Þjóðviljinn - 01.03.1960, Síða 5
Þriðjudagur 1. marz 1960 — ÞJÓÐtVILJINN — (5
Heimabrugg meginorsök
áfengishöls í Frakklandi
VopnaBir glœpamenn sel/a ólglega hrugg-
oð brennivin fyrir 5 milljarSa króna á ári
Á rétt rúmlega hálftíma fresti að meðaltali deyr einn
Frakki úr áfengiseitran og þúsundir annafra deyja úr
öðrum sjúkdómum vegna þess að áfengið hafði veikt við-
námsþrött þeirra. Engar áreiðanlegar tölur eru um það
hve margir áfengissjúk!ingar séu í Frakklandi, en gizkað
hefur verið á að þeir séu um 1.700.000. Fjöldi barna, sem
vansköpuð eru vegna áfengisdrykkju foreldranna, er tal-
inn vera mn 400.000.
Ein meginorsök þessa ófremd- bænda. Drykkjuskapurinn sem
arástands er sú að í mörgum
fylgir heimabrugginu dregur
líka allan mátt úr hinum fá-
ur Margrét Rósa Bretlandsprinssessa sungið, því liún er búin að
; á sér í mannsefni sem hvorki Elísabet systir liennar né erki-
biskupinn af Kantaraborg gc»ia meinað henni að ganga að eiga.
Brottningin og biskupinr áttu sem kunnugt er metkan þáít
í að stía þeim Margréti og Pétri Townsend í sundur, vegna þess
að hann var skilinn Hér sjásc þau Margrét og kserastinn í hall-
argarðinum í Windsor. Hann heitir Tony Armstrong Jones og
er ljósmyndari. Faðir hai.s: er yiirrtftarmálaflutningsmaður, t\í-
skilinn og nýgiftur í þriðja sinn kornungri flugfreyju. Það
verður dilaglegt uppistard lijá liirðinni og biskupunum ef syn-
inum kippir í kynið.
Ilin aukna smithætta á sjúkra-
húsum er erfið viðfangs
í erlendum læknatímaritum verður mönnum mjög tíð-
rætt um hina ört vaxandi smithættu í sjúkrahúsum.
Þannig var nýlega svo að orði komizt í sænsku lækna-
tímariti aö sú hætta vofi yfix að sjúkrahúsin verði smit-
bæli, hættuleg hverjum þeim sem þar dvelst.
héruðum Frakklands er heima-
brugg landlægt, enda hverjum
bónda þar heimilt að brenna
tíu lítra af hreinum vínanda á
ári. Þeir halda fast í þessi
réttindi, og ofdrykkjuvandamál-
ið í Frakklandi er einnig mik-
ið pólitískt vandamál.
Hafa sterk pólitísk ítök
Allar tilraunir sem gerðar
hafa verið til að stöðva heima-
bruggið og þann ósóma sem því
fylgir hafa strandað á því að
bruggararnir og þeir hagsmuna-
hópar sem að baki þeim standa
hafa sterk ítök í frönsku borg-
araflokkunum. Fyrir fimm árum
tókst að vísu að fá samþykkt á
franska þinginu lög sem miðuðu
að því að draga úr heimabrugg-
inu og binda um síðir endi á
það með öllu, en engin ríkis-
stjórn treysti sér til að fram-
kvæma þau.
í fyrra ætlaði stjórn de Gaulle
að láta til skarar skríða, en
einnig hún varð að láta í minni
pokann. Þingið þar sem hægri-
flokkarnir hafa yfirgnæfandi
meirihluta sneri alveg við blað-
inu og gaf bruggurunum öll
þau lagaréttindi sem þeir höfðu
áður haft.
S0 milljónir lítra
Um 3 milljónir heimabrugg-
ara hafa heimild til þess að
brenna árlega skattfrjálst tíu
lítra af hreinum vínanda, þ.e.
um 25 lítra af venjulegu brenni-
víni eða eu de-vie eins og það
kallast í Frakklandi, á ári.
Þessi heimild nær til að heita
má allra sem hafa nokkur á-
vaxtatré á landareign sinni og
það eru því ekki einungis vín-
bændur sem njóta góðs af henni.
í upphafi hafði það að vísu ver-
ið ætlunin að heimildin gilti að-
eins um bændur, en smám sam-
an stækkaði hópurinn.
Flestir heimabruggaranna eru
þó bændur í vesturhluta Frakk-
lands, þar sem milljónir epla-
trjáa bera ávöxt sem ekki er
til neins annars nýtur en að
gera úr honum mauk og láta
það gerjast.
Stórbændum í hag
Bændur í þessum héruðum
hafa verulegar aukatekjur af
heimabrugginu og víða er á-
standið þannig að þeir myndu
fljótlega fara á vonarvöl ef ekki
væri brennivínið. Enda dettur
fæstum þeirra í hug að halda
sér innan við skorður laganna,
framleiðsla þeirra fer oft langt
fram úr hinum leyfðu tíu lítr-
tim á ári. Þó það séu einkum
Smábændur sem þannig reyna
að klóra sig áfram, eru það
miklu fremur stórbændurnir í
þessum héruðu sem hafa hagn-
aðinn. Meðan smábændur hafa
heimabruggið sem búsílag, ger-
ast þeir síður uppivöðslusamir
og heimtufrekir á kostnað stór
tæka almúga og stórbændum
verður auðveldari eftirleikurinn.
Upphaflega hafði verið ætl
Mendelsohn-Bartholdy var
fæddur árið 1809 og 150 ára af-
mæli hans var þannig á siðasta
ári, en Gustav Mahler var fædd-
ur 1860, svo að aldarafmæli
hans er í ár.
Klemperer segir í bréfi sínu
að þetta minni á ríkjandi við-
horf á valdaskeiði nazista 1933
— 1945, en þá voru verk þess-
ara tveggja höfuðsnillinga ekki
leikin í Þýzkalandi vegna þess
að þeir voru af gyðingaættum.
Klemperer minnir á að Mend-
elsson-Bartholdy stofnaði hina
frægu Gewandhaus-hljómsveit í
Leipzig og Mahler Vínaróperuna
og myndi það eitt nægja til að
halda nafni þeirra á lofti. Síð-
unin að bændur hefðu heimild
til að brugga og brenna vín
fyrir sig og fjölskyldu sína, en
mest af hinu skattfrjálsa brenni-
víni er selt um allt Frakkland.
Það er ekkert smáræði sem
hér er um að ræða. Gizkað er
á að hið ólöglega brennivín sé
selt fyrir sem næst 5 milljarða
íslenzkra króna. Það eru skipu-
lögð samtök glæpamanna sem
kaupa brennivínið af bændunum
og selia það aftur með miklum
hagnaði. Þeir eru því vel fjáð-
ir og lögreglan á erfitt með að
Framhald á 10. síðu.
an segir hann hæðnislega:
— En ég áfellist tónskálda-
sambandið að tilefnislausu. Það
er sennilega sök kommúnista að
ekki er minnzt á þessi afmæli,
þeir eiga sök á öllu. Þeim er
kennt um allt illt. Það voru
þeir sem kveiktu 1 ríkisþinghús-
inu 1933 og þeir eiga sök á gyð-
ingahatrinu nú. Ég vona að
menn verði varir við broddinn
í háði mínu.
Okkur sem erum landflótta —
gyðingar, kaþólskir, mótmælend-
ur — okkur dylst ekki hvaðan
allt þetta kemur, ekki frá
kommúnistum, heldur fasistum
sem enn sitja í valdasessum í
Þýzkalandi.
í grein í Socialmedicinsk tid-
skrift er sagt að sýklasmit á
sjúkrahúsum geti valdið mjög
snöggum veikindum, sem ljúki
jafn snögglega og þau byrja. En
veikindin geta líka látið minna
á sér bera en orðið því lang-
vinnari. Hættulegir sýklar geti
leynzt þurrkaðir í teppum og
rúmfatnaði, í þvagflöskum og
svæfingartækjum.
Það er að vísu vitað með
hverjum hætti bezt má berjast
gegn þessari smithættu, en það
Veldur hvarvetna vandræðum
að beita þeim ráðum sem bezt
mundu gefast. Fyrst og fremst
er nauðsynlegt að herða enn á
öllum hreinlætisreglum. Á hinn
bóginn hefur fljótlega komið í
ljós að ef gagn á að verða af
því, verður ekki komizt hjá
auknum kostnaði, meira manna-
haldi og nýjum og fullkomnari
hreinlætistækjum. Tímaritið
leggur áherzlu á að í þessu efni
megi ekkert til spara.
Svo virðist, er sagt í grein-
inni, sem menn verði aftur að
gera það upp við sig til hvers
sjúkrahús eru nauðsynleg og
hvernig megi láta heilsuverndar-
stöðvar taka við einhverjum af
hlutverkum þeirra. Smithættan
á sjúkrahúsunum stafar af hin-
um mikla fjölda sjúklinga og
hjúkrunarliðs og sýklategundum
sem þar öðlast ónæmi gegn öll-
um þekktum lyfjum. Tímaritið
telur þó að það mundi verða of
kostnaðarsamt að breyta öllum
sjúkrahúsum í farsóttarhús, með
öllum þeim ströngu reglum sem
þar gilda. Niðurstaða þess er
að fara verði margar leiðir til
að berjast gegn hinni auknu
smithættu; þótt hver þeirrá um
sig kunni að vera gagnslítil
ættu þær saman að geta geíið
I nægilega vernd gegn „sjúkra-
■ húsaveikinni“.
Krúst$off og forsetafjölshglda tndónesíu
Krústjoff, forsætisráðherra Sovétríkjanna, er búinn að vera í þrjár vikiir á ferðalagi um Suð-
ur-Asíu. Lengst dvaldi hann í Indónesíu og ferðaðist víða um eyríkið í nju daga ásamt Sukarno
forseta Hér á myndinni leiðir Krústjoff dætur Sukamos, þær Rahmawati og Sukmawati, en
faðir þeirra gengur hægra megin við þá síðarnendu. Forsetafrúin er bakvið Rahmawati.
Mendelssohn og Mahler enn í
ónáð í Vestur-Þýzkalandi
Hinn heimskunni þýzki hljómsveitarstjóri, Otto Klem-
perer, hefur sent brezka blaðinu Observer bréf, þar sem
hann mótmæiir því að vesturþýzka tónskáldasambandiö
hefur í árbók sinni v^nrækt að nefna afmæli Mendels-
sohn-Bartholdys og M?hlers.