Þjóðviljinn - 25.08.1938, Blaðsíða 4

sk Níý/aló'io sœ
Sara lærír
mannasíðí
Sænsh shemmtímYnd,
íðandí af fjörí og léttrí
músíh. Aðalhlutv. leíh-
ur hín vínsæla
TOTTA ROLF,
Aðrír. leíhar eru:
Háfeass Westergreti?
Nolfií Chavc o. fl.
Auhamynd:
Sænsk náttúrufe^
urð og þjóðíáí.
rs
Or bopglnn!
Næturlæknir
Grímur Magnússon, Hring-
bra,ut 202, sími 3974.
Næturvörður
er í Reykjavíkurapóteki og
Lyfjabúðinni Iðunn.
Útvarpið í dag:
10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp.
15.00 Veðurfregnir.
19.10 Veðurfregnir.
19.20 Lesin dagskrá næstu
viku.
19.30 Hljómplötur: Létt lög.
19.40 Auglýsingar.
19.50 Fréttir.
20.15 Frá Ferðafélagi íslands.
20.25 Frá útlöndum.
20.40 Einleikur á píanó. Hall-
grímur Helgason.
21.05 Otvarpshljómsveitin leik-
ur.
21.30 Hljómplötur: Andleg tón-
list.
22.00 Dagskrárlok.
Skipafréttir.
Gullfoss er á leið til Leith frá
Khöfn, Goðafoss er á leið til
Vestmannaeyja frá Hull, Brú-
arfoss var á Önundarfirði í gær
Lagarfoss er á Austfjörðum,
Dettifoss er á leið til Grimsby
frá Vestmannaeyjum, Selfoss er
á leið til Aberdeen.
Súðin fór frá Rvík í gær-
gærkvöldi í strandferð austur
um land.
Esja fer frá Glasgowí í fdag á-
leiðis til landsins.
Frá höfninni.
Júpíter kom hingað í gær til
þess að taka ís.
„Samfíðamenn í
spéspeglL
Framhald af 3. síðu.
jafn öruggur í meðferð sinni,
hvort sem hann vill sýna tján-
ingarleysið í andlitum sumra
þessara manna, eða ,,gangster“-
inn og yfirborðsmenskuna í svip
annara.
Slíkt geta jreir einir, sem eru
jöfnum höndum góðir listamenn
og snjallir mannþekkjarar.
Pað fer að vonum eftir skap-
ferli hvers og eins að miklu
leyti, hvað þeir lesa út úr línun-
um og sjá á milli dráttanna. Par
hefir Strobl skilið mönnum eft-
ir verkefni til þess að spreyta
sig á, og gefa hugarfluginu laus
an tauminn. Og allir þeir sem
kunna að hafa gaman af slíku,
(;tanda| í iþakkarskuld við ísafold
arprentsmiðju fyrir birtingu
myndanna.
Dagsbfán.
Framh. af 1. síðu.
félagið, nema að Jrví Ieyti, er
snertir útborgun á vinnulaun-
um. En um jmð segir svo í
8. gr. samningsins:
; „Vinnulaun Dagsbrúnar-
inanna skulu meðlimir Meist-
arasambandsins greiða vikulega
á hverjum föstudegi. Dagsbrún
vitjar vinnuíaunanna áskrifstofu
Meistarasambandsins, kvittar
fyrir þeim samkvæmt meðfytgj-
andi vinnuskrá, og sér um út-
borgun“.
Þetta atriði, að Dagsbrún
tekur i sínar hendur útborgun
vinnulauna er mjög þýðingar-
mikið, og tryggir verkamönnum
hvorttveggja, reglulega.greiðslu
vinnulauna og fullan taxta, en
á þessu hvorutveggja hefir vilj-
að verða misbrestur, og hafa
verkamenn oft áður orðið að
í heímsókn í
Sovétrfkjunum,
Framh. af 2. síðu.
lismans hefir kostað.
Því er nú svo háttað, að það
eru ekki aðeins gagnrýnendurn
ir, sem dæma Sovétríkin. Dóm-
ur þeirra er jafnframt dómur
á þá sjálfa, félagsþroska þeirra
og manndóm.
Sovétþjóðirnar eru ekkert sér
staklega uppnæmar fyrir áfell-
isdómum okkar. Þær vita ósköp
vel sjálfar að þær hafa risið
úr eymdarástandi líku því, sem
nú er í Indlandi til sjálfsvirð-
ingar og sjálfsstjórnar og sí-
batnandi kjara .Þær hafa náð
ótrúlegum áröngrum í uppbygg
ingarstarfinu og vita að fram-
tíðin tilheyrir þeim.
(Þýtt úr „Left News“. Síð-
ustu kaflarnir lausl. útdráttur).
bíða vinnulauna sinna og jafn-
vel tapað þeim alveg.
Báðir þessir samningar eru
injög mikilvægir fyrir eflingu
Dagsbrúnar, enda er þetta í
fyrsta skipti, sem samningar
hafa náðst fyrir hönd verka-
manna við meistarana í bygg-
ingariðnaðinum sem heild.
Frá Austurbæjarskólanum.
Skólastjóri verður næstu
dagá til viðtals í skrifstofu skól-
ans kl. 16—18. Á þessum sama
tíma veitir hann einnig mót-
töku nýjum riemendum til ínn- j
ritunar.
Lyra
fer héðanj í kvöld kl. 7 áleið-
is til Bergen.
Æ Gömlaföib ^
| Rándýir sfór
borgarinnar
Afar spennandi og stór-
kostleg amerísk sakamála-
mynd, gerð eftir skáld-
sögu Tiffany Thayérs
„King of the Gamblers“
Aðalhlutverkin leika
Akim Tamiroff,
Ctaire Trevar og
Lloyd Nolan
Börn fá ekki aðgang.
Finn Smith
tannlæknir og kona hans,
Bergljót Magnúsdóttir, eru ný-
Iega farin af landi burt. Ætla
þau að setjast að í nýlendum.
Frakka í Marokko og stunda
þar tannlækningar.
Gagnfræðaskólinn
í Reykjavík
slarfar eins og að undanförnu frá okf.fíí i. snaí
Náinsgreinar í aðalskólanum eru þessar: íslenzka, danska,
enska, jrýzka, saga og félagsfræði, landafræði, náttúrufræði,
eðlisfræði, heilsufræði, stærðfræði, bókfærsla, vélritun, teikn-
un, handavinna og leikfimi.
Nemendum 2. og 3. bekkjar verður gefinn kostur á ókeyp
is sérkennsluj í þeim námsgreinum, sem þarf til upptöku í 3.
bekk Menntaskólans.
Inntökuskilyrði í 1. bekk eru: Fullnaðarpróf barnafræðsl-
unnar og 14 ára aldur. Nýir nemendur, sem óska að setjast i
2. og 3. bekk verða prófaðir 3. okt.
Ekkert skólagjald,
Umsóknir séu komnar til mín fyrir 15. sept., og gef ég
allar nánari upplýsingar.
Ingítnar fiónsson.
Vííasfiíg' 8A Símí 3763,
Agatha Christie. 13
Hver er sá seki?
get alls ekki verið að draga yðúr inn í þetta. Lg
verð að sigrast á því á eigin spýtur.
Hann sat þögull svo sem mínútu, svo endurtók
hann í {iálítið breyttum tón:
Já, ég verð að sigrast á því á eigin spýtur.
FJÓRÐI KAFLI.
Miðdegisverður á Fernly Park.
Klukkuna vantaði nokkurar mínútur í hálf átta
þe;gar ég stóð við dyrnar á Fernly Park og hringdi
riyrbjöllunni. Hurðin var opnuð jafnskjótt af Par-
ker bryta, sem var roskinn maður.
Þetta var fagurt kvöld, og ég hafði kosið að fara
þangað gangandi. Ég gekk nú inn/í jstóra ferhyrnda
forsalinn og Parker hjálpaði mér úr yfirfrjakkanum.
Réjtt í jþví kom ritari Ackroyds, ungur og duglegur
maður, sem hét Raymond. Hann gekk í gegnum
forsalinn og var á leið til herbergja Ackroyds með
hendurnar fullar af skjölum.
Gott kvöld, herra læknir. Ætlið þér að borða
hér miðdegisverð, eða eruð þér í yiðar embættl's-
erindum? ; j*| , J.yl (.. ! ý # il|
Með j)ví átti hann við svörtu töskuna mína, sem
ég hafði lagt á eikarkistuna.
Ég skýrði honum frá því, að ég byggist við að
verða þá og jregar sóttur til konu í barnsnauð og
hefði þessvegna viljað vera við öllu búinn. Ray-
mond kinkaði kóili' og gekk.leiðar sinnar, um leið
og hann, sagði yfir öxl mér: Gangið inn' í dagstof-
una — þér ratið víst. Konurnar koma strax niður.
Ég er að fara. inn til Ackroyds óg skal segja hon-
um frá því, að þér séuð kominn.
Þegar Raymond kom, hafði Parker dregið sig
til baka ,svo að ég var einn í forsalnum. Ég skóð-
aði mig í speglinum, lagaði hálsbiridið miLt, gekk
svo að dyrunum bei nt á móti, ég vissi að það voru
dagstofudyrnar.
Um leið og ég sneri snerlinum heyrði ég eithvað
hljóð innan úr herberginu — það var verið að loka
glugga ,að J)ví er ég hélt. Ég tók eftir þessu alvejg
psjálfrátt, án þess að 4iugsa nokkuð frekar um
þja'ð, éða finnast það að neinu leyti merkilegt í
svipinn.
Ég opnaði hurðina og gekk 'inriý í dyrunum rakst
ég næstum á ungfrú Russell, sem var að fara' út.
Við beiddumst hvort um sig afsökunar.
Ég virti nú ráðskonuna í fyrsta skifti vandlega
fyrir mér og var að hugsa um, hve falleg ungfrú
Russell hlyti að hafa verið — og væri reyndar enn-
þá. Svarta hárið hennar var ekki minstu vitund
farið að hærast. Og þegar hún var rjóð' í kinnum
eins og nú, var hið stranga augnaráð hennar ekki
eins áberandi. t
Ég fór ósjálfrátt að hugsa um hvort hún væri að
kóma act ’utan, því að hún var dálítið móð, rétt
eins og hún hefði hlaupið.
Ég kem víst nokkrum mínútum of snemma, sagði
ég afsakandi.
O nei, nei, það lield ég ekki, klukkan er víst
orðin yfir hálf átta :hr. Sheppard. Hún þagnaði
andartak og bætti sv>o viðr Ég — ég vissi ekki að þér
ætluðuð að borða hér miðdegisverði í kvöld. Herra
Ackroyd hefir ekki minst neitt á það.
Ég hafði hálfgert hugboð um, að návist mín
væri henni að einhverju leyti ógeðþe’kk, en ég
gat ekki hugsað mér hversvegna.
Hvernig líður yður í Vhnénu?, spurði ég.
Þakka yður fyrir hr. læknir, það er við þetta
sama, en nú verð, ég að fara. Frú Ackroyd kemur
ofan eftir augnablik. Ég — ég fór aðeins hingað inn
til að- athuga, hvort blómin hefðu verið vökvuð.
Hún gekk hröðurn skrefum út úr herberginu. É^.
gekk yfir að glugganum og var að hugsa um hvers-
vegna hún legði slíka áherslu á að réttlæta það,
að hún hefði verið í dagstofunni. Meðan ég var að
hugsa um þetta uppgötvaði ég að þetta voru lang-
ir gluggar með frönsku sniði og sneru út að grasflöt-
inni. Þetta hefði ég auðvitað mátt vitja st'rax, hefði
ég nokkuð um það hugsað. Hljóði'ð sem ég
hafði heyrt, gat því ekki stáfað af því, að venjuelg-
um renniglugga hefði verið lokað.
Mér til gamans og þó öllu heldur til að halda
huganum frá þessum vandræðamálum, tók ég að
skerrifa mér við það, að geta mér til 'um hvað gæti
hafa valdið þessu hljóði ,sem ég heyrði.
Kol, sem hefði verið bætt í jeldínn? Nei, það var