Þjóðviljinn - 04.04.1941, Blaðsíða 2

Föstudagmr 4. apríl 1941.
PJOÐ VILJ INJN
HSðOVttJIIUI
Útgefandi:
Sameiningarflokfcur alþýðu
— Sósíalistaflofcfcurinn.
Ritstjórar:
Sigfús Sigurhjartarson (éb.)
Einar Olgeirsson
Ritstjóm:
Hverfisgötu 4 (Víkiags -
prent) sími 2270.
Afgreiðsla og auglýsinga-
skrifstofa:
'Aastursíræti 12 (1. hæð)
simi 2184.
Áskriftargjaid á mánuði:
Reykjavík og nágrenni kr.
3,00. Annarsstaðar á land-
inu kr. 2,50. 1 lausasðlu 15
aura elntakið.
Víklngsprent h.f. Hverfisg.
,Enn hversu fangf
endísf sá eldí~
víðtir'
Það er ljótt að gera gys áð
meinlausum log fáráðum mönntum.
En pað er nú eitt simn svona,
að flestir, eða ættum við kannske
heldur að segja allir, gieta gert
orð Páls postula að sinum orð-
um: „Hið góða, sem ég vil iþað
geri ég ekki, en hið illa, sem ég
ekki vil pað geri ég“-
Þegar maður les skrif Jónasar
Guðmundssionar í Alpýðublaðinu,
pá bregður par fyrir svo skemmti-
lega skoplegum setningum, að
maður gerir pað illa, sem miaður
ekki vill, maður gerir grín að
pessu blessaða flóni, honum Jón-
asi Guðmundssyni frá Norðfirði.
Nýlega skrifaði hann grein, er
hét „Lýðræðið verður að hefja
sókn“.
Meðal annarra skemmtilegra
setninga eru pessar einna skemmti
legastar:
„Þegar Rússar réðust á Finna
varð hér á landi vísir að „hugar-
farsbreytingu" gagnvart kommúin-
istum. En hversu langt entist eldi-
viðurinn?
Allt sem pá átti að gera hefur
ýmist verið vanrækt eða bein-
Iínis svikið, og kommúnistar eru
hreinlega undir sérstakri vernd
stærsta stjórnmálafliokksins“.
Það er vissulega rétt að Jónas
kann pó nokkuð vel að túlka
tilfinningar sínar.
Eins og pað finni ekki allir til
með pessum hrjáða manni, sem
eitt sinn dreymdi um að orria sér
við elda Finnagaldursins, en sjá;
eldurinn slokknaði, ylurinn pvarr,
isköld fyrirlitning næddi um
manninn. Hann nýr fnostbólgnar
hendur, blæs í kaun, rifjar upp
fornar endurminningar. Sú var tið
in að hann vermdi sig við elda
heimsku, ofstækis og fáfræði. Þau
höfðu gert mieð sér bandalag og
kynt bál — hatursins. — „En
— hversu langt endist sá eldivið-
ur?“ —
Hann sér vini sína, sem s4óðu
með honum við eldinn, nuertn sem
pá voru hionum í engu fremri. En
pað var nú aðeins stutta stund,
auðvitað vitkuðust peir, og ekki
var pað peim að kenna, að Jónas
var með öllu sneiddur peim hæfi
leika. Þeir geta ekkert annað gert
Framhald á 3. síðu.
Iþbo'ttib

Rífstjérí: Frímann Hefgason

Fyrir nokkru lagði stjóm 1. S. I. það til við stjórn Reykja-
víkurbæjar, að sú breyting yrði gerð á stjóm ípróttavallarins, að
fjölgað yrði um tvo menn í hen'nfi og að hún hefði á hendi stjórn
allra íþróttavallarmála, sem bænum við kemur, og pá sérstak-
lega með tilliti til vallanna við Öskjuhlíð, sem byrjað er á.
Mun bæjarstjórn hafa fallizt á pessa breytingu- Sú vallarstjórn
sem verið hefur starfandi, hefur aðeins haft með »völlinn á
melunum að gera, en pað er eðlilegast að ein stjóm pessara mála
sé hér starfandi, og hefði hún átt að taka við pessu máli strax
pegar I. S. I. hafði flest káup á landinu, pví petta er meira
bæjarins mál, og pví óviðfeldið að 1. S. I. hafi forgöngu um verk-
legar framkvæmdir fremur hér en annarsstaðar. Fyrir nefnd pess-
ari liggur mikið starf og veltur á miklu hvort henni tekst að
leysa pau og hversu fljótt. Þessi nefnd verður að starfa í ináinu
.sambandi við bæjarstjómina og félögin. Hún verður að hafa vald
til að hindra allt pað sem gæti tafið fyrir framgangi pessa máls.
Hún þarf að samræma framkvæm dir við pörfina og getuna-
Þörfin fyrir svæði við Öskjuhlíðina er áð verða mikil og
skipulag ípróttavallanna með tilliti tíl framtíðarinnar, er nauð-
synlegt að gera strax, en að mínu áliti er margt á þessu fyrirhug-
aða svæði mjög vanhugsað og ónógt til frambúðar. Þessu verð-
ur nefndi.n að kippa í lag. Ég álít að pað séu fleiri vellir en
grandavöllurinn og svæðið við Öskjuhlíð.
Hvemig eiga drengii og stúlkur úr sundlaugahverfinu, Klepps
boltinu og Sogamýrinni að sækja þangað æfingar? Nefndin verður
að athuga möguíeika fyrir petta fólk, t. d. inn við sundlaugar
eða á öðrum þeim stað er heppilegri telst. Allt petta verður hin
nýja nefnd að hafa með áð gera og leysa úr. En allir, sem peSsi
mál snerta, verða að 'skilja, að árangur nefndarinnar er undir
samstarfi hennar komið við bæjarstjórn og félög, og gagnkvæm-
an skilning pessara aðilá- . "

Fimleikasýningar Ármanns
?\ftnanns# heíðtw
adtir
S. I. priðjudag fór fram hér
í Reykjavík fimleikasýning skóla-
fólks frá Laugaivatni í ,húsi Jóns
Þorsteinssonar, undir stjórn
Björns Jakobssonar og Guðjóns
Ingimundarsonar.
Þegar ég heyrði þessarar sýn-'
ingar getið hugsaði ég með mér,
að pað væri erfitt fyrir skóla-
flokk að koma fram rétt á eftir
að Ármann er búinn aÖ hrífa
bæjarbúa með sínum sýnimgum.
Um annan tíma var pó ekki að
ræða, pví skólanum líefur pegar
verið sagt upp, og eins og Bjarni
Bjarnason skólastjóri sagði í á-
varpi sínu til fólkslns á umdan
sýningunni, að petta væru þeir,
sem staddir væru hér í bænum
á leið heim til sín, sem parna
kæmu fram.
En prátt fyrir nýafstaðnar góð
ar fimleikasýningar Ármanns og
að parna voru ekki nema nokk-
ur hluti skólanemenda, án pess
pó að vera beint úrval, verð ég
að segja að ég undraðist hvað
sýningin tókst vel, af skóla-
sýningu að vera. Það má furðu-
legt kalla, hvað kiennarámir hafa
komist langt með petta fólk, senni
lega flesta nýliða, í einn til tvo
vetur.
Fyrst komu stúlkur, sem sýndu
eftir fiðluleik kennarans Björns
Jakobssonar. Margar æfingarnar
líktust dansi, og að pví er mér
fannst fullmikið ef pað á að kall-
ast leikfimi. Yfirleitt voru pær
samtaka.
Karlaflokkur yngri deildar und
ir stjórn Guðjóns Ingimundarson- I
ar sýndi þama, og var merkilegt
, hvað margir peirra hafa komist
i langt eftír veturinn, t. d, í stökk-
um. Eldri deildarmenn voru mun
betri, siem von var og gerðu margt
vel. Var pessum 60 manna að-
komuflokki tekið með margend-
urteknu lófataki, og má fullyrða
að sýning pessi var skólanum
til sóma og öðrum til eftirbreytni.
Ég náði aðeins tali af Guðjóni
Ingimundarsyni »g spurði hann
hvað mikinn tíma péir ætluðu
ípróttunum við skólann, og sagði
hann að pað væri um einn tíma
á dag, sem hver maður stundaði
fimleika og er pað ábyggilega
meira en flestir aðrir skólar geta.
sagt.
Knattspyrnudómarafé’agið ætl-
ar að gangast fyrir dómaranám-
skeiði eins og í fyrra og mun
námskeiðið að pessu sinni hefj-
ast í tniðjum apríl. öllumi mönn-
um, sem eru í félögum innan í.
S. í- er heinril ókeypis pátttaka
í námskeiðinu og her að snúa
Þessi vetur hefur verið fremur
tilbreytingarlítill hvað ípróttalíf
snertir eða ípróttasýningar og
kappmót- Enginn snjór, varla
skautafæri, glíman í sinni ein -
földu umferð eins og vant er
helzt væri pað pá sundið, sem
hefur vakið mann við og við.
Innra starf félaganna og æfingar
peirra hafa pó verið með venju-
legum hætti. Allt í einu kemur
Ármann fram i dagsljósið hteð
fimleikasýningu, sem er ein með
peim beztu, sem ég hef séð hjá
félaginu og er pá langt jafnað.
Gaf sýningin pað glöggt til kynna
að kennari og fimleikafólkið hief
ur ekki setið auðum höndum í
vetur, pví mistök var varia að
sjá. Þá voru þarna margir nýliðar
sem ég hef sjaldan séð áður. Virð
ast peir engir eftírbátar ætla að
verða hinna ágætu fyrirrenniara
sinna. 1
Fyrsti pátturinn í pessum sýn-
ingum var að ftokkur sýndi al-
mennar pjálfunaræfingar. — Þá
sér til formanns dómarafélagsins,
Gunnars Akselsonar fyrir 8. apríl
iog tilkynna honum pátttöku sína
skriflega.
Utanáskrift hans er: P. O. Box
822, og er hann einnig ti.I við-
tals í síma 5968 kl. 6—7 e. h.
Dómaranámskeiðih í fyrra gáf-
ust mjög vel.
komu fram á gólfið stúlkurnar
og sýndu pær nokkrar staðæfing-
ar. Var meiri mýkttí peilm en ver-
ið hefur undanfarið. Voru pær
kvenlegar, en pað hefur mér oft
fundist, að staðæfingar kvenna-
flokks Ármanns hafi ekki verið-
Ennþá er flokkurinn ekki mót-
aður af pessari nýju stefnu, og
pví brá stundum fyrir að pær
væru ekki nógú eðlilegar. — Þá
komu jafnvægisæfingar peirra á
slá, sem voru svo glæsilegar, að
maður á varia orð til að lýsa
peim. Hrifning fólksins kom fram
í svo algerðri pögn, pegar stúlk-
urnar léku hinar ótrúlegu listir
sinar, að heyra hefði mátt saum-
nál detta. Sýningar þessa flokks
vom með þein^ ágætum, að ég
tel að karlaflokkur Ármanns, pótt
góður sé, jafnist tæplega á við
kvennaflokkinn. Allar pessarstúlk
ur ráða yfir svo mikilli mýkt og
jafnvægi, að ég efast um að víða
finnist jafningjar þeirra á slánni.
Karlaflokkurinn var einn'ig góð-
ur og komu þar fram ungir menn.
Vioru staðæfingar þeirra yfíirleitt
stílhreinar og tókust vel.
Þá kom þeirra sterkari hlið,
sem eru stökkin, og dáist maður
að pví fjaðurmagni og peim kraftí
sem flestir piltamir sýndu Það
vakti álveg óskipta undrun mína
að sjá þá sex standa á hönduimun
á kistunni. Það eru mjög fáir
flakkar erlendis, sem. hafa inenn
Handknaff«
leíksmófíd
Þessa dagana sténdur yfír
landsmót í handknattleik inni fyr-
I. fl. II. fl. og kvenfólk, og er
það annað mótið, sem haldið hef
ur verið hér í inni handknattleik
fyrir allt landið. Að þessu sinni
taka pátt í því þessi félög í I.
fl.: Ármann, Fram, F. H„ Haufc-
ar, K. R„ í. R., Valur með A og
B flokk og Víkingur. I II. fl.:
Ármann, F. H., Haukar, K. lR. með
j A og B lið, í. R., Valur og Vík-
jngur. 1 kvennaflokki hefur aðeins
komið pátttökutilkýnning fráeinw
félagi, Ármanni, með A og B.
Það sem fyrst vekur athygli
manns er hve þátttakan er orðiin
mikil á þessum tvéim árum. Hafa
bætzt við í I. fl. 4 félög með 5
flokka, Ármann, F. H., Haukar;
K. R. meö A og B. Ber þetta Ijós
merki um að leikurinn sé mjög
vinsæll og áhugi vaxandi. Hins-
vegar vekur pað óskipta athygli
að s|á flokkurinn, sem sýndí
beztan lieik á mótinu í fyrra en
. tapaði með aðeins 1 mlarki í úr-
Framhald á 3. síðw.
Þorsfcínn Hfálm-
arsson# kennará
Fyrir nokkrum dögum afhentí
Glímufélagið Ármann Þorsteini
Hjálmarssyni veglega gjöf í við-
urkenningarskyni fyrir hans á-
hugasundkennslu fyrir félagið. —
Gjöf pessi var allar Islendinga-
sögurnar í bandi, alls 18 bindi
Við petta tækifæri, sem var á
skemmtifundi í félaginu, hélt for-
maðurinn ræðu fyrir heiðursgest-
inum og einnig Þórarni Magnús-
syni-
1 viðtali, sem Iþróttasíðan áttí
við Þorstein nýlega var starf hains
í þessi fjögur ár nokkuð rakið,
svo ástæðulaust er að endurtaka
pað hér. En ípróttasíðan óskar
Þorsteini til hamingju með þessa
verðskuiduðu heiöurs- og pakk-
argjöf.
sem geta það, nema Niels Buch
i Danmörku.
Ég var að jafna saman stökk-
um piltanna og æfingum stúlkn-
anna á slánini, og komst að peirrí
niðurstöðu að æfingar stúlknanna
væru vandasamflri en piltahina.
Öryggi og festa kennarans,
Jóns Þorsteinssoinar, sietti s.nn
svip á sjálfa sýninguna, sem var
öll hin glæsilegasta. ÖU prjú
kvöldin voru alsettir bekkir i I-
þróttahúsinu. Er því vonaindi að
Ármann gefi fleiri baéjarbúum
tækifæri tíl að sjá pesSa góðu
fliokka áður en peir hætta æfing-
utrV í vetur. y'