Þjóðviljinn - 08.08.1954, Blaðsíða 4

.. 4) ÞióÐVíLJINN • — Sonnudagur 8. ágúst 1954
SKfti
Ritstj.: Guðmundur Arnlauqsson
v ________: ---,------—«—'
Rússneska skáksveitin sem.
keppti í Bandaríkjynum kom
viS .í Bretlandi á heimleiðinni,
'tefldi við brezkt lið 'og vann
með. yfirbur-oum: hlaut 18V2
vinning, gegn IV2. Árangu.r
Eretanna er til muna lakari nú
eii. 1946 þegar þeir kepptu við
So.vétríkin um útvarp og hlutu
6 vinninga gegn 18. Brezki
skákritstjórinn B. H. Wood
hefur gert bá fróðlegu athugun,
að 1946 var meðalaldur brezku
keppenáanna. 40' ár en sovét-
keppendanna 27 ár, 1954 voru
þessar tölur hins vegar 42 og
25 ár. Af þessu dregur Wood
hiklaust þá ályktun að Bretar
geri ekki nógu vel við upp-
rennandi skákmenn sína. Hér
kem,ur að vísu rnarg-t fleira til
, graina, en sé aldurinn notaður
:Kem mælikvarði aetturn við ís-
■ íendingar, að. standa vel að vígi,
, ,því að. ekkj y-rði meðalaldurinn
há-r á úrvalssveit héðgn.
I þessari keppni var brezki
tafimeistarinn Golombek svo
iéttúðugur að gleypa við peði
sem Bronstein ba.uð honum;
Golombek hefur líklega haft
fordæmi Alexanders í huga,
en Alexander vann eina fræg-
ustu skák Hastingsmótsins
síðasta á þenn bátt að hann
þáði peð er Eronstein bauð,
hélt bví til loka og vann á því.
Hér fór bó á aðra leið, peðinu
fylgdi maður eftir nokkra leiki,
og í skiptum fyrir þennan liðs-
afla fékk Bronstein tíma og
sóknarfæri. Ef til vill er ekki
rangt frá skákfræðilegu sjón-
arraiði að taka peðsfórninni,
en vörnin getur orðið býsna
erfið eins og Golombek komst
að raun um. En þar með er
ekki öll sagan sögð, eins og
menn munu sjá ef þeir skoða
þessa snotru skák.
Caro-Cann.
Bronslein. Golömbek.
1. e2—e4 c7—c6
2. Rbl—c3 d7—d5
3. Rgl—f3 Bc8—g4
4. fc2—h3 Bg4xf3
5. DdlxfS e7—e6
6. d2—d4 d5xe4
7. RcSxei Dd8xd4
Svartur • þiggur peðið. Til
greina kom Rd7 og Rf6.
8. Bfl—d3 RbS—d7
9. Bcl—e3 Dd4—d5
9. — Dxb2 10. 0;—0 væri of
glgefralegt. ’ Hvítur á nú 4
menn úti gegn 2, eftir næsta
leik er hlutfallið 5 gegn 2, og
þar að auki er drottningin í
sííelldri hættu; peðsfórnin vai—
sæmilegasía kaupmennska.
10. Hal—dl Rd7—e5
11. D£3—f4 f7—f5
12. 0—0
F-ronstein kann ekki að hika!
Hann á nú manni min.na, en
forskctið eykst.
12. ... Re5xd3
13, Hdíxd l Dd5xe4
14. Ðf4—c7 Rgs—fa
15. Hd5—di:
Við Ðxb7 strax æ,tti svartur
vöm í cð—c5.
15. ... De4xc2
m Dc7xb7 Ha8—d8
17. Hd4xd3f Ke8xd8
18« H»—el I)c2—d3
13-,Hclxc6 Rí(i—ál
Hvítur hótaði máti og Dd7
dugði ekki vegna Db8t' og Hc7.
20. Hcfi:—c8f Kd8--e7
1 21. Hc3—c7 h7—li6
Hvítur hótaði, Bgöt, KeS, Dc8t
og Ilxd7. Hann- hefði getað
sparað sér einn leik með því
að leika 20. Dc8t og 21. IIc7.
22. g2—g3 g7—g5
23. Db7—c3 IIh8—h7
24. Be3—c5t Ke7—ffi
25. Bc5xf8 Rd7—e5!
Þegar. neyðin er stærst kvikn-
ar lítill vonarneisti...
26. Bf8—e7t! Kffi—g6?
... en slokknar um leið! Gol-
ombek hefur sennilega verið í
tímahraki,. annars heíði hann
leikið 26—Hxe7 27. Dh8t Kg6
og Bronst.ein getur að vísu unn-
ið skiptamun með Kxe7, en
svartur heldur. þá jafntefli með
þráskák. Og ekki er sjáanlegt
að hvítur eigi á betra völ —
furðuleg bj.örpr.n!
27. DcSxeSt Ks'6—Ii5
28. Be5xe5 f5—14
29. Bs7—dfi f4xg3
30. BeS—eSí og svartur
gafst unp.
í síðasta þætti féll niður að
skýringar við skákina voru
eftir Guðmuna S. Guðmunds-
son.
SMkáæml
Gaman væri að vita hvort
fer fyrir fleirum eins og mér
við skákdæmið sem hér stend-
ur;
A B C D E B G H
wm' m® w?- wm
ttr'rí r.n-J ttíA
' “mt..
mk
mm
%4 Wá Wé w%-
ri'-i Wé>. 'mk. wA

,/W:
gm ■ y/m, ' wm ,
m m m
a mt wm- í m- W&
S IPf vm k
’éé. íi'/ú M/Á sfe Mé
Mát í 3. leik.
Eg sá þetta- í erlendu skák-
blaði, höfundar var ekki getið.
Eg fann fijótt líklegan lausn-
arleik sem leiddi skemmtilega
til máts á tvo vegu. En svo
voru tvö svör önnur sem ekk-
ert mát var. finnanlegt e.ftir.
Þá var að leita að öðrum lausn-
arleik, en bað gekk ekki v.el,
satt að segja gafst ég upp á
dæminu. Nokktum dögum síð-
ar. rakst ég á myndina aftur og
fór að skoða — með sama ár-
angri og fyrr — þangað til ég
reyndi þan-n leik er mér hafði
dottið fyrst í hug. Og þá var
allt í lagi, mát hvernig sem
hvítur fór að. Lausnin er á 2.
síðu, ég þori- ek,ki annað en
hafa hana ýtarlega ef einhver
skyldi lenda í sömu villunni.
.éU
Ömurlegi Skolavörðuholt Draumur um skr
a Klambratúni — eða verður það kirkja?
byggðasafn
ÞÁÐ er vissulega ánægjulegt
að sjá livernig garðurirm við
tjörnina hefur fríkkað í sum-
ar. Maður verður glaður í
hjarta sínu þegar maður sér
eitthvað sena til úrbóta má
teljas.t. En um leið dettur
manni í hug allt það sem, lát-
ið er danka ár eftir ár. Maður
gleymir t. d. ekki útlitinu á
Skólavörðuholt'.nu þótt garð-
urinn við tjörnina fríkki. Það
er sorglegt að ganga yfir
holtið á degi þverjum, þakið
bréfrusli og alls kyns sóða-
skap, sett ryðguðum brögg-
luj.n sem standa þarna að
baki Leifi beppna eins og til
að minna þá sem framhjá
fara á dugleysi bæjarstjórn-
aríhaldains í húsnæðismálum,
Og innanyrn allt þetta um,-
gerðin að fyrirhugaðri Hall-
grímskirkju í rjómatertustíl.
Já, þiað kennir margra grasa
á -Skólavörðuholti, og skyldi
það vera nokkur sem á að
sjá um hirðingu þess? Ef
til vill er hann í sumarleyfi
sá, því að unáanförmi hefur
bréfaruslið á holtinu verið
með allra mesta móti.
LP Skóiavörðuholtinu er
skammt upp, á Klambratún.
Það er eitt af þeim fáu
svæðum sem ekki á að byggj-
ast að því er fróðir menn
telja, og einu sinni heyrði
maður því fleygt að þarna
ætti að rísa raikill og fagur
sltrúðgarður handa bæjarbú-
ura að spranga sig í á sunnu-
dögura og síðkvöldum. Það
verður ef til vill um lífet leyti
og xáðbús Reykjavíkur kemst
á laggirnar.
Og erxn keraur maður á autt
svæði,; Sjómannaskólalóðina
og holtið, þar umhverfis. Þar
ku ekki keldur eiga að
byggja, vel að raerkja ekki
íbúðarhús — en heyrst hefur
að þarna eigi að rísa að
minnsta kosti tvær kirkjur.
Sú þriðja, Hallgrímskir-kja,
skal tróna á Skólavörðuholti,
og megum við svo ekki biðja
um kirkju á Klambratúninu
líka?
EITT er það sem margir bæir
úti á landi og sveitir hafa
fram yfir Reykjavík og það
eru byggðasöfn eða vísar að
byggðasöfnum. Margir hafa,
í þiessu sambandi stungið upp
á Viðey sern fyrirhuguðu
hyggðasafni eða þjóðgarði
Reykvíkinga. Bæjarpóstinum
þykir þetta í fáfræði siijni
athyglisveyð tiilaga og vel
þess virði að hún sé rædd
nánar. Hefur ekki einhver
af lesendum hans meira um
þetta að segja? Sé svo verða
bréf um það þakksamlega
þegin.
Sæuski skurðlæknirinn heims-
frægi, p.rófessor Olivecrona, Iief-
ir náð mjög góðum árangri við
að lækna krabbamein í brjóst-
um kvenna og blöðruhálskirtli
karlmanna. Hann nemur heila-
dingul sjúkiinganna algerlega á
brott.
Við bessa aðgerð tekur fyrir
hormónaframleiðslu innrennslis-
kirtlanna, þar á meðal kynkirtl-
anna, og þá eyðast meinin í
brjóstum og blöðruhálskirtli. En
nýrnahetturnar og skjaldkirtill-
inn hætta Iíka að starfa svo að
sjúklingnum verður stöðugt að
gefa harmónalyfin kortisón og
thyreoidin. Verður hann jafn
háður þcssum lyfjum og sykur-
sýkissjúklingur insúlíni.