Þjóðviljinn - 11.11.1943, Blaðsíða 4

þJÓÐVILJINN
Flokkurinn
NÝJA BtÓ
TJASNiyEBðÓ
■a&utrfjöröur
Sóaíalistafélag Hafnarfjarðar held
ur fund í kvöld kl. 8.30 á Strand-
götu 41.
Félagar mætið stundvíslega.,
Stjómin.
Naeturlæknir er í læknavarðstöð
Reylfijavíkur í Austurbæjarskólan-
uaa, sínai 5030.
Ljósatiini bifreiða og bifhjóla er
irá kl. 4,20 síðdegis til kl. 8,05 að
■oorgni.
Leikfélag Reykjavíkur hefur
frumsýningu annað kvöld á sjón-
leiknum „Eg hef komið hér áður“
•ftir J. B. Priestley.
Útvarpið í dag:
20.20 Útvarpshljómsveitin (Þórar-
inn Guðmundsson stjómar):
a) Forleikurinn að óperunni
„Brúðarránið“ eftir Mozart.
b) Vals úr óperunni „Rósa-
riddarinn" eftir Richard
Strauss.
c) Indverskur lagaflokkur eft-
Bruno Lúling.
20.50 Frá útlöndum (Björn Franz-
son).
21.10 Hljómplötur: Lög leikin á
celló.
21.15 Lestur fslendingasagna (dr.
Einar Ól. Sveinsson háskóla-
• bókavörður).
21.40 Hljómplötur: íslenzk sönglög.
Skipstjóra- og stýrimannafélagið
Grótta heldur árshátíð í kvöld í
Oddfellowhúsinu. Til skemmtunar
verð aræðuhöld, söngur, listdans og
ball. Þeir, sem ekki em búnir að
fá aðgöngumiða geta fengið þá hjá
Þorláki Skaptasyni, Garðastræti 8.
Dagsbrún, blað Dagsbrúnarmanna,
8. tbl. er nýkomið út. Hefst það á
ágætri grein: Einn fyrir alla og all-
ir fyrir einn. Þá er grein um nýja
vatnsbifreið, sem lögreglunni er
ætluð, tillögur um öryggisreglur
Dagsbrúnar, Dagsbrúnarannáll, er
fjallar um innanfélagsmál Dags-
brúnar og skrá um kaupgjald nokk-
urra atvinnustétta í nóv. 1943.
Leikskóli Barnavinafélagsins Sum-
argjöf í Suðurborg (Eiríksgötu 37)
tekur til starfa í dag. -— Dagheim-
ilið mun taka til starfa á sama stað
áður en mjög langt líður.
Dagsbrúnarfundur var í gær-
kvöldi. Voru þar gerðar ýmsar sam-
þykktir og mun Þjóðviljinn skýra
frá þeim síðar.
Upplýsingastöð þingstúkunnar um
bindindismál verður opin í dag í
Góðtemplarahúsinu, kl. 6—8 e. h.
Þeir sem óska aðstoðar eða ráð-
legginga vegna drykkjuskapar síns
eða sinna, geta komið þangað og
verður þeim liðsinnt eftir föngum.
Með þessi mál verður farið sem
trúriaðar og einkamál.
Alþýðublaðið vill að und-
anhaldsmenn hafi einir
rétt til að tjá skoðun sína
á sjálfstæðismálinu í ríkis-
útvarpið
í gær var Alþýðublaðið að
kvarta yfir því að Gunnar
Behediktsson hefði talað um
sjálfsftæðismálið í erindi um
daginn og veginn, sem hann
flutti í útvarpinu s. 1. mánu-
dagskvöld.
Lézt blaðið vera stórlega
hneykslað yfir því framferði
útvarpsráðs, að leyfa slíkt hlut-
leysisbrot.
Alþýðublaðið skal minnt á,
fyrst það gerir þetta að umtals-
efni. að Gylfi Þ. Gíslason o.
fl. Alþýðuflokksmenn sem flutt
hafa erindi í útvarpið í sumar,
hafa notað tækifærið til að
reka áróður fyrir undanhaldi
í sjálfstæðismálinu. Alþýðublað
ið hefur ekki ennþá kvartað
yfir því, að þeir hafi framið
hlutleysisbrot.
ðsýnilegi
njósnarinn
(Invisible Agent).
ILONA MASSEY,
JON HALL,
PETER LORRE,
Sir CEDRIC IIARDWIKE
Börn fá ekki aðgang.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sýning kl. 5:
TÝNDA STÚLKAN
(The Mystery of Marie Roget)
Eftir sögu Edgar Allan Poe’s
MARIA MONTEUS
PATRIC KNUULES
Bönnuð börnum yngri en 12
ára.
Framhald af 2. síðu.
því komizt, mun ég telja
skyldu mína að segja allt, sem
ég nú veit, um öll þessi mál.
Frú Blöndal virðist það all-
mjög á reiki hjá barnaverndar-
nefnd, hvaða vandamál barna
og unglinga hún telji sér við-
komandi. En ég fullyrði, að öll
nefndin telji það sína fyrstu
og einu skyldu, að hjálpa og
leiðbeina öllum þeim börnum
og unglingum, sem þarfnast að-
stoðar hennar. Að sjálfsögðu
skortir hana e. t. v. stundum
vit og getu til þess að gera það
eina rétta. Það virðist hinsveg-
ar aldrei hafa verið á reiki hjá
Ungmennaeftirlitinu, hvernig
það ætti að elta umkomulaus-
ustu ungmennin í þessum bæ
og fá þau dæmd. Eg fyrir mitt
leyti er reiðubúinn til þess að
gera upp reikningana milli
barnaverndarnefndar og Ung-
mennaeftirlitsins í þessu efni
og gæti bezt trúað því, að svo
væri um flesta, ef ekki alla,
sem sæti eiga í nefndinni.
Frú Blöndal virðist kunnugt
um, að telpur 12—18 ára dvelji
sólarhringum saman í herbúð-
um með setuliðsmönnum. Mér
er ekki kunnugt um að frúin
hafi nokkurn tíma gert nefnd-
inni aðvart um þessa vitneskju
sína. Og ég skora á frúna að
nefna eitt einasta dæmi þess,
að slíkt mál hafi komið fyrir
nefndina án þess að hún léti
það til sín taka.
Eg gat þess í upphafi, að frú-
in hefði farið rangt með leið-
réttingu mína í Morgunblaðinu
TIMBERLAKE-
FJÖLSKYLDAN
(In This Our Life).
Spennandi sjónleikur eftir
skáldsögu Ellen Glasgows.
BETTE DAVIS
OLIVIA de HAVILLAND
GEORGE BRENT
DENNIS MORGAN
Sýning kl. 5, 7 og 9.
MUNIÐ
Kaffisöluna
Hafnarstræti 16
Það var of vægt að orði kveðið,
því frúin beinlínis falsar
innihald leiðréttingarinnar í
þeim tilgangi að geta síðar
komizt að þeirri niðurstöðu, að
barnaverndarnefnd vanræki
störf sín. Eg öfunda frúna eklci
af slíkum málaflutningi. Má
vera, að nún verði að lokum
öfundsverðari af því, að hafa
komið af stað opinberum um-
ræðum um ungmennaeftirlitið.
Hún getur enn miklu um það
ráðið, hve langt verður flett
upp í því máli.
Arnfinnur Jónsson.
Viðtal við Brynjólf
Bjarnason
Framh. af 3. síðu.
Um atvinnuleysistrygging-
arnar
Um atvinnuleysistryggingarn-
ar eru líka allmjög skiptar skoð
anir í nefndinni. En það væri
óviðeigandi að vera með nokkra
spádóma um hvað nefndinni
muni auðnast að koma sér sam-
an um, á þessu stigi málsins.
Maður verður að vona allt hið
bezta, og gera sitt bezta, hvern-'
ig sem reyndin verður. í öllu
falli er þremur milljónum, sem
veittar voru í fyrra, enn óráð-
stafað. Og verkalýðssamtökin
þurfa umfram allt að láta þetta
mál mjög til sín taka.
LEIKFÉLAG REYKJAVÍKUR
fi
„Ég hef komið hér áður“
sjónleikur í 3 þáttum eftir J. B. Priestley.
Frumsýning annað kvöld kl. 8.
Frumsýningargestir eru beðnir að sækja aðgöngumiða sína frá
kl. 4 til 7 í dag.
Barnaverndarnefnd
21
MNI ROLL MKEB:
ELÍ
ROAR
fólk innan um. En það er bezta fólk, Elí. Bezta fólk, all-
fle6t“.
„Þú þekkir það“.
„Já, ég þekki það“. Hann rétti úr sér, fremur þreytu-
lega. Hann mundi á augabragði eftir svo mörgum — mörg-
um, sem hann hafði umgengizt í sjúkravitjunum öðru
hvoru og þekkt í þrettán ár.
„Fólk í smábæjum verður þröngsýnt og — og hálf
leiðinlegt, ef þú vilt orða það svo. En inni við beinið,
eru allir hver öðrum líkir. Þegar öllu er á botninn hvolft
eru allir ósköp svipaðir, Elí“.
„Kvenfólkið er verst“, sagði Elí.
„Jæja, þá það. Geturðu ætlast til að allar konur séu
eins og þú? Þú ert engri lík“. Hann lagði handlegginn
utan um hana. „Og svo voru þær allar eldri en þú“.
„Ekki sú sem hafði perlubandið um hárið, frú Tiller“.
„Nei, ekki frú Tiller“, sagði hann stuttlega. „En frú
Pryser er ágætis kona og frú Sturland er góð móðir.
Hún á níu börn“.
Elí var að reyna að hlusta á þetta sem hann sagði um
konurnar. En hún hneppti kápunni frá hálsinum. Áhrif-
in frá þessu langa óskemmtilega kvöldi, heimtuðu útrás.
Ó, þessi augu, sem höfðu stungið hana. Hún hafði varla
séð annað en illileg augu.-----En það mátti Róar ekki
vita. Eða Albrecht konsúll, feitur durgur, sem sóttist eftir
að tala við hana í einrúmi! — Það gat hún ekki sagt Róari.
Og konan, sem átti níu börnin, hafði farið að tala við
hana um móðurást! Hvernig átti hún að segja honum þetta
allt? Hann gekk við hlið hennar og vissi ekki neitt.
-----Og þetta fólk átti hún eftir að umgangast.
„Þér er kalt, Elí“. Hann horfði á hana í birtu dyraljóss-
ins heima hjá þeim.
„Eg hefði átt að hafa sjal, stórt, grátt ullarsjal. Það
var kalt, eins og þú sagðir“.
— — — Daginn eftir samkvæmið sat Elí í herbergi
sínu og skrifaði Tore bróðursyni sínum bréf.
Nú var samkvæmið orðið minning ein, sem breyttist í
glettna frásögn. Þau Tore og hún höfðu oft skemmt sér
í laumi við að tala um hlægilegu hliðina á ýmsu, sem öðr-
um þótti ekkert skrítið. Honum gat Elí sagt frá veizlunni
hjá Dovra jötni og hyski hans, eins og hún komst að orði.
Þá opnaði Bernhardina dyrnar og sagði, að frú Tiller
væri komin.
„Eg er ekki heima“, sagði Elí.
„Hvort sem þér eruð heima eða ekki, situr frú Tiller
í stofunni“, svaraði þjónustustúlkan.
Æ, þessi þverhaus! Elí lagfærði hár sitt frammi fyrir
speglinum og rifjaði upp það litla, sem hún hafði heyrt
um frú Tiller. Hún var gift vesældarlegum, rangeygum
tollþjóni, sem kunni'illa við sig hér norður frá. — Elí
hafði talað ofurlítið við hann í samkvæminu. Þau áttu
eitt barn, hafði Róar sagt.
Frú Tiller stóð við gluggann, sem sneri út að torginu,
þegar Elí kom inn í stofuna. Hún sneri sér við og Elí
mætti njósnaraugum hennar, alveg eins og kvöldið áður.
Þær höfðu ekki rætt lengi, þegar Elí þóttist skilja, að
frú Tiller hefði eitthvert kynlegt erindi. Lítil vot augu
hennar mændu á Elí og hendur hennar voru ókyrrar.
Hún sat á legubekknum, en Elí í hægindastól.
Aðkomukonan tók til máls: „Eg held að guð hafi ráðið
því, að þér urðuð á leið minni, frú Liegaard“.
„Það held ég ekki, frú Tiller. Eg kom hingað áf sjálfs-
dáðum“.
„Eg hef ekki sofið blund í nótt. Eg hef verið andvaka
og hugsað um yður í fallega bláa kjólnum. Þér voruð
eins og engill frá París. Eg á enga trúnaðarvini, frú Lie-
gaard. En þegar ég sá yður fyrsta sinni í búð Andersens,
brá mér svo einkennilega, og síðan hef ég ekki fundið frið.
Mér fannst aldrei ætla að birta í morgun, svo ég gæti farið
til yðar. Eg veit að þér viljið hjálpa okkur. Þér eruð eina
manneskjan, sem skiljið okkur“.
Það fór hrollur um Elí. Hún ýtti stólnum sínum ósjálf-
rátt fjær konunni.
„Þér hafið sjálf boðið öllum byrginn, frú Liegaard.
Þér vitið hvað ástin er“.
Elí reis til hálfs á fætur. „En við þekkjumst ekki, frú
Tiller“.
„Við, sem elskum, þekkjum hvor aðra, þó við bara hitt-