Þjóðviljinn - 29.12.1961, Page 11

Franeis Clifford :
]aganna. „Þér, ég og drengurinn
þarna. Stúlkan. Og svo þessi ná-
ungi.“ ' Hann saup hveljur.
,.Maður botnar ekki í þessu.“
.,Hver er hann?“
..Boog. Margdæmdur afbrota-
maður. Drap lögregluþjón eftir
að hann hafði reynt að brjótast
inn í verzlun. Þeir vilja fá hann
til New Orleans. Að hann skyldi
verða einn af fáum eftirlif-
andi — “ Hann hristi höfuðið.
,,Ég botna ekki í þessu“.
Hayden spýtti sandi út úr sér.
Hann sá merkin eftir flugvélina
á hávöxnum saguaro-kaktusun-
um, neðar og neðar var toppur-
inn skorinn af þeim, þar til jarð-
veginum var rótað upp, þar sem
stélið hafði oltið til og frá unz
það stöðvaðist.
Hann leit í skyndi upp í loft-
ið, í austurátt, þóttist hafa heyrt
í flugvél. Þeir horfðu báðir,
hlustuðu með athygli, en ekkert
heyrðist. Þar voru aðeins nokkr-
ir litlir fuglar sem ófu ósýnilegt
mynztur á þungbúin skýin.
Boog virti þá fyrir sér og
vissi hvað þeir voru að hugsa.
Reiðikastið var liðið hjá. Hann
var kvíðafullur núna; kvíðandi
og útsmoginn. horfði á vaxandi
rökkrið og óskaði þess að það
dimmdi fljótt, lagði við hlust-
irnar eftir vélardyn. Eitt tæki-
færi hafði komið og horfið.
Hann yrði með einhverjum ráð-
um að skapa annað tækifæri.
Hann mátti til. Og heppnin yrði
að fylgja honum >— myrkrið yrði
að skella á áður en leitarflug-
vélarnar fyndu þá.
,,Hæ!“
Franklinn hætti að horfa upp
í himininn. ,,Hvað er að?“
,,Ég þarf að fara út í runn-
ana“.
Fastir liðir eins og venjulega.
13.15 Lesin dagskrá næstu viku.
13.25 . Yið vinnuna": Tónleikar.
18,03 ..Þá j'lðu hetjur um| héruð“:
Guðinýndur M. Þorlálcsson
talafiíáftur um Egil Ska’la-
ítrinfr-son.
18.30 Hanhonikulög.
20.00 Efet á baugi (Tómas Karis-
son pg Björgvin tíuðmunds-
soij;)-,',.
20.30 Pianómúsik: Shura . Ch.erk-
assy leikur Intermezzo eftir af
Brahms og Tónaljóð eftir
Mende.Issohn.
20.40 Upplestur: Jó’aminningar
fi'á Feili í Kollafirði, eftir
Stefán fráHvítadal (Margrét
Guðmundsdóttir leikkona).
21.00 Kirkjutónleikar útvarpsins i
Dðmkirkjunni. — Fiytjend-
ur: Dr. Páil Isólfsson, Björn
Ólafsson, Jón Sen, Guð-
‘ mundur Jónsson og Sinfón-
íuhljómsveit Islands undir
stjórn Jindrichs Rohan.
22,10 Upplestur: „Balthazar", jóia-
saga eftir Anatole France,
þýdd af Kristjáni Árnasyni
(Kristm Anna Þórarinsdótt-
ir leikkona).
22.30 Á síðkvöldi: Létt klassísk
tónlist.
23.20 Dagskrárlok.
13. dagur
„Er nokkuð athugaverí við
staðinn þar sem þú ert?“
Boog glamraði með ,handjárn-
unum við stólfótinn. „Talaðu af
viti, lögga“.
Það rumdi í Franklinn. Hann
var á báðum áttum, en eftir
stutt hik, gekk hann þyngslalega
yfir til hans. Boog horfði á hann
koma, leit ekki af andliti hans.
Gefðu þér góðan tíma. kvað við
í heila hans. Hafðu hann góðan.
Eyðilegðu þetta ekki. . .
Franklinn hneppti að sér jakk-
anum, tók upp lykilinn og laut
niður. „Ég sagði þér að þú gæt-
ir haft það náðugt ef þú vildir“.
,,Já“.
„Jæja, það gildir enn“. Hann
var sannarlega að verða linur.
,.Þú færð að leika lausum hala
þangað til flugvélin kemur eða
þangað til dimmt er orðið —
hvort sem verður fyrr. Þá
hlekkja ég þig aítur“.
Boog strengdi á vörunum.
„Allt í lagi, allt í lagi“.
,,En farðu ekki að revna neitt“,
sagði Franklinn aðvarandi. „Þú
kæmist ekki langt“.
Það heyrðist smellur, hand-
járnin opnuðust. Boog brölti
stirðlega á fætur. Hann leit sigri
hrósandi á Franklinn. Auli, hugs-
aði hann, hamingjan sanna, hví-
líkur auli.
Hann sneri sér undan, hreyfði
til heilbrigðu höndina eins og
hann væri með skrúflykil og
starði með hrifningu á eyðilegt
umhverfið. Frelsiskenndin fyllti
hann fögnuði og blóðið söng í
æðum hans. Það hafði ekki
hvarflað að honum að það yrði
svona auðvelt.
ANNAR KAFLI
Paul Dexter stikar eirðarlaus
fram og aftur í biðsalnum á flug-
vellinum í Tucson. Klukkan er
fimm fjörutíu og sex og hann er
farinn að svitna dálítið. Hann
hefur aldrei fyrr vitað til þess
að flugvclin væri svona sein,
þegar hann hefur tekið á móti
henni. Ef til vill fimm mínút-
um á eftir áætlun — kannski
tíu: og bá var fólki tilkynnt það.
En aldrei tuttugu mínútum.
Hann er annars ekki vanur að
gera sér áhyggjur að óþörfu, en
einhverjum ástæðum hefur
. þessi bið afleit áhri.f á taugar
! hans. Það er ekki aðeins hit-
j inn eða sú staðreynd að hann
: er alltaf dálítið á nálum þegar
! Jimmi er í loftinu. Allan dag-
inn hefur hann verið gagntek-
inn einhverjum óskiljanlegum
kvíða, og fyrir hálftíma þegar
afgreiðslustúlkan sagði honum að
hún vissi ekki annað en vélin
héldi áætlun, hefur þessi kvíði
aukizt.
Hann fleygir sígarettustubb á
gólfið, treður hann undir fætin-
um og gengur að skrifborðinu.
Þar er fólk fyrir, en afgreiðslu-
stúlkan mætir augnaráði hans
yfir höfuð þess.
,:Engar fréttir enn, herra Dext-
er“.
Hanji .þítur á-vörina. Hún snýr
..sér að einhverium öðrum. Hann
horfir á hana, reynir að smitast
af rólegum svipnum á ungu and-
litinu og stillingunni í röddinni.
„Nei, írú“, heyrir hann hana
segja. „En þér getið reitt yður
á að við förum að senda út
kall“.
Hann lítur á úrið sitt. Vísarnir
virðast ekk'i hafa hreyfzt. Loft-
ið virðist allt í einu kæfandi.
Hann snýr sér snöggt við og stik-
ar út um dyrnar að pallinum. í
þriðja sinn frá áætluðum komu-
tíma vélarinnar, starir hann í
vesturátt, einblínir upp í skýj-
aðan himininn. En þegar hann
þerrar á sér hálsinn með vasa-
klútnum, titra á honum fingurn-
ir.
,,Engar fréttir enn, herra Dext-
er“.
„India Oscar tveir-núll-fjórir.
India Oscar tveir-núll-fjórir.
Þetta er Tucson flugvöilurinn.
Heyrið þið til mín? . . . India
Oscar tveir-núll-fjórir. Gerið svo
vel að koma inn. .
Þrír snöggklæddir menn horfa
á veggkort á vinnustofu flug-
félagsins.
„Hvenær höfðum við síðast
samband við þá?“
,,-Klukkan fimm. Þeir ætluðu
að lækka sig um þúsund vegna
skýjabakka".
Kubbslegur fingur styður á
kortið. „Og þá voru þeir hér?“
,.Já“.
,.Á réttri flugleið", segir þriðji
maðurinn. Hann snýr sér þungur
á brún að manninum sem fyrst-
ur talaði. „Hvað heldurðu að
þetta geti verið, Jói?“
„Skil það ekki. . . Þeir höfðu
næga hæð“,
„Ekkert á radarnum enn“.
„Lægðin er á leið þeirra: gætu
þeir hafa fengið mótvind“.
,,Þótt svo væri, þá ættu þeir
að geta haft samband við okkur.
Þeir hefðu átt að .—- “
„Ég veit, ég veit“. Hann stikar
yfir herbergið að borðinu og
þrífur símtól. „Nokkuð nýtt?“
„Ekki nokkur skapaður hlut-
ur“, ýlfrar rödd úr turninum í
eyra honum.
Maðurinn við borðið hikar.
Hann getur ekki haft hendurnar
kyrrar. Svo bætir hann við eftir
nokkra þögn: ,,Jæia, þið haldið
áfram að reyna“.
Þ.ungir regndropar slcella allt
í einu á glugganum.
„Flugeftirlitið í Tucson til
India Oscar tveir-núll-fjórir.
Heyrið þið tii mín? . . . India
Oscar tveir-núll-fjórir. Gefið upp
stöðu ykkar. . . ‘‘
I miðborginni í I.os Angeles.
Georg Chandler hallar sér ai't-
urábak í tágastól með fæturna
upp á -skrifborði. Skrifstofunni
var formlega lokað fyrir klukku-
tíma: allir eru farnir heim nema
fáeinar eftirlegukindur. Hann
íærir eldspýtu með vörunum úr
einu munnvikinu i annað meðan
hann hlustar á hringinguna í
símanum við eyra sér. Svo þagn-
ar hún og stúlka segir: „Halló“.
,.Sue?“
„Hver er það?“
Hann hlær lágt og tekur fæt-
urna niður af borðinu. ,,Þú mátt
gizka einu sinni“.
„Nei, Georg — halló!“ Það
g!aðnar yfir henni. Röddin verð-
ur ekki eins hörkuleg. „Hvar
ertu?“
„Enn rígbundirtn við skrifborð-
ið mitt. . . Já, svei mér þá . . . .
Jæja, einver verður áð koma
blaðinu út.“ Hann h!ær aftur.
„Hvenær á ég að líta inn?“
„Núna. ef þú vilt“.
„Gefðu mér klukkutíma, elsk-
an, viltu það?“
„Klukkutíma?“ Hún Hækkar
sig um áttund eða svo.
,.Ég verð að fara í sturtu og
raka mig, elskan. Ég hef staðið
á haus í dag“. Hann lítur á raf-
magnsklukkuna yfir spjaldskrán-
um. „Hvað eigum við að segja
— klukkan sjö?“
Hann getur næstum séð hvern-
ig hún ypptir öxlum. „Alft í
lagi. En vertu ekki seinni51 en
það, annars vsrður hálft kvöldið
liðið“.
,,Ég verð það ekki“. Hann
kyssir tvisvar út í loftið. ,,Við
sjáumst“.
Hann leggur tólið á. Hann tek-
ur handklæði úr skrifborðs-
skúffu sinni og stikar fram tóma
skrifstofuna og blístrar.
-——
Klukkuna vantar þrjár mínút-
ur í sex. Beatson ekur stóra
rjómagula bílnum út um hliðin
á kvikmyndaverinu. Einn lög-
regluþjónanna á vakt brosir o,g
V éitingastofuimi
Miðgarði
verður aí óviðráðanlegum ástœðum lokað
írá og með deginum í dag.
Þökkum viðskiptin á liðnum árum.
Gleðilegt ár!
Veitingastofan Miðgarður
Ctboð
Tilboð óskast frá úrsmiðum eða öðrum sem annast við-
gerðir nákvæmra mælitækja eða skrifstofuvéla um við-
hald stöðumæla í Reykjavík og eftirlit með þeim.
Otboðslýsingar má vitja á skrifstofu vora Tjarnargötu 12.
Tilboðsfrestur til 5. janúar 1962.
' --i f
’ ij
Innkaupastofnun
eykjavíkurbæjar I
Þökkum innilega sýnda samúð við ffáfáíl og.. jarðarför
HAUKS JÓNSSONAR,
pipulagningameiátafíf,11 ’
4Cj

#\
I
sem lézt inn Í2. desember s.l.
Sérstaklega viljum við þakka Karlakór Reykjavíkur, *
dr. med. Jóhannesi Björnssyni, yfirhjúkrunarkonu og
starfsfólki Bæjarspítalans fyrir velvilja og hlýhug.
Bára Slcæringsdóttir, Gunnar Hafstcinn Haulcsson, 1
Skæringur Bjarnar Hauksson, Hulda Sigurjónsdóttir ’
og barnabörn.
V0 tRftoti
— »» *' bSS-