Þjóðviljinn - 30.09.1965, Qupperneq 8

2 SlÐA — ÞJÓÐVXLJTNN — Fimmtudagur 30. september 1905
• Grunsamleg húsimóðir í Stjörnubíó
• Stjörnubíó het'ur nú sýnt í réttar þrjár vikur bandarísku gaman-
myndina ..Grunsamleg húsmóðir'* (Noborious Landlady), en nú
eru síðustu forvöð að sjá hana. Þettaíer íjörug og lctt mynd,
sem fallið hefur áhorfendum vel í geð — og ekki er það Iakara
að íslenrkur texti er settur inn í mymdina. Þrír heimskunnir
leikarar fára með aðalhlutvcrkin: Kim Novak, Jack Lemmon og
Fred Astaire — og sjást þau öll á meðfylgjandi mynd ásamt cin-
um aukalcikara.
m Vonzka
heimsins
• ... . Borð og gólf eru
útötuð blóði. að vísu er það
kíndablóð sem rennur um gólf
sláturhúsanna á þessum árs-
tíma. en það er ekki svo ólíkt
okkar blóði. Ós.iálfrátt verður
manni hugsað til þess, hvemig
mannskepnan liti út,, ef hún
væri meðhöndluð á sama hátt
og kindurnar . . .
.... Fólkið bíður aftur á
móti eftir nýju kjöti og slátri.
en fæstum verður hugsað ti!
kindanna. sem hafa hlaxipið um
mýrar og móa, grösuga dali og
grænar heiðar í allt sumar. ét-
ið það, sem þeim þykir bezt,
og stækkað dag frá degi. Svo.
þegar tími ver kominn, var
þeim smalað saman, sfðan rek-
ið til rétta og eftir það til slá+-
urhússins. Lömbin, sem fædd-
ust í vor eru nú kölluð vænir
dilkar.‘‘
(Ólafur Ragnarsson í Al-
þýðublaðinu 28/9)
© Ný nótnahefti
Menningarsjóðs
Enn eru Þjóðviljanum að
berast ný nótnahefti frá
Menningar.-ióði, nú síðast
áttunda. níunda og tíunda
heftið í útgáfu rikisforlagsins
á tónverkum íslenzkra höf-
unda, flokknum „Musica Is-
landica".
Hvert hefti hefur að geyma
eitt tónverk, hið áttunda Són-
ötu fyrir píanó op 3 eftir
Árna Björnsson, níunda Pr:i-
ludium und Doppelfuge uber
den Namen B-A-C-H fyrir
einleiksfiðlu eftir Þórarin
Jónsson og Mósaik fyrir
fiðlu og píanó eftir Leif Þór-
arinsson. Síðastnefnda verkið
hefur höfundur tileinkað
Birni Ólafssyni fiðluleikara.
m Frá Krabba-
meinsfélagi
íslands
• Krabbameinsfélagi íslands
hafa borizt margar góðar gjaf-
ir nýlega. Sú stærsta þeirra,
rúml. 118 þús. kr. frá ,,þrem
systkinum‘‘, sem ekki vilja
láta nafns síns getið. Um 35
þús. kr. frá manni hér í borg,
sem ekki vill heldur láta nafns
síns getið,. sem. hann óskaði eft-
ir að yrði varið til sjóðstofnun-
ar. Ekki hefur ennþá verið á-
kveðið hvaða hlutverki sá sjóð-
ur eigi að gegna. Einnig hlaut
félagið í arf eftir Idu Guð-
björnsdóttur 19 þús. kr.
,.Gömul kotna‘‘ 10 þús. kr.
Hildur 2 þúsund krónur,
Sigríður 1000 kr. „Frá móður“
1000 kr. Rut 500 kr„ H.iörtur
400 kr. „Frá . vinkonu‘‘ til
minningar um Sigríði Hildi-
brandsdóttur frá Vetleifsholti
300 kr. öryrki 100 kr. Hannes
40 kr.
Félagið færir ölTum þessum
aðilum innilegar þakkir.
E5S
IFAVELUNNI -
þar sem ólíft er
Dagbók Carolinu Mariu de Jesus
mætti konu sem kvartaði við
mig undan hjónabandi sínu. og
ég svaraði henni engu. Ég batt
saman pokana, setti pjáturdós-
imar- sem ég fann, í annan
pokann. og fór heim. Þegar
heim kom opnaði ég útvarnið
svo ég gæti séð hvað framorðið
væri Klukkan var 11.55. Fs
vélgdi matarbita, las dáiítið, af-
klæddi mig, og lagðist út af.
Ég sofnaði. fljótt.
19. júlí. Ég vaknaði tdð bs.ð
klukkan 7 fyrir hádegi að börn-
in mín voni að tala. F.g fór á
fætur og sótti vatn. Þá vom
konumar farnar að. safnast
saman við póstinn. Vatnsföt-
umar þeirra stóðu f röðum.
Þegar ég kom sagði Florentina
við mia:
— Hvaða stiómmálaflokkur
lét setia þennan vatnspóst?
Éa las stafina P.S.B. og ?agði
að bað væri SósíalistafloKkur
Bvasilíu.
Senhor Germano gekk hiá og
hún spurði hann.
— Senhor Germano. hvaða
stiérnm^laflokkur á þessa upp-
hafsstafi ?
— Janios •)
*) Janio Ouadros: stjómmála-
máðrjr frá Sao Paulo sem fyrst
var lögfræðingur en hófst fliött
til valda og varð forseti Výð-
veldisins. Við sjálft lá að borg-
arastyrjöld brvtist út í Brasilíu
f ágúst 1961 begar hann lét fvr-
irvaraláust af starfi sem hávf-
irdómari.
Hún var himinlifandi og
flýtti sér að segja að Adhemar
de Barros !) væri svikari. Og
að enginn mæti dr. Adhemar
neins nema flón. Ég og Dona
Maria Puerta, sem er ágæt
kona spænsk. tókum svari Ad-
hemars. Dona Maria sagði?
— Ég fylgi alltaf Adhemar.
Mér geðjast ákaflega vel að
honum og Leonor konu hans.
Florentina spurði:
— Gerði hann þá nokkum
tíma nokkuð fyrir okkur?
— Já. Hann lét reisa spital-
ann.
Röðin kom að mér og ég
setti fötuna undir bununa. Flor-
entina hélt áfram að hrósa
Janio. Vatnsbunan var farin að
mjókka. Rósu var kennt um.
Vegna þess að hún hafði verið
að sækja vatn síðan klukkan
4 um nóttina og þvegið ailan
þvottinn heima. Hún verður að
borga 20 cruzeiros á mánuði.
Fatan mín fylltist. og ég sneri
heim.
Þessa dagana hef ég oft ver'ð
að hugsa mér leið út úr vand-
anum. Ég hef skrifað höppinr,
í dálk. óhöppinn í annan. Ef
mér tekst ekki að herða opp
1) Adhemar de Barros: ríkur
stjórnmálamaður sem varð
landstjóri í Sao Paulo-borg og
fylki. og tókst að ná stuðningi
lægri stéttanna með loforðum
um bætur á kjörum þeirra.
Hann beið lægra hlut fyrir
Janio Quadros árið 1960.
hugann til að brjótast út skal
mér þó takast að herða hann
til að taka því sem að höndum
ber.
Ég hef aldrei ' gert neinum
mein. Ég hef séð að það borgár
sig ekki. Ég kæri mig ekki um
að lenda í málaferlum. Nafn-
númer mitt er 845 936.
Ég fór til skransalans til að
selja pappír. 55 cruzeiros. Ég
flýtti mér heim, keypti mjólk
og brauð. Ég sauð súkkulaði
handa börnunum, bjó um rúm-
in, setti baunir yfir eldinn, og
sópaði gólfið. Ég bað Senhor
Ireno Venancio da Silva að út-
búa rólur handa drengjunum.
Ég fékk honum 16 cruzeiros í
kaupið. Meðan hann var að
þessu var ég að þvo þvottinr..
Þegar ég kom frá því var Sen-
hor Ireno að ljúka við verkið.
og svo lauk hann við hað.
Börnunum þótti gaman að
þessu leikfangi og allir vildu
róla sér í einu.
Ég læsti dyrunum og fór út
til að selja pjáturdósir. Ég tók
börnin með mér. Þetta var
heitur dagur og ég vil að sólir,
skíni á þau. Hvílfkt erfiði. Ég
bar Veru í fanginu og pokann
á höfðinu. Ég seldi dósirnar og
hitt ruslið. Ég fékk 31 cruzeiros,
og ég var himinlifandi. Ég
spurði: /
'— Senhor Manuel, var hetta
rétt reiknað?
— Hvað áttu við?
— Það sem ég seldi þér /ar
ekki 31 cruzeiros virði. F.n
þetta næ'gir mér til að borga
rafmagnsreikninginn. minn.
Ég kvaddi hann og fór heim.
Ég eldaði morgunverð. Meðan
maturinn var að soðna. fór ég
að skrifa. Ég lét bömin borða
og fór svo til Klabin-pappírs-
mvilu til að safna pappír. Ég
náðí í feiknin 611. Ég hraðaði
þessu verki eins og mcst mátti.
því það mátti búast við því af
þessum skepnum f mannslíki-
að þær væru komnar inn f
kofann og famar að misbjóða
bömunum mínum. Ég hélt samt
útvarpið
• Snorri Hjartar
og Beethoven
• 1 kvöld fáum við að heyra
fágaða Ijóðlist og glæsilega: i
þættinum Raddir skálda er
góðu heilli minnt á tih'eru
Snorra Hjartarsonar.
Bodhan Wodiczko stjómar
Sinfóníuhljómsveitinni. Þessum
ágæta .pólska tónlistarfrömuði
verður sjálfsagt fagnað ágæt-
lega enda býr hann yfir verð-
leikum mörgum: landar hans
hafa f-arið um hann svofelldum
orðum: ,,Hann breytti vinnuað-
ferðum hljómsveitanna, mennt-
aði áheyrendur og víkkaði sión-
hring þeirra‘‘. Og einleikari
með hljómsveitinni er einnig
þekktur maður á íslandi og au-
Snorri Hjartarson.
áfram, óróleg og áhyggjufull.
Ég fékk höfuðverk. Þau bíða
eftir því að ég fari, og svo
koma þau eingöngu í þeim til-
gangi að meiða börnin mín.
Aldrei nema þegar ég er að
heiman. Því þegar ég er fjar-
verandi, get ég ekki varið þau
í favelunni em fimmtán ára
unglingar úti hvenær sólar-
hringsins sem þeim sýnist. Þau
eru i slagtogi með skækjum og
þær segja þeim sögur af sér.
Sumir af þeim em í vinnu, en
aðrir gera ekki annað en slæp-
ast. Fullorðna fólkið vinnur fyr-
ir þeim. Það em unglingamir
sem afsegja að vinna. Þeir
láta mæðurnar tína upp ávéxti
og grænmeti sem dettur út úr
söluvögnunum 1). Kirkjan gef-
ur þeim að éta. San Francisco-
kirk.ian gefur í hverjum mánuði
fátækum nauðsynjar svo sem
kaffi og sápu.
Þetta fólk gengur í úrkastið
í fiskmarkaðinum, tínir fisk-
hausa sem búið er að kasta, ét-
ur allt sem tönn á festir, Mag-
inn í þeim hlýtur að vera úr
járnbentri steinsteypu. Stundum
opna ég fyrir útvarpið og danss
við bömin mín, eða við þykj-
umst vera að fara í hnefaleik.
I dag keypti ég handa •þeim
sætindi. Ég gaf hverju þeirra
sinn skammt og sá að þau íitu
svolítið skrýtilega á mig: Joao
minn sagði:
— Þú ert væn, mamma.
Þegar þessar kerlingarskepn-
ur ráðast inn í kofann minn.
kasta bömin í þær steinum.
Þá æpa þær:
— Skárra er það nú uppeld-
ið á bömunum!
Ég svara:
f) Markaður: sölupallar undir
beru lofti, ætlaðir fyrir græn-
meti og kjöt, og er beim “kið
götu úr götu til hagræðis fyrir
kaupendur. Kaupmenn þessir
cru. oftast portúgalskir innfiyti-
endur. og er þama selt ^lest
sem nöfnum tjáir að nefna,
skór, nærfatnaður kvenna, o.s.
frv.
fúsugestur hér: Vladimír Asjke-
nazí.
Alltaf er gott að vita af djass-
þætti — skemmtilegur og læ-
víslegur áróður fyrir djassi er
mikið nauðsynjamál og holl
lýsisgjöf í fábreytilegu blóðleysi
bítlaskruðningsins.
V V V
13.00 Eydís Eyþórsdóttir stjóm-
ar óskalagaþætti fyrir sjó-
menn.
15.00 Miðdegisútvarp: Þuríður
Pálsdóttir syngur. Sinfóníu-
sveitin í Minneapolis leikur
Hary Janos, svítu eftir Kod-
ály; Dcrati stj. D. Waren-
skjold syngur þrjú lög. Boro-
din kvartettinn leikur kvart-
ett nr. 5 yfir slavnesk stef
op. 33 -eftir Sjebalín. Drengja-
kórinn í Vín syngur lög eftir
Schubert og Brahms. Casals
leikur lög eftir Granados,
Saint-Saens, Chopin og Wagn-
er.
16.30 Síðdegisútvarp: Ferrante
og Teicher leika, P. Page
syngur. R. Owen stjómar
hljómsveit, R. Nelson syngur,
L. Dee leikur, J. Christy
s.yngja. Jo Basile stjómar
harmonikuhljómsveit sinni,
D. Eddy leikur, P. Faith og
hljómsveit hans leika og The
Shadows leika og syngja.
18.30 Danshljómsveitir leika.
20.00 Daglegt mál.
20.05 Zorghayda, tónaljóð eftir
Johan Svendsen. Fílharmoníu-
sveitin í Ósló leikur; Grúner-
Hegge stj.
20.20 Raddir skálda: Snorri
Hjartarson — Flytjendur eru:
Hörður Ágústsson, Þorsteinn
ö. Stephensen og Baldvin
Halldórsson. Einar Bragi sér
um efnisval og kynningar.
21.00 Sinfóníuhljómsveit Ts-
lands leikur í Háskólabíói.
Stjórnandi: Bohdan Wodiczko.
Píanóleikari: Vladimir Asjke-
nazí. Beethoven: Egmont-for-
leikurinn op. 84. Pi'anókon-
sert nr. 5 op. 73.
— Börnin mín eru að verja
mig. Þið eruð mikil flón að sjá
það ekki. Nú fer ég að skrifa
bók um faveluna, og ég skal
ekki draga fjöður yfir neitt. Ég
skal segja frá öllu sem þið haf-
ið'gert mér. Þið sjáið um að af
nægu sé að taka.
Silvia bað mig að nefna sig
eklci. Hún sagði.
— Þú ert flökkukind sjálf.
Þú hefur sofið í gistihúsum fyr-
ir flakkara. Þú verður vitlaus
á endanum.
Ég svaraði:
— Það er líkast til. Þeir sem
sofa í gistihúsum flakkara
hljóta að vera flakkarar. En ‘pú
sem aldrei gerðir þetta, hvað
ertu að gera héma í kofanum
mínum? Þú ert fædd til að búa
í fínu húsi. Hvemig stóð þá á
því að þú lentir hérna?
Hún svaraði:
— Þú kannt ekkert nema að
safna pappírsrusli.
— Ég safna pappír. Ef ég
gerði það ekki, væri ég ekki á
lífi núna. Ég á heima í favelu.
En svo framarlega sem guð
verður mér lfknsamur, þá kemst
ég héðan. Sumt fólk reynir að
hefja sjálf-t sig upp á því að
traðka aðra niður. Hér er heim-
tli með fimm bömum og göm-
ul kona gengur betlandi handa
þeim allan daginn frá morgni
til kvölds.
Sumar konur fara út af heim-
ilinu að vinna fyrir þvf þegar
f.yrirvinnan veikist. Og svo
finnst þessum eiginmönnum
það svo þægilegt, að þeir láta
sem sér ætli aldrei að batna.
T dag fer ég ekki út til að
safna pappír. Ég ætla að leggja
mig. Ég er hvorki breytt né
syfjuð. I gær drakk ég hiór og
I dag langar mig til að fá vnér
annan. En ég ætla ekki að
venja mig á áfenga drykki. És
vil ekki bregðast heirri ábvreð
sem mér er falin. Börnin mín>
Þau mega ekki missa mig. Og
bað sem ég gef fyrir bjórinn-
hað tek ég frá hrýnum nauð-
synjum. Mér h'kar ekki þegar
feðurnir senda bömin sfn út til
21.50 Sjónarhólar. Sigurður Eg-
illsson á Húsavík gengur með
hlustendum á Geitafellshnjúk.
Tryggvi Gíslason flytur þátt-
inn.
22.10 Kvöldsagan: Grímur eft-
ir Guðlaugu Benediktsdóttur.
Sigurlaug Árnadóttir les.
22.30 Djassþáttur. Ólafur Step-
hensen hefur umsjón með
höndum.
23.00 Dagskrárlok.
o Gletta
„Yður er óhætt að losa sætis-
beltið núna, herra minn“.
heyrt
© Starfsheiti í
Handrita-
stofnuninni
• 1 Handritastofnun Islands
eru menn að vonum þjóðlegir
mjög og á það líka við um
starfsheiti. Heitir forstöðumað-
ur stofnunarinnar því á þeirra
máli ekki minna en jöfur, að-
stoðarmenn jarlar og þeir lægst
settu örinungar.
að kaupa pinga J) og gefa þoim
svo að súpa á.
Þeir segja hlæjandi:
— Hann er með innyflaorma.
Þetta á hann að drekka. Það
læknar hann.
Börnin mín mega ekki ejá
áfengi. Joao sonur minn sagði:
— Mamma, þegar ég verð
stór, ætla ég ekki að dreftka.
Sá sem drekkur getur ekki
keypt sér föt, ekki útvarp, og
aldrei reisfr hann sér múr-
steinahús.
I dag var heilladagur. Ófrið-
arseggimir í favelunni vita að
ég er að skrifa og að það er am
þá. Þessvegna láta þeir mig
nú í friði. Karlmennimir héma
í favelunni eru langtum skárrii
nærgætnari. Konurnar eru
skepnur. Þær eru Iævísar- eins
og Carios Lacerda ') Þetta fer í
taugamar á mér. Ég þoli það
illa. Samt hef ég góðar taugar.
Ég læt ekkert buga mig. Ég
rétt.i alltaf við.
20. júlí. Ég fór á fætur klukk-
an 4 að nóttu til að skrifa. Ég
opnaði dymar og leit upp á
stimdan himininn. Þegar sólin
fór að hækka á lofti fór ég að
1) Pinga: mjög áfengur drykft-
ur bruggaður úr reyrsyftri.
Þetta er vinsæil drykkur með-
al fátæka fólksins í Brasilíu,
og svo ódýr að flaskan kostar
ekki tíu cent.
“) Carlos Lacerda: ungur og dug-
legur stiórnmálamaður (var
landstjóri í fylkinu Guanbara,
en í því fylki er Rio de Jan-
eiro) þekktur fyrir að flytja
eldlegar ræöur um umbætur á
þióðfélagsháttum. Hann er
einnig blaðamaður, og skrifaði
han-n blaðagreinar, sem stuðl-
uðu að falli Getulio Vargas
forseta Brasilíu, árið 1954. Varg-
as var einræðisherra hangáð
til árið 1945, og vinsæll með
lægri stéttum þjóðfélagsios.
Vinir hans ætluðu oð myrðf
Lacerda, en drápu höfuðsmanr
nokkurn f staðinn.