Þjóðviljinn - 10.01.1941, Blaðsíða 4

Orbopglnnl.
Nœturlæknir í nótt: HalldórStef
ánsson Ránargötu 12, sími 2234
Nœturvördur er pessa viku í
Ingólfs- og Laugavegsapótekum.
Kristján Sveinsson augnlæknir
flytur í kvöld útvarpserindi un
blindu og varnir gegn henni.
Útvarpid< í dag:
12,00 Hádegisútvarp.
15.30 Miðdegisútvarp.
18.30 Islenzkukennsla, 2. fl.
19,00 Pýzkukennsla, 1. fl.
19,25 Hljómplötur: Lög leikin á
harmóniku og rússneskan gít-
ar .
19.50 Auglýsingar.
20,00 Fréttir.
20.30 Útvarpssagan: Kristin Lafr
ansdóttir, eftir Sigrid Undset.
21,00 Hljómplötur: Lög eftir
Grieg.
21,10 Erindi: Um blindu og vari
ir gegn henni (Kristján Sveira
son augnlæknir).
21,35 Strokkvartett útvarpsins:
Kvartett 77, nr. 2, eftir Haydn
21.50 Fréttir.
Dagskrárlok.
Kaupendur „Réttar”. Komið
á afgreiðsluna, Austurstræti
12 og borgið árganginn 1940.

Freyjufundur í kvöld kl. 8 e.
h. í Góðtemplarhúsinu. Inn-
taka nýra félaga. Venjuleg
fundarstörf. Þá hefst:
tJtbreiðslufundur
Bindindisfélag Gagnfræðaskól-
ans í Reykjavík heimsækir
stúkuna. Ennfremur verða
mættir á fundinum fulltrúar
frá Sambandi bindindisfélaga
í skólum. Ræðumenn verða:
Jón Árnason, umboðsmaður
Hátemplars, Friðrik Ásmunds-
son Brekkan stórtemplar, Helgi
Sæmundsson, forseti S. B. S.,
Magnús Jónsson, ritari S. B. S.
og Friðrik Sigurbjörnsson for-
maður Bindindisfélagsins o, fl.
Upplestur: Elías Mar.
Templarar! Minnist 56 ára
afmælis Góðtemplarareglunn-
ar á íslandi og fjölmennið.
Öllum heimill aðgangur.
Æðstitemplar.'
Saumafundur í dag kl. 3Ú2 í
Góðtemplarahúsinu.
KAUPUM FLÖSKUR
stórar og smáar, viskípela glös
og bóndósir. Flöskubúðin Berg-
staðastræti 10. 5395.
Draugur upprisínn
Framhald af 3. síðu.
stráknum — sonurinn týndur
aftur og þungbúinn stormský
þjóta um loftin, upp er risinn
stórhættulegur og djöfullegur
draugur. Kommúnistar hafa
aukið fylgi sitt um 4—500%
eða fjandinn má vita hvað
mikið, og þaö á svo stuttum
og stórhátíðlegum tíma, rétt
yfir blá jólin, að undrum sæt-
ir.
Hvað á til bragðs að taka —
nú er ekki nema um eitt að
ræða, þaö er aö skella allri á-
byrgð á þennan ábyrgðarlausa
lýð og skírskota til þjóðrækni,
föðurlandsástar og húsbónda-
hollustu. Velferö 120—30 þús-
und íslendinga er nú komin í
hendurnar á þessum “ný upp-
risnu draugum” og ekki nema
um eitt að ræða — samþykkja
tilboö atvinnurekenda svo ís-
lenzku þjóðinni verði bjargað!
Skyldi íslenzka þjóöin 1 heild
glatast að eilífu, ef okkar til-
boð, Dagsbrúnarverkamanna
væri samþykkt, ég spyr og
skora á einhvern góðan íslend-
ing að svara?
Alþýðublaðiö, sem stöðu og
fortíðar vegna ber siðferöisleg
skylda til að standa með
verkamönnum getur eöa þorir
í hvorugan fótinn að stíga og
hangir í lausu lofti eins og
brezkur sprellikall, sem leikið
er með aö “ofan”!
Morgunblaöið og Vísir hafa
prédikað hátt og fagurlega
um, aö þau væru blöð allra
stétta og kjörorð þeirra hefur
vérið “stétt með stétt” þetta
er bæði rétt og fallega hugsað,
og efast ég ekki um að allri
þjóöinni mundi vegna betur, ef
þau létu þessa yfirlýstu trúar-
játningu hljóma í orði og sann
leika, þegar þess er þörf eins
og nú t .d. í þeirri deilu, sem
upp er risin af þröngsýni at-
vinnurekenda á kjörum og
högum verkamanna og ann-
arra launþega á þessu landi.
Mér mun ganga illa, eins og
fleirum, að koma auga á
hvernig þeirra yfirlýstu kjör-
orð getur samrýmzt skrfium
þeirra í þessari deilu, þar sem
þau skella allri ábyrgð á á-
byrgðarlausan lýð kommún-
ista, eins og þau kalla alla þá,
er fast standá um bætt kjör og
hagi verkamannastéttinni til
handa.
Eg skal glaður gangast und-
ir það heiti, að kallast komm-
únisti, ef allir þeir eru komm-
únistar, sem taka slíka af-
stöðu, og ég er áreiðanlega
ekki einn um það.
En varaðu þig Ketill!
Bjarni Kr. Björnsson,
Daglega nýsoðin
S VIÐ
Kaffistofan-
Hafaaratræti 16.
Hf til Haelra-
sturhsnetndar
Þ. Ó. 5,00. M. j. 50,00. M. 5,00.
OlíufélagiÖ Shell 100,00. Syst-
kini 20,00. M. 10,00. J. Þ. 5,00.
Ónefnd 5,00. Svavar 2,50, Úlf-
ur 15,00. Frú Wendel 2,00. K.
G, 10.00. Frú N. N. 15,00. K.
10,00. Maddi og Leifur 10,00.
Ása 3,00. Ónefndur 25,00. K. J.
20,00. N. N. 5,00. M. K. 10,00.
Kristján Siggeirsson 100*00.
María Guðjónsdóttir 20,00. M.
S. 10,00. Brjóstsykursgerðin
Freyja 75,00. Mansi 5,00. Kona
10,00. N. N. 5,00. Systur 10,00
J. E. 5,00. Starfsfólk hjá Mart.
Einarssyni 26,00. Ón. 10,00, Ól-
afur Kristjánsson 5,00. N. N.
10,00. Á. P. 10,00. Skúli Sveins-
son 5,00. Árni Hallgrímsson og
G. Heiöberg 20,00. Dúa 10,00.
M. J. 25,00. E. B, 10,00. Hanna
og Óli 20,00. Áheit 5,00. U. A.
5,00. E. H. 15,00. V. E. 10,00.
Heildverzlunin Edda 100,00.
Jóhanna Þorsteins 25,00. L,
25,00. S. G. 10,00. Jónatan Hall
varðsson 25,00. N. 5,00. Valfells
100,00. Olíuverzlun íslands
500,00. Tóbakseinkasalan 75,00
Sent L. V. nafnlaust 10,00.
Homo 10,00. I. G. 15,00. Systa
og Stella 10,00, Stefán Frank-
lín 10,00. J. T. 7,00. Erla 5,00.
E. Z. 10,00. Með jólakveöju frá
M. 5,00. Starfsfólk hjá trygg-
ingastofnun ríkisins 41,50
Fjögur systkini 5,00. Starfsfólk
Olíuverzlunar íslands (viðbót)
25,00. (alls kr. 190.00). Fjórar
konur (áheit) 40,00. Mummi
5,00, Sjómaður 100,00. Kristj-
ana 1,00 N. N. 4,00. N. N. 5,00.
V. I. J. 50,00. S. V. 5,00. N. N.
8,00. Lillí Sigurðs 5,00. Starfs-
fólk Hagstofunnar 20,00, Hólm
fríður og Margrét 5,00. P. L.
10,00. Ullarverksm. Framtíðin
Prjónaföt. Skóverzlun L. G. L.
Skófatnaður N. N. fatnaður S.
G. Föt, N. N. Föt. Nanna og
Gýða föt, N. N, Föt, Ónefndur
Föt, Magga og Siggi Föt, Mar-
ía Hjaltadóttir Föt. M. G. Skór
Ónefnd, föt, S. Laxdal fata-
böggull. Móðir, skór. Þrjár syst
ur, föt. HelgaSímonardóttir,
föt. Halldór Jóhann, föt. X., föt
Hildur og Huld, kerti. Kr. Eir-
íksdóttir, föt. X. Sælgæti. Vala,
Sigga og Ella, Leikföng, Vigfús
Guðbrandsson, Kápuefni. Sig-
urjón Pétursson, Væröarvoð.
Ingibjörg, föt. Hjördís, skór.
Laufey Lilliendahl, föt. Hall-
dór, leikföng. N. N. Föt. Smjör-
líkisgerðin “Ljómi” 25. pk.
smjörlíki. N. N. föt. Emilía Sig-
hvatsdóttir, fatnaöur og skór.
Stefán Gunnarsson, skór. F. B.
H. Þ., N. N. Friðjón, fatnaður.
Kærar þakkir.
Nefndin.
ooooooooooooooooooooooooooooooocxxxx:
Anna Liegaard
Skáldsaga cftir
Nini f^oll Anker
Sólskin. .. sólskin á garðinum með síðustu asters-
blómunum, bleikum ribsrunnum og eplatrénu, sem
var með eplin ótekin. Þau héngu þétt á gömlu grein-
unum, rauð og glansandi af vætu.
Það þurfti að koma þeim inn í dag... Hún þyrfti aö'
taka blómin líka — eftir þenna heiðskíra dag kæmi
næturfrost. j
Hún horfði lengi á limríkt tréð — þau fengju alltaf
tunnu af eplum, ef ekki meira. Vetrarávöxt. Þetta yrði
fyrsta áriö, sem þau gætu haft epli úr garSinum sín-
um á jólatrénu!
Hún dró tjaldiö ekki fyrir, hún hafði heyrt Roar
hreyfa sig í rúminu. Þegar hún var komin upp í spurði
hún:
“Ertu vaknaður, Roar?”
Hann svaraði ekki, en eitthvaö umlaði í honum.
Léttur, jafn roöi breiddist um vanga nennar og enni.
‘Viltu koma yfir til mín?”
“Hversvegna biðuröu mig um það, Anna?”
Hún þagði stundarkorn. Hvers vegna hún bað hann
um aö koma? Til þess aö sættast við hann á þann ör-
uggasta hátt, sem hún kunni. Roðinn í vöngunum varð
meiri. Ef hún hefði getaö fengiö sig til að biðja hann
vel. Eða átti hún að segja: Eg sé eftir því, Roar. ..
En hún gat ekki fengiö sig til þess, gat þaö ekki.
“Komdu, Roar!” sagöi hún, og í röddinni kenndi votts
af óþolinmæði.
“Þú ert einkennileg manneskja, Anna. í gærkvöld
heimtaöir þú skilnað, Og nú viltu þetta”.
“Þú gerðir mig vonda”.
“En ég er ekki jafn fljótur til. Eg get ekki farið beint
úr einu í annaö, umsvifalaust”.
“Nei, ég veit það”. Hún dró sængina upp undir höku.
Hvorugt þeirra sagði neitt.
Gegnum rúöuna, sem dregiö var frá skein sólin inn í
herbergið. Sólskinið myndaði breiða rák, takmarkaða af
bláleitum morgunskuggum herbergisins eins og af jafn-
hliða línum, frá dyrastafnum og tjaldfaldi niður á tígl-
óttan gólfdúkinn.
Roar Liegaard horföi á rykagnirnar sem bæröust í
sólskininu, — ryk, sem ekki einu sinni hendur Önnu
réðu við...
Hún vildi að hann kæmi til hennar, og það meðan
beizkja samtalsins kvöldinu áður var enn ný og fersk, —
hann heyrði enn háu, æstu röddina hennar dynja fyrir
eyrum sér.
Hann hélt áfram að rifja það upp. Það fór um hann
hrollur, eins og kuldahríslingur um hverja taug. Hann
sneri sér snöggt tiþ veggjar, altekinn af óbeit, sem hann
réð ekki við.
Hálftíma síðar voru dyrnar opnaðar varlega. Yngstu
börnin tvö komu hlaupandi og klifruðu upp á rúmið til
mömmu.
“Til hamingju, mamma!” -“Til hamingju meö dag
inn”.
Roar sveiflaði sér fram úr rúminu, gekk yfir að
kommóðunni, náði í böggulinn, sem 1 voru hanzkar og
silkisokkar, dóttirin hafði keypt það fyrir hann. Rétt á
eftir stóð hann í morgunslopp við rúm konu sinnar á-
samt Ingrid, sem oröið hafði sein fyrir.
“Fyrirgefðu að ég skyldi gleyma því, Anna”, hann
lagði frá sér böggulinn, laut niður og snerti enni kon-
unnar með vöi'unum. “Til hamingju með nýja áriö þitt”.
Það komu nokkrir góðviðrisdagar, bjartir, heiðríkir
dagar, meö viðhafnarsólskini yfir borg og sveitir. Roar
Liegard gekk aö störfum sínum eins og venjulega, hlust-
aði aö vanda með sæmilegri þolinmæði á kvartanir sjúk-
linganna, skoðaði þá og læknaði á læknigastofunni, leit
inn til heimasjúklinganna, talaöi nokkur orð viö kunn-
uga, sem hann mætti á götunni, sat fáskiptinn við mál-
tíðarnar heima og hlustaöi eftir masi konunnar og
barnanna. En þegar rökkrið seig yfir, fór hann aldrei ^
þessu vant á göngu, efri veginn, framhjá spítalanum og 0
þar austureftir. $
OOOOO<CXOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO<OOOOOOOOO<