Vísir - DV - 23.08.1994, Blaðsíða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 23. ÁGUST 1994
Spurrdngin
Hvert fórstu í sumarfríinu?
Hörður Sigurðsson: Ég fór til Ítalíu.
Ágúst Þór Árnason: Hvaða sum-
arfríi?
Halldór Svavarsson: Ég fór í tjald.
Siggi rakari: Ég er að fara í veiöar
norður í Vatnsdal.
Svanur Þór Eyþórsson: Það var ekk-
ert sumarfrí.
Lesendur_______________________________
Deilur íslendinga og Norðmanna:
Harka færist
í leikinn
Konráð Friðfmnsson skrifar:
Nú er komið annað hljóð í strokk-
inn hjá frændum vorum Norðmönn-
um, og miklu harkalegra. Nú skulu
allir íslenskir togarar er veiða á Sval-
barðasvæðinu teknir og færðir til
hafnar í Noregi. - Ný reglugerð í
Noregi tekur af öll tvímæli varðandi
réttarstöðu íslenskra togara á svæð-
inu, aö sögn Norömanna. En eins og
menn muna þá treystu Norömenn
sér ekki til að ákæra Hágangsmenn
fyrir meintar ólöglegar veiðar, held-
ur var skipið fært í höfn sökum skots
er einn áhafnarmeðlimurin hleypti
af út í loftið þá er norskir gæslumenn
gerðu sig líklega til aö skera veiðar-
færi aftan úr skipinu.
Auðvitað er það alvarlegt mál þeg-
ar menn nota skotvopn til að fæla
starfandi menn burt, líkt og þarna í
Hágangsmálinu. Gildir þá einu þótt
byssuhlaupinu sé beint upp á við og
púðurskot hafi veriö í byssunni. Og
ég spyr: Hvernig í ósköpunum áttu
norskir bátsveijar að vita að um
púðurskot var að ræða? Nei, slík
framkoma þekkist ekki meðal ís-
lenskra ríkisborgara, hvar sem þeir
eru annars staddir. Því get ég ekki
stutt slíka hegðun með neinum hætti.
En ég styð þessar veiðar og þaö er
bara allt annað mál.
Hin nýja reglugerð Norðmanna er
vissulega hvöss og hún leiddi til þess
að skipin hífðu og færðu sig yfir í
Smuguna, um stundarsakir a.m.k.
Eitt gott má þó segja um reglugerð
þessa, hún hefur hreyft dálítiö við
ríkisstjórninni hér heima. Ráða-
menn hafa loks fengist til að gefa út
yfirlýsingu um málið sem má skilja
sem svo að þeir styðji veiðar íslend-
inga þarna norður frá. Yfirlýsingin
er fullkomlega eðlileg fyrir þær sakir
að skip okkar eru i fyllsta rétti þama,
og mun svo verða áfram. Að minnsta
kosti ef við hvikum ekki frá sannfær-
ingu okkar í málinu.
Norðmenn geta ekki sigrað í þessu
máli. Ég minni á að af öllum þeim
ríkjum er undirrituðu Svalbarða-
samkomulagið, þ.m.t. íslendingar,
hefur aðeins eitt þeirra, Finnland,
viðurkennt að Norðmenn geti ráðsk-
ast einhliða með þennan blett. Líkt
og þeir gera í dag. Hin aðildarríkin
draga þennan rétt stórlega í efa. Því
væri heiliaráð í stöðunni að reyna
aö fá þessi ríki til fylgis við sjónar-
mið okkar. Er þaö ekki ágæt byrjun?
Geórænn vandi,
orsakir og batahorf ur
Óli skrifar:
Margir þeir sem haldnir eru geð-
rænum vandamálum eða tilfmninga-
legum truflunum, sem leiða til nei-
kvæðs hugarfars i tíma og ótíma, eru
að minni hyggju ekki sér þess með-
vitandi að um vanheilsu sé að ræða
og líða fyrir það. Þessi vandamál eru
mjög einstaklingsbundin. Fólk, sem
á viö þessi vandamál að stríða, er úr
öllum stéttum þjóðfélagsins, aflt frá
hinum minnstu bræðrum og systr-
um til hámenntaðra manna og
kvenna.
Til er alþjóðlegur félagsskapur sem
hefur skotið rótum hér á landi og er
sístarfandi þótt lítið hafi borið á hon-
um. Ég á hér við „Emotions An-
onymous International" (EA-sam-
tökin). Hjá þeim eru vikulegir fundir
og hef ég sótt fundi þessa nær óslitið
í rúmt ár.
Fundirnir hafa t.d. haft þau áhrif á
mig að afstaða mín til eðlilegs og já-
kvæðs lífs hefur batnað til muna.
Þama kemur fólk, situr fundinn og
tjáir sig gjaman og finnur í raun að
það er alls ekki eitt um vandamálin
eins og það gjarnan hélt áður.
Þetta em lokaðir fundir. Þar er
nafnleynd í heiðri höfð og ekkert sem
sagt er á fundum fer út úr fundarher-
berginu. Þegar ég fann þessa sam-
hyggð og traust fór batinn að segja
til sín og sjálfsvirðingin jókst. Eins
og nafnið bendir til er þetta alþjóðleg-
ur félagsskapur og fæst einvörðungu
við tilfinningaleg vandamál. Þar
finnið þið þá hjálp og vináttu sem svo
margir hafa notið viðs vegar um
heim. Guð hjálpar þeim sem hjálpar
sér sjálfur, muniö það.
Peningana undir koddann
- ekki í bankann
Magnús Magnússon skrifar:
Það er auðvitað ekki af engu sem
fólk amast við siaukinni innheimtu
banka og innlánsstofnana fyrir þjón-
ustu þeirra. Gjaldtaka bankanna sem
nú er sögð nema um 700 milljónum
á ársgrundvelli og tekin af viðskipta-
vinunum í formi ýmiss konar þjón-
ustugjalda er mál sem á að snerta
yfirmenn bankastofnana. Það virðist
þó ekki snerta ráðamenn mikið því
ekki hefur orðið breyting á. Bank-
amir fara sínu fram sem alltaf áður.
Eru þá engir yfirmenn bankamála
í landinu? Er ekki einn ráðherranna
nefndur bankamálaráðherra? Ég
veit ekki betur. Er hann þá einskis
megnugur gagnvart þeim stofnunum
sem hann er settur yfir? Getur hann
a.m.k. ekki skikkað banka til að
koma almennum sparísjóðsbókum í
Eiga bankarnir stærsta höfundar-
réttinn á fjarmálasiöleysi þjóðfé-
lagsins? . , i j !
gildi á ný? Nú eru almennar spari
sjóðsbækur með vöxtum fyrir neðan
1% og sums staðar eru þær með eng-
um vöxtum! Á þá ekki að taka þessar
bækur úr umferð? Nú, eða þá gjald-
takan frá þeim sem nota tékkhefti?
Ekki eru innlánsvextirnir til að
íþyngja bönkunum.
Það er ekki til nema eitt ráð gagn-
vart þessum gjaldtökum öllum. Það
er að fólk geymi launin sín heima
hjá sér undir koddanum eöa annars
staðar þar sem féð er varið fyrir al-
mennum þjófum í umferð. í bönkun-
um rýrnar féð viö hveija meðferð
sem það fær af hálfu bankans. Sið-
leysi í fjármálum er aö gera út af við
þjóðfélagið og hið opinbera og stofn-
anir þess, þ.m.t. bankarnir, á stærsta
höfundarréttinn á því siðleysi.
Launaskrið
hjáríkinu
Einar Magnússon skrifar:
Það er nú staðfest opinberlega
að launaskrið hafi orðið hjá ríkis-
starfsmönnum. Það er ekkert
nýtt að ríkisstarfsmenn standi
betur aö vígi með laun og kjara-
bætur en hinir almennu launþeg-
ar. Nú finnst mér kominn tími til
að i næstu kjarasamningum verðí
það hinir almennu iaunþegar
sem njóti góðs af batnandi árferði
og afkomu fyrirtækja en opinber-
ir starfsraenn bíði með frekari
launabætur en orðiö er. - Það er
ekkí hægt að kyngja því öllu leng-
ur aö ríkisstarfsmenn njóti að-
stööu sinnar umíram aðra lands-
menn.
Endurnýjun í
þingflokkunum
Óskar skrifar:
Ég vil taka undir með bréfritara
sem skrifaði fyrir stuttu síðan í
DV um að full þörf væri á að
endurnýja verulega í þingliði
stjórnmálafiokkanna næst þegar
kosið verður. Ég tel það reyndar
svo brýnt að það verði að vera
um næsta algjöra uppstokkun að
ræöa. í sumum kjördæmum á
landsbyggöinni verður að mynda
samstööu um þetta. Flokkamir
verða meira og minna úr sögunni
þegar fram líöa stundir og þvi
verður fólk að sameinast um
frambærfiega fulltrúa fyrir sitt
kjördæmi - hvar í flokki sem
menn annars stóðu áður.
Vanbúiðskiptil
Svalbarða!
Gunnar Einarsson hringdi:
Ég tek undir lesendbréf í DV sl.
fóstudag svo og með skipherran-
um sem tjáði sig í útvarpinu um
töku fallbyssunnar af Óðni. Hvað
hefði ónotuð byssan gert af sér?
Hún er undir yfirbreiðslu og einn
af naglföstum hlutum skipsins.
Eða treystu menn ekki skipherr-
anum um borö? Hvers vegna ekki
að fjarlægja radarinn líka og jafn-
vel skrúfublöðin og láta svo draga
Óðin norður eftír? Þá hefði verið
um aigjörlega vanbúið skip að
ræöa. Og Norömenn og umheim-
urinn orðið svo óumræðfiega
glaður!! Því eru ekki augu alls
heimsins á Isiendingum og gjörð-
um þeirra?
Olíufélög í
kröggum?
Tómas hringdi:
Enn einu sinni sýna olíuféiögin
hvemig þau valta gjörsamlega
yfir bifreiðaeigendur. Aðeins
bensínverðshækkun, ekki hækk-
un á annarri oliu. Þau þora ekki
í stríð viö útgerðina eða bændur.
Það er bifreiðaeigandinn sem á
að borga, og hann gerir það þegj-
andi að venju. En nú var það
ESSO sem ruddi brautina fyrir
hin olíufélögin. Auðvitaö samráð.
Ef ekki samráð, hver var þá þörf-
in á hækkun einmitt núna? Getur
hugsast að risabygging ESSO viö
Reykjavíkurhöfn sé farin að
íþyngja rekstrinum strax?
Ræðismanns-
störfin eftirsóttu
Elin skrifar:
Vegna umræöu hér heima og í
Noregi um ræðismanninn is-
lenska sem bæði gætir hagsmuna
Noregs og útgerðar sinnar með
því að senda veiðiskip sín tíl að
angra Norðmenn, vakna margar
spumingar. - En alltaf virðast
ræðismannsstörfin jafn eftirsótt
þótt sagt sé aö starfið gefi ekkert
í aðra hönd og sé eiginlega bara
byrði og eilíf ániðsla!!