Þjóðviljinn - 14.08.1959, Blaðsíða 3

Föstudagur 14. ágúst 1959 — ÞJÓÐVILJINN — (3
Ármann J. Lárusson, glímu-
kappi íslands, var í hópi glímu-
mairnanna úi UMFR sem sýncu
glímu á heimsmótinu undir
stjórn Lárusar Salómonssonar.
— Sýningarnar tókust vel,
segir Ármann, er við innum
Ármann J. Lárusson
hann eftir árangrinum. — Við
sýndum bæði í Vín og utan
borgarinnar og hvarvetna var
okkur mjög vel tekið.
— Heldurðu að heimsmótið
hafi ekki gefið gott tækifæri til
í Austur-Þýzkalandi á heimleið-
inni og skoðuðum hin giæsi-
legu íþróttamannvirki staðar-
ins. Aðbúnaður til íþróttaiðk-
ana er þarna mjög fullkominn
fyrir fólk á öllum aldri. Þarna
eru margir æfingavellir fyrir
hinar mismunandi íþróttag'rein-
ar og svo er sérstakur keppnis-
völlur. Sundhöll staðarins og
útisundlaug eru mjög' fullkomn-
ar. Rostock er mjög viðkunnan-
leg borg og þar hefur mikið
uppbyggingarstarf farið fram.
— Hvað viltu segja að lok-
um um mótið í heild?
— Aðbúnaður á mótinu var
allgóður, en ekki er hægt að
ætlast til að þúsundum manna
frá 112 þjóðlöndum verði öll-
um gert til geðs. Mótið fór
prýðilega fram óg ég varð
aldrei var við nein ólæti, eins
og sum blöðin hafa sagt frá.
Það var heilbrigður og ánægj i-
legur andi sem ríkti á mótinu.
★
Á vináttufundi með Rúss-
um og Norðurlandamönnum,
dönsuðu Kósakkar hina merki-
legu dansa sína þar sem þeir
virðast misbjóða þyngdarlög-
mér einna minnisstæðast.
— Hvað segirðu um blaða-
fregnirnar að heiman um að
óeirðir og slagsmál hafi ver-
ið á mótinu?
— Þær eru blátt áfram
hlægilegar. Ég varð aldrei var
við neitt þessháttar, og ég
veit ekki til þess að neinn
maður á mótinu hafi orðið
var við slíkt.
— Hvernig féll þér við út-
lendingana sem þú kynntist
á mótinu.
— Alveg prýðilega, en þó
bezt við negrana frá ýmsum
löndum.
— Hvað er það sem prýðir
negra svo mjög?
— Þeir hafa svo hvítar
tennur og skemmtilegt hár og
svo eru þeir svo kurteisir og
glaðværir.
— Ég læt þessa lýsingu
nægja um þennan fyrirmynd-
ar kynstofn og spyr ung-
frúna, hvernig hún hafi kunn-
að við Vínarborg og mótið
sem þar fór fram.
Borgin er indæl. Ég vildi
gjarnan dvelja þar lengri'tíma
við nám eða aðra vinnu. Það
er eins og stór og fagur
langt írá Vín og tókum við
Jóhann Sæmundsson þátt í
þeirri för einir íslendinga.
Víngarður þessi er merk til-
raunastöð, þar sem ræktaðar
eru mörg hundruð tegundir aí
vínviði og bruggaðar ^álíka
Hjálmar Þórðarson
margar tegundir af víni og
þrúgusóda. Við skoðuðum vía-
garðinn. sem var hinn blómleg-
asti og gat þar m.a. að lita via-
ámu eina forna sem tók 56000
lítra. Á eítir var gestum veitt
vissulega kostnaði að fara.
Maður kynntist svo mörgu
skemmtilegu.
— Hverju til dæmis?
— Maður sá svo margt:
dagskrá hjá Ungverjum, Pe-
king-óperuna, fór í ferðalög
um nágrenni borgarinnar og
svo kynntist maður fólki af
fjarlægum þjóðernum.
— Og hvaða þjóðflokk
kunnirðu bezt við?
— Negrarnir voru svo al-
menni'egir.
— Nú já, ein enn hugsaði
ecr
ö-
— Varstu nokkuð var við
rósturnar á mótinu, sem sum
blöðin heima töldu vera aðal-
fréttlnar þaðan?
— Það getur vel verið að
einhverjir menn hafi slegizt
einhvernstaðar í borginni með-
an mótið stóð, en slíkt er
varla tiltökumál því ég býst
við að slagsmál fari t.d. fram
einhvernstaðar í Rey’kjavík
flest kvöld vikunnar. Hitt er
víst að slík áflog sá ég
aldrei, heldur þvert á móti
vináttu og samhug þátttak-
enda.
f'■ ■ ■ " - ■ ' , , , '..... ’ ' " ;>
VlflTÖL Vlfl VÍNARFARA
■ ' ' - ' ■ ■ — ' ■ ■ —■ *
að kynna þessa þjóðaríþrótt
okkar?
— Jú, tvímælalaust. Þúsund-
ir manna horfðu á sýningarnar
og glíman vakti greinilega at-
hygli. Á undan sýningunum var
þróun og saga glímunnar kynnt
fyrir áhorfendum og að lokn-
um sýningum fengum við
fjölda fyrirspurna um íþrótt-
ina.
Það er alkunna, að glíman
hefur sérstöðu meðal allra
fangbragðaíþrótta, og ég spyr
Ármann, hvað þeir hafi helzt
verið spurðir um varðandi
glímuna.
— Það er sérstaklega oft
spurt um það, hvers vegna við
notum ekki hendur til beinna
bragðtaka, og var greinilegt að
mörgum þótti þetta einke'nni-
legt miðað við aðrar tegundir
fangbragða.
Við snúum nú talinu að a’,-
mennari hlutum og ég spyr Ár-
mann hvaða atburðir séu hon-
um minnisstæðastir frá heims-
mótinu.
— Opnunarhátíðin er einhvc-r
tignarlegasta sjón sem ég hef
séð um mína daga. Mannfjöltí-
inn var gífurlegur og þarna
fóru fram stórkostlegustu fim-
leika- og þjóðdansasýningar,
sem ég hef séð. Mér fannst bað
reyndar óþaríi at Rússum að
bera líkan af spútnik sínum,
meðan kapphlaup stórveldanna
í eldflaugasmíði miðast fyrst og
fremst við vígbúnað.
Að öðrum ógleymdum atburð-
um mótsins vil ég nefna söng
Paul Robesons, sem alltaf hef-
ur verið minn eftirlætissöngvari
og sýningar Peking-óperunnar
og Leningrad-ballettsins.
— Hvað þótti þér athyglis-
verðast af því er þú sást á
ferðalögunum til og frá mót-
inu?
— Við stönzuðum í Rostock
málinu. Þeir dansa gjarnan á
hækjum sinum og veifa fótun-
um léttilega í ýmsar áttir,
enda þótt þeir séu í leðurstíg-
vélum. Eftir að hafa sýnt
kúnstir sínar tóku þeir að
dansa á sama hátt við Norð-
urlandamenn, eem reyndu að
líkja eftir Kósökkum með mis-
jöfnum árangri.
Þetta fréttum við hjá Guð-
rúnu Blöndal, 18 ára gamalli
Reykjavíkurstúlku sem nú tók
þátt í heimsmóti í fyrsta sinn.
Ég spyr hvað hafi fleira gerzt
markvert í dansmálum þar
á mótinu og þá frétti ég af
allsherjardansleik, sem hald-
inn var í íþróttaliöll borgar-
innar og sóttu hann vtm tíu
þúsund manns. Þarna var
dansað í fimm sölum eftir
mismunandi dansmúsik og
margar hljómsveitir léku.
Við látum þetta nægja um
dansinn og snúum okkur að
öðrum menningarmálum.
— Hvaða menningarviðburð
upplifaðirðu skemmtilegastan
á mótinu?
Guðrún Blöndal
— Ég hlustaði á Strauss-
hljómleika hjá Vínar-sinfón-
íuhljómsveitinni og það er
draumur sé á enda þegar
mótinu er lokið.
★
Jóhann Sæmuradsson, ungur
bóndi í Selporti í Flóa, tók
Jóhann Sæmundsson
sér sumarleyfi um háslátt-
inn og brá sér til Vínarborg-
ar. Sem betur fer er tæknin
það vel á veg komin á sumum
sveitabæjum, að sveitafólk
getur veitt sér sumarfrí frá
erfiðisvinnunni um fegursta
tíma ársins.
Jóhann segist að vísu hafa
komið út fyrir landsteinana
Framh. á 10. síðu
★
Eins og' sja má af áðurnefnd-
um viðtölum, þá mátti heyra
og sjá marga menningarvið-
burði á Vínarmótinu. Hjálmar
Þórðarson verkfræðingur hef-
ur séð og' heyrt bæði Moskvu-
sinfóníuna og Pekingóperuna
og lætur hið bezta af hvoru-
tveggja. Ég spyr, hvort hann
hafi ekki séð eða heyrt eitt-
hvað, sem aðrir fslendingar
hafi ekki komizt í kynni við.
— Einn daginn var farið i
heimsókn á vínræktarstöð all-
vín á hlaðinu og bragðaðist bað
vel.
Að þvi búnu var haldið til
Stein og lagður blómsveigur á
minnisvarða 4000 andfasista,
sem þar voru myrtir á nazista-
tímanuni. Síðan var haldið á-
fram til Vínar, en þar var halö-
in útiskemmtun í beinu fram-
haldi af ferðalaginu.
— Fannst þér gæta nokkurr-
Framhald á 10. siða
★
Blaðamaður frá einhverju
„vestrænu lýðræðisb)aði“ vék
sér að einni íslenzku stúlk-
unni í hópi Vínarfara og
spurði því í ósköpunum hún
tæki þátt í slíku móti, sem
vondir kommúnistar stæðu
fyrir .Stúlkan svaraði mann-
inum snögglega að hún væri
komin hingað til að skemmta
sér en ekki til að ræða pólitik,
og þar með var blaðamaðurinn
afgreiddur.
Og nú spyr ég stúlkuna,
Guðrúnu Högnadóttur úr
Guðrún Högnadóttir
Kópavogi, hvort hún hafi orð-
ið fyrir vonbrigðum með Vín-
armótið.
— Öðru nær, það svaraði
Inda Dan Benjamínsdóttir
Inda Dan Benjamínsdóttir
var yngsti þátttakandi í Vínac-
ferðinni. en hún átti sinn 15.
afmælisdag í gær, einmitt dag-
inn sem hún kom heim ásamt
meirihluta Vínarfara. Inda hef-
ur gaman af ferðalögum og bað
sjást engin þreytumerki á her ni
þrátt fyrir ungan aldur og
iangt og strangt ferðalag'.
— Fannst þér þetta ekki
býsna erfitt ferðalag?
— Járnbrautarferðalögin eru
hræðilega erfið, en það er garn-
an að ferðast með skipi ef
veðrið er gott.
— En tjaldbúðalífið?
— Aðbúnaður hefði mátt
vera betri í tjöldunum. eir.^-
um hefði mátt vera rýmra um
mann. Annars svaf maður ágæt-
lega.
— Sástu eitthvað af þessum
merkilegu menningarfyrirbrigð-
c:m í Vín?
— Ég sá Roland-petit ballett-
inn frá París. Það er í fyrsta
sinn sem ég sé svo stóran
ballett. Það er ógleymanlegt.
— Hvað upplifðirðu fleira
skemmtilegt?
Framhald á 10. siðu