Þjóðviljinn - 19.07.1939, Qupperneq 3

ÞJÓÐVILJINN
Miðvikudagirm 19. júlí 1939
Á nfi að snfia h|ðll íslands
sðgnnnar altnr á bak?
flytja. milli býggða á landinu
heimtað bæði af Framsókn og
íhaldinu, án þess Skjaldborgin
þori að segja orð gegn því. ;
Framtíðarhillingarnar, sem
skuldavaldið og embættislýðinn
dreymir um, er sveltandi vinnu-
lýður, dreyfður um land allt
og samtakalaus, bundinn við
átthagana, nema á vertíðum,
þá fengi hann að róa fyrlr kaup
sem mútuþegar og embættislýð
ur skuldavaldsins ákvæði, á
manndrápsbollum, sem gætu
tortímt 200 manns á einni óveð-
ursnótt, eins og var 1701, og
enginn verkalýður risi uppgegn
harðstjórninni, af því samtökin
væru brotin á bak aftur.
Petta er draumaland einok-
unarklíkunnar, sem nú hefur
svikizt til valda.
En þessi klíka reiknar ekki
með verkalýðnum, sem alls ekki
lætur fjötra sig á ný. Sósíalista-
flokkurinn mun beita öllu sinu
afli til að vekja alþýðuna til
meðvitundar um hvert hlut-
skipti valdaklíkan býr henni.
Og honum mun takast það. Enn
fremur munu verkalýðsfélögin 1
1 sameinaþt í jeinu óháði verklýðs I
félagasambandi, sem vinnur
verkalýðnum á ný þann rétt,
sem glataðist með lögunum 4.
apríl, af því Alþýðusambandið
var svikið í hendur' valdaklík-
unnar af forráðamönnum þess
og verkalýðurinn stóð því uppi
vopnlaus, þegar ráðizt var á
hann.
Þessi klíka reiknar heldtir
ekki með fátækum bændum
landsins og þeirn samvinnu-
mönnum, sem trúir eru sam-
vinnusteftiunni. Átthagafjötur-
inn myndi koma harðast niður
á fátækum bændum, því hann
fordæmir þá, sem flosna upp
eða aldrei fá neina jörð —eins
og mörg bændaböm verða að
þola — til að gerast vinnuhjú
í sveit við hin lökustu skilyrði,
.sem ófrelsið og ncyðin skapa.
Fátækir bændur og trúir sam-
vinnumenn rísa gegn einok-
unarklíkunni,. sem ætlar. aðnotaí
m völd, — sem henni voru 1
fengin sakir hugsjónanna, sem
hún barðist fyrir, og hags'mun-
anna, sem hún þóttist ætla að
vérnda, — til að svíkja um- i
bjóðendur sína, kúga þá og
eyðileggja réttindin og frelsið^
sem þeir börðúst fyrir.
Og einokunarklíkan reiknar
heldur ekki með þeim hluta
millistéttanna og borgarastétt-
arinnár, sem hefur hag af fram-
förum atvinnulífsins á Tslandi
og veit að þessar framfarir eru
mögulegar. Pað, sem þesáum
millistéttum á enn eftir að skilj-
ast, er að þessar framfarir
(eins og endumýjun útgerðar,
bygging nýrra verksmiðja, ný-
sköpun í iðnaði, námugröftur
o. s. frv.) verða aðeins knúðar
fnam með pólitískri samvinnu
við verkamenn og fátækabænd
ur,af þvíþessar stéttirhafa hag
af framförunum, verkamennirn-
ir vegna vinnunnar og þarafleið
andi batnandi kjara, bændurn-
ir vegna aukins markaðar, sem
gerir Iandbúnaðinn fífvænlegri.
En hinsvegar verður þessi fram-
farasinnaði hluti borgarastéttar- .
innar og millistéttanna að heyja
harða baráttu við einokiuiarklík
una, sem nú samanstendur af
Landsbankavaldinu, Kveldúlfe-
valdinu og Reykjavíkurvaldi
Framsóknar. Og sú baráttaverð
ur um Ieið barátta alþýðunnar
gegn því afturhaldi, sem nú er
að reyna að snúa hjóli Islands-
sögunnar við og leiða yfir þjóð-
ina þá áþján, sem við héldum
að aldrei framar myndi reka
upp höfuðið hér á þessu landi.
Það er engum efa bundið að
alþýðan og sá hluti borgaranna
sem hér á samleið með henni
í baráttu fyrir atvinnufrelsi og
stjómmálafrelsi á þessu Iandi,
ber sigur út bítum yfir einokun-
arklíkunni, — strax og framfara
öflin bara hafa áttað sig á
hvaða hætta er hér á ferðum
og hafizt handa um að sameina'
krafta sína gegn einokunarklík
-unni og afturhaldinu.
RSdd irá alþýðukonn
Atburðir þeir, sem gerzt háfa
á tmdanförnum mánuðum og
þeir, sem boðaðir hafa verið
nú í stjórnarblöðunum, tákna
svo greinilega, sern ' verða má
að til valda eru kominir í land-
inu menn, sem ætla sér að
stöðva þróun mannfélagsins á
Islandi á því herrans ári 1939
og vekja nú upp foma drauga,
sem allir héldu að endanlega
heefðu verið kveðnir niður. I
Gerræði er beitt af hálfu fé-
lagsmálaráðherra. Logið er að
konungi, til að fá útgefinbtáða-
birgðalög, sem eru í öenn til-
raun til að kveða niður hin ,
beztu samtök verkamanna, gera
menn ójafina fyrir lögunum og
svo ofsokn á hendur Héðni
Valdimarssyni fyrir eitthvert
glæsilegasta verk, sem unnið
hefur verið í þágu verklýðs-
hreyfingarinnar, byggingu
verkamannab ústa ðan na. Með
því að beita kaupum og hót-
unum er meirihluti sjóðstjómar
unninn með málinu, en allur
landslýður horfir agndofa og
með fyrirlitningu á aðfaramir.
Um leið og félagsmálaráðherr-
ann reynir þannig að stöðva
heilbrigðar framfarir í félags-
málunum, ræðst atvinnumálaráð
herrann í það, að reyna að
hindra frekari framfarir í at-
vinnumálum íslendinga, með
því að reyna að hindra að
Siglfirðingar fái leyfi til verk-
smiðjubyggingar.
Orsakirnar, sem til þessa
liggja, eru þær að Kveldftlfur
og sá hluti íslenzka auðvalds-
ins, sem frosinn er fastur við
skuldir sínar, vill stöðva at-
vinnuþróunina, nema því aðeins
að hún verði honum undirgefin.
Á sama hátt vill sá hlúti Fram-
sóknarflokksins,- sem búinn er
að komja sér vel fyrir í jSmbætfe
um, stöðva frekari stjornmála-.
þróun á Islandi nema hún verði
honum undirgefin.
Þessar tvær klíkur, skulda-
kóngar auðvaldsins og embætt
ismenn Framsóknar, hafa því
tekið höndum saman um að
stöðva framfarimar á íslandi.
Þær hafa sameinazt í æðra
veldi í bankaráði Landsbank-
ans og ,,þjóðstjómin“ var sú
pólitíska mynd, er þær einnig
tóku á sig.
Hagsmunir þessara klíkna
krefjast þess, að allt atvinnulíf
vrzlunarlíf og að lokum líka
stjórnmálalíf íslands sé einokað
úndir þeirra ægishjálmi. Og til-
gangurinn með þeirri einokim
eraðsvipta íslenzkan verkalýð
öllu því, sem hann hefur öðlazt
með áratuga baráttu og þoka
allri alþýðunni, jafnt til sjávar
og sveita, ofan á það stig kúg-
unar, sém hún varð að þola,
þegar dönsk harðstjórn píndi
hana verst .
Aðalatriðið í þessari herferð
skulda- og embætta-valdsins
má þegar sýá af verkum og
skrifum þjóðstjórnarmanna.
1. Kaup verkamanna er ákveð
ið með lögum, sem sett eru áf
kjeyptu þingliði; — en frelsi
verkamanna til að ákveða kaup
sitt afnumið.
2; A'fnám laganna um verka-
mannabústaði boðað af íhaldinu
— og Framsókn heimtar stöðv-
un byggiiiga í Reykjavík.
3. Afnám öryggislaga fyrir
sjómenn eru heimtuð af l.þing
manni íhaldsíns í Reykjavífc.
4. Afnám frelsisins til að
Við sjáum af Nýja testament-
inu að mikill hluti Gyðinga-
þjóðarinnar var útskúfaður.
Með orðum sínum og gjörð-
unr sagði Jesús:
Meðal þessa útskúfaða lýðs
er hinn andlegi aðall ísraels-
manna. Þér, hinir svonefndu
höfðingjar, uppeldisskoðanir yð
ar eru rangar og stórhættulegar
Þér hyggist að stofna guðsríki
iá jörðu . jÁthugið þá hver guðs,
bodord. em Vitið að það er
hinn andlegi aðall — ekki ætt-
ardarmb, — sem á áð stjórnaa
gjörðum mannanna. Það ersam
starf og sívaxandi framför í
þjónustu sem á að vera keppi-
; kefli yðar, en' ékki ættai*vald
og veraldlegur auðrur.
Einmitt fyrir þessa byltinga-
sinnuðu skoðun sína, kommún-,
isítísku áróðursstarfsemi, var
Jesús frá Nazaret krossfestur.
En margir vinstri flokka
menn hafa ekki athugað það,
að' í stað auðs- og ættarvalds,
henralds og hinna ytri tignar-
merkja, ætlaöist Jesú til að
j kæmi andlegur aðaíl. Að þetta
hefur verið skoðun og ætlun-
arverk Jesú, sést glöglega á
samtali hans og Nikodemusar,
só það rétt athugað:
Jesús furðaði sig á að Niko-
demus vissi ekki hvað endur-
fæðing var. Hann segir aðsál-
in sé eins og vatnið, að því
leyti, að hún sé að miklu leyti
ósýnileg; en andinn sé eins og
vindurinn, að hann sé allt af
ós}milegur, og maður viti ekki
hvernig honum sé varið, en
verði oft greinilega var við
ve.rkanir hans.
Sé samtal Jesú og Nikodem-
usar íhugað hleypidómalaust,
sést af því, að í sambandi við
útskýringuna á sál og anda og
stofnun guðsríkis, hefur Jesú
talað um starfs- og stjóraar-
hætti, fjármuni og eignaskipt-
ingti, hvcrnig. því ætti að vera
varið. .
Það, að við segjum að Jesú
hafi ekki f-engjist við stjómmál,
er eins rangft og við segðum
það um Jón Sig. eða Lenin.
Við verðum að taka það tíl
athugunar, hvað þeir hver um
sig töldu rétt hlutverk.
Jesús er fyrstur. Hann telur
sitt hlutverk að stofna guðsríki |
— friðarríki — um allan heim. j
Hann starfar í samræmi við
það hlutverk sitt. Hann velur
samstarfsmenn, og þeim bend-
ir hann sérstaklega á lögin,
sem þeir verða að hlýða.
Gyðingar voru óánægðir með1
hervald Rómverja og vildu af-
nerna það. Þeir vildu sigra. Jes-
ús reynir að sýna þeim fram á,
að engin þjóð geti stofnaðguðs
ríki — komið á varanlegum
friði, — nema hún afinemi her-
vald, ættavald og auðvald.
Hann sagði: Allir menn eru
bræður. Hægra er úlfaldanum
að ganga gegnum nálaraugað
o. s. frv. Og hann átti í hörð-
um deilum við prestana, Farb
sea og Sadúkea. Það
er: hið sterka ættarvald og'
auðvald sinnar eigín þjóðar
Vegna þess var hann krossfest-
ur. Kristnu þjóðirnar viður-
kenna það. En þær hafa kkki
viðurkennt "að þetta varþunga-
mðjjan í jkenningum hans, hvað
ytra viðhorf snertir. Og komm-
únistar á Rússlandi, sem hafa
komið hugsjónum hahs í fram-
kvæmd, hvað hið veraldlega
sinertir, vilja ekki viðurkenna,
að Jesús frá Nazaret sé frum-
‘kvöðull að þeim.
Við sjáum tvær stefinur berj-
ast um völdin í heiminum. Því
er áríðandi að vita um hvað er
Þdeilt
Við verðum að gera okkur
ljóst, að deilan er um það,
hvort eigi að vera þrælahald
og blóðsúthellingar, eins og
hefur verið — stjórnarafr rán-
dýrshyggjumanna — eða sam-
starf, byggt á félagshyggju-
grundvelli.
Til þess að betur skiljist
hvað ég á við, verð ég að
skrifa hér boðorð rándýrs-
hyggjumanna, boðarð, sem
gilda ennþá, hvað stjómarhætti
snertir í heiminum. Þau eru
þeessi:
1. Sá einstaklingur, sem ekki
hefur auðæfí, verður að afla
þeirra á þann hátt, að ekki
verði komið lögum yfir hann.
Samanber vísuna: Stelir þú litlu
o. s. frv.
2. Sá, sem vill verða fræg-
ur, á að nota öll meðul, sem
gera hann frægan, hvað sein
verðleikum hans líður eða vel-
líðan annara.
Rándj'rið verður að beita
klóm og kjafti til að sigra. Líkt
er að segja um villimenn.
Og þar sem stjórnarhættir
manna að miklu Ieyti eru enn-
þá byggðir á þessum éigin-
leikum eða leifum frá villi-
manna- og hnefaréttartímabili,
hljóta rándýrshyggjumenn að
hafa yfirhöndina.
Þegar þú hleypidómalaust at-
hugar stjórnmálaskoðanir
þeirra Jesiú frá Nazaret og Len-
ins, þá sérðu, að skoðanir# eða
skoðun þeirra er þessi:
Allsherjar félagshyggja á
láða gjörðum manna á jörð-
inni.
Þess vegna mega engin for-
réttindi þjóða, ætta eða ein-
staklinga eiga sér stað.
Ar. St.
Pren tmy h dasto fa n
LEIFTUR
býr tit. I. ftokks pre.nl
myndir fyrir iægsta vord
Hafn. 17. Siini 5379
Barnavann
i ágætu standí til sölu
með tæbífærísverdl. —
Upplýsíngar í sima 330§
Þettarem Þróttar-bilar
» »
þjóðin vlll þá helzl
Sími 1471
Gjalddagi
skatta og aonara pinggjalda
Athyglí er hér með vahtn á því#
ad fekju~ og ei$narskaffur#
fasfeígnaskaffur, lesfagjald, líf-
eyríssjóðsgjald og námsbóka~
gjald fyrir áríd l959félíu í gjald-
daga 30. júní þ. á. og er þvi
g jalddagínn fveimur mánuðum
fyr en vanf er. Þá er fallíd í
gjalddaga kírkjugjald fyrir far-
dagaárið 1938—'39 o§ kirkju~
garðsgjaldið fyrír áríð 1959 féll
i gjalddaga 15. þ. m.
Framangreindum gjðldum er
veíff móffaka í follstjóraskrif~
stofunní, sem er ^ 1. hæð í
Hafnarsfræfí 5, húsí Mjólkur-
félagsins. Skrifsfofan er opin
vírka daga kl. 10—12 0$ 1—4,
nema laugardaga kl. 10—12.
Tollsiíórinn i Reykjavik 14. júlí 1939.
Jón Hermannsson
Hraðferðir Steindórs
fíl Akureyrar um Akranes eru;
FRÁ REYKJAVIK: alla mánudaga, miðvikudaga og föstu-
daga.
FRA AKUREYRI: alla mánudaga, fimmtudaga og laug-
ajrdaga.
Afgreídsla okkar á Akureyrí er á bifreiðasíöd
Oddeyrar, símí 260.
M. s. Fagiranes annast sjóleiðina. — Nýjar upphitaðar bifreið-
ar með útvarpi..
Bifreiðasiðð Steindórs
Sími: 1580, 1581. 1582. 1583, 1584.
Póstierðir 20. júlí 1939.
Frá Reykjavík: Mosfellssveitar-
Kjalarness, Reykjaness, Kjósar,
Ölfuss- og Flóapóstur, Þingvellir,
Þrastarlundur, Hafnarfjörður,
Þykkvabæjarpóstur, Akranes,
Borgaraes, Norðanpóstur, Brúar-
foss til Grimsby og Khafnar.
Til Reykjavíkur: Mosfellssveit-
ar, Kjalaraess, Kjósar, Reykja- J
ness, ölfuss og Flóapóstar, Þing-
vellir, Laugarvatn, Þrastalundur
Hafnarfjörður, Austanpóstur,
Borgarnes, Akranes, Norðanpóst-
ur, Barðastrandapóstur, Snæfells-
nesspóstur, Stykkishólmspóstur.
Súftin var á Akureyri í gær-
kvöld.
Knattspj-rna: Annað kvöld fer
fram keppni milli meistaraflokka
K. R, og VUdngs. Buchloh, þýzki
þjálfarinn verður markmaður hjá
Víking í leik þessum.