Þjóðviljinn - 27.09.1942, Blaðsíða 3

Sunnuclagur 27. septomber 1942.

t

þsúwnmm
Útgelandi:
Sameiningarflokkur alþýðu —
Sósíalistaflokkurinn.
Ritstjórar:
Einar Olgeirsson (áb.).
Sigfús Sigurhjartarson.
Ritstjóm:
Hveríisgötu 4 (Vikiugsprent).
Sími 2270.
Afgreiðsla og auglýsingaskrií-
stofa: Austurstræti 12 (1. hæð).
Sími 2184.
Víkingsprent h.f., Hveríisgötu 4. -
Húsnædísmálin
Átökin um húsnæðismál Reykja
víkur eru fyrst og fremst átök
milli alþýðu manna anarsvegar
og þeirra valdhafa, sem eiga sök
á húsnæðisvandræðunum sakir
brasksins og skipulagsleysisins,
sem þeir hafa haldið vemdarhendi
yfir. Sjálfir búa hinsvegar vald-
hafar þessir í skrauthýsum, með-
an fólkið, sem þeir á undanförn-
um árum neituðu uxn að fá að
byggja hús,hrekst um í húsnæðis-
vandræðunum. ,
a ....
Þessir valdhafar hafa enn ekk-
ert lært — og það virðist ætla að
ganga erfiðlega að fá þá til að
beygja sig fyrir kröfuQi fólksins
og fyrir heilbrigðri skynsemi, þótt
neyðin sé orðin eins brýn og nú.
Ekki fæst enn hreyft við óhóf-
lega stómm íbúðum og það hlýt-
ur þó að vera fyrsta krafan, þeg-
ar kjörorðið er að eitt eigi yfir
alla. að ganga og ailir eigi að
fórna.
Ennfremur er hörmulegt að sjá
hvemig það byggingarefni, sem
til landsins flyzt er' notað. Sum-
part em byggð úr því skraut-
hýsi í Reykjavík, íbúð máske upp
á hálfa milljón — bara fyrir eina
f jölskyldu, — stundum eru reistir
úr því dýrindis smnarbústaðir, er
kosta 80—100 þúsimd kr. hver, ef
til vill úr stórum timburgirðingum
í kring, þegar timburskortur er í
landinu. Eða reist em mestmegn-
is einbýlishús, sem verða efnis-
frekari og dýrari en önnur. Og
bærinn gengur á undan með aðrar
eins byggingar og „Höfðaborg-
ina”.
Ástandið í húsnæðismálum
Reykjavíkinga er augljósasta yfir-
lýsingin um hve ófærir núverandi
valdhafar bæjarins eru til þess að
stjórna hagsmunamálum bæjar-
búa. Aðfarir þessara valdhafa nú
meðan stríðið hefur staðið, sanna
ennfremur að þeir megna ekki að
læra neitt.
Alþýða Reykjavíkur hefur illu
heilli of lengi þolað stjóm þessara
manna og sinnuleysi um þarfir og
hag fólksins. Það er tími til kom-
inn að dæma af þeim völdin, að
refsa íhaldinu í Reykjavík, eins
og það á skilið og gera ráðstaf-
anir til þess að knúin verði fram
gagnger breyting i húsnæðismál-
um Reykvíldnga. Og fyrsta spor-
ið: að gera SósíaJistaflokkinn að
stærsta flokki í Reykjavík.
C-listinis
yi w
er listi Sösfalistaflokksins
áBccjot 'póotmvntv
Nýlomlð
Enskar dömukápur- og frakkar (nýjasta tízka).
Hinn limafallssjúki
flokkur.
Þegar stjórnmálaflokkar eru að
dauða komnir, verða lífshræringar
þeirra oft með allannarlegum hætti:
kippir og krampateygjur og jafnvel
tungutal. Mönnum hefur upp á síð-
kastið orðið dálítið starsýnt á til-
burði hins dauðvona sjúklings, sem
kallar sig Alþýðuflokkinn. Málgagn
flokksins hefur verið svo herskátt
þessa dagana, að auðsætt er, að ekki
er allt með felldu. Ritstjóri Alþýðu-
blaðsins öskrar sig hásan út af því,
að ameríska setuliðsstjómin hefur
brotið freklega samningsrétt ís-
lenzkra verkalýðsfélaga og neitað að
viðurkenna Dagsbrún sem samn-
ingsaðila. Auðvitað kennir Alþýðu-
blaðið „kommúnistunum" um, en
svo kallar blaðið stjórn Dagsbrúnar,
enda þótt í stjórninni sé góður og
gegn Alþýðuflokksmaður.
Alþýðublaðið vill leggja líf og blóð
fyrir föðurlandið og réttindi þess —
ekki að tala" um annað, — því að nú
á að bæta vígstöðu Alþýðuflokks-
ins í banastríði haustkosninganna.
En vígstaða hans batnar ekki. Hún
versnar því nær sem dregur að kosn-
ingum. Engin ráð duga til að forða
fiokknum frá fjörtjóni, og er þó synd
að segja, að ekki sé allt reynt til
þess að draga úr hinni pólitísku fjár-
pest flokksins. Raunar hefur flokkn-
um láðst að beita gömlu og gildu
húsráði, sem íslendingum hefur oft.
gefizt vel í baráttunni við kláða og
pest: niðurskurðinum. Ef flokkurinn
losaði sig við verstu gemlingana, til
að mynda Stefán Pétursson, sem
hugsar í Aiþýðublaðinu, og Stefán
Jóhann, sem hugsar til nýs ráðherra-
dóms, þá er ekki með öllu vonlaust,
að bregða mundi til batnaðar um
heilsufar flokksins. Vera má að þetta
sé hrossalækning, en ekki væri úr
vegi að reyna hana á sjúkling, sem
bæði guð og menn eru búnir að
gefa upp á bátinn.
En ef að vanda lætur, mmi flokk-
inn bresta giftu til að leggja skurð-
hnífinn á hina sjúku limi. Og þess
vegna mun skurðlæknirinn mikli,
kjósandinn, framkvæma aðgerðina.
Þessi miskunnarlausi skurðlæknir
hefur þegar hafið starf sitt.
7 kjördæmi af 28 hafa synjað Al-
þýðuflokknum um það lágmarks-
fylgi, sem nauðsynlegt er stjórn-
málaflokki, sem vill reyna afl sitt í
þingkosningum. Fjórði hluti kjör-
dæma hefur sagt Alþýðuflokknum
upp allri trú og hollustu. Þetta er
feigðarmerki. Alþýðuflokkurinn,
þessi fríða björk, fellir limið löngu
áður en haustkólgur hefjast. Hvað
mun þá verða um tréð í næðingum
þeim, sem framundan eru?
En verður þess að nokkru vart, að
Alþýðuflokkurinn skilji, hvað verða
vill? Er málflutningur Alþýðublaðs-
ins, eru gerðir flokksins á þá lund,
að þetta sé flokkur, sem búi sig und-
ir annað og betra líf? Fjærri fer
því. Flokkurinn er kominn á það
stig, sem kristin fræði telja háska-
samlegast dauðvona syndara. Það er
forherðingarstigið. En þá er venju-
lega skammt til umskiptanna.
Þó skal það ósagt látið, hvort taka
eigi það sem merki um sinnaskipti,
að um. leið og kjósendur Alþýðu-
flokksins týna tölunni, hefur spá-
mönnum flokksins fjölgað. Einu
sinni var Sigurður Einarsson einn
gæddur spámannlegum krafti í Al-
þýðuflokknum. Útvarpsfréttir herma,
að þessi guðinnblásni dósent hafi
flutt erindi í kirkjum Norðurlands
og spurt: Erfum við landið eða töp-
um við því? Og er ekki von, að mað-
urinn spyrji? En um hitt þarf ekki
að spyrja, að Alþýðuflokkurinn er
búinn að tapa landinu og fylgj
íólksins.. Hinsvegar heíur hann orðið
einúm spámanni auðugri. Það er
Jónas Guðmundsson, enda ber hann
spámannlegt nafn.
Nafni hans og forgengill, Jónas
spámaður Gamla Testamentisins,
vann sér það tíl ágætis að dvelja um
stund í hvalsmaga og koma óskemmd
ur upp úr honum. En Jónas spámað-
ur hinn yngri, sérfræðingur Alþýðu-
flokksins í sveitastjómarmálum,
gleypti brezkt stórhveli að nafni
Rutherford, en missti fyrir bragðið
framboð til Alþingiskosninga. Þann-
ig veltur á ýmsu fyrir þessum
flokki. Limimir detta af honum,
þingmannsefni hans spá í kaffikorg
og pýramída, Stefán Jóhann talar
yfir auðum stólum norður í landi og
Erlingur Friðjónsson ríkir í verka-
lýðsfélagi Akureyrar eins og Cali-
gúla stjórnaði Rómaveldi.
Kenní
þýzbn og ensku
Elisabeth Göhlsdorf,
Tjarnargötu 39. Sími 3172.
Ný föt fyrir gömul
Látið oss hreinsa og pressa föt
yðar og þau fá sinn uppruna-
lega blæ.
Fljót afgreiðsla.
EFNALAUGIN TÝR,
Týsgötu 1. Simi 2491.
Telpnakjólar. Yardlay púður og creme.
INGÓLFSBÚÐ,
Hafnarstræti 21. Sími 2662.
fMðíHa mynÉstöstólínn
Kemiaradeild: Sérmenntun kennara í handiðum og teikníngu.
Myndlistadeild: Listmálun, teikning, svartlist.
Kvöldnámskeið: fyrir börn: Teikning, trésmíði, pappavinna,
Fyrir fullorðna: Teikning og meðferð lita, auglýsinga-
skrift, leðurvinna, bókband, tréskurður, húsgagna- og
rúmsæisteikning, litafræði.
Innritun nemenda fer fram í skrifstofu skólans, Grundarstíg
2A (sími 5307) daglega kl. 4—6 — Kennsluskrá skólans
fæst þar ókeypis.
MOalu liuKiamt ur
tilkynnir, samkv. fundarályktun 24. sept. s. 1.,
Vegna húsnæðiseklunnar í bænum, mun félagið
láta óátalið, þótt notaðir séu ófaglærðir verkamenn til
aðstoðar við smíðar til 30. nóv. n. k., þó því aðeins að
þeir séu aldrei fleiri en hinir faglærðu menn á hverjum
vinnustað og aðeins að þeim verkum, sem nú þegar
eru hafin,
Frá og með 1. des. 1942 er því félagsmönnum ó-
heimilt að vinna með ófaglærðum mönnum við smíðar
í innlendri vinnu.
STJÓRNIN.
Heimsfræg
heillandi
ástarsaga
Gefið konunni,
unnustunni og
dótturinni þessa
ágætu bök.
Fæst í
vönduðu
skinnbandi.
^óhmn Shpldbom
t