Þjóðviljinn - 24.09.1961, Blaðsíða 11

Budd Schulberg:
(The harder fhey fali)
ilssjúkling, sem lét miðaldra
reiðlistarkonur tæla sig.
Það var skelfilega mo’lulegt í
lóftlausu herberginu og veggirn-
ír voru of þétt saman. Allt i
einu var ég búinn að fá nóg af
Acosta og málæði hans, hvítum
tönnunum og sífelldum fullyrð-
ing'um um föðurlega' ummönnun
hans fyrir E1 Toro. Já, sannar-
lega hafði E1 Toro verið tæld-
ur, en á allt annan og róttæk-
ari hátt en senjóru Mendez hafði
tekizt það, jafnvel á sínum
lostafyllstu stundum.
En kannski myndi Toro. gæta
þess núna að það gæfi eitthvað
í aðra hönd. Hann hafði stærð-
ina. Heiðarlegi Jimmi hafði sam-
böndin. Nick hafði peningana.
Ég hafði orðaforðann. Og banda-
riska þjóðin, blessi hana drott-
inn, hún átti trúgirnina. En það
var ekki hægt að álasa henni,
því að hún þjáðist líka dálítið
af hnefaleikasýki. En það hafði
.„I-æHKtlÉIÍ!
Lœknar '
fgarverandi
Alma hórarinsson frá 12. sept
til 20. okt. (Tómas Jónsson).
Ámi Bjömsson um óákv. tírna
(Stefán Bogason).
Axel Blöndal til 12. október
(Ólafur Jóhannsson).
Eggert Steinþórsson óákv. tíma
(Kristinn Björnsson).
Esra Pétursson óákv. tíma.
(Halldór Arinbjarnar).
Eyþór Gunnarsson frá 17. sept.
í 2-3 vikur (Victor Gestsson).
Gísli Ólafsson óákv. tíma.
(Stefán Bogason).
Guðjón Guðnason til 10. okt.
(Jón Hannesson).
Hjaltl 1‘órarinsson frá 12. sept
til 20. okt. (Ólafur Jónsson).
Hulda Sveinsson frá 1. sept.
(Magnús Þorsteinsson).
Kjartan R. Guðmundsson frá
21. sept. til 31. marz 1962. —
(Samlagssjúklingar Ólafur Jó-
hannSson, taugasjúkdómar
Gunnar Guðmundsson).
Kristjana Helgad.. til 30. sept
(Ragnar Arinbjarnar).
Ólafur Geirsson fram í miðjan
nóvember.
Páll Sigurðsson (yngri) til 25
september (Stefán Guönason,
Tryggingarstofnun ríkisins.
sími 1-9300. Viðtalst kl. 3—4).
Páll Sigurðsson til septloka.
(Stefán Guðnason).
Richard Thors til sept.loka.
Sigurður S. Magnússon óákv t
(Tryggvi Þorsteinsson).
Snorri Hallgrímsson til sept-
emberloka.
Sveinn Pétursson frá 5. sept-
ember í 2—3 vikur.
Víkingur Amórsson óákv. tíma
(Ólafur Jón . on).
ka verið hamrað á henni úr
illum áttum: Úr útvarpi, bföð-
>nt veggauglýsingum, drei’fi-
bréfum, jafnvel ílugvélum sem i
-neð reykletri á himininn til- 1
kynni u henni hvað -Jiún átti rð
kaupa og hvérs hún þarfnáðist.
Og .hún Iét vissulega bjóða sér
margt, þes.-i þjóð útvarpshlust-
enda og afbrotamanna, þessi
stórþjóð áhorfenda. En eins og
boxarinn sem brosir þegar hann
hlýtur högg, og heldur áfram
til að fá fieiri högg, eins varð
bandaríska þjóðin líka ögn við-
kvæmari eftir hveria keppni.
Ef vindurinn var annars hag-
stæður (annars var hægt að
setja upp nokkrar vindvélar),
var hægt að sópa þeim til E1
Toro Molina, risans úr Andes-
fjöllum, sem kpminn var niður
úr hæðunum til að ögra filist-
eunum, eins og Samson, og
hefna ósigurs landa síns.
,.Við sækium ykkur á morg-
un, klukkutíma áður en lestin
fer,“ sagði ég.
,.Hókei dók“, sagði Acosta.
,,Það mun gleðja okkur mikið.“
Innan úr svefnherberginu
heyrðist há stuna sofandi manns
og það mátti heyra rúmfötin
kastast til. Acosta gekk að dyr-
unum og leit inn í svefnherberg-
ið og ég leit yfir öxlina á hon-
um. Toro var búinn að fleygia
af sér öllum rúmfötunum og lá
nakinn á rúminu. Rúmið var
ekki- nógu langt o» stóll hafði
verið settur til fóta. Þessi stóll
gerði allt óraunverulegt. Molina
lá barna eins og risastór leik-
brúða sem lögð hafði verið til
milli sýninga. f svefni var and-
lit hans óhugnanlega líkt gervi-
andliti.
Og ég hugsaði með mér: hér
stöndum við og skipuleggjum l:f
hans, förum með hann til Cali-
forníu, látum hann keppa við
Coombs, umkringium hann um-
boðsmönnum, þiálfurum, keppn-
isstjórum, blaðafulltrúum án
þess að spyrja sjálfa hann
ráða um eitt eða neitt. Ég gat
töfrað bandarísku þjóðina,
fengið hana til að elska hann,
hata hann, virða hann, óttast
hann, hlæia að honum eða hefja
hann til skýianna óg þó hafði ég
aldrei talað við hann. Hvað
fannst honum sjálfum, hvað þótti
honum skemmtilegt, hver var
métnaður hans. hvaö þráði hann
m.est? Hver vissi* hað? Hver hafði
óhuga á því? Það var eins vel
Þökkum innilega hinum mörgu, sem á ýmsan hátt sýndu
okkur samúð og vináttu við andlát og útför
f SIGURJÓNS SKÚLASONAR.
Málfríður Ásmundsddttir og synir.
útvarpið
Pp.stir liðir cins o^ venjulega.
8.30 Létt morgun'ög.
9.10 MnvEfuntónleikar: a) Messa
í Es-dúr eftir Schubert. b)
Næturljóð on. 27 nr. 2 eftir
öhonin. c) Sinfónia rr. 5 í
B-dúr, op. 63 eftir Edmund
Rubbra.
11.00 Mc«.=a í Fr'kinklunni.
14.00 Miðdeprist.ónieikar: a) —
Strenrrtakvartett í As-dúr,
op. 105 eftir Divoná.k. b) Nik-
olai Kherlja svno-ur óperuar-
Sur og rúmensk löc. c) Kons-
ert fvrir .t>'anó og hliómsveit
eftir Dimitri Shozakovitch.
15.30 iSunnuda.gsIögin.
17.00 Færevsk guðsbiónusta.
17.30 Barnatími (Helga og Hulda
Valtýsdætur).
18.30 Fn nk De Vo’ og hljómsveit
leika Vinarvalsa.
20.00 Tónleikar: Sinfór'a nt 35 í
D-dúr, K385 (Haffner) eftir
Mozart.
20.20 Um loftin b'á. —■ Jónp= :Tón-
p»son fer í flugferð með seg-
u’bsnd.
21.10 ..F;ár'öv“ — b’iómn’öturabb
Guðm. Jónrson k’mnir).
21.40 Fv-Jnr b'mins < Sgnar T”n-
ó'^son óvT'‘MfrJxv<^incr^r
'f'ðaro crindi sitt um máva).
5>9 ois; T>q,nc5^öír.
23.33 Dagskrárlok.
pt-.B.mið á mmnn:
p’n-iir bðir píns og vejulega.
8 00 Mn-’gunútvarn.
12 55 V!ð v’r.rura: Tónieikar.
18 30 T nr kvikmvndi’m.
20 30 TTm rin.fjinn ogvpv'”n (Snorri
iStgfúsunn námasf’óri).'
20.20 Einsöneur: Sigurður Ólafs-
son s’msrur.
20.40 TTnnlesfur: Mó’hpmrv’eð ben
Lbrousrin. bóknrkafli eftir
^ntoine d” Sp'mt Exunery,
Frlmgur E. Ha.Hdórs=on
bvddi. —- EFingur Gisleso.n
le’'kan ' flvtur. ‘
21.00 Tón’niker: FiS’”kons°”t. nr.
t í d-moll eftir Paganini.
21 P.3 ÉTtiva.rnnsatMan.
22.10 TTm fiskinn (Stefán Jónsson
f néttamaður).
22.Ö5 Kamimertónleikar: Strengia-
kvart.eU. 5 O-dúr, op. 69 nr.
3 eftir Beethoven.
22.55 Dagskrárlok.
NÝJUNG .*
í haustrigninguuum
Látið okkur hrejnsa
írakkann og uipuna.
Höíum íengið nýtt
eíni sem gerir ílík-
ina
VATNSFÆLM
!0H6Jliþ¥OTT A H ÚSIÐ
Borgartún 3, símar 17260, 17261, 18350,
hægt að spyrja búktalsbrúðu1
hvort hún hefði nokkuð á móti
því að koma tvisvar fram á laug-
ardögum. Það var búið að leggja
Toro til fyrir nóttina. Þegar
Jimmi og Nick og Danni og Dori
og Vince og ég vorurn tilbúnir
til að toga í hina ýmsu þræði,
þá myndi risinn úr Andesföllum
bet’gja risavaxinn kropp sinn og
klifra gegnum kaðlana. Þegar
kippt var í næstu snúru myndu
hendur hans setja sig í hina sí-
gildu fimm þúsund ára gömlu
hnefaleikastellingar. Og svo yrði
kippt í enn fleiri þræði og hann
myndi gera hrevfinear, fyrir-”
fram ákveðnar hreyfingar til að
skemmla áhorfendum sem keypt
höfðu rolða til að sjá það, sem
strangt tekið mátti gefa nafnið:
list sjálfsvarnarinnar.
Toro bylti sér eirðarlaus í rúm-
inu og tautaði eitthvað á
snænsku: „Si, si, para, ahora,
ahorita —“ Já já, pabbi. ég kem
nndir eins. Hvað var Toro nú
langt burtu frá. Columbía hót.el-
inu? Hvað var bað sem faðir
hans var að láta hann gera? Eitt,-
hvað hversdaselegt os bó svo, ó-
gleymanlest að bað hafði mark-
azt inn í heilann, sem sefur
ald.rei, heldur starfar í sífellu
eins c” r.iélfvirkm’ ofn f skugga-
legu húsi innanum skrímsli og
forim iur roartraðari nn ar.
Ef til vill bafði Moii”a pabbi
ast Tovo að hera tilbúnu tunn-
urnar út og raða þeim fyrir utan
verkstæðijð. Ef 111 vill hafði Toro
verið að horða comida ásamt
bræðrum sfnum os verið húinn
að fá sér í briðia skinti pollo con
arroz, meðan faðir hans burrk-
aði sér um munninn á skyrtu-
erroinni og strauk sér um mae-
ann oe sasði: ,.Jæ!a. drengir
mfnir, so+t dagsverk fvrir góðan
mat. Aftur á verkotæðið."
cff'f'D'i m-, nro t*
fólki sem lftur á miðnættið
;em hádegi. Broadway kraumaði
húsgogmn írá
HÚSBÚNÁÐ! henfa
hagkvœm kauþ, !it!S Inn
oð Laugavegi 26
húshúnaBur býSur
þjánusfu fveggja
húsgagnaarkitekta
j|g|: Sunnttdagur 24. sepfember 1961 — WÖÐVILJINN —