Þjóðviljinn - 23.12.1951, Side 1

'Ok' »1 ••
imn
er 16 síður í dag
S'annudagur 23. desember 1951 — 16. árgangur — 291. tölublað
FRIÐUR A
• •
Sjálfstæðisflokkurinn hélt
J)ing eða landsfund ekki alls
fyrir löngu. Ályktanir og yfir-
lýsingar þessarar samkundu
hafa dunið yfir hlustendur út-
varpsins til skamms tíma. Allt
hefur verið birt án úrfellinga
og aldrei sagt:1 Eins og komizt
er að orði, svo sem þó mjög er
farið að tíðkast, þegar skýrt er
frá samþykktum annarra fé-
lagssamtaka.
Meðal hinna mörgu ályktana,
er útvarpið birti frá samkundu
þessari, var ein, er fjallaði um
afstöðu flokksins til kristin-
dómsins.
Er þar skemmst af að segja,
að flokkur þessi hefur að sjálfs
sín sögn mjög mikinn áhuga fyr
ir viðgangi guðs kristni á landi
hér og það svo að hlustandan-
um gat skilizt, að kristinn dóm
ur ætti alla sína framtíð og til-
veru undir vexti og viðgangi
Sjálfstæðisflokksins.
Vitanlega má öllum góðum
mönnum vera það gleðiefni að
stærsti stjórnmálaflokkur þjóð-
arinnar láti sér annt um við-
gang og eflingu kristilegs hug-
arfars. Ætti það að vera þjóð-
inni trygging, ekki alllítil, fyr-
ir því að hann aðhefðist ekki
neitt það sem væri ósam-
rýmanlegt grundvallarkenning-
um kristins dóms.
En jafnvel við, sem höfum
verið svo óhamingjusamir að
fara á mis við trúaruppeldi
Sjálfstæðisflokksins, erum þó
ekki svo langt undan landi, að
boðskapur jólanna um frið á
jörðu fari alveg framhjá okkur.
Okkur finnst jafnvel á stærstu
stundum lífs okkar, að hann
sé í raun og veru upphaf og
endir alls, sem boða þarf hinu
hrjáða mannkyni, og hann hef-
ur það fram yfir flestan ann-
an boðskap, að hann skírskotar
jafnt til skynsemi okkar og
tilfinninga. Ófriður og ófriðar-
æsingur er jafn heimskuleg fyr
irbæri sem þau eru mannspill-
andi.
En hvað segir nú hin sann-
kristna samkunda Sjálfstæðis
flokksins um þessa hluti.
Jú, hún vildi beita vissa póli
tíska andstæðinga hálfgerðum
harðræðum með því að flæma
þá frá atvinnu, þar sem því
yrðd við komið. Ot af fyrir
sig ber þetta nú ekki vott um
mikið kristilegt umburðarlyndi,
en sleppum því. Allir erum við
uú breyskir.
En það var annað mál á dag
skrá þessarar samkundu, seih
virtist bera höfuð og herðar
yfir allt, sem þar bar á góma,
meir að segja kristindóminn.
Það var einhverskonar hervæð-
ing, einhvers hluta landsmanna
og þá sennilega fyrst og fremst
vel kristinna Sjálfstæðismanna.
Það var eina úrræðið, sem
þetta velkristna fólk sá til þess
að efla frið á jörðu.
Nú halda kannske einhverjir,
að ég sé að saka guðhrædda og
fróma Sjálfstæðismenn um
hræsni og tvöfeldni þegar þeir
eru að kalla vopnaburð og her-
mennsku yfir okkar friðsömu
þjóð. Slíkt er þó víðs fjarri
mér.
Svo tröllriðnir eru þeir þeg-
ar fyrir löngu orðnir af linnu-
lausum áróðri þjáningarbræðra
sinna í vesturátt að það flökr-
ar ekki að þeim eitt augnablik
efi um það að bezta ráðiö til
þess að hafa frið, kapítalisk-
an frið, sé meiri vopn, og fleiri
heimenn og hversvegna ekki
að láta Heimdallardrengina lika
fá vopn guði til dýrðar og and-
skotanum til niðurdreps.
Og hér með er Sjálfstæðis-
flokkurinn tekinn út af dag-
skrá.
En væri ekki hollt fyrir okk-
ur almennt svona með tilliti til
hinna komandi jóla, að íhuga
hið innra með okkur, hvort
mat okkar á góðu og illu, glæp
eða dyggð, stríði eða friði, sann
leika eða lygi, sé ekki orðið
eitthvað skrýtið nú upp á síð-
kastið.
Þegar einhver prestur eða
preláti austur í Miðevrópu hef-
ur verið dæmdur í fangelsi fyr-
ta»o*o#Q»o»o#c*o«o*Ci*o«o»Q#o«o»c*C'«o#ofoéo*o»o#c
)*o*oðoðo*o*DðQ*oéo*oéoloðo*ð*o*o*o*ö*o*o*o*o*r.*
| Lítil jólahugleiðing >
o* #2
•o jí*
o»
•c
o«
•c 2?
eíiir %
2S
2*
o*
% Skúla Guðjónsson •:
| %
Ss '•
SS2S2S2S282S2S2S2SSoSS2SSSSS2S2SSS2S2S2SSS2S2SÍ
ir eitthvað ljótt, sem hann hef-
ur gert, fyllumst við reiði og
vandlætingu yfir því óréttlæti
og kúgun, sem viðkomandi per-
sóna hefur orðið að þola. Prest-
arnir hér upp á íslandi biðja
fyrir hinum ofsótta manni af
allri andagift sinni. En beri það
hinsvegar við, að nokkur þús-
und grískra kommúnista eða
spánskra lýðveldissinna hafi
verið teknir af lífi, verður okk-
ur ekki meir um það en þótt
slátrað hafi verið mæðiveikri
kind. Þetta er að vísu mælt út
í hött, því mæðiveikin í Hólma-
vík og niðurskurðurinn þar hef-
ur vakið miklu meira umtal en
aftaka nokkurra þús. komm-
únista suður í löndum og eng-
inn prestur hefur mér vitanlega
beðið fyrir þeim.
Allur hinn siðmenntaði heim-
ur hrökk viö af viðbjóði og
skelfingu, þegar Þjóðverjar
jöfnuðu tékkneska þorpið Lid-
ice við jörðu hér um árið.
Ekki alls fyrir löngu sagði
útvarpið frá því eins og hverj-
um öðrum sjálfsögðum og
hversdagslegum atburði, að
Bretar hefðu jafnað þorp við
jörðu á Malakkaskaga. Nú eru
þeir tímar liðnir, að við hrökkv
um við í tilefni af slíkum smá-
munum. enda eru það Bretar,
hin friðelskandi lýðræðisþjóð,
sem hér á h]ut að máli.
Höfum viö veitt því athygli
hve við erum orðin trúgjörn.
Við tökum hvert það skrök,
sem óhlutvandir menn láta sér
detta í hug að salla yfir okkur,
fyrir góða og gilda vöru. Trú-
um við því kannske ekki, að
Atlanzhafsbandalagið sé hreint
og saklaust varnarbandalag.
Og trúum við því ekki, að hið
juðdómlega bros Eisenhowers.,
sem Morgunblaðið talar um, sé
bein trygging fyrir því.
Já við trúum því meira að
segja, að það sé rétt sem Tru-
man segir, að ekkert ósamræmi
sé í því að bjóða fram afvopn-
un, samtímis því sem vígbúnað-
urinn er aukinn.
FallbyssUr eru betri en smjör,
sagði Göring sálugi. Þetta
hljómaði í þann tíð í eyrum
okkar eins og öfugmæli, og
maðurinn var álitinn geggjaður
allstáðar utan síns heimalands.
Nú er þetta orðið guðsspjall
dagsins í hinum kapítal-
iska heimi. Munurinn er aðeins
sá að í stað gamaldags fall-
byssa, eru komnar kjarnorku-
sprengjur og önnur stórvirk
tortímingartæki og þjóðirnar
verða að neita sér um smjör og
annað lífsviðurværi til þess að
framleiðsla drápstækjanna
verði aukin og endurbætt.
Lengst af hefur það verið
svo, að menn hafa getað talað
um frið á jörðu nokkurnveginn
óáreittir, og án þess að stofna
mannorði sínu eða afkomu í
nokkra hættu. Nú er þetta orð-
ið breytt. Hér í heimi hins and-
lega frelsis getur enginn nefnt
frið — án þess að eiga á hættu
að missa mannorð sitt og at-
vinnu. Hann er úthrópaður sem
landráðamaður og flugumaður
Rússa, sem allt af sitja á svik-
ráðum við hinn frjálsa heim
og láta útsendara sína tala um
frið meðan þeir eru að undir-
búa stríð.
Hér um árið var á ferðinni
svokallað Stokkhólmsávarp.
Þetta var tiltölulega meinlít-
ið plagg, aðallega áskorun til
manna um að fordæma notkun
kjarnorkusprengja í hernaði.
Hingað til lands mun það fyrst
hafa borizt til kirkjulega yfir-
vaMa. Þau voru ekki þefvísari
en svo, að þeim fannst plaggið
vel þess vert, að eitthvað væri
fyrir það gert og fundu ekki
af því neina pólitíska lykt.
En áður en nokkuð yrði að-
hafzt, mun þeim hafa verið
komið á sporið og létu þau þá
málið niður falla.
Einn áhrifamaður innan
kirkjunnar setti þó nafn sitt
undir plaggið. En Adam var
ekki lengi í paradís. Eftir að
erkibiskupinn af Kantaraborg
hafði látið þau boð út ganga,
að plaggið væri óguðlegt, ætl-
að Rússum og andskotanum til
framdráttar, afturkallaði þessi
íslenzki kirkjumaður undir-
skrift sína, svo sem frægt er
orðið.
En þótt svona slysalega tæk-
ist til með Stokkhólmsávarpið
hjá okkar vísu kirkjufeðrum,
má segja þeim það til verðugs
hróss, að þeir voru ekki alveg
af baki dottnir með að vinna
fyrir friðinn.
Eftir alimiklar vangaveltur
ákváðu þeir að koma á almenn
um bænadegi og biðja um frið.
Jafnframt var svo ráð fyrir
gjört að skrifa til kirkjuhöfð-
ingja annarra þjóðlanda og
heita á þá til liðveizlu.
Þótt alheimsstríð væri þá yf-
irvofandi, að dómi alira vest-
rænna stjórnmálamanna, lá þó
Framh. á 10. síðu
2?

2S
2S
om
ss
•c
V-
*o
cm
•o
:•
2*
2S
Gleðiieg jól!
SAMEININGARFLOKKUR ALÞÝÐU —
SÖSÍALISTAFLOKKURINN
Gleðiieg jól!
SÖSÍALISTAFÉLAG REYKJAVÍKUR
Gieðiieg jjói!
KVENFÉLAG SÓSÍALISTA
Gieðiieg jói!
ÆSKULÝÐSFYLKINGIN —
SAMBAND UNGRA SÓSÍALISTA
Gieðiieg jói!
PRENTSMIÐJA ÞJÓÐVILJANS H. F.
G/eðí/eg Jól!
Félag bifvélavirkja
GleSileg jól!
NÓT, félag netavinnufólks
GleÓileg jól!
V
Félag blikksmiða
•2S2’2S2S2SSó2S2S252*2S2ó2*2*2S2*2S2S2S2S2S2S2ó2S2S252S2S2S2S2S2S2S2S2S2S2d252S2S2S2S2S2*2S2!