Þjóðviljinn - 25.07.1952, Page 6

6) -— ÞJÓÐVILJINN — Föstudagur 25. júlí 1952
______ .______C
Prestakaliaskipun
Reykfavikisr
Frarahald af 3. síðu.
flugvöil í Skerjafjörð, austau
við olíustöð h.f. Shell.
2—3 Dómkirkjuprestakall
( I og II): Dómkirkjusókn
Sóknin nær frá mörkum Nes-
sóknar, að línu,'sem dregin væri
frá sjó í Rau&arárvík um Skúla
torg, austan Rauðarárstígs að
Miklubraut, austan Engihlíð-
ar, miili húsanna nr. 12 og 14
við Eskihlíð um hitavatns-
geymana á Öskjuhlíð, í sjó við
Nauthólsvík.
4—5. Hallgrímsprestakall
(I og II Ifallgrímssókn.
Sóknin nær frá mörkum Dóm
kirkjusóknar og Nessóknar að
línu sem dregin væri frá sjó í
Rauðarárvík inn Skúlatorg,
austan Rauðarárstígs að Miklu-
'braut, austan Engihlíðar, milli
húsanna nr. 12 og 14 við Eski-
hlíð um hitavátnsgéjunana á
Öskjuhlíð, í sjó við Nauthóls-
vík.
6. Iláteigsprestakall:
Háteigssólui.
Sóknin nær frá mörkum Ha]l
grímssóknar að línu, sem dreg-
in væri frá Raúðarárstíg, sunn-
an Laugavegar að Kringlumýr-
arvegi, því næst austan og
sunnan Kringlumýrarvegar um
Öskjuhlíð í hitavatnsgeymana.
7. Bústaðaprestalíall: Bústaða-
og Kópavogssóknir
Bústaðasóknin nær frá mörk-
um Kópavogshrepps og mörk-
tun Hallgrímssóknar og Háteigs
sóknar, að Miklubraut og Elí-
iðaám. Kóþávogssókn nær yfir
Kópavogshrepp.
8. Laugarnesprestakall:
Laugamessókn.
Sóknin nær frá mörkimi
Hallgrímssóknar, Háteigssókn-
ár"'ög" Bústáðasóknáf’ að línu
sem dregin væri frá Miklubraut,
vestan Háaleitisvegar, Múlavég
ar, Kambsvegar í sjó, vestan
við Vatnagarða.
9. Langholtsprestakall:
Langholtssókn.
Sóknin nær frá mörkum
Laugarnessóknar og Bústáða-
sóknar að sjó og Elliðaám".
Samkvæmt auglýsingu þess-
ari verða kosnar safnaðamefnd-
ir í hinum nýju prestaköllum,
í næstu viku, og era væntan-
legir safnaðarfundir í hinum
nýju sóknum auglýstir 'á öðr-,
um stað I blaðrmr í dag og
munu predtakölííh svo verða
augiýst til umsóknar, eins og
venja er til.
Með hinum iiýjtf'" lögum og
skiptingú prófastsdæmisins er
komið á nýrri skipan um sókn-
ir og prestaköll í Reykjavíkur-
prófastsdæmi, en mörg og mikil
verkefni bíða hinna nýju sókna,
að byggja upp hið innra safn-
aðarlíf á hverjum stað. —
(Frá Safnaðarráði Rvíkur).
1
218. DAGUR
„Má ég biðja yður annarrar bónar?“ spurði Clyde veikróma
og hikandi, því að nú mundi hann eftir Sondru og félögum
hennar og skelfingin gagntó': haiui. Sondra! Sondra! Að koma
til tjaldbúðanna sem handtekum morðingi! Láta hana og Bertínu
horfa á það! Nei, það var hræðilegt. ,,Ætlið þér, ætlið þér að
lara með mig til tjaldbúðánna ?‘‘
„Já, iþað er eiumi.tt ætlunin. Mér liefur verið skipað það. Þar
eru saksólcnarinn og lögreglostjórinn í Cataraqui."
,,Já, ég skil það,“ hélt Clyde áfram, miður sín af taugaóstyrk
og nú var þrek hans með öllu horfið. „En gætuð þér ekki —
gætuð þér ekki —- ef ég geri allt sem þér segið mér — þetta
eru kunningjar mínir þarna yfir frá — og það væri óbærilegt
.... gætuð þér ekki krækt fyrir tjaldbúðirnar og farið með
mig á einhvem annan Stað ? Mér er iþað svo mikið kappsmál
— það er að segja — guð minn góður, ég vona að þér farið
ekki þangað með mig, herra Kurt — gerið það fyrir mig.“
Kurt virtist hann nú drengjalegur og veiklyndur — svip-
lireinn, sakleysislegur, vel klæddur og vel siðaður — gerólíkur
hinum ruddalega glæpamanni, sem hann hafði búizt við að
finna. Já, liann virtist einmitt tilheyra þeirri stétt, sem hann
(Kurt) bar mikla virðingu fyrir. Og gat ekki verið að þessi
ungi maður hefði góð og stérk sambönd? Honum hafði skilizt
að hann væri í ætt við fínasta fólkið í Lygurgus. Og nú fann
hann hjá sér hvöt til að syiia honum nokkra kurteisi, svo að
liann sagði: „Jæja, imgi maður, ég vil ógjaman vera of misk-
unnarlaus við yður. Ég er livorki lögreglustjóri né saksóknari
— aðeins lögregluþjóiminn sem handtók yður. Þeir hinir geta
tekið ákvörðim um, hvað á að gera við yður — þér getið spurt
þá, og það er óvíst að þeir telji tþess þörf að farið sé með
yður þangað. En fötin yðar? Eru þau ekki hjá tjöldunum?“
„Jú, jú, en það skiptir engu máli,“ svaraði Clyde ákafur. „Ég
get alltaf fengið þau. Ég vil bara ekki fara tþangað núna, ef
liægt er að komast hjá því.“ ■'
„Jæja þá, en við skulum hálda áfram," svaraði herra Kurt.
Og þeir héldu þegjandi áfram; háir trjástofnarnir voru eins
og hátíðlegar súlur í rökkrinu og þeir gengu á milli þeirra eins
c-g kirkjugestir, og Clyde horfði vonleysisaugum á dökkrauða
rák sem erm var sýiiilég milli trjánna í vestri.
Ákærður fyrir morð. Róberta dáin! Og Sondra dáin •—
honum! Griffithsfjölskyídan! Föðurbróðir hans! Móðir hans!
Og allt unga fójkið í, tjajdbúðunum! Ó hvefs vegna hafði hann
ekki lilaupið, þégar. röddin óþekkta hafði hyatt hann svo á-
kaft til þess?
NÍUNÐI KAFLI
í'
Meðan Mason stóð og beið komst hann að raun um, að hug-
myndir þær sem liann hafði gert sér um umhverfi og tilvem
Clydes voru rétta.r, og hanii fór að efast um að auðvelt yrði
að fá liann til að játa afbrot sitt. Allt í kringum sig sá hann
auðlegð og allsnægtir, sem nægt gætu til að . þagga niður
hneyksli eins og þetta. Auð. Munað. Áhrifamikil nöfn og voldug
sambönd. Gat ekki verið að Griffithsfjölskyldan sem var svo
auðug og* valdhmikil, gérði allt sem unnt var til að tryggja
frænda sínum örugga lagalega vöm, hver svo sem glæpur hanis
var? Ekkert yar trúlegra og að því gæti rekið að annar
yrði gerður ákærandi í hans stað, og það yrði til þess að hann
Bæjarfréttír
Framhald af 4. síðu.
Kl. 14—16:
Hafnarfjörður og nágrenni. —
Reykjanes.
KI. 16—17:
Nágrenni Rvíkur, urnhverfi Plll-
íðaánna vestur að niarkalínu frá
Ælugákálavegi við Viðeyjarsund,
v<;ntur að Hiíðarfæti og þáðan til
sjávar yið.’Nauthólsvík í Fossvogi.
Laugarnes, meðfram Kleppsvegi,
Mosfellssveit og Kjalarnes, Árnes-
og Rangárvaliasýslur.
Egyptaland . . .
Framh'ald af 1. síðu.
sumxuu þegar vetíð sleppt. Þó
sagði hann að aðrir yrðu rekn-
ir úr hemum og enn aðiár leidd
ir fyrir dómstól. —
Sendilierrann kallaður
heim.
Ekki er enn Ijóst livaða á-
hrif stjómarbyltingin mun hafa
á sambúð Breta og Egypta.
Naguib neitaði i gær að segja
nokkuð um fvrirhugað „varaar-
bandalag" ríkjanna við austan-
vert Miðjarðarhaf, sem Bretar
og Bandarikjamenn hafa verið
áð reyna a.ð koma á. Hann vildi
heldur ekkert seg.ja um áf-
stöðu sína til hersetu Breta
við Súezskurð.
Brezka stjórjiin hefur kalla'ð
sendiherra. sinn r Egyptalandi
sir Ralph Steverison heim til
London, eri hann hefur verið
í sumarleyfi í Frakklandi.'
Irtdvei'jar revna
Fundur var í gær í um 20
mín. í Panmimjom. Annar fund
ur verður haldinn í dag.
Nehrú lýsti því yfir í þing-
inu í Nýju Delhi, að indverska
stjómin reyndi enn að koma
á sáttum í Kóreu.
Ein mesta loftárás Kóreu-
stríðsins frá flugvélum flotans
var gerð í gær á hafnarbæi á
báðum sti'öndum Norður-
Kóreu.
Stevenson?
I gær hófst kjör forsetaefn-
is demokrata á þingi fíokks-
ins í Chieago, en úrslit vom
etkki kunn, þegar blaðið fór í
pressuna.
Fréttamenn töldu hins vegár
engan vafa á því, að Adlai
Stévenson, ríkisstjóri í Illinois
tnundi verða fyrir valinu.
yrði ekkí hafður í framboði eða kosinn i dómaraembættið, sék
hann þráði svo mjög.
Fyrir framan glæsileg tjöldin, sem sneru út að vatninu, s(t
Harley Baggott í skrautlegri peysu og léreftsbuxum og laf-
færði fiskilínu. Og gegiium opnar tjalddyrnar sást hinu fólkiiii
‘
bregða fyrir — Sondru, Bertínu, Wynettn og fleirum — og þajr
voru öimum kafnar við að snyrta sig eftir sundið. Og Mas:r.
taldi óvíst að það væri sk>msamlegt að gera opinbert erinqi
sitt meðal tigna fólksins, svo að hann ákvað að þegja, én hanji
fór að hugsa um mismuninn á kjörum. sínum í æsku, kjöruin
Róbertu Alden og þessa fólks. Auðvitað reyndi auðugur og
■tigúm unglingur eins og þessj Griffiths að tæla sti'ilku eins ög
Róbertu og reyna síðan að losa sig við hana á hinn mddaleg-
asta hátt. En honum varð umliugað um að fá sem ýtarleg-
astar upplýsingar, iþótt ýmsir steinar kynnu að verða lagðir í
götu hans síðar meir, svo að liann gekk í áttina til Baggotfe
og sagði kuldalega, en þó eins virðulega og kurteislega og hon-
um var unnt:
„Þetta er fallegur tjaldstaðui-.“
„Já, það finnsit okkur.“
„Þið komið víst frá Sharron og lunhverfi, er. það ekki ?“
„Jú. Aðallega frá suður og vesturströndinni.'‘
„Er flelra af Griffithsfólkinu liór en herra Clyde?‘t
„Nei, það er enn við Greenwood vatn.“
„Þekkið þér herra Clyde Griffiths persónulega ?" .
„Já, já — hann er hérna með okkur.“ •
„Ekki vænti ég að iþér vitið hvað hann hefur dvalizt héraa
lengi — hjá Cranstonfólkinu á ég við?“
—oOo— - - oOo— — oOo— —~oOo—oOo— oOo oOo- ■
BARNASAGAN
Abú Hassan hinn skrýtni rSa
sofandi vakinn
9. DAGUR
Að því búnu skipaðí kalííinn Gíafar síórvezír
sínum, Mesrúr höíuðsmanni geldingaiina, öllum
þjónum og ambáttum og fyrirliðum varðmannanna;
eð þjóna manninum, sem lægi í rúmi hans næsta
inorgun, bæði meðan hann væri að fara á fætur
og þar á eftir, öldungis eins og hann væri sjálfur
kalífinn Harún Alrasjid. Skyldu þeir gera það, sem
hann skipaði, og hegða sér um allt, eins og hanit
væri arottinn rétttrúaðia manna.
Næsta morgun gekk kalífinn, þegar Mesrúr hafði
vakið hann, inn í afkleia einn; gat hann séð þaðan
allt athæfi Abú Hassans, án þess nokkur sæi hann.
Komu allar ambáttimar og þjónarnir til hans í einu
og skipuðust . þegjandi í raðir, allí eins og siður
var, þegar kalífinn reis úr rekkju. Voru allir búnir
tíl að veita honum skylduga þjónustu, og með því
íími var til kominn að halda bænagjörð þá, er
fyrirskipuð var fyrir sólarupprás, þá kom einn
.þjónninn, sem það starí lá á hendi, og hélt njarð-
arvetti, sem dýft var í edik, fyrir nasir honum. Veik
Abú þá höfðinu við, en lauk þó ekki upp augunum,
skirpti hann slími úr munni sér, og var það undir
eins tekið upp og látið í mundlaug úr gulli, til þess
að gólfábreiðan skyldi ekki óhreinkast. Duftið, sem
kalífinn hafði geíið honum inn, var vant að hafa
slík áhrif, þegar hinn deyfandi kraftur þess hætti
að hrífa, varð það ýmist fljótt eða seint eítir því,
hvað langur tími var liðinn eða hvað skammturinn
var stór.
Nú veik Abú Hassan höfði sínu aftur í samt lag
og lauk upp augunum; sá hann í morgunskímunni
að hann var kominn í stórt og skrautlegt herbergi.
í/ar loftið prýtt Titmyndum eins og siður er meo
Serkjum, og stóðu allt umhverfis gullker, en gólf-
ábreiður og dyratjöld voru úr gulloínu silki. Stóðu
bar ljómandi fagrar konur í kringum hann og héldg
é. alls konar hljóðfærum; voru þar og svartir geld-
ingar, skrautbúnir og harðla auðmýktarfullir: Nú