Þjóðviljinn - 12.07.1969, Qupperneq 8

3 SfÐA — &JÓÐVTLJINN — Laugardagur 12. júM 1960.
ROTTU-
KÓNGURINN
EFTIR
JAMES
CLAVELb
mm lx>rpið mitt eða um vini
mína í Ixnrpinu eða um N’ai dótt-
ur þorpsins, sem þeir færðu mér
að gjöf. í dag ætla ég að hugsa
um útvarpið og hvemig ég á að
útvega þétti.
Hanna fann það á maganum
að komið var að hádegisverði.
Þegar hann kom heim í skálann
biðu mennimir óþolinmóðir og
bann fór á sinn stað í röðinni.
Hann fékk hrísgrjónaskammtinn
sinn og gekk niður í kofann.
— Hæ, lagsi, sagði Larkin.
— Varstu að heimsækja Mac?
— Já. honum líður ágætlega.
— I>að verður gott að fá Mac
gamla hingað aftur. Hæ Johnny,
hrópaði hann til hávaxna manns-
ins sem gekk framhjá með magr-
an rakka í bandi. Hann rabbaði
litillega við hann um veðrið og
spurði hvernig nundinum liði.
John Hawkins elskaðj , hundinn
sinn meira en allt annað í heim-
inum. Hann deildi m.at sinum
með honum — það vair furðulegt
hvað hundar gátu lagt sér til
munns — og hann svaf í flet-
inu hjá honum. Rover var bezti
vinur hans.
— Hvað segið þið um að spila
bridge i kvöld? sagði Hawkins.
— Ég giet það ekki í kvöld,
sagði Peter Marlowe og sló burt
flugu.
— Jæja ég get náð í Gordon,
saðgj Larkin.,
— Allt í lagi. Eftir kvöld-
matinn?
— Já. Við hittumst þá.
— Ég skila mér, sagði Haw-
kins og gekk af stað með Rover
við hlið sér.
l -1— Ég skil svei mér ekki
hvemig hann fer að því að ná
í mat handa sjálfum sér og
hundinum, sagði Larkin. ,
Peter Marlowe var- að' hu.gsa
um fyrirhugaða næturferð. Hann
langaði mjög til að segja Lar-
kin frá leyndarmálinu. En hann
vissi að það var of hæltulegt.
14
f>öð var auðvélt að sleppa út
(s
EFNI
Ip>>' SMÁVORUR
\1 TÍZKUHNftPPAR
HARGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Sími 42240.
Hárgreiðsla. Smyrtingar.
Snyrtivörur.
Fegrurarsérfræðingui é
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18. III. hæð (lyita)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistoía
Garðsenda 21. SÍMI 33-968.
úr búðun.um gegnum gaddavírs-
girðinguna. Þegar þeir voru
kornnir inn í frumskógdnn og
stönzuðu til að ná andanum,
óskaði Peter Marlowe þess eins
að hann væri kominn heim aftur
og sæti á tali við Mac og Lar-
kin — já jafnvel við Grey.
Allan tímann hef ég óskað
þess að sleppa útfyri-r, sagði
hann við sjálfan sig, og nú,
þegar ég er hingað kominn, er
ég logandi hræddur.
— Komdu nú, Peter, hvíslaði
kóngurinn og leiddi hiann dýpra
inn í þykknið. ’«
Allt var skipuiagt. Þegar Pet-
©r Marlowe kom í braggann,
vair kóngurinn tilbúirm. Hann
sýndj honum mjúk. japönsk stig-
vél og „útbúnaðinn", svartar
28
kínverskar buxur og stutta
blússu. Din.o var sá eini sem
vissi um leiðangurinn. Hann
hafði pakkað saman tveim litl-
um pinklum og komið þeim fyrir
með leynd við brottfararstaðinn.
Svo hafði hann komið til baka
og þegar allt var tilbúið, höfðu
Peter Marlowe og kóngurinn
genigið leiðar sinnar kæruleysis-
lega, en áður höfðu þei-r sagzt
ætla að spila þridge við Larkin
og annan Ástralíumann. Þeir
höfðu orðið að biða í ógmvekj-
andi hálftíma áður en þeim
gafst tækifærj til að sfcökkva
niður í skurðinn hjá gaddiavírs-
girðingunni og skipfca um föt.
Enn hafði 'liðið stundarfjórðung-
ur áður en þeir gátu óséðir
laumazt að girðingunni. Þegar
þeir voru sloppnir 'út fyrir, hafði
Dina tínt samgo fStin þeirra.
Það var óhugnamlegt í frum-
skóginum á nætumar. En Peter
Marlowe var vanur frumskógi.
Hann var eins og á Java og
minnti á umhverfi jx>rpsins hans
svo að taugaóstyrkur bans fór
óðum minnkandi.
Kóngurinn vísaði hiklaust veg-
inn. Hann hafði farið þetta fimm
sinmum áður, en samt hafði hann
auga á hverjum fingri. Leiðin lá
framhjá varðmanni, en kóngur-
inni vissi að hann leitaði sér yf-
irleitt að rjóðri þar sem hann
lagðisf til svefns. Loks komu
þeir að stígnum og voru komn-
ir íramhjá verðinum. Stígurinn
lá niður að hafinu og þorpinu.
Kón-gurinn leit á úrið sitt.
— Við eigum eftir hálfam annan
kílómetra. Við erum of snemma
á ferðinniv^ Við verðum að bíða
ögn.
Hainn hallaði sér upp að tré.
— Hér getum við verið rólegir
fyrst um sinn.
Þeir biðu og blustuðu á frum-
skógdnn. Kóngurinn var glað-
vakandi og fór i huganum yfir
áætlun sína. Sekúnduvísirinn
hreyfðist hægt. En það gaf hon-
um meiri tíma. Þegar ég slepp
héðan burt, hugsaði kóngurinn,
ætla ég að verða miljónamær-
ingur. Ég ætla ekki framar að
flækjast bæ úr bæ. Það heyrir
fortíðinni til. Það ein.a sem ég
þarf, eru peningar.
— Hlustaðu, hvíslaði Peter
Marlowe aðvarandi.
Þeir heyrðu fótatak sem nálg-
aðist. Andairtaki síðar birtist
innfæddur maður á stígnum. Það
va.r gamall maður sem bar dauð-
an gTÍs á bakinu. Þeir sáu hiann
ganga framhjá og hverfa.
— Hamn sá okkur. sagði Peter
Marlowe kvíðafullur.
— Nei, fjandinn hafi það.
Vinur eð-a óvinur? Hu-gsaði
kónguirinn með sér. Ef ha-nm er
úr þorpin-u er allt í lagi. Allir
þorpsþúar vissu þegar kóngurinn
kom, því að þeir fengu simn
hlu-t frá Cheng San. milligöngu-
manni hans. Ég þekkti hann
ekki, en það er ekkert óeðli-
legt, því að það voru svo marg-
ir úti að veiða súðustu nóttin-a
sem hann kom. Hvað eigum við
að gera?
— Við verðum að bíða, sa-gði
hann.
— Heldurðu að þér sé óhætt
að treysta þeim?
— Já, örugglega, Peter. Hann
gekk af stað.
— Ha-ltu þiig ögm frá mér.
Þeir fundu þorpið auðveldlega.
Næstum of auðveldlega, hugsaði
Peter Marlowe tortrygginn. Þeir
sáu yfir þa-ð af hæðin-ni sem
þeir stóðu á. Nokkrir malajar
sátu á hækjum sér á verönd og
reyktu. Gris heyrðist rýta hér
og þar. Kókospálmar uj^u kring-
u-m þorpið og þakvið þá sást
í sitröndima, bá-ta með siam-an-
rúlluð segl 0£ fiskinet. Þarma
virtist engin hæ-tta.
—- . Allt sýnist vera í la-gi,
hvíslaði Peter Marlowe,
Kónigurinn hn-ipptj í hanm. Á
veröndinni fyrir íram-an hús
hö-fðinigjans sat höfðingihn sjálf-
ur og m-aðurinn sem þeir höfðu
séð. MáLajarnir tvei-r fcöluðu sam-
an 'í ákiafa, svo rau-f fjarlægijr
hlátur þögnina og maðurimn kom
n-iður þpepin. Þeir heyrðu hann
kalla og skömmu síðar kom kon a
hlaupandi. Hún tók grísinn af
herðum hans, bar hann að bál-»
inu og festi hamn á tein. Á
skamm-ri stuudu höfðu m-a-rgir
malajar safnazt kringum þau.
— Þarna er hann, sagði kóng-
urinn.
Hávaxinn Kínverji kom gang-
andi neðan frá ströndinni. Ba-k-
við harnn var heimamað'U-r að
vefja sam-an seglin á litlum fiski-
bát. Þegar hann kom alla leið,
heilsaði hann höfðingja-núm, og
þeir set-tust á hækjur sér og
biðu.
— Allt í lagi, sa-gði kón-gurinn
og brosti. — Við skulum kom-a.
Við bakhliðina á húsi hö-fð-
ingja-ns hékk stigi upp að ver-
öndinni. Kón-gurinn klifraði upp
ha-nm í skyndi og Peler Marlowe
á hæla homum.
— Tabe, s-agði kóngurin-n bros-
andi- þegar Cheng San og Su-tra,
höfðinginn, sti-gu inn fyrir.
— Gott, tu-an, sagði höfðin-g-
inn og reymdi að mun-a ensku
orðin sem hann kunni. — Vil-fcu
borða?
— Þakk fyri-r. Kón-gurinn rétti
Ch-eng San hönd-in-a. — Hvemig
líður þér, Cheng San?
— Vél. Chen-g San var líka
sti-rður í enskunni.
Kónigurinn benti á Peter M-ar-
lowe. — Góður vi-n-ur. Peter,
segðu ei-lthvað við þá, þú veizt,
viðeigandi kveðjur og allt það.
Af stað með þig, lagsi. Hann
b-rosti og ba-uð öllum sígarettur.
— Vin-ur mim-n og ég þö'kkum
þér fyrir móttökum-ar, byrjaði
Peter Ma-rlowe. — Við metum
mi-kils að þú sku-lir bjóða okkur
að matast með þér.
Bæði Chen-g San og höfðing-
inn brostu út að eyrúm.
— Waih-l-ah, sa-gði Chem-g San.
— Það verður gott að geta með
aðstoð þinmj sagt vini okka-r raj-
amum allt það sem býr í mínum
vesæla m-unni. Ég hef m.argsinn-
is ó-sk-að þess að geta sa-gt það
s-em hvorki ég né góðvinur minn
Sutna höfum getað komið orðum
að. Segðu rajahnum að það sé
s-kynsiamlegt af honum að hafa
útvegiað. ttilk sem talar svo vel.
— Hann siegir að ég sé góð
málpípa, sagði Peter Marlowe
sem fann nú aftur til öryggis.
— Svoraa nú, Peter, við erum
tímiab-uindmir. Segðu Chen-g Sam
frá þessum viðskiptum.
— Þú getur ekki farið að tala
um viðskipti strax, g-amli minn,
s-a-gði Peter Ma-rlowe hmeykslað-
ur. — Það myndi eyðileggj-a allt
sam-an. Fyrsit vérðum við að fá
kaffi og eitthvað að boryða, síð-
a-n getum við hafizt h-anda.
— Segðu þeim það nún-a.
— Ef óg geri það, þá verða
Tökum að okkur
viðgerðir, breytmgar, viðbyggingar, gler-
ísetningu og mótauppslátt. Útvegum einn-
ig menn til flísalagn’nga og veggfóðrunar.
Athugið: Tökum einnig að okkur verk upp
til sveita. — Vönduð vinn með fullri
ábyrgð. — Sími 18892.
Fái3 þér íslenzk gólfteppi frái
TEPW'Í
lUíima
IfPPflHÚSIÐ
Ennfremur ódýr EVLAN iepp?.
Sparið iíma og fyrirfiöfn, og verztið á einum siað.
SUÐURLAIMDSBRAUT10. REYKJAVÍK PBOX13111
—iw iiihhhh iii m iiíh i m mmmm
CHERRY BLOSSOM-skmihurður:
Glansar betur. endisí betur
Jarðýtur —Traktorsgröfur
ITöfum til leigu litlar og stórar jarðýtur, traktors-
gröfur og bílkrana. til allra framkvæmda, innan
sem utan t>orgarinnar
J
arðvinnslan sf
Síðumúia 15 — Símar 32480
Heimasímar 83882 — 33982.
31080.
HúsmmuR
Tek að mér að skafa upp og olíubera úti-
hurðir og hverskonar utanhúss viðar-
klæðningu. — Upplýsingar í síma: 20738.
T résmiðaþjónustan
veitir húseigendum fullkomna viðgorða- og við-
haldsþjónustu á öllu tréverki húseigna þeirra
ásamt breytingum og annarri smíðavinnu útd sem
inni. — SÍMI 41055.
HÚSAÞJÓNUSTAN s.f.
MÁLNINGARVINNA
ÚTI — INNI
Hreingerningar, lagfærum ým-
islegt s.s. gólfdúka, flísalögn,
mósaik. brotnar rúður o. fl-
Þéttum steinsteypt þök. —
Bindandi tilboð ef óskað er.
SÍMAR: 40258-83327
SÓLÓ-eUavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum og
gerðum. — Einkum hagkvsemar fyrir sveitabæi.
sumarbústaði og báta.
Varahlutaþjónusta.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa elda-
véla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði.
ELDAVELAVERKSTÆÐl
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f
Kleppsvegi 62 — Sími 33069
AXMINSTER býSor kjör við allra haefi..