Þjóðviljinn - 04.07.1954, Qupperneq 4

4) — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 4. júlí 1954
Að losa svefninn Bidstrup teiknaði
SKÁK
Rit8tjóri: Guðmundur Arnlaugason

Shsáhþingið í IPrag
Tæpast mun áhugi Islend-
inga hafa beinzt meir að öðr-
um íþróttaviðburði á þessu
ári en afrekr Friðriks Ólafs-
sonar á skákþinginu í Prag.
Af nítján skákum, er hann
teflir við beztu skákmenn úr
þriðjungi Evrópu og frá öðr-
um heimsálfum, vinnur hann
níu, gerir fimm jafntefli en
tapar fimm. Með þessu af-
reki og frammistöðu sinni í
Hastings hefur hann sýnt það
svo að eigi verður um villzt,
að hann er kominn í hóp
þeirra alþjóðlegra skákmeist-
ara, er næstir ganga stór-
meisturum. Við, sem höfum
fylgzt með hraðfleygum
þroska hans hér heima, sam-
fögnrnn honum með unninn
sigur, en ánægjulegast er þó
til þess að hugsa að hann er
enn á öruggri framfarabraut.
Það kemur okkur heldur ekki
á óvart að skákstíll hans hef-
ur ekki vakið minni athygli
en vinningaf jöldinn.
En þótt athyglin beinist
einkum að Friðrik má ekki
gleyma Guðmundi Pálmasyni.
Hann hefur staðið í erfiðu
námi og látið skákina mæta
afgangi, en var þó þegar síð-
ast frétt'st um röðina ofan
við Danann og Finnana báða.
Hann vann rúmlega þriðjung
skáka sinna og má það telj-
ast ágætur árangur.
En menn bíía skákanna ó-
þreyjufullir, fréttamaðurinn
hefur semsé ekki staðið sig
jafnvel og þátttakendurnir.
Langt fram eftir móti varð
að sækja fréttir af Friðriki
í erlend blöð og enn hafa
skáksambandinu engar skák-
ir borizt þrátt fyrir eindregin
tilmæli um það áður en lagt
var af stað í förina.
I dag verðum við því að
láta okkur nægja eina af
skákum sigurvegarans, reynd-
ar ekki frá þessu þingi held-
ur frá skákmóti, er fram fór
í Búkarest nokkru fyrr á ár-
inu. En það er snotur skák
og skýringarnar eru eftir
sjálfa’1 P|iwe, lauslega þýddar
og stvttar nokkuð.
Pachmann er sem stendur
lcunnasti taflmeistari Tékka,
mikill skákfræðingur og hef-
ur ritað þykkar bækur um
byrjanir í tafli. Hann á
marga sigra að baki, en þó er
þessi síðasti sennilega mesti
sigur hans til þessa.
Griinfeld-vörn.
Skákmót i Bnkarest 1954.
Pachmann Sandor
(Tékk.) (Ungv.)
1. c2—c4 Rg8—f6 2. Rbl—c3
d7—d5 3. d2—d4 g7—g6 4.
Bcl—f4 Bf8—g7 5. e2—e3
0—0 6. Ddl—b3 d5xc4.
Oft er hér leikið 6. — c6 til
að svara Rf3 með 7. — dxc
8. Bxc4 Rbd7 og síðan 9. —
Rb6 og 10. Be6 (þvínæst 11.
— Bc4 eða Rc4).
7. Bflxc4 Rf6—e8.
Ætlunin er að valda b7 með
Rd6 og leika síðan fram
drottningarb:skupnum. Eini
gallinn á þessu er að hvítur
getur svarað e6 með d5.
8. Bf4—e5.
Hvítur notar tækifærið til
þess að kaupa biskupum, en
með því veikir hann kóngs-
stöðu svarts eilítið.
8. .... . Rb8—c6
Drepi svartur á e5, eins og
að sumu leytí er æskilegra,
kemst riddarinn ekki til d6.
9. Be5xg7 Kg8xg7 10. Rgl-f3.
Eftir 10. Be2 nær svartur all-
góðri stöðu með 10. — e5.
10........Re8—d6?
Fyrst átti svartur að fara í
mannakaup: 10. — Ra5 11.
Þannig er óllt fullkomnað — Ríki manns og fisks —
Fegurðin í Vesturbænum
GAMAN ER að horfa á skipin vestan við Sprengisand, þá
sín í höfninni sinni. Austur
við Faxagarð liggja togararn-
ir manns, ryðgaðir og auð-
skapandi. Svo kemur uppfyll-
ingin eins og við köllum það
í yfirlætisleysi, eftir það
Sprengisandur — og á því
' svæði eru millilandask:pin og
strandferðaskipin. Við ská-
bryggjumar þar fyrir vestan,
en ég veit aldrei hvað þær
heita, liggja vélbátar, svo •
Sem ,eins og Snæfuglinn frá
Eskifirði. Sitt hvoru megin
v:ð Grandagarð innanverðan
er bólstaður árabáta og ann-
arra einkaskipa, en utar koma
vélbátar aftur og ótal tegund-
ir skipa sem landkrabbar
kunna ekki að nefna. Þetta
eru allt saman tæki sem færa
okkur björg í bú með ein-
hverju móti. En úti á ytri
höfn liggur skip frá Moor
McCormack Lines — það fær-
ir okkur frelsið, og þannig
er allt fullkomnað. Kannski
er aðeins e'tt ánægjulegra en
sjá skip í höfn: að vita þau
á siglingu, á veiðum.
verður-honum fyrst og fremst
hugsað um mikilleik hafsins
— um það hve ríki fisksins
er miklu víðáttumeira en ríki
mannsins. Þó á maðurinn lífs-
von, en fiskurinn ekki — og
það kemur til af því að mað-
urinn .viðurkennir ekki tak-
mörk hafs og lands þó fiskur-
inn geri„ það. Við þykjumst
sem sé eiga heima á sjónum
ekki síður en á jörðinni, en
fiskinum hefur aldrei komið
til hugar að flytjast á land.
Og raunar þarf ekki endilega
að líta á ofannefnd skip sem
atvinnutæki, þó það sé ó-
neitanlega mjög freistandi,
heldur eru þau þær íbúðir
sem við höfum komið okkur
upp á sjónum, okltar sjávar-
borg. Hitt er svo allt annað
mál að það vatn sem gutlar
við Grandagarð í kvÖld hefur
kannski einhverntíma sleikt
bryggjurnar í Murmansk, og
sennilega mun það I framtíð-
inni koma við í Ríó de Jan-
eiró.
EN SVO SEM áður hefur ver-
ið fram tekið er Bæjarpóstur-
inn heimspekingur að atvinnu
en ekki stjórnmálámaður. Og
því er það að þegar hami
stendur eitt kvöld upp við
braggann, sem tæpast hefur
verið tyllt á hafnarbakkann
SVO KVEÐUR maður bragg-
ann á bakkanum og heldur
vestur í bæ. Nú er búið að
uppgötva að Reykjavík þarf
ekki nauðsynlega að vera ó-
hreint fiskiþorp, heldur getur
hún verið allra snotrasti bær.
Sá skilningur var grundvöllur
Framhald á 11. síðu.
Da4 Rxc4 12. Dxc4 og nú
Rd6.
11. Bc4—e2 b7—b6 12. 0—0
Bc8—b7 13. Hal—dl
Eðlilegra var- að leika kóngs-
hróknum hingað cn, geyma
drottningarhróknum c-línuna.
13........e7—e6 14. d4-d5!
Hvítur er skjótur að hagnýta
sér að hann á yfir meira
rými að ráða.
14........e6xd5
Með 14. Ra5 15. Dc2 exd5 16.
Rxd5 Bxd5 17 Hxd5 De7
hefði svartur gert sér vörn-
ina auðveldari.
15. Rc3xd5 f7—f6.
Nú hefði Ra5 strandað á 16.
Dc3f. Peðsleikurinn er smá-
vægileg en nauðsynleg til-
slökun.
16. Rd5—f4
Hagnýtir sér strax veiluna
á e6.
16.....Bb7—c8 17. Db3—d5
Bc8—d7 18. h2—h4! Dd8—e8.
Hvítur fylgir sókninni vel
eftir, en svartur verst eins
vel og unnt er, það er gott
að riddarinn sé valdaður um-
fram nauðsyn og drottningin
stefnir einnig á h5.
19. h4—h5 g6—g5?
Þessi afleikur leiðir til taps.
Rétt var að leika fyrst 19. —
Re7 20. Db3 og nú 20. — g5
(Annars leikur hv. 21. Rd4)
Hvítur hefði að vísu haldið
betri stöðu með 20. Re6f
Bxe6 21. Dxe6 Refð 22. Dd5,
því að svartur má ekki drepa
á h5 vegna 23. Rd4 o. s. frv.
20. Rf3xg5!
abcdefgh
Hvítur fórnar riddurunum
báðum fyrir þau þrjú peð er
skýla svarta kónginum, en
nær úrslitasókn með þeim
liðsafla sem eftir er. Leik-
fléttur af þessu tagi koma ó-
sjaldan fyrir og venjulega er
það annarhvor hvíti hrókur-
inn er kemur fram fyrir
skjöldu og veitir banahöggið,
en hér er það hvíti biskup-
inn er bezt styður drotting-
una. Athyglisvert er einnig,
hve litla hjálp menn svarts
veita kónginum þótt þeir
standi á næstu grösum.
20......f6xg5 21. Dd5xg5t
Kg7—h8 22. Rf4—g6t!‘
Án þessarar. fórnar væri örð-
iigt að halda sólcninni áfram.
22......h7xg6
Við 22. — Kg7 er h6f svarið
(23. — Kf7 24. Bh5 eða 23.
— Kg8 24. Rxf8t) og við
22. — Kg8 23. Hxd6 cxd6 24.
Bc4f.
23. Dg5—h6f Kh8—g8 24.
h5xg6 Dc8—e7
Hvítur hótaði máti. Aðrar
Framhald á 11. síðu.