Þjóðviljinn - 06.09.1957, Blaðsíða 6

6) — ÞJÖÐVILJINN — Föstudagur 6, september 1957
iÓÐinLJINN
Útgeíandl: Samelnlngarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurlnn. — Ritstjórar:
Magnús Kjartansson (áb), Sigurður Guðmundsson. — Préttaritstjóri: J6n
EJarnason. — Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Guðmundur Vigfússon,
ívar H. Jónsson, Magnús Toríi Ólafsson, Sigurjón Jóhannsson. — Auglýs-
ingastjóri: Guðgelr Magnússon. — Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar. prent-
smlðja: Skólavörðustíg 19. — Simi 17-500 (5 línur). — Áskrlftarverð kr. 25 á
mán. i Reykjavík og nágrenni: kr. 22 annarsstaðar. — Lausasöluverð kr. 1.50.
Prentsmiðja Þjóðvlljans.
Skattaæði SjálfstæðLsflokksins
Stutí viðtal við yngsta
togarasjómann í heimi
Iorði kveðnu þykist Sjálf-
stæðisflokkurinn vera mik-
i)l andstæðingur skattheimtu
af almenn'ngi. Má oft sjá um
þetta efni hjartnæmar ritsmíð-
ar í íhaldsblöðunum og er
belzt að skilja að öll skatt-
iieimta stafi af vonzku vinstri
ijokkanna einni saman og löng-
un þeirra til að fara sem dýpst
vasa skattþegnanna. Hins
vegar standi svo Sjálfstæðis-
ílokkurinn sem tandurhreinn
g.ndstæðingur skattheimtunnar,
sem aðeins skorti bolmagn til
að gera stefnu sína gildandi í
íramkvæmd. Þannig er mál-
flutningurinn en hvað segja
svo sjálfar staðreyndirnar?
ær bera vissulega vott um
allt annað en ætla mætti
eftir áróðrinum sem borinn er
& borð í blöðum Sjálfstæðis-
fiokksins og af ræðumönnum
hans á mannfundum. Það er
staðreynd að enginn flokkur
befur gengið lengra en Sjálf-
stæðisflokkurinn í að hækka
skatta og tolla á almenningi
Aldrei. hefur skattheimtan og
áiögurnar verið e:ns þungar
eins og þegar Sjálfstæðisflokk-
urinn réði mestu í ríkisstjórn
og á Alþingi. Hitt er svo ann-
eð mál að samkvæmt stefnu
sinni og ætlunarverki hefur
Sjáifstæðisflokkurinn reynt að
koma jskattheimtunni þannig
fvrir að auðmenn og hátekju-
rnenn slyppu sem bezt. Þess
vegna hefur flokkurinn haft
sérstakt dálæti á að innheimta
sern mest af tekjum ríkis-
í-jóðs með toilum og þá jafn-
an gætt þess að þeir kæmu
sf sama þunga á nauðsynjar
olmennings og lúxusinnkaup
3’firstéttarinnar.
fT^kkert sannar þó betur hve
. djarftækur og ófyrirle'tinn
Sjálfstæðisflokkurinn er í
kattiagningu og álöeum á
fólkið en framkoma rneirihluia
hans í bæjarslj'órn. Reykjavík-
lir.: Og aklrei hefur þetla kom-
;ð skýrara í ljós en í ár. í-
haltfsmeirih’utinn í bæjarstjórn
gerði sér lítið fyrir og hækkaði
úisvörin á bæjarbúum svo
siáfkostlega að sérstakt ráðu-
r ‘v isieyl'i þurfti fyrir 40
Tiiíljónum króna ssm umfrarn
voru meðaltal útsvaranna á
síðustu þremur árum. En bessi
gífurlega aukna skattlagning
r;ægðí ekki óreiðustjórn Gunn-
,a;'s Thoroddsen og féiaga hans,
Þeir gengu enn lengra og þver-
l.rutu gildandi ]ög um álagn-
i"gu útsvara. Ofan á þá gífur-
J gu útsvarshækkun sem segja
raét'.i að gerð væri í samræmi
við lög og reglur til þess að
fylla eyðsluhítina bættu þeir
sjö milljónum króna í algeru
heimildarleysi og í trássi við
lög og rétt. Þá upphæð er
Reykvíkingum ætlað að borga
ofan á þá hækkun útsvaranna
sem ákveðin var við afgreiðslu
fjárhagsáætlunar og leyfð með
miklum semingi af viðkomandi
stjórnarvöldum. Hafa bæjar-
fulltrúar vinstri flokkanna
neyðst til að leita fulHingis
stjórnarvaldanna til þess að
koma i veg fyrir lagabrot í-
haldsins og ániðslu þess á
skattþegnum höfuðborgarinnar.
¥7orkólfar íhaldsins segjast
“• vera alveg undrandi á því
að nokkur maður skuli draga í
efa rétt þeirra til að leggja
útsvör eftir eigin geðþótta á
Reykvíkinga og /atvinnutæ'ki
bæjarbúa. Samkvæmt þeirra
kenningu veitir ákvörðun bæj-
arstjómar um útsvarsupphæð
í fjárhagsáætlun ekkerl aðhald
og það hefur heldur ekkert að
segja samkvæmt íhaldskenn-
ingunum þótt orðið hafi að fá
sérstakt leyfi stjórnarvaldanna
fyrir þeirri útsvarsupphæð!
fhaldið kveðst vera óbundið,
geta farið sínu fram og bætt
eftir geðþótta við gjaldabyrði
þegnanna. Sem sagt: fjárhags-
áætlun, samþykkt af æðstu
stjórn bæjarins, er marklaust
plagg og leyfi viðkomandi
ráðuneytis fyrir ákveðinni út-
svarsupphæð veitir heldur ekk-
ert aðhald. samkvæmt fram-
burði fjármá’aspekinga íhalds-
ins! Það eina sem ákvarðar út-
svarsupphæðina að dómi í-
haldsins eru þarfir eyðsluhítar-
innar og óstjórnarinnar sem
þróazt hefur í málefnum bæj-
arinS undir stjórn Sjálfstæðis-
flokksins.
á uðvitað sjá allir heilskyggn-
7*- ir menn að íhaldið fer með
fleipur eitt og rökleysur. Það
er fjárhagsáætlun og leyfi
ráðuneytisins sem íhaldið er
bundið v;ð laga’ega. En græðg-
in í að sækja sem mest fé nið-
ur í vasa skattþegnanna hefur
leitt það á villubraut ofbeldis
og lögbrota. Og svo koma for-
kólfar þessa sama flokks og
þykjast vera verndarar almenn-
ings gegn skattlagningu og tala
sig og skrifa uppgefna tii að
reyna að sanna þá staðhæfingu.
Slík hræsni er of augljós og
áberandi t;] þess að hún beri
nokkurn árangur, annan en
þann að minna þjóðina á verk
íhaldsins og nauðsynina á að
áhrif þess og völd fari þverr-
andi með þjóðinni.
— Hvað heitirðu ?
— Snorri Steindórsson
— Hvar áttu heima?
— ölduslóð 3 Hafnarfirði.
— Hvað ertu gamall?
— Sex ára . , . síðan í
maí.
— Áttu mörg systkin?
— Tvö . . . Dröfn og Villa.
— Hvemig stóð á þvi að
þú fórst til Grænlands?
—• Bað pabba minn að
mega það. Hann spurði mann-
inn sem á skipið, og hann
sagði allt í lagi.
— Hvaða skip var þetta?
— Surprise.
. — Vinnur pabbi þinn. á
skipinu ?
— Já. Pabbi er vélstjóri.
— Fannst þér gaman að
fara til Grænlands?
— Já, var gaman.
— Hvað varstu nú helzt að
gera?
-— Eg var oft niðri í vél
og að tína karfa i körfu.
Stundum var ég að rekja í
nálar. Svo hjálpaði ég svona
til.
— Fékkstu kannski kaup?
— Nei.
— Veidduð þið aðallega
ka.rf a ?
— Já. Svo var líka þorsk-
ur og blágóma og hlýri.
— Veidduð þið mikið?
— Veit það ekki.
— En voru karlarnir ekki
ánægðir ?
-— Jú jú , . . og þeir voru
góðir.
— Varstu nokkuð sjóveik-
ur ?
— Gubbaði svolítið fyrsta
daginn. en svo ekkert.
— Var samt ekki stundum
vont í sjóinn?
— Fyrsta daginn sem við
lögðum af stað heim, stakkst
skipið á kaf. En ég var niðri
og varð ekkert hræddur. Svo-
lítill stormur stundum.
— Voruð þið við Austur-
Margt er skritið í kýrhöfð-
inu. 31. ágúst s. 1. birtist leið-
ari í Morgunblaðinu með yfir-
skriftinni „Hagsmunasamtök-
in og þjóðfélagið.“ Grein þessi
er að mestu leyti tilvitnanir
í aðra grein, sem Ólafur
Björnsson alþiingismaður í-
haldsins og sérfræðingur þess
í verkalýðsmálum ritar s. 1.
vetur í 30 ára afmælisrit
Heimdallar.
Heimdallur er hins vegar
félagsskapur, sem til skamms
tíma hefur haldið uppi bar-
áttuaðferðum nasista . gegn
íslenzkum verkalýðssamtök-
um, samanber kyifuárásin 30.
marz 1949, skipulagning verk-
fallsbrota og skrílslegra til-
tekta í verkfallinu 1955 o. s.
frv., en hefur nú upp á síð-
kastið breytt um baráttuað-
ferð og einbeitt sér að sér-
stöku hlutverki i valdastríði
Morgunblaðsliðsins innan
verkalýðshreyfingarinnar.
Grein þessari er sjáanlega
grænland ?
— Eg veit það ekki.
— Hvað voruð þið lengi í
ferðinrii ?
— Tólf daga.
— Og er langt síðan þið
komuð ?
— Svona vika. . varla það.
— Af hverju baðstu pabba
þinn eiginlega að fá að fara?
— Eg var bara heima og
langaði að fara eitthvað.
— Varstu ekki oft þreytt-
ur?
— Nei nei . , . ekkert
þreyttur.
— Hvernig gekk þér að
sofa?
— Ágætlega.
ætlað að vera fræðileg leið-
beining fyrir fulltrúa Heim-
dellinga í verkalýðshreyfing-
unni um það hvers konar fyr-
irbæri verkalýðssamtök séu í
þjóðfélagi voru og út frá því,
hversu þau skuli notuð þar
sem hægriöfl næðu stjórn á
þeim.
Hér skal ekki eytt m"rgum
orðum um þann hluta hinnar
„merJcu ‘ greinar prófessors-
ins scm fjallar um, hversu
fráleitt það sé að „stofna til
pólitískra vinnustöðvana“ og
hversu þiannig sé „verið að
grafa undan lýðneðinu,“ því
auðvitað var þessi grein hans
skrifuð nokkru áður en fé-
lagar hans í Holsteini skipu-
lögðu farmannaverkfallið.
Öllu meira er vert að fylgj-
ast með þeim fróðJeik sem
Heimdellingar eru látnir með-
taka um sögulega verðleika
verkalýðssamtakanna s. 1. 50
árin og hvaða stefnu þau eiga
að fylgja ef valdabarátta
— Varðstu aldrei andvaka?
— Nei . . . og svo fékk ég
mér stundum kríu.
— Kríu?
— Svona að sofa eftir há-
degið.
- - Heitir það að fá sér
kríu ?
— Já.
— Sástu ekki Grænland?
— Jú, ég sá fjöllin í Græn-
landi. Stór fjöll.
— En sástu ekki líka
liafís ?
— Stóra ísjaka. Einn var
eins og bátur, með fána aftan
á. Hann sigldi. Svo voru líka
tveir ísar með voðaháum turn-
um.
— Ætlarðu nokkuð aftur?
— Nei, ekki núna.
— En næsta sumar?
— Á síld næsta sumar.
— Og svo ætlarðu að verða
sjómaður, þegar þú verður
stór?
— Nei, mublusmiður.
þeirra Heimdellinga verður
þar sigursæl. Prófessor Ólafur
ber auðvitað ekki á móti því
að nrklar bætur hafi fengizt
á lifskjörum verkalýðsins, en
ségir samkvæmt tilvitnun
Morgunblaðsins:
„Meginorsök bættra lífs-
kjara hér á landi er vitan-
lega hinar stórfelldu tækni-
framfarir, sem átt hafa
sér stað á þeim tíma (síð-
ast liðna hálfa öld). Þátt-
ur stéttasamtakanna í hin-
urn hættu kjörum fer) ef á,
heildina er litið, langtum
minni og óvist, hvort hann
sé jikváéður.“ (Allar letur-
breytingar mínar, h“f.).
Síðan flytur Morgunhlaðið
eftir prófessor sínum gamlar
lummur um slæm áhrif stétt-
arsamtakanna á þjcðarhelld-
ina og svo kemur 'þar í
fræðslu hans, er svo segir um
verkalýðssamtökin:
„Þeirra verkefni er að
framnalo a 10. síðu
B.B.
Snorri Steindórsson nýkominn
úr Grœnlandsför. — (Ljósm. Sig. Guðmundsson)
TIl athugunar fyrir géðm menn
og áhyrga s srerk!ÝÍsseml©ktii!s