Þjóðviljinn - 08.03.1959, Blaðsíða 7

Sunnudagur 8. marz 1959 — ÞJÓÐVILJINN
Listamaðurimi við eitt af málverkum sinum.
„Ég var 7 ára gamall þegar
áhuginn vaknaði — og það
var strax mikill áhugi. Byrj-
aði að mála dýrfirzku fjöllin
og las og skoðaði allt um
myndlist. Fór svo suður 16
ára gamall og hóf nám í
Handíða- og myndlistarskól-
anum. Síðan til Kaupmanna-
hafnar og þaðan til Flórenz;
talsrert flakk þar fyrir utan.
„mörgum hefur eflaust þótt
þetta undarleg iðja . Áhrif
frá öðrum í verkum mínum?
í>að er alltaf verið að staglast
á áhrifum. — Vissulega verð-
ur maður fyrir áhrifum frá
mörgum, en þegar maður
er í ham og vinnur sleitulaust
evo dögum skiptir, þá er mað-
ur ekki að stæla neinn, he’dur
vinnur úr hverri hugmynd
Hann byrjaði
að mála
dýrfirzku fjöllin og hélt síðan út í lieim
I’étta er fyrsta sýningin hér
; hetma.
Það er Kári Eiríksson, frá
Þingeyri við Dýrafjörð, sem
gefur 'fréttamanni stutta ævi-
ferilsskýrslu niður í Lista-
mannaská'a...en hann hefur
sem kuþnugt er opnað eína
fyrstu hiálverkasýningu hér,
24 ára -að aldri.
Foreldrar hans eru Eiríkur
í>onsteineson, alþingismaður,
og Anna Guðmundsdóttir.
„Jú, ég held að ég hafi ver-
ið eini myhdlistarmaðurinn á
Þingeyri", segir Kári kíminn;
eftir beztu getu — ef til vill
má sjá áhrif frá einhverjum
og e'nhverjum, en fyrst og
fremst kemur þetta frámanni
sjálfum.
Þegar maður svo litur í
kringum sig í salnum, sér
maður fljótt, að Kári hefur
ekki setið auðum höndum und-
anfarið. 96 myndir eru hengd-
ar upp; 70 málverk og 16
tempera og teikningar.
„Þú virðist taka fyrirmynd-
ir úr náttúrunni.“
„Já, ég kíki út öðru hverju.
Skoða liti og línur í landslag-
inu og geri skitsur og fer síð-
an með það heim í vinnustof-
una. Það er nauðsyn'egt fyr-
ir mig a.m.k. Hér heima er
náttúrufegurðin mikil, litirnir
skærir og síbreytilegir og
hreinar línur í lands'aginu.
Það þykir ef til vill undarlegt
en mér finnst, að ég komist
af méð minni liti hér heima."
Móar, Eyðandi öfl, Úr Dýra-
firði," Bergform og Fjalla-
mosi eru nokkur heiti á mynd-
um Kára.
Nú berst talið að ítalíu, en
þar var Kári við nám í 1%.
ár og hélt á þeim tíma tvær
sjálfstæðar sýningar og tók
þátt í samsýningum.
„Ég gekk á skóla-i Flórenz
og var eini Isler.dingurinn við
nám þar. í skólanum var lögð
mest áherzla á klassísk vinnu-
brögð — þið getið málað ab-
strakt heima, sögðu kennar-
amir. Sýningar 'istmálara eru
með öðrum hætti ytra; það
eru listasöfnin eða einhverjir
áhugamenn sem standa fyrir
sýningunum og fá prósentur
af sölu eða málvérk upp i
kostnaðinn, oft eru það þeir
sem hagnast betur heldur en
listamaðurinn. Svo er oft éfnt
til samkeppni meðal lista-
manna; það er örfandi fyrir
listamennina og mætti til
dæmis halda hér samkeppnis-
sýningar. Það myndi ef til
vill hvetja einhverja til frek-
ari dáða“.
„Hver eru viðhorf þín sem
listmálara til bókaskreytinga,
finnst þér ekki að listamenn
okkar mættu gera meir á
þeim vettvangi?“
„Eflaust. Á Italíu er það t.
d. að færast mikið í vöxt að
bækur eru skreyttar með
þekktum listaverkum, þó þau
standi ekki endilega í beinu
sambandi við verkin."
„Hvernig er það með París,
er hún alltaf drottning list-
anna í augum ykkar?“
„Ja, París er að sjálfsögðu
enn miki’smegandi, en ítalar
sækja fast á. Mílanó er eins-
konar París ítalíu og sá, sem
hefur sýnt þar, hefur um leið
hlotið einhverja viðurkenn-
ingu.“
„Svo við snúum okkur aftur
að þér: Hveriar eru framtíð-
aráætlan;rnar?“
„Ómögulegt að segja. í
sumar ætla ég að flakka sem
mest um landið og mála.
Lengra hef ég ekki hugsað í
bráð“.
Hér að framan he*ur verið
sagt í stuttu máli frá hinum
unga listmálara, en vísvitandi
ver’ð þagað að mostu um verk
hans. Það er ekki á a'lra færi
að tala um myndlist, svo mark
sé á takaudi, oa V»vi er það
skynsamlegast að þeir. sem á
annað borð h.nfa vndi af fögr-
um listum, líti inn í Lista-
mannaskála næstu daga og
kvnnist verkum unga
manns. Menntamálaráð hefur
þegar heiðrað hann með því
að kauna af honum myndina
Morgundögg, sem er nr. 22 í
skránni.
S. J.

+ í tilefni af alþjóðadegi kveniia 8: marz snúum
! við ókkur til allra kvenna í landinu með ósk um
'að þær taki til alvarlegrar íhugunar hina geigvœn-
íegu hættu, sem felst í framleiðslu og tilraunum með
kjama- og vetnisvopn.—---------
★ . Með aúkinni velmegun hefur þjóð okkar getað
lagt meiri rœkt en áður við velferð hinnar uppvax-
andi kynslóðar. Aldrei fyrr munu jafn margar mœð-
•ur á tslandi hafa getað glaðzt yfir líkamlegri hreysti
og heilbrigði barna sinna, né heldur eygt það œðsta
t takmark állra góðra mæðra, að þau fái lifað enn rík-
ára menningarlífi heldur en kynslóðin, sem fóstraði
þdú: Það má þó ekki gleymast í amstri hins daglega
íífs, að við lifum í skugga margfalt meiri tortím-
ingarhættu heldur en nokkur gengin kynslóð. Sá
skuggi fellur á alla, hvern og einn, og einungis al-
mennt og samstillt viðnám megnar að bœgja honum
■M-
þr; 'f-i . ... . ■ ■ ■■, /■‘ -T> !.■;'■■ !
:*r^Þess vegna hvetjum við ykkur til að afla ykkur
. frœðslu um kjarna- og vetnisvopn og eyðingarmátt
þeirra. Fræðizt sjálfar og frœðið aðra á hverjum
þejm -vettvangi, sem ykkur er tiltækur, í félaga-
samtökum, á vinnustað, á heimilum og hvarvetna
þar sem tœkifæri gefst. Ábyrgir vísindamenn hafa
upplýst, að helrykið, sem myndast við kjarnorku-
sprengingar, berist um háloftin, falli til jarðar með
regni og snjó, eitri jarðveg og andrúmsloft, safn-
ist saman í líkömum manna oa valdi banvænum
sjúkdómum í blóði og beinum. Börn á vaxtarskeiði
eru þrisvar sinnum móttækilegri fyrir helrykinu
heldur en þeir sem fullvaxtá eru, aúk þess sem það
eykur mjög hættu þá, að börn fæðist vansköpuð.
★ Konur! íhugið þessar staðreyndir. Gerið ykkur
Ijóst, að þegar framtíð barna okkar oq komandi
kynslóða ér ógnað, getur engin kona. setið þegjandi
hjá. Það hlýtur að vera okkur sjáUsönð skylda að
sameinast í kröfunni um bann við ~kja.rnorku- og
vetnisvopnum og hvers kyns tilraunum með þau.
Menningar- og friðarsamtök íslenzkra kvenna,~:.
Vegna barnanna
íslenzkar mæður og verðandi farið yfir það hámark, - sem
mæður! telja má óskaðlegt börnum okk-
í dag, 8. marz, hljótum við ar.
að hefja upp raust okkar ásamt Geislunarrannsóknir erU nú
konum um allan heim og krefj- hafnar hér á landi, en fjár-
ast griða fyrir böm okkar. veitingavaldið hefur ekki veitt
GeiSlavirkt ryk hefur svifið fjármagn til rannsóknanna sem
yfir land okkar og við spyrj- nægir til þess að við getum
um með ótta og kvíða: Hefur fengið skýlaust svar við spurn-
■ geislún andrúrnsloftsins þegar ingu okkar.
Við höfum á þessum vetri
þolað blóðtöku Ægis og g’atað
fjörutíu og tveim mannslífum
á tveim nóttum. Þau verða ekkí
aftur heimt. En við megum
ekki og skulum ekki þola'
atómdauða fyrir börn okkar.
Islenzkar konur! Sameinumst
allar til einbeittrar baráttu.
Knýjum ríkisstjórn íslands til
þess að —
★ segja ísland þegar í stað ur
því hernaðai-bandalagi, sem
við erum flækt i — Atlanzhafs-
bandalaginu,
★ reka bandaríska hernámslið-
ið brott frá íslandi með öll sín
morðtól,
★ veita nægilegt fé til rann-
sókna á geislun í nndrúm.s-
lofti, gróðri og neyzluvörum.
Við skorum á ríkisstjórn ís-
lands og fulltrúa þjóðarinnar á
þingi Sameinuðu þjóðanna að
ftytja tillögu um algert bann
við tilraunum með kjarnorku-
vopn og framleiðslu þeirra.
Við skorum á æðstu mcnn
stórveldanna að setjast að
samningaborði. Látið mann-
kynið ekki tortimá sér í atóm-
cldi.
Semjið írið vegna barnanna,
Fæðingardeild Lándspltaiáhs;
6. marz Í959
Þórunn Magnúsdóttir