Þjóðviljinn - 04.07.1954, Page 10

10) — ÞJÓÐVILJINN — Suanudagur 4. júlí 1&54
INNAN
VIÐ
MÚRVEGGINN
EFTIR A. J. CRONIN
41.
Það varð kynleg þögn. Svo andvarpaði Burt og svaraði
hásróma:
„Jú, — hann baö mig að koma með sér
is .... en ég vildi það ekki.“
„Gott og vel. Flýtið yður héðan.“
„Nei, það hef ég ekki.“
„Þá eruð þér rekinn. Við höfum engin not fyrir menn
sem lögreglan er á hœlunum á.“
Hann gaf Páli ekki ráðrúm til að svara, heldur snerist
á hæli og gekk aftur inn á skrifstofu sína. Þegar hann
gekk inn ganginn fór afgreiðslufólkið að gera sér upp
annir nema Lena sem stóð föl og vandræöaleg við borð-
ið sitt.
Páli var þungt um hjartað þegar hann sneri sér við
og gekk út úr búðinni. Þegar hann gekk niður eftir Ware
stræti hafði hann óljóst hugboð um að honum væri veitt
eftirför.
Fyrst gekk hann áfram í blindni gegnum fjölförnustu
götur borgarinnar, blandaðist mannfjöldanum á gang-
stéttunum. Smám saman varð hann rórri. Hann var laus
við hið óþolandi glamur á píanóið og nú gat hann í næði
hugsað um það sem gerzt hafði kvöldiö áður.
Hann gekk inn í símaklefa og með því að fletta upp
? símaskrá- komst hann að raun um að Hjólreiðaklúbb-
urinn hafði skrifstofu í Leonard Stræti 62. Eftir tíu
og svoleiö- mínútur var hann kominn þangað, gekk undir skiltið
sem var 1 laginu eins og hjól með vængi og stóð við borð
í upplýsingaskrifstofunni.

Um leið og Burt tók til fótanna, leit Jupp ógnandi á Ritarinn, miðaldra kona, hlustaöi á spurningu hans án
P4l mikillar forvitni, tók þykkan doðrant undan borðinu og
„Þarna sjáið þér. En heyrið mig nú, Mathry, ég ætla fletti faglega upp í honum. En leit hennar bar engan
ekki að kæra yður. En þetta er önnur aövörunin sem þér árangur.
fáið, og ég vona þér hafið vit á að taka hana til greina.“ „Viö höfum engar skýrslur um þennan klúbb. Var hann
í 'stað þess að finna til léttis, fann Páll til ólgandi skrásettur?“
leiði. Þetta uppgerðar umburðarlyndi var mun andstyggi- „Ég veit það ekki,“ viðurkenndi Páll. „Og ef til vill er
legra en áþreifanleg móðgun. Hann beið ekki boðanna. iöngu búið að leysa hann upp. En ég hef mikinn áhuga
Það var tilgangslaust að elta Burt úr því sem komið var. á að fá upplýsingar um hann. Það er mjög þýöingar-
Hann dró andann ótt og títt, gekk yfir í skuggann og mikið.“
beygði inn í næstu götu. Þaö varð dálíti! þögn.
Þegar hann hafði gengið eftir þrem hliöargötum kom „Sjálf er ég mjög önnum kafin,“ sagöi hún. „En ef það
hann inn í fjölfarið Marion Stræti. Þá hægði hann ferð-'
ina, blandaðist fólksstraumnum sem þokaðist í áttina að
Tron brúnni og miðhluta borgarinnar. Flest voru þetta
konur, hæggengar og rólegar, ýmist einar eða 1 hópum j
og litu kringum sig ástleitnisaugum þegar bláleit götu-
ljósin lýstu upp andlit þeirra.
Þegar Páll stikaði áfram með ■ samanbitinn munn og
liugann í uppnámi fór gremja hans sívaxahdi. Hann hafði
sloppið við bráðustu hættuna, en samband hans við Burt
var rofið fyrir fullt og allt. Hún myndi aldrei ná sér eftir
þennan skelk. Páli hraut blótsyröi af vörum. Það var c-
bærileg tilhugsun að vera hundeltur og eiga von á ógn-
Það var einhverju sinni að far-
þeg-um hjá Ólafi Ketilssyni, á-
ætlunarbílstjóra milli Laugar.
vatns og Reykjavikur, þótti
hann aka hægar en þeir óskuðu,
svo einn þeirra tók sig saman
í and'itinu og kal'.aði fram í til
Ólafs:
Varaðu þig, bi’stjóri, það er kýr
að fara fram úr bílnum.
Ólafur hægði ferðina ör'.itið, leit
um öxl og spurði rólega:
Hvoru megin?
Aðrir segja að hann hafi svajv
að: Ef þér liggur mikið á,
spurðu hana þá hvort hún taki
ekki farþega.
Ákærði: Ég er í stökustu vand-
ræðum og veit ekkert hvað ég á
að gera.
Dómarinn: Hvernig má það
vera?
Ég sór að segja sanníeikann, en
í hvert sinn sem ég reyni það
kemur einhver lögfræðingur og
mótmælir.
Gafstu konunni þinni sparnaðar-
lexíuna eins og þú la’aðir um?
Já, mikil óspöp.
Og mikill árangur?
Hún lét mig selja kjólföiin mín.
Hún: Ég er að lesa bók um du!-
ræn efni.
Hann: Jæja, mér sýndist það
vera búreikningakladdinn.
Hún: Það er hann.
Lauk má nota með öðru en buffi
um á hverju horni.
'Þegar hann kom heim í Poole stræti háttaði hann og
lagðist upp í rúmið örþreyttur. Myndu þeir leita hans
þarna? Hann gerði ekki ráð fyrir því. Stundin var liðin,|
og þótt nýafstaðiö atvik yröi notað gegn honum ef með
þyrfti, þá bjóst hann ekki við að þeir notuðu það sem til-’
efni til að taka hann höndum. Hann taldi líklegast að
fyrirætlun lögreglunnar væri að hræða hann burt úr
Wörtley. En þótt þeir kæmu, þá stó'ð honum á sama.
Hann lokaði augunum og féll í þungan svefn.
Tuttugasti og fyrsti kafli
Þegar hann vaknaöi morguninn eftir sá hánn atburði
kvöldsins í skýrara ljósi. Þótt samtalið hefði verið rofið,
hafði hann samt sem áður fengið þýðingarmiklar upplýs-
ingar hjá Burt, og þá ekki sízt upplýsingamar um græna l
reiðhjólið og budduna úr mannshúð. Þegar Páll hugsaðij
sig um þóttist hann vita að ef eigandi buddunnar hefði
verið læknanemi, lilyti hann nú áð vera orðinn læknir.
Ef'hann færi yfir læknatalið og meðlimaskrá Engisprettu-
klúbbsins hlyti hann að geta fundið hann.
Þessi nýja von gaf Páli þrótt og hann þaut fram úr
rúminu. Klukkan var orðin yfir átta og hann var óvenju
seinn. Hann rakaði sig, klæddi sig, gleypti í sig morgun-
rnatinn og flýtti sér á vinnustaðinn. í búðinni beið
Harris hans fyrir innan aðalinnganginn. Þetta var ó-
venjulegt því að venjulega birtist forstjórinn ekki fyrr en
klukkan tíu.
„Þér komið of seint,“ sagði Harris og gekk í veg fyrir
hann.
Páll leit á stóru klukkuna á endaveggnum í búðinni.
Hún var sex mínútur yfir níu. Engir viðskiptavinir voru
enn komnir í búðina, aðeins afgreiðslufólk og flest horfði
það á forstjórann, þar á meðal Lena. Einkum virtist Lena
kynlega áhyggjufull.
„Mér þykir það leitt,“ tautaði Páll. „Því miður svaf ég
yfir mig.“
„Veriö ekki að svara út úr“. Harris var oröinn reiður.
.,Hafið þér nokkuð yður til afsökunar?"
„Til hvers?“ Páll starði undrandí á< forstjórann. „Ég
er aðeins sex mínútum of seinn “ -
„Ég spurði hvort þér hefðuð afsökun.“
Buff með lauk er svo algeng
samsetning, að ætla mætti að
ekki væri hægt að nota lauk
til annars. En nú hafa dansk-
ir laukfrarnleiðendur gefið út
áróðurspésa fyrir notkun lauks,
og þar er meðal annars að
finna margar álitlegar lauk-
uppskriftir.
Meðal þeirra rétta sem mælt
er með í pésanum eru:
Heilsteiktir laukar:
6—8 stórr laukar og 1 stk.
paprika brúnað i 30 g fitu og
látnir meyrna í rjcma og sölt
uðu vatni. Sóka'n jöfnúð ’og
rétturinn borðaðúr með kart-
öflum, niðursoðnum ráuðróf-
um, agúrkum eða Öðru slíku.
Revnið líka: LaukpuréV
Laukamir' sóðnir mevrir í
saltvatni, marðir og í þá-bætt
rjóma, smjöri, múskati, pipar,
salti og dálitlum hveit:jafning.
.Maukið lagt á steikt fcrauð með
tómötum þegar þeir eru á boð-
stólum, auk þess sem skreyta (
má sneiðamar með einhverju
grænu.
Það er líka sjálfsagt að nota
marga lauka með nautasteik.
Þáð á að leggja þá í pottinn
eða ofnskúffuna með steikinni, |
2-3 stundarfjórðungum á'ur
en hún er fullsteikt, svo að
hvort tveggja verði tilbúið
einu.
Lauksúna er líka t;l. 2 st''rir
laukar skomir í fcunnar sneið-'
ar og brimaðir í 50 g smjöri, (
1 1 af vatni hellt yfir. Þegar^
það svður er súnan tilbúin, enj
auðvitað má líka jefna hana:
með ögn af rjóma. Salt þarf,
líka til. í súpuna. má líka nota
til uppfyilingar steikta fiesk-
bita, ristaða hveitibrauðsten-
inga og rifinn ost.
Og munið það, að margt tár-
Heimasaumaðir skór
ið sparast við það að ieggja
laukana í vatn ácur en farið
er að ixreinsa þá og skera og
stinga þeim í vatn öðm hverju
meðan maður er að bjástra við
Þá- __________________________
Ekki beinlíuis
rckhatiar

Skór eru ekki eitt af því sem
maður saumar heima, en þegar
um er að ræða skó á ungbarnið,
getur verið gaman að breyta til
og sauma skó á krílið í stað
þess að hekla og prjóna hinar
eilífu hosur. í sænsku barna-*
fatablaði rákumst við á þessa
skemmtilegu skó, saumaða úr
mjúku efni og fóðraða með
mjúku bómullarefni. Þeir eru
tiivaldir handa bami á fyrsta
ári, sem hefur ekkert við sterka
skó að gera, heldur þarf að hafa
eitthvað þaegilegt og mjúkt á
fótunum til hlífðar. Skóna má
sauma úr efnisafgöngum, en það
er sjálísagt ekki auðhlaupið- að
því að fá á þá jafnsnoturt lag
og skóna á myndinni.
Alltaf er eitthvað rómantískt
við barðastóra hatta og óneitan-
lega íara þeim mörgum vel.
Hins vegar eru þeir ekki bein-
línis heppilegir í roki. Barða-
stóru hattarnir í ár eru alger-
lega skrautlausir, í hæsta lagi
er um þá hattband eða klútur.
Fjaðrir, blóm og slör eru úr
sögunni í bili. Gerðirnar eru
mjög mismunandi, sumir eiga
að vera frammi á enninu; aðrir
aftur á hnakka. Börðin eru
mjúk og bylgjandi. En eins og
áður er sagt: rokhattar eru það
ekki!
Lítil fars-
brauð
Va kg. hakkað kjöt hrært upp
með 1 eggi, saiti, pipar, 3 mat-
skeiðum fínklipptum graslauk
og 2 matskeiðum mjólk. Farsimi
síðan smurt á 6 franskbrauðs*
sneiðar. Farsbrauðin brúnuð &
pönnu í 100 g. smjörlíki báðum
megin; farshiiðin steikt fyrst í
ca. 5 mínútur. Þegar þau eru
framreidd er þykk steikt tómat-
sneið lögð oíaná hvert brauð,
soðnar kartöflur bomar íram
með eða góður grænmetisjafn-
ingur.
m