Þjóðviljinn - 20.07.1952, Qupperneq 6

'\í<'
6)
ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 20. júlí 1952
Skák
Kg5—h5!
Rd6f Kg5 4.
He4—e7f
He7—e6
Framhald af 3. síðu.
Kg5 — Hd5 — pc6 — Pg4.
Hvítur á að vinna.
Þetta er einnig snotur þraut og,
hreint ekki auðveld.
1. Ra4—c3 Hd5—e5
Eða A.
2. Rc3—e4t
En ekki Kf5 3.
Rf7t.
3. Rc5—d7!
4. Kg7—f8
Aðrir leikir leiða til hrókstaps
þegar í stað.
5. Kf8—f7 og vinnur.
.' A. ‘‘ “ " ...
. 1.... Hd5—f5
2. Rc3—e4t Kg5—h5
3. Re4—f6t Kh5—g5
4. Rc5—e4 mát. . ..
Fari svarti hrókurinn á aðra
reiti í fyrsta leik, skákar hvítur
hann af þegar í stað.
20. þraut.
Kel — Hal — Hh4.
Kc3 — Ph6.
Hvítur á að máta í 3. leik.
1. 0—0—0
Sú regla mún gilda í skákdæm-
um, áð hróka rriegi, svo frerhi að
ekki sé unnt að sjá á því neina
meinbugi.
1. ...; h6—h5
2. Kcl—bl og mát í næsta
leik.
Eða 1----: Kc3—b3
2. Ddl—d3f Kb3—a2
3. Hh4—a4 mát.
Samþykktir ÚMFl
„Sambandsþingið ítrekar
fyrri ályktanir um þjóðarat-
kvæðagreiðslu um aðflutnings-
bann áfengis og treystir ung-
mennafélögunum til að láta
drengilega að sér kveða í bar-
áttu þeirri,! sem hlýtur að
fara á undan slíkri atkvæða-
greiðslu.
Sambandsþingið skorar
ennfremur á ungmennafélögin
að hefja nú örugga sókn gegn
tóbaksnautn og bendir á til
BANDARlSK HARMSAGA theodori

m ■ - m % <+■«

214. DAGUR
ÁTTUNDI KAFLI
Morgundagurinn rann upp eftir næstum svefnlausa nótt og
hann hafði dreymt hræðilega drauma xun Róbertu og menn
sem voru á hælunum á honum og loks fór.hann á fætur, þrek-
aður á sál og líkama. Kiukkustundu síðar áræddí hann niður, og
þá sá hann að Friðrik, bílstjórinn, -Sem hafði sótt hann daginn
áður, var að taka einn bílinn út. Hann sagði honum að ná i
áverkunum? Benti ekki allt til þess að hann hefði myrt hana,
hvað svo sem hann færði-fram sér til afsökunar?
Og ekki var ósenhilegt að einliver gæti þekkt hann af þess-
ari prentuðu lýsingu, þótt hann væri ekki lengur í gráu fötun-
um og væri með stráhatt á höfðinu. Hamingjan hjáipi honum!
Þeir voru að leita að honum, eða öllu heldur að Clifford
Golden eða Carl Grahám, sem var eins- og hann í útliti, til
þess að saka hann um morð. Og hvað nú ef mennimir þrír
kæmu á vettvang? Hann fór að titra. En hið versta var þó
morgunblöðin frá Albany og Uticá. Og klukkan hálftíu, þegar eftir' hræðiiegri hugsun skaut upp í huga hans i fyrsta.
bílstjórinn kom heim aftur, flýtti haim sér með blöðin upp á skiPtí “ skyidleikl ^^sara nafna við nafn hans sjálfs! Hann.
herbergi sitt, læsti dyrunum, lagði blöðin á borðið fyrir framan hafði aldrei aldrei litið h þessi nöfn .í því Ijósi fyrr, en nú sá.
sig og rak strax augun í risastórar fýriraagnir: hann að Þau voru honum *#*'***- Hvers vegna hafði honum
DULARFULLUR DAUÐDAQI UNGRAR STOLKU —. LlK ekki dottið Það 1 hu§ firn'? Hvers vegna? Hvers vegna? Ó,
HENNAR FANNST 1 ADIRONDAOK VATNI 1 GÆR — guð, ó, guð!
FÉLAGI HENNAR ÓFUNDINN Um leið Bað Sondra upi hann í símann. Og hann þurfti að taka
FÖIur og taugaóstýrkur settist hann í stól við gluggann og á öllu sem hann átti til þess að vera .rólegur í röddinni. Hvern-
byrjaði að lésa:
ið leið lasna stráknum hennar? Heldur skár? Skelfing var leið-
ÞRÓTTARAR!
Æfing á Há-1
skólavellinum í
dag kl. 10,15 f.
þ. fýrir i; ”ög"2.
flokk.
Stjómin.
Bridgeburg, N.Y., 9. júlí. Lík óþekktrar konu, sem sennilega ^egt að honum skyldi verða svona illt í gærkvöldi. Var hon-
hefur verið eiginkona ungs.manns, sem skrífaði sig inn á gisti- hatn^ð? Og ætlaði hann áð koma með í útUeguna?
húsið við Grasavatn síðast liðinn miðvikudag undir nafninu Carl Það yar P*ýMegt. Hún hafði verið syo áhyggjufull alla nótt-
Gráhám; óg síðar á fimmtudag við Big Bittem úndir nafninu ma .^’ ótta£þ.;|ð hann væn of lasinn. til að fara. En. f>rst liann
Clifford Golden, var dregið upp úr suðurhluta Big Bittern vatns- ætlaði að koma œfcð Þeim, þá var ailt. í himnalagi. Elskan.
ins rétt fyrir hádegi í gærdag. Aðúr hafði fundiat bátur á hvólfi BözU strákurinn! Elskaði strákurinn hennar hana svona heitt?
og karlmannshattur á floti í Mánavik, og strax um morguninn Hún var viss um að hanh hefði mjög gott af ferðalaginu. Fram
var byrjað að slæða..: Klukkan sjö7 í gærkvöldi var lík manns- að hún önnum káfín við undirbúninginn, en klukkan
íns ófundið enn 'og samkvæmt upplýsingum Heit fógeta frá «itt eða hálf tvö ætluðu þau öll að hittást hjá bryggjunni við
Bridgeburg, sem kom á vettvang klukkan tvö, er talið ólíklegt Kasínóið. Og svo --- húrra! Þau skyldu .sannarlega skemmta
að það finnist. Ýmsir áverkar sáust á andliti og höfði látnu konunglega! Hann átti að slást í förina. með Bertinu, Grant
stúlkunnar og þrír menn, sem komu að slysstaðnum meðan °2 einhverjum fleirum og við bryggjuna átti hann að koma
verið var að slæðá, kváðus.t hafa hitt mann ,sem-lýsing Goldens yfir i hát Stuarts. Þetta yrði áreiðanlega jmdisleg ferð — en
eða Graham gat átt við, í skógunum fyrir sunnan vatnið kvöld- nu ***** hún ekki vera að þessu . lengur. Bless — bless.
Og hún var horfin oins og litskráðugur fugl.
—oOo—~ —oOo~-— —oOo—• —oOo^— ——oOo—- 7—0O0— —oOo-««
BARNASAGAN
Abú Hassan hinn skrýtni eða
sofandi vakinn
gekk Golden niður að bátabryggjunni og leigði sér léttan bát og - DAGUR
hann og stúlkan fóru í honum út á vatnið. Þau komu ekki aftur
og í gærmorgun fannst báturinn á hvolfi í svokallaðri Mánavik, heldui diukku, því SVO ydf SÍðui þdT í ldlldi. Ell er
lítUli vík í suðurhluta vatnsins, og þar fannst lík stúlknnnar þeir hÖíðu borðdð nægju sínd, rétti þræll kalíídnS
einnig. Ekkert sker er i vatninu á þessum slóðrnn og áverkam- beim vatn tij handþvottar, en mÓðÍT AbÚ HaSSanS
ir Í andiiti stúikurmar voru ™J<«>»'“»! bar af borSi. Því næst fæfSi hún þeim eitirsnæSing-
grun um, að stulkan hefði orðið fynr Ukamsáras. Þessi stað- . 3
reynd ásamt vitnisburði mannanna þriggja og stráhattinum, S onar a uin, Sem arstlðin gaí ðí
sem enginn borði eða einkenni fundust i, hefur sannfært Heit s°r, Vinber, íerskjur, epli Op perúr. Undir eins Op
fógeta um það, að þarna sé um morð að ræða, ef lík mannsins iór að rökkva, voru kveikt ljós, og lét Abú Hassan
finnst ekki. setja nokkrai vínflöskur og drykkjarskálar á borðið
Goiden eða Graham er samkvæmt uppiýsingum. gestgjafa, hjá sér; beiddi hann móður sína að geía þræl kalíí-
gesta og leiðsögumanna yið Grasavatn og Big Bittem, ekki ^ ag eta £n águr en snert var á aldinunum
nema tuttugu og fjögra eða fimm ara að aldri, grannur, dökk- i Tt,. ku' tr 'l* • ■* 1 'i 1 i , .
hærðiu-, fimm tet og ítU til hiu Þoml™g,r,4 hæ«. Itegar haim h.elltl flbU ',«» 1 skal. krSstl þriSVaf
kom var hann klæddur ljósgráum fötum, brúnum skóm, með Sllllllini 0(J I6tti kdllIdlIUÖl/ eil hdHIl tok VÍð heiUlÍ,
stráhatt og- hélt á brúnni ferðatösku, sem á var spennt regn- renndi hana út og fékk Abú Hassan hana aftur.
hiíf og einhver annar hiutur, senniiega stafur. Abú Hassan skenkti aftur á hana og drakk sjálíur;
Hatturinn og kápan sem stúikan skiidi eftir, voru brún að því næst rétti hann gesti sínum hana aftur fleyti-
lit °g hún var klædd dökkhláum kföi. fulla og mælti: „Þú gerir mér sæmd með návist
úllum brautarstöðvum í nágroiminu hefur vcrið s«d Ul- ^ þa3 finn ég gjörfa/ a3 færir þú burf. þá
vissi ég ekki hverjum ég ætti að skipa sæti þitt".
Kalífanum þótti vænt um, hvað húsbóndinn var
kurteis og glaðlyndur og beiddi hann fyrir alla
muni að segja sér sögu sína og-*hver- hann væri/ svo
- Hann las þetta þögull og þungbúinn. Var ekki sennilegt að að hann qæti endurgoldið QÓðsemÍ hans Þá brosti
fréttin um þetta óhugnanlega morð, sem framið hafði verið í Abú HdSSdn Og mælti: „Vertu ekki að minnast á
... ... 6 , x . . ... * . „ . , qoosemi mma, eoa færa það i tal, að við fmnumst
vill allir — færu að leita upplysmga um ferðir allra dvalar- . . , " tj ,
gesta í von um að hafa upp á þessum manni eftir lýsingunni? H°kKuriitima íiamar . „HveiS Vegna þá. SegÍF
Væri ekki betra.fyrst þeir voru þegar á hælirnl hans, að fara kalífinn. „Því viltu aldrei hafa samblendi við mig
til yfirvaldanna í Big Bittem eða hér, Iéysa frá skjóðunni, framar?" Sagði þá Abú Hassan kalífanum sögu sína,
segja frá upphaflegu ráðagerðinni og ástæðunum tii hennar 0g er hann haíöi lokið henni, hló kalífinn dátt og'
ásamt því að hann hefði ekki myrt hana þegar allt kom til mælti; i;Fyrst SYO er, þá V6Ít hamingjan, dð þÚ ert
alls — hefði skipt um skoðun og ekki getað framkvæmt áætlun v-- ,__ ji * >< c 'i , • - ••* , , , -
sína? Nei, það var ómögulegt. Þá kænúst. Sondra og Griffiths- ^legd afsakaðúl . Satu þeir DU Vlð drykkjU Og
fjölskyldan að öllu því sem homirn og Róbertu hafði farið á Spjdlld Sdllldn. ldligt írdm á nÓtt# Og spuröi
milli — og enn var ekki fullvíst að það væri úti um hann. Og kdllfinn dð OndingU, hvoit engillll hlutur Vdöri, SOin
tryði honum nokfcur, eftir flótta hans — og ekki mátti gleyma haiúl Óskaði sér, því sér þætti illt, ef hann með
ið áður, ög flestir viðstaddir. fengu þá hugmynd að þarna væri
um. morð að ræða og morðinginn væri að reyr.a að komast undan.
Brún ferðastaska sem stúlkan átti, ásamt hatti pg kápu voru
skilin eftir. Taskan var geymd í farangursgeymslu brautar-
stöðvarinnar við Gun Lodge og hatturinn og kápan í fata-
geymslu gistihússins við vatnið, en Grahaxn eða Golden tók
ferðatösku sína með sér út á vatnið.
Samkvæmt upplýsingum gestgjafans við Big Bittem skrifaði
fólk þetta sig inn í gestabókina sem Clifford Golden og frú frá
fyrirmyndar þau félög, sem Albany. Þau dvöldust aðeins skamma stund í gistihúsinu, síðan.
hafa persónulegt tóbaksbindindi
meðal félagsmanna sinna.“
Samþándsþingið leggur á-
herzlu á það, að bindindismál-
in hljóti að vera eitt af meg-
inatriðum .i stefnu og. starfi
ungmennafélaganha, þar sém á-
fengisnautn er ósamrýmanleg
þeim manndómsbrag og manns-
hugsjónum, sem er grundvall-
aratriði hreyfingarinnar, auk
þess, sem áfengishölið er nú
eitthvert mesta méin þjóðar-
innar. Heitir þingið því á sér-
hvert sambandsféiag að vera
stefnu sinni trútt með því að
glæða skilning almennings á
hættum þeim, sem áfengis-
nautrú fylgja og standa hvar-
vetna gegn þvi, að áfengi
sé haft um hönd, þó að félög-
unum sé einkum skylt að vanda
eigin samkomur.
ÍELtnsuf
í nágrenninu hefur verið send til-
kynning um að hafa gætur á Golden eða Graham, svo að hægt
sé að hafa hendur í hári hans, ef hann er á lífi og reynir að
komast undan. Fyrirhugað er að flytja lík stúlkunnar til
Bridgeburg, og þar eiga réttarhöldin að fara fram.