Þjóðviljinn - 02.07.1969, Síða 8

2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — Mdðvikudagur 2. júli 1969.
/
ROTTU-
KÓNGURINN
EFTIR
• JAMES
" CLAVELLr
ur á og stóð stimdarkorn með
úrið í hendinni. — Sjáðu ti'l,
Peter, ég skal segja bér eitt. Mað-
ur verður að fara varlega. Segj-
um svo að ég selji betta sem
Omega úr og viti ekki að það
er plat, þá gaeti ég hæglega lenit
í slæmri klípu. En fyrst ég veit
það fyrir, þá bjarga ég mér. >að
er aldrei of varlega farið.
Hiaimn brosti. — Við skulum
fá okkur anman kaffibolla. áður
en við förum út að gera viðskipti.
Fundur útvarpstækisins hafði
komið illa niður á föngunum.
Japanski yfirmaðurinn hafði
harmað að þurfa að minnka mat-
arskammtinn til búðanna vegna
„lélegrár uppskeru" svo að jafn-
vel hinar vesældarlegu vara-
birgðir klíkanna voru gen-gnar til
þuirrðar. Aðrar hefndiarráðstaf-
anir höfðu þó ekki verið við-
hafðpr, þótt undarlegt mætti
rrpetti teljast.
í klíku Peters Marlowe hafði
minnkun matarskammtsins kom-
ið verst við Mac. Og eirmig mis-
■tökin í sambandi við vatns-
flöskuútvarpið.
— Fjandinn hafi það. Mac
hafði bölvað hástöfum eftir að
hafa vikum saman reynt að
finna hvað að var. — Þetta er
tilgangslaust. É* get ekki gert
neitt nema taka tækið alveg í
sundur. Allt virðist vera í lagi.
En ég get ekki fundið bilunina
nema ég hafi einhver verkfæri
og einhvers konar rafhlöðu.
Svo hafði La-rkin með ein-
hverju móti tekízt að útvega
litla rafhlöðu og Mac hafði tek-
ið á öllu sem hann átti og farið
að prófa útvarpið. I gær hafði
hann í miðju kafi fengið malar-
íukast og fallið í öngvit. Peter
Marlowe og Larkin höfðu borið
hann á spítalann og fengið hann
lagðan í rúm. Laeknirinn hafði
sagt að þetta væri aðeins malaría
en ásamt þunglyndinu sem ásótti
hann gæti hún orðið býsna
hættuleg.
— Hvað er að, Peter? spurði
kóngurinn sem tók eftir skyndi-
legum alvörusvipnum á honum.
— Ég er bara að hugsa um
Mac.
— Hvað um hann?
—■' Við urðum að fará með
þa$n á spítalann í gær. Hpn-
um líður ekki vel.
— Er það malaría?
— Já. aðallega.
— .Hvernig þá?
— Hann er með hita, satt. er
það. En það er ekki það versta..
Hann fær sikelfileg þunglyndis-
köst. Hann hefur áhyggjur af
konu sinni og syni. Sjáðu til,
rétt áður en Japanimir lentu í
Singapore, »kom Mac konu sinni
og syni í síðustu skipalestina sem
fór þaðan. Svo fór hann með
deild sinni til Java á strand-
ferðabáti. Þegar háinn kom til
Java heyrði hann að allri 4est-
inni hefði verið sökkt eða hqn
tekin. Engar sanoanir voru fyr-
ir því — aðeins sögusagnir. Og
hann veit ekki hvort þau hafa
komizt af. Hann veit ekki h-vort
19
þau eru dáin eða hvort þau eru
á lífi — og ekki heldur hvar þau
kynou að vera. Sonur hans var
ekki nema fjögurra mánaða.
— Tja, þá er strákurinn nú
næstum þriggja ára og fjögra
mániaða sagði kóngurinn rólega.
— Það er tilgangslaust að pína
sjálfan sig með því sem ekki
verður við bjargað. Hann tók
kíninflösku úr svarta kassanum
sínum, taldi fram tuttugu töfl-
ur og fékk Peter Marloive. —
Þetta getur læknað í honum
malariuna. 1
— En hvað um sjálían þig?
— Ég hef meira en nóg. Hugs-
aðu aldrei um það.
— Ég skil ekki af hverju þú
ert svona gjafmildur. Þú gef-
ur okkur mat og lyf. Og hvað
færðu frá okkur í staðinn? Ekki
neitt. Ég skil þetta ekki.
— Þú ert vinur minn.
— Já, en mér er ekki um að
þurfa að þiggja svona mikið.
— Skítt með það. Hana.
Kónguónn fór að skammta. Sjö
skeiðar handa honum og sjö
skeiðar. handa Peter Marlowe.
Þeir borðuðu fyrstu skeiðam-
ar hægt til að sefa hungrið, svo
nutu þeir með hægð þess sem
eftir var. .
— Viltu meira? Kóngurinn
beið. —_En hvað ég þekki þig,
Peter. Ég veit að þú gætir borð-
að heilan skammt í viðbót. En þú
gerir það ekki. Ekki þótt líf þitt
lægi við.
— Nej þakk fyrir. Ég er sadd-
ur.
— Viltu vefja sígarettu handa
mér?
Peter Marlowe vafði sigarett-
una og rétti honum.
— Fáðu þér sjálfur, saigði
kóngurinn.
— Þakk fyriir.
— Fjandakornið. bíddu ekki
alltaf þangað til þér er boðið.
Héma, fylltu tóbakspunginn þinn
. Hamn tók pungiinn a-f Peter
Marlove og tróð hann fullan af
tóbaki.
— Hvað eigum við að gera
í sambandi við tóbakið? Fyrst
Tex er á sjúkrahúsinu? spurði
Peter Marlowe.
— Ekki neitt. Kóngurinn blés
frá sér reyknum. — Það er bú-
ið að fullnýta þá hugmynd. Ástr-
alíumennimir hafa komizt að
öllu saman og þeir undirbuðu
okkuir.
— Það var leitt.
Kóngurinn brosti. — Og, það
var bara bráðabirgðafyrirtæki.
Dálítil/ fjárfesting og skjótur á-
góði. Ég náð; mínu á hálfúm
mánuði. Heyrðu, ertu að gera
nokkíuð sérstakt í kvöld?
— Nei, af hverju spyrðu?
— Viltu vera túlkur fyrir mig?
— Já, sjálfsagt. Þarftu að tala
við Malaja?
— Nei, við Kóreumann.
Max kom in.n í braggan.n og
settist á koju sína. — Svei mér
þá, ég var klukkutíma að hafa
upp á þessum náunga. Svo sagði
ég honum hvað þú hefðir sagt.
— Nú?
— Hann -— héma — fékk mér
dá’lítið hianda þér, sagði Max
og leit á Peter Marlowe.
— Jæja. komdu þá með það
maður.
Max beið þolinmóður meðan
kóngurinn rannsakaði úrið vand-
lega, dró það upp og bar það
upp að eyranu.
— Eftir hverju ertu að bíða,
Max?
— Engu. Hm. á ég að þvo upp
fyrir þig?
— Já, gerðu það. Farðu bara.
— Allt í lagi.
Max tók auðmjúkur saman ó-
hreinu diskana og fór með þá
út og með sjálfum sér bölvaði
hann sér upp á það. að hann
skyldi einn góðan veðurdag ná
sér niðri á kónginum. Peter
Marlowe sagði ekki' neitt.
Kóngurinn skrúfaði varlega
bakið úr úrinu.
— Aha, sagði kóngurinn. —
Þetta datt mér í hug.
— Hvað?
— Þetta er rusl. Sjáðu hérna.
Peter Marlowe rannsakaði úrið
vandlega.
— Mér sýnisit það vera í lagi.
— Já, það er nú það. En það
er ekki það sem bað sýnist vera.
Omega úr. Kassi.nn er ekt.a en
inavolsið er gamalt.
Kóngurinn skrúfaði dósina aft-
Grey var ekbi almennilega bú-
inn að jafna sig enn, síðan dagimn
sem Yoshima hafði fundið útvarp-
ið. Meðan hann gekk upp stig-
ann að birgðaskúrnum ígirundaði
hann nýju skyldumiar sem hon-
um hatfði verið lagðar á hierðar
í viðurvist Yoshimas og Smedly-
Taylor ofursti hafði síðan út-
skýrt nánar fyrir honum. Grey
vissi að þótt hann ætti í orði
kveðnu að framkvæma nýju
skipanimar. þá ættj hann í raun
og veru að loka augunum og gera
ekki neitt. Drottinn minn góður,
hugsaði hann, hvað svo sem ég
geri, þá er það rangt.
Hann fékk skyndilegar kval-
ir í magann. Hann. staðnæmdist
meðan þær komu og liðu síðan
hjá." Þetta var ekki blóðkreppu-
sótt, aðeins niðurgangur og hita
votturinn sem hann hafði var
ekki malaríia. Hann var mjög
svangur. Hann átti emgar vara-
birgðir og enga peninga að kaupa
fyrir. Hamn varð að bj arga sér
við skammtimn án nokkurrar við-
bótar og skammturinn var ekki
næguir, ekki nægur.
Þegar ég kemst héðan út. hugs-
aði hann strengi ég þess heit að
verða aldrei svangur framar'. Ég
ætla að éta þúsund egg og tonn
af kjöti og §ykur og kaffi og te
og fisk. Við eldum mat allan dag-
inn, við Trina. og þegar við er-
um ekki að elda mat eða borða,
þá elskumst við. Elskumst?
Trína. bessi gála með sitt ei-
lífa ..Ég er þreytt" eða „Ég er
með höfuðverk", eða „Almáttug-
ur, núna?“ eða „Jæja, ég má víst
til“. eða ..Við getum það svo sem
ef þú vilt“, eða „Geturðu aldrei
séð mig í friði“, og samt var það
alls ekki svo oft og hann hafði
iðulega haldið aítur af sér og
þjáðsit, eða þá að hún sagði ó-
lundarlega „Jæja þá“ og svo
kveikti hún Ijósið og baut fram
úr rúminu og út í baðherbergið
til að „laiga sig til“ og hann sá að-
eins í svip fegurð' hennar gegn-
um þunnan náttkjólinn áður en
dyrunum var lokað, og svo varð
hann að bíða'og bíða bar til ljós-
ið í baðherberginu var slökkt
og hún kom til baka. Hún var
alltaf heila eilífð að koma sér
Tökum að okkur
vicjgerðir, breytingar, viðbyggingar, gler-
ísetningu og mótauppslátt. Útvegum einn-
ig menn til flísalagnínga og veggfóðrunar.
Athugið: Tökum einnig að okkur verk upp
til sveita. — Vönduð vinn með fullri
ábyrgð. — Sími 18892.
FóitS þér fslenzk gólfíeppi frá:
VEPWtf
ZHdma
mm, 'öSvæ V

TEPPAHUSIÐ
Ennfremur ódýr EVLAN teppt.
Spaiið tíma og fyrirfiöfn, og verrftð ó eínum sfað.
SUÐURLANDSBRAUT10. REYKJAVíK PBOX1311
Látið ekki skenmidar kartöflnr k^rnia yður
I vont skap. IVotfid COLMANS-kartöfliidiiftf
1 ■■■■■ . t ........ 1 lM, 1 .."""" .. ............
Trésmiðaþjónustan
veitir húseigendum fullkomna viðgerða- og við-
haldsþjónustu á öllu tréverki húseigna þeirra
ásamt breytingum og annarri smíðavinnu úti sem
inni. — SÍMI 41055.
Jarðýtur —Traktorsgröfur
Höfum til leigu litlar og stórar jarðýtur, traktors-
grqfur og bílkrana. til allra framkvæmda, innan
sem utan borgarinnar. •
J
arðvinnslan sf
Síðumúla 15 — Símar 32480 — 31080.
Heimasímar 83882 — 33982.
ís|enzk frímerki
ný og notuð kaupir hæsta verði RICHARD ílYEL
Háaleitisbcaut 37 (áður Kópavogi).
Sími: 84424. — (Bezt á kvöldin).
HUSAÞJONUSTAN s.f.
MÁLNINGARVINNA
ÚTI-INNI
Hreingemingar, lagfærum' ým-
islegt s.s. gólfdúka, flísalögn,
mósaik, brotnar rúður o- fl.
Þéttum steinsteypt þök. —
Bindandi tilboð ef óskað er.
SÍMAR: 40258-83327
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum .stærðum og
gerðum. — Einkum hagkvæmar, fyrir sveitabæi.
sumarbústaði os báta.
V arahlutaþ jónusta.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa elda-
véla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði.
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 — Sími 33069.