Þjóðviljinn - 04.01.1941, Blaðsíða 3

ÞJÓÐVILJINN
Laugardagur 4. janúar 1941.
Ver ðbsBrnm forráðamenn Vlnnn-
vellenáafálagsins!
Mííljónamæríngar stríðsgróðans sem neita að víðurkenna Ðagsbrúnartaxtann og
hóta að fealla erlenda verhamenn ínn í landíð era iandráðamenn og þjóðníðíngar
l>cír eíga haíma i fugfhúsíiHÆ cn cfefeí í aeðsfu valdasfððum þjóðfélagsins
Ef ríkísstjórn og bæjarstjórn ehkí tafarlaust greiða Dagsbrúnartaxtann gerast
þau handbendí þeírra þjóðníðínga sem hóta að valda þjóðínní stórtjóní frefe-
ar en unna verfeamönnum híns mínnsta réttlætís
Þab sem er aí> gerast þessa
dagana, í þjóöfélagl voru, er eitt-
hvert lærdómsrikasta fyrirbrigð-
ið, sem hefur nokfcurntíma skeö.
Atvinnurekendur hafa grætt
slík ógrynni fjár aö aldrei hefur
þekkzt annaö eins á íslandi. Ól-
aufur Thors viöurkennir aö auÖ-
ur islendinga — og þaö þýöir
stórlaxanna — hafi aukizt um
60—70 milljónir króna á einu
ári. Þessir atvinnurekendur segj-
astsifellt vera að \únna fyrir þjóð
sína, elska hana og’ bera um-
hyggju fyrir velferð hennar, en
þó einkum verkamannaiina, sem
þeir segja að eigi að ver^ í flofcki
með þeim, þvi liagsmunir þeirra
íari saman. ' i
Öiafur Thors og Bjarni Bene-
diktsson, svo teknir séu helztu
tveir ráðamenn Sjálfstæðisflokks
ins í bæjarstjórn og rikisstjórn,
segja verkamönnum í „Óðni" að
þeir séu raunverulega með fcröi-
um þeirra. Það sé bara hann Egg
ert Claessen sem strandar á —
og svo Bretarnir.
Brezka herstjórnin gerir þaö
ekki að neinu aðalatriði hvaða
kaup hún greiðir. Hún hefur
sýnt það með því að samþyfckja
að greiða taxta verkamannafélags
ins á Eyrarbakka strax og hrepps
nefndin hafði samþykkt hann. En
Bretarnir v ilja láta \dnmina halda
áfram.
En Vinnuveitendaféiagiið neitar
að láta vinna fyrir kauptaxta
Bagsbrúnar. Mennirnir, sem grætt
hafa miiljónir á undanfömu ári,
neita að láta verkamenn fá 17
aura tímakaupshækkun, þegar all
ir viðurkenna að dýrtíðin sé að
sliga verkamannafjölskyldurnar.
Og ekki nóg með það.
Að því er þessir stórgróðamenn
sjálfir segja, þá vita þeir að her
stjórnin brezka muni flytja 'wM
þúsundir erlendra verkamanna, ef
Vinnuveitendafélagið heldur á-
fram að neita að greiða taxta
Dagsbrúnar ag stöðva vinnu. Þeir
vita að þjöðinni yrði bakað stór-
tjón með þessu, ef það tækist
sem ólíklegt er. Þeir vita að at-
vinnuleysið myndi vaxa gifurlegH.
Þeir vita líka að þeir gæitu af-
stýrt þessu öll'U með því að
ganga að 17 aura hækkun á tíma
kaupi verkamanna. Þeir viita að
sarní yrði mánaðarkaup verka-
jnanna ekki nema um 450 fcr.
á sama tíma sem stóratvinmirek
endur græða 5—6 milljónir kr.
á mánuði hverjum. Og samt
neitia stóratvinnurekendur að
greiba kauptaxta Dagsbrúnar.
Hvað veldur?
Stóratvinnurekendurinir sýna
með pessu framferði, að það eina,
sem þeir vilja er ab fcúga werka-
menn. til ab geta vaðiið’ í miiljóna
gróðanum sjálfir. Þessir milljóna
m.æringiar óttast þann knaft, sem
verkalýðurinn finnur hjá sér, þeg
ar atvinnuleysið dvin. Þeir vilja
fá atvinnuleysi aftur á Islandi í
stórum sttil, til að standa betur
að vigi með að fcúga verkamenn.
Þessvegna fyrirskipa þeir ólafi'
Thors og Bjarna Benediktssyni
skyrtunni með ólöglegri útsvars
innheimtu og til að blekkja þá
til fylgis með fagurgala, — en a<)
greiða þeim sómasamlegt kaup
það vill rikisstjórn og bæjarstjórn
ekki.
Svro hata þeir ólafur Tbors,
Bjarni Ben. og kumpánar þeirra
i Framsókn og Skjaldborginni
verkalýðinn, að heldur vilja þeár

Þetfa er pad, sem Eggert Claessen & Co. dreijmir um íið'
koma á. Til pessa vilja pek látn brezku herstjórnina hjálpa sér
med. hótuninni mn bmflutnmg erlendra verkamanrm. Og peirfyr,
irskipa pjónum sinum í ríkisstjórn og bœjarstjórn ad hjálpa
þeim til ad trndka verkamenn undir fótum.
að láta bæánn og rikið elktó vinna
fyrir kauptaxta Dagsbrúnar. Þess
vegna biðja þeir Bretann að flytja
inn erlenda verkamenn oig láta þá
hótun strax' í Ijós. Qg þessvegna
standa þeir sjálfir með svipu’ í
hendi yfir hverjum smáatvinmi
rekanda sem vill sýna verka-,
mönntim sannginni.
Og þeir Ólafur Thors ogBjarni
Ben. hlýða enn sem kornið er,
Kprast meðábyrgir í !andráða-og
kiúgunarverki stórkaxaklíkunnar.
Sarnt viðurkenna' þeir ab bærinn
hafi störaukið tékjur sínar og
rikið sjaldian staðið ság eins vel.
En kauptaxta verkamanna, vilja
þeir ektó greiða. Verkamennirnii"
eru til þess að rýja þá inn að
eftír verkum þeirra að dæma
leiða stórtjón yfir land óg lýð
en sað greiða verkamönnum við-
unandi kiaup.
Og þessir hræsnarar dirfast aö
teíja flokk sinn flokk allra stétta!
En strax og á reynir er hann a2g-
asta handbendi milljónamærmg-
anna eins og hin flokksskrípin
og flokkslausi liðhlaupinn Héðinn
Valdimarsson.
Og oifan á allt annað dirfast
sví> þessir stórlaxar að telja sig
hina einu sönnu ættjarðarvikú,
sem eru að vinna að því að fá
brezku herstjórnina til aÖ fcalla
brezka verkamenn inn í landið
svo íslenzku milljónamæringarn
ir getí látið atvinnuleysássvipuna
ríða ,að hálsi verkamanna á ný.
Þaó sýnir sig pví pessa, dagana
adi islenzku fiilljönamœringarnir,
sem drottna i Vinnuveitmdafélag-
inu eru verstu fjandmenn íslenzku
þjómrinnar og sitja á svikrádum
viö landiö, iil þess aö geta tri/ggt
sjálfum sér áfram hvern einasta
eýrir strídsgródans, en látid verka
menn svelta.
Hvað á íslenzka þjóðin að
gera við menn eins og þessa?
Á hún að láta þá drottna yfir
atvinnulífi þjóðarinnar áfram? Á
hún að hlaða undir þá með skatt
frelsi, auði og embættum?
Eða, á hún að taka allan þeirra
feril og allt þeirra framferði til
sakamálarannsóknar, til að fletta
ofan af skaðsemdarstarfi þeirra
gegn riki oig þjóð?
Þessir milljónamæringar eruað
svikja þjóðina sökum taumlausrar
ágirndar sinnar, sakir tafcmarka-
lauss haturs á verkalýðnum og
velferð hans.
En- verkalýðurinn og aðrar al-
þýbustéttir eru meirihluti þ^ss-
arar þjóðar. MilljónamæringaTnÍT,
landrába- og striðsgróða hákarl-
arnir, eru aðeins nokkrir tugir
manna.
Alpýctan verdur ad sýna þess-
um mönnum vald sitt. Þeir þurfai
aö fá ad viia pad strax, ad láti
peir ekki tafarlaust ad krfífum
Dagsbrúnar og greidi kanptaxta
henrmr og hœtti par meö viö þá
hóf/in sína að kalki brezka verka
menn inp í landið, — pá mun al-
pýða þessa lands taka hvern
eyrir af peim 60—70 milljómnn,
er stóratvinmirekendur hafa grœtt
á striðinu og verja peim til að
bœta atvinnu og lífskjör alpýð-
unnar.
Því það eruð þið, Eggert Claes
sen, Thorsarar og Bjarni Ben.,
sem lifið, og lifið vel á náð og
kostnað verkalýösins!
Og það eru kosningar í vor,
Claessen & Co.
Það er bezt fyrir ykkur að
glevma engu af þessu. Því nú
ætlar verkalýðurinn sér ekki að
gleyma.
Og rikisstjórnin skal hérmeð
minnt á það, að þegar stóratvinnu
rekendur þóttust tapa og byggðu
skrauthýsi og lifbu hátt á tap-
inu, þá fyrirskipaði ríkisstjórnin
meb lögum kauplækkun hjá
verkamönnum. — En þegar stór
atvinnurekendur græða 60—70
milljónir að eigin sögn og vita
vart hvað þeir eiga við gróðann
að gera, — þá gerir ríkisstjórn-
in þá skattfrjálsa og stendur við
hlið þeirra með því að neita verka
mönnum um smávægilega kaup-
hækkun.
Þab er timi til kominn að binda
enda á þetta hrópandi óréttlæti
þessa blóðugu hræsni — og
verkalýðurinn mun binda enda á
það. Það mega valdhafarnir, sem
nú misbeita valdi sínu, vita.
Og svo að síðustu þetta:
Ef islenzku stríðsgróðamenn-
irnir ganga ab 17 aura hækfcun
á grunnkaupi Dagsbrúnar, þá
mun erlent aubvald greiða um
150 þús kr. meira í vinnulaun
á mánuði hverjum til reykvískra
vérkamanna en ella — eða um
2 milljónir króna á ári. — Það
er stórkostlegur þjóðarhagur að
þessu. Og þessu vilja kúghram-
ir i Vinnuveitendafélaginu, sem
aldrei fá nóg af að básúna út
ást sína á íslenzku þjóðinni,
spilla..
Hvað eru landráð, ef ekki slíkt
framferði ?
Daglega nýsoðin
S VIÐ
Kaffistofan.
Hafnarstræti 16.

Félagsfnnd
hcldur Sósialísfafclag Rcvfefavífeur
í Alþýduhúslnti víð Hvcrfisfföfu á mofgun (sutinu
da$> kL 4 síðde$ís.
Fundarefni:
1. Kaupgjaldsbaráttan.
2. Félagsmál.
Takið með ykkur nýja félaga. — Vegna takmarkaös
fundartíma verður fundur að hefjast stundvíslega.
Stjórnin.