Þjóðviljinn - 09.04.1939, Blaðsíða 2

Þjóðviljinn - 09.04.1939, Blaðsíða 2
Sunnudaginn 9 .apríl 193Q. ÞJQgV.'l JINN þlðOVlUINN (Jtgeáaadi: SameiniugarflokÍMH' . aljþýfVa — Bó«íalÍHtaflokkurinn — Kitst jórar: Einar Olgeirsson. Sigfús A. fiigurhjartarsen. Bitstjórnarskrifstofur: Hverf- isgötu 4 (3. hæð), sími 2270. Afgreiðslu- og auglýsingasknf- stofa: Austurstrœti 12 (1. hæð) sími 2184. 4slcriftargjald á mánuði: . . . Reykjavík og nágrenni kr. 2,50. Annarsstaðar á landinu kr. 1,75. 1 lausasölu 10 aura eintakið. Víkingsprent h. f. Hverfisgötu 4. Sími 2864. Heð snltlnn nð vopni „Hiiaarfjlrflw í hernaðarástandi!11 Albaoía Eitt landið enn rænt, ein þjóðin enn myrt og kúguð — einungis fyrir þær „sakir'4, að vera til og v era frjáls sem þjóð. Pað er nú svo komið að fasi$minn reynir varla alvar- lega að ljúga lengur til um átyllur eða gerir það svos»:yt ingarlaust að allir sjá ósannind in. Fasistaríkin 'eru í stríði. Þau hafa lagt undir sig hvert ríkið á fætur öðru: Abessiníu, Spán Austurríki, Tékkóslóvakíu, Me- mel og nú er röðin komin að Albaniu. Fasistaríkin heyja sitt heimsstríð, 500 milljónir manna fá þegar að kenna á því. Fjórð- ungur jarðarbúa lifir þegar við allar hörmungar styrjaldar. En ,,lýðræðisríki“ Vestur-Ev- rópu loka enn augunum fvrir því að h eimsstyrjöld sé þegar hafin. Fasistaríkin eru látin leggja undir sig hvert landið á fætur öðru, ræna frá lýðræð- inu hverju víginu eftir annað og veikja þannig trú allra lýð- fæðissinna á að England og Frakkland hefjist handa, meðan núverandi stjórnir sitja þarvið völd. Það, sem verður að gerast, er að fólkið sjálft í þessum löndum rísi upp og knýi fram virka baráttu 'fyrir lýðræðinu komi á ríkisstjórmum ,sem þora að verja lýðfrelsi og sjálfstæði þjóðanna, en svíki það ekki í ^ífellu eins og Chamberlain og Bonnet hafa gert. Eiu fámennaista þjóð Evrópu ber,sst nú frelsisbaráttu s'nni gegn margföldu ofureíli, €tað- ráðin í að halda frelfcj s'nu eða deyja ella. Allur hinn lýðræð- isjBinnaði heimur hefur samúð með hetjulegri baráttu Albana, ,en samúðin er ekki nóg. Þótt ísjlendingar allra þjóða sízt óski eftir heimsjstríði, þá mun vart1 vera nokkur Ts'lendingur, sem ekki heldur vill það en að syona síí haldið áfram morðum og manndrápum, rán á frelsi og fjöri heilla þjóða. Þýzkaland, ítalía og Japan eru í heims'styrjöld við heim, 4em enn er ekki farinn að berj- aist við þau. Þessi árásaríki níð- asjt á hverri þjóðirmi á fætué annarri, hver einasti samningur rofinn, hver eiður er svikinn, Glæpamenn Chicagoborgar væru heiðarlegir stjórnmála- menn samanborið við núverandi' valdhafa ítalíu og Þýzkalandsj. Og svo eru til menn hér úti á íslandi ,sem dii'fast að kalla s!ig stjórnmálamenn, og tyllthef iur verið í æös'tu stöður lands- ins, — sem keppast við að halda sjálfir augunum lokuðum og skipa þjóðinni að stinga höfð' inu í sandinn að strítsins sið. Hve lengi á slíkt enn að vera ,,utanríki$\pólitík“ íslands? Hafnarfjörður í hernaðará-1 síandi! hrópaði Alþýðublaðið fvrir rúmum mánuði síðan. Kjöftugum ratast satt á munn. Hafnarfjörður hefur á vissan hátt verið í hernaðarástandij Þegar hernaðarástand er á ein^ hverjum stað eru hættulegin andstæðingar dregnir fyrir her rétt og skotnir. I auðvaldsþjóðfélagi eiga verkamenn líf sitt undir því að geta fengið vinnu. Andstæðingar Skjaldborgar-i innatl í Éiafnarfirði eru ekki skotnir, þeim er neitað um vinnu. Þannig er hernaðar- ástandið í Hafnarfirði. „Hafnarfjarðardeilan“. Það er vonum seinna að ég skrifa um þann eftirleik henn- ar. sem háður hefur verið hér í Hafnarfirði síðan henni lauk, Ég hefi beðið til hess að sjá, hvorit Skjaldborgarfjorusjtanj hér tæki ekki upp aftur hætti siðaðra manna, þegar mesta gremjan út af deilunni værilið- in hjá, en þar sem hún heldun enn áfram að útiloka okkurfrá vinnu. sem henni virðist vera verst við frá deilunni, get ég ekki hlíft henni lengur við því að. gera aiþjóð manna kunnugt framferði hennar. Öll verkamannasamtök eru stofnuð til þess að gæta verka- mannastéttarinnar gegn yfir- gangi atvinnurekendastéttarinn- ar, sem vitanlega hefur alveg gagnstæðra hagsmuna að gæta. í lögum verkamannafélagsins „Hlíf“ í Hafnarfirði er ákvæði um það að atvinnurekendur megi ekki taka inn í félagið, og nú gátu þessir menn samkv. iögum verkamannafél. „Hlíf“ ekki lengur talizt meðlimir þess. Hefðu þeir viljað vera einlæg- ir sósíalistar og verklvðsvinir áttu þeir að sjá sóma sinn í því að segja sig úr verkamannafé- laginu, en sýna og sanha alþýð- unni sínar sósíalistisku hug- sjónir, með því að nota atvinnu rekendaaða'töðu sína til þess að hjálpa henni að bæta kjör sín. Samkvæmt lögum félags- ins tilkynnti stjórnin þeim þeir gætu ekki talizt meðlim- ir félagsins, það var síðanstað fest á félagsfundi með 117 atkv. gegn 98. Tveim dögum síðar rauk Skjaldborgin til og klauf „Hlíf“ hið meir en 30 ára gamla félag verkamanna í Hafnarfirði og; þvingaði verkamemi Bæjarút- gerðarinnar til þess að ganga í hið svonefnda „Verkamanna félag Hafnarfjarðar“, því að tnargir þeirra komu til stjórn- arinnar í „Hlíf“ og kváðust treysta henni ti! þess aðdrepa klofningsfélagið í fæöingunni. Deilan hófst, „Hlíf“ lýsti yf- ir verkfalli hjá Bæjarútgerð-. inni og h.f. Rán, en næstum allir aðrir atvinnurekendur í bænum höfðu gert samninga við „Hlíf“. Bæjarútgerðin bjóst til að vinna en Hlífarmenn fylktuliði á bryggjunni og Skjaldborgin þorði ekki að lireyfa sig. Dagsbrún og önnur stærstu verklýðsfélögin hétu „Hlíf(í stuðningi sínum og almennings álitið var með Hlíf. Þannig 'gekk í mokkra daga. Skjaldborgin sá, að svo bú- ið mátti ekki standa, og þá hrópaði hún á lögregluvernd fyrir klofningsfélag sitt, en fékk ekki, Jóhann P. skipherra jvar í skyndi sendur til Hafnar- fjarðar. Ennfremur 4 lögreglu þjónar til þess að mæla út or- ustuvöllinn. Jafnframt safnaði Skjaldborgin undirskriftum manna til þess að berja á verka mönnum. Með sultinn að vopni. Þegar eftir deiluna kom ]>að í ljós, að Bæjarútgerðin og h.f. Rán útilokuðu frá vinnu hóp verkamanna, sem hafði staðið framarlega í deilunni. Nú er það að vísu ekki nýtt fyrirbrigði að verkamenn hafi verið látnir gjalda þátttöku isinnar í baráttu fyrir velferðar- málum stéttarinnar, en slíku hafa einkum beitt harðsnúnustu íhaldsatvinnurekendur. Menn hafa áður goldið pólitískra skoðana í JHafnarfirði, en aldrei hefur slík atvinnukúgun þekkzt þar fyr. Mér er ekki nákvæmlega kunnugt um vinnustujndafjölda þeirra manna, sem helzt hafa orðið fyrir barðinu á „línu“ Björns Jóhannssonar en til gamans get 'ég nefnt það, að sjálfur hef 'ég unnið hjá Bæjar- útgerðinni í 5 ár en síðan deil- unni lauk hef ég fengið þar vinnu í óy» klukkustund. Einn daginn 'fórum við 4 inn til forstjórans, Ásgeirs Stef 1 ánssonar, og kröfðumst svars um það, hversvegna við fengj- um ekki vinnu. Fyrst færðist hann undan og sagði að ekki væri hægt að koma öllum að. Það átti að skýla sér með at’ vinnuleysinu! En þegar vi3 gerð um okkur ekki ánægða með þau svör sagði hannp „Ræð' því ekki góði, það er. útgerðar- ráðið“. Þeir herrar, sem skipa út- gerðarráðið eru Emil Jónsson, sem nú hefur horfið frá bas^ snu í .Hafnarfirði og sigit í ör- ugga höfn í vitamálastjóraem- bættinu og Björn Jóhannesson og Kjartan Ólafsson, mennirn- ir, sem Jónas frá Hriflu egndi fyrir með proc. af áfengisisöl- unni og sést bezt livar í hóp' þesísir menn standa, á því, að á sama tíma og Hafnarfjarðarbær hefur ekki ráð á 5 þús. kr. til aitvinnubóta fyrir atvinnulausá unglinga, þá gat unglingspiltur vinur áfengisverzlunarforstjór- ans, Björns Jóhannessonar, gerzt hluthafi í togara, en út í það skal ekki farið frekar að þessu sinni. „Gleymið ekki garminum honum Katli“! Maður er nefnd ur Guðmundur Jónasson. Hann er ágætt dæmi um það, hvern ig samfélag við Skjaldborgina getur gerspillt ágæturn mönn- um. Hann hefur lengi fengizt við útgerð á togaratmm Rán og hafa verkamenn almennt tal ið gott að vinna þar. Hann var líka svo heiðarlegur á sínum tíma, að segja sig úr verka- mannafélaginu, þegar hanntaldi sig vera orðinn atvinnurekanda en í vetur gekk hann aftur í félagið til þjónustu við Skjald- horgina. „Mig vill vera líka“ sagði stelpan. Eftir deiluna tók Guðmundur upp atvinnukúgun. Skjaidborgarinnar, og m. a. rak hann frá sér slitinn verkamann sem unnið hafði hjá honum í 18 ár.. Alþýðublaðið p-at I>ess (20. marz þ. á.), að Björn Jó- hannesson hefði a fundi í Al- þýðuflokksfélaginu „dregið upp linurnar“ að baráttunni gegn „kommúnisma og nazisma“, en Aðalfundur KRON var haldinn á skírdag þannig kalla þessir herrar bar-, áttu verkamanna fyrir rétti sín- uni. Við í Hafnarfirði þekkjum' þessar línur, þær hafa birzt í verkum Skjaldborgarinnar:. klofningur á samvinnu verk- lýðsflokkanna á síðastliðnum vetri, klofningur á „Hlíf“, hróp á ríkislögreglu og söfnun bar- smíðaliðs gegn verkalýðnum, hróp um 1000 kr. dagsektir verklýðsfélaganna, og loks at- vinnukúgun. pessi verk Skjaldborgarhmi ar eru nagla- í 1 kkistuna að t5r;ðustu leyfumum af alþýSiu- pdlitík Albýðuflokksins. Þeir hafa nú valið sér stöðu í hóp harðsnúnustu íhaldsat- vinnurekenda og sýnt í verkinú að þeir eru fullkomnir meistn hrar í vinnubrögðum þeirra og virðast sóma sér vel í stétt- inni, þegar þeir standa við hlið’ Ólafs Thors og annarra slíkra og hrópa á ríkislögreglu til þess að slá verkalýðinn niður. Þessii' menn standa nú í and - stöðu við meginhiuta verka- mannia í bænum. Og þótt þeint tækist að svelfa í hel nokkra verkamenn í Hafnarfirði, þá|eru: þeír engu nær, því helm'ngi fleiri myndu taka upp barátt- pna. Hafnfirzkir verkamenn: eru nú ákveðnir í rpví að sigra, hvaða níðinga sem skríða sam- an til þess að traðka á réttí þeirra. J. B. Messur um helgina. í dóm- kirkjunni á páskadag kl. 8 f. h. Bjarni Jónsson, kl. 11 f. h. Fr. Hallgrimsson, kl. 2 e .h. dönsk messa, FriSrik Hallgrimsson. 1 Fríkirkjunni kl. 8 i'. h. og 2 e. h. Árni Sigurðsson. Á annan í páskum: í dómkirkjunni kl. 11 í. h. Sigurjón Árnason kl. 2 e. h., barnaguðsþjónusta, Friðrik Hallgrímsson, kl. 5 e. h. Bjarni Jónsson. í Fríkirkjunni kl. 2 e. h. Árni Sigurðss. og kl.5e.h.( Ragnar Benediktsson. í Aðventkirkjunni: Samkom- ur háða páskadagana kl. 8,30 siðdegis. Allir velkomnir. O. J. Olsen. Nýja Bíó sýnir á annan í páskum kvikmyndina Hrói Höttur. Aðalhlutverkið leikur Errol Flynn. Myndin er öll tek- in í eðlileguin litum og er hin fegursta. Byggist hún á ensk- um miöaldaþjóðsögum um Hróa Hött og lcappa hans, sem lágu úti ískógum og gerðu höíð ingjum hinn mesta óskunda, en voru jafnframt stoð og slytta allra undirokaðra og bágstaddra, sem leituðu á páð- ir þeirra. Farþegar með Brúarfoss 6. apr. frá Kaupmannahöfn og Leith: Kristín Þórarinsdóttir, Þóra Þórarinsdóttir, Gunnlaug Briem, Hallgrímur Benediktsson, Helgi Guðmundsson, Ragnar Blöndal, Árni Friðriksson, Sig. Vagnsson, Jón Björnsson, Ottó Hansson, Osk ar Bjarnason, Oli ísfeld, Sigrún Þórðardóttir, Guðríður Þorsteins- dóttir, Jóhanna Björnsdóttir, Ása Ottesen, frú Wessmann, með 3 börn, Martha Nielsen, Skogaard Jacobsen, Gunnar Christensen, An ker Jaeobsen, Frode Jensen, Jacob Jacobsen. Nýtf land teemm chhí út fyr cn annan Aðalfundur IvRON var hald- | inn í Iðnó fimmtud. 6. apríl ' (skírdag) 1939. Mættir voru á fundinum 155 fulltrúar frá öll- um deildum félagsins (15) og þar að auki stjórn, fram- kvæmdastjórn og margt starfs- fólk félagsins. Fundurinn hófst kl. 10,15 árdegis og var lokið kl. 1 á lágnætti. Fundarhlé var frá ld. 12—2 og kl. 8—9,30 s. d. Ilelztu niðurstöður fundar- ins voru þessar: Kosnir fundarstjórar: Ólafur H. Sveinsson og Steinþór Guð- mundsson. Kosnir ritarar: Arnór Sigur- jónsson og Helgi Þórarinsson. • Á fundinum voru kosnar og störfuðu: Þriggja manná kjörbréfa- nefnd, sjö manna fjárhags- nefnd og níu manna allsherjar- nefnd. Tillögur framkvæmdastjóni- ar um úthlutun tekjuafgangs voru samþykktar. Reikningar félagsins voru bornir upp til samþykktar og samþykktir í einu hljóði. Endurskoðendur voru end- urkosnir: Magnús Björnsson og Ari Finnsson. Or stjórninni gengu með hlutkesti: Sveinbjörn Guð- laugsson, Theodói B. Líndal og Benedikt Stefánsson. Voru þeir allir endurkosnir. Eftirfarandi fulltrúar voru kosnir á aðali'und S. í. S.: Einar Olgeirsson, Eysteinn Jónsson, Jens Figved, Magnús Kjartansson, Sveinbjörn Guð- laugsson, Theodór B. Líndal, Vilmundur Jónsson. Tillögu um gengismálið var vísað frá. Ýmsar tillögur varðandi ié- lagið kornu fram, sem var vís- að til félagsstjórnar. Að öðru leyti visast iil árs- sikýrslu félagsins. Sveinbjörn Guðlaugsson, formaður. Sanmastofrn Bergþómgötu l.v Sauma allskonar kveníatnað. Einnig sniðið og mátað. GUÐRÚN RAFNSDÓTTIR I. O G. T. Sf, Framíídín nr, 173 Fundur í litla salnum annan páskadag kl. 8.30. Inntaka. Sigurbjörn Á. Gíslason minnist Indriða Einarssonar. Hafið sálmabækur með. m i ’.Y|-rTTT^ Snðm fer vestur um Iand í strandferð fimmtudaginn 13. þ. mán. kl. 9 sd. Flutningi óskast skilað fyrir hádegi á miðvikudag. tifjteSNnj&r Hermann forsætisráðherra er bæði vitur maður og hug- rakkur. Hann hefur nú fundið upp það ráö til að forða núver- andi ráðúneyti sínu frá því að vera negll upp á kross fyrir páskana, að það skuli taka á sig að vinna óvinsælu verkin í'yrir „þjóðstjórnina”. Gengislækkun og kaupkúgun er 1 ögl'esl á valdaskeiði núverandi ráðu- neytis. Það sýnir og vitsmuni Hermanns og hugrekki, að liann hefur i'engið þá Eystein og Skúla tiRað flytja frumvarp- ið um þetta í þinginu — ásamt með þeim Finni og Ottesen. Ýmsir leiðtogar Framsóknar- manna hafa verið uggandi um að flokknum geti verið hællu- leg sú kúvending, sem hann hefur nú tckið. Það þykir sum- um líða allt of stutt á milli þess, að flokkurinn var liöíuð and- slæðingur íhaldsins í landinu og liins, sem nú er orðið, að liann hefur tekið upp foryslu þess. Ekki er Hermann hrædd- ur við þetta frekar en annað. Hann sagði nýlega við sessu- naut sinn: „Ja, flokkarnir eru nú eins og járnbrautarlest, sem gengur eftir teinum flokksfor- ustunnar”. „Já, en ef einhýer vildi nú stíga úl úr lestinni?” spurði sessunauturinn. „Þá er bara að fara nógu hart”, sagði Hermann. Eftir þessu ráði var l'arið þegar liafin var árásin á lífs- kjör almennings með gengis- íellingu og kaupkúgun. Frum- varpið um það var undirbúið með leynd, því var skellt Tram öllum almenningi að óvörum, og það knúð fram gegnum allar umræður í báðum deild- um Alþingis samdægurs. Þar skyldí nú keyrt nógu hart til þess að enginn gæli stigið út úr lestinni, sem gengur „eftir Leinum forustúnnar”. Hermann deyr ekki á krossi i'yrir páskana vegna |>ess, að hann hafi barizt gegn þvi að snauðir menn væru heitlir ,)- rétti. Menn eru jafnvel farnir að halda að hann gæti ekki fall'- ið, nema til þess að vera endur- reistir í náð íhaldsins. *** En cr það nú alveg fulltryggt að enginn sligi út úr lestinni lians Hermanns, þó að liann keyri liarl? SÓLRIK 1B(IÐ. ódýr, til leigu frá 1. eða 14. ma n.k. I-Ientug fyrir fámenna fjöl skyldu. — Upplýsingar eftir kl 6 hjá Adolf Petersen, Þórsgötu 22. SÓSÍALISTAFÉL. RVÍKUR. SKRIFSTOFA fclagsíns cir í Hafnafslfœtí 2i Sími 4824. Opin alla virka daga frá kl. 2—7 e. h. Félagsmenn eru áminntir um að koma á skrifstofuna og greiða gjöld sín. Þeir félagsmenn, sem ekki hafa fengið skírteini geta vitjað þeirra á skrifstofuna. STJÓRNIN.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.