Þjóðviljinn - 19.02.1972, Blaðsíða 11

Laiugardagur 19. febrúar 1972 — ÞJÓÐVTLJINN — SlÐA n
Úr syrpunni
VEIT ÞA ENGINN, AÐ
EYJAN ÍIVÍTA...
tnað vakti athygli, er lóðs-
inn á Akranesi neitaði að
fflytja sovézka kvikanyndia-
tökumenn upp í Hvalfjörð
íyrir noífckru, ai því að hann
vdldi ekM stuðia að sovézkri
njósnastarfsemi á ísiandi.
Þessi afstaða lóðsins á Akra-
nesi sýnir, að enn eru til
menn á íslandi. sam kæra sig
ekki um að gerast óafvitandi
veikfæri í höndum erlends
stórveldis sem færir sig æ
meir upp á skaftið og reynir
að notfœra sér út í yztu æsar
hina diplómatísku viðleitni ís-
lenzkra stjómvalda tii að hafla
þá góða.
Markús Örn í „Frjáls
verzlun“.
*
MÁ ÉG ÞÁ BIÐJA
UM deau.g?
Heimsmynd sálgreinandians
leiðir jafnan yfir í goðsögn-
ina, sem sálfræðingum er á-
kjósanlegt tjáningiarsvið sál-
ardjúpsins, endia er goðsögn-
in stundum sikýrgreind sem
boldgun innsta eðlis mann-
eskj-jnnar í eilíflegum mann-
verum.
Lesbók Mbl.
*
SKÁLDLEG SKATTPÍNING
Brimrótið braut niður
hafnargarðinn í Grímsey. Á
sama hátt geta holskeflur
skaittpiningarlaganna skollið
á hiverjum einstökum þjóð-
félagsþegni og brotið stórt
skarð í efnahagsafkomu þjóð-
arinnar í heild.
Bréf í Velvakanda.
¥
EINSTÆTT TÆKIFÆRI
Stór Arapáfagaiukur hefur
tekið við áf tígrisdýrunum í
Sædýrasafninu. og nefna þeir
hann Tomma þar syðra, og
hiann getur m.a, boðið góðan
daginn á dönsku og á vafa-
terast efitir að auka aðsókn-
ina að Sædýrasafninu að
mun, því að efiiauist þykir
fólki fengur í þvi að £á að
tala við hann.
Frétt í Mbl.
*
EIA VÉE VÆRUM ÞAR
Miljónamæringurinn týnd-
ur, ævisagan fölsuð og rit- í
launuhum stoQið undian.
Fyrirsögn í Tímanum.
★
HVAÐ SEGIR TÓTI
UM ÞAÐ?
Tíminn er bandamaður sósí-
alismans.
Fyrirsögn i Fréttir
frá Sovétríkjunum.
★
ALLIR GÓÐIR SIÐIR
AF LAGÐIR
Rændi eigin bíl frá lögreigl-
unni — kærði sjálfian sig fyr-
ir þjófnað
Fyrirsögn í Vísi.
★
ÞAÐ ER ALDREI
AÐ VITA
Bfcki mun dr. Gumnar
(Thoroddsem) þó hafa ákrveð-
ið að leggja þetta (hQjóm-
sveitarstjóm) fyrir sig, þó að
byrjunin lofaði annars góðu.
Vísir.

JON CLEARY:
VEFUR
HELGU
um friam álkæru. á hann. En í
gærkvöldi var hamn í bláum
föfcum og á öllum myndum af
honum er hann kQæddur döQck-
um fötum sem gætu verið blá.
Og þegar liann tók af sér gler-
augum í gær, var dáh'til skráma,
eða ef til vill gamalt ör á
augnabrún hans. Ég sá það ekki
almennllega, Iþað var ekkj sérlega
bjart í stafiummi. Og við þurfium
að yfirlheyra ótal marga aðra.
Hver sem er af þeim gæti verið
bláMæddur og með slfcrámur í
andiitinu. Ég vil heldur bíða
átekita, Tom, áður en ég læt
uppi álit.
krossgátan
Lárétt: 1 ffljót á Norðurfandi, 5
slitin. 7 óhreint vatn 8 húsdýr,
9 baiknaga, n bandsiama. 13
gróður, 14 þakskegg, 16 truflaði.
Lóðrétt: 1 hljóðfæri, 2 ástarguð,
3 nærri, 4 í röð, 6 sQóði, 8 hvíl-
ast, 10 vaxa, 12 hljóða, 15 eins.
Lausn á síðustu krossgátu
Lárétt: 1 vöntun, 5 nón 7 rs,
9 knýr, 11 nýt, 13 arm, 14 dráp,
16 au, 17 sel, 19 vaðaQl. — Lóð-
rétt: 1 vernda, 2 nn, 3 tók, 4
unna, 6 urmull, 8 sýr, 10 ýra. 12
tása. 15 peð, 18 la.
— Rétt er það, sagði Pulmer.
Hann tók upp eimm konfekt-
kassann sem bleikur siilkiborðd
var ennlþá bundinm um. —
Skrauitlegt, ha? Hvað kom þér
til að taka þetta með þér?
Margar komur borða konfekt.
— Ég held að konur kaupi
eQdki handa sér sQtnautkaisisa, eikki
stúlkur sem búa eimar. Hann
leit á Clements sem var enn
að snýta sér. — Þær kaupa
sér vemjulegt konfekt í lausri
vigt.
37
—■ Tja. þú ert firóðari um
þesaa ihluti en ég. Konam min
er hrifinust afi lakkriskonfekti.
Ég er ekki hissa á því, bugsaði
Malone, og hún dreQckur senni-
lega límonaði með. F'uimer tók
upp miða sem tveir smálhQutir
voru festir við með límibamdi.
— Hvað er þetta? Tvær tuggðar
eldspýtur?
— Þær voru í ösíkubakka.
Látna stúlkan virtist eQdd líQdeg
til að tyggja eldspýtur. Malone
var þurrlegur, en baikvið sig
heyrði hann Clements gefa frá
sér háQfkæfit ihljóð sem gat
verið hvort tveggja: láigur ihiát-
ur eða nefsoig.
FuQmer leit á Clememts og
leit síðan afifcur á Malone. — Gott
og vel. En ruglið etóki sjálfa
ytókur í ríminu með því að
hafa of margt í takirnu. Ekki
ef það leiðir ykkur afvega frá
því sem liggur beinast við.
Það er næstum eins og hann
vilji að Helidon sé morðinginn,
hugsaði Malone. Eins og hann
gæti sannað vammleysi sitt
með því að taka ráðherra fast-
an. SiðapostuQar, fiullir andúðar
og vandiætingar á skemmtum-
um aninarra voru svo sem
nógu slæmir. En siðavönd lögga
gat verið hættuleg.
Hann og Clememts óiku út í
Tvívík og tóku með sér einn
konfektkassann. Clements var
orðinm voteygur af lrvefiinu og
Malone var við stýrið. I>að var
enn heitt í veðri og í útvarpinu
heyrðu þeir að skógareldar geis-
uðu í nágrenni borgarinnar; eimn
eða tveir siakkviliösmenn kynnu
að deyja fyrir kvöldið og fjöl-
margar fjölsQcyldiur mássa hedm-
ild sín. En það var fjarfæg ó-
gæfia: tveir bílar þutu firamhjá
með vatnssOdði bundún ofianá
fiarangursgrindina, á leiO ti&
Bondi og burt úr hitanum.
Malone steig næstum ósjáifrátt
fastar á bensínið þegar bílarm-
ir þutu framúr honum, en hann
lyfti fætinum naer samstumdis.
— Látum þá eiga sig, sagði
Qiann við sjálfan sig etóki síður
en Clements. Síðan leit hann
á vesalings Clements sem var
að þerra renmslið úr augunum.
— Heldurðu.að öllum standd eOdki
á sama hvort við fiinnum þann
sem myrti Helgu?
— Tja, mér stendur eiginiega
á sama þessa stumdima, sagði
Clements.
— VEtu taka þér firí og fara
heim?
— Btókd strax. Ég ætla að sjá
til hvemig mér líður í kvöld.
— Þér er ekki sama þrjótur-
inn þinn. Þér væri meinilla við
það að ég upplýsti málið á eigin
sipýtur meðan þú lægir heima
og tækir maignýl og dryiddr
sítrónusafia.
Clemenits snýtti sér og kinkaði
síðan kolli. — Ég býst við því.
Þetta er undarlegt, Hélga var
semmilega hóra og senniiega fjár-
kúgari en eftir heims<3íknina til
Helidonhjðnanna í gær, liggur
við að ég sé á hennar bandi.
— Nú líður mér ögn betur,
sagði Malone.
— Nú, vanst þú að kvefast
líka?
— Nei. Samvizkan var bara
að angra mig.
Clements saug upp í ruefið. —
Smitaðu mdg eikki. Ég hef nóg á
minni könnu eins og er.
Þeir fiundu sæQgætisbúðina
sem leit út eins og hún hefði
líka átt að vera vaftn bQeifcu
sdiQcibamdi. Þeir fóiru báðir inn
og fylltu litlu búðina eins og
tveir tarfar. Konan bakvið gler-
borðið pírði á þá augum bakvið
vamarvegg af mjúku könfiekti,
núggabitum og slaiufiudýrð. Það
var bersýnilegt að hún átti vom
á rámd eöa grdpdeildnm: þetta
vorui eidd karlmenn af þvá tag-
inu sem keyptu rándýra, skreytta
honfeklikassa handa vinkonum
sínum.
Clements sagði: — Er tiQ
nokfcur mentolbrjófcsykur?
Konan deplaöi auigumum;
hann hefði eins getað velrið að
biðja um soðinn sleikipmma. —
Hér?
Malonie tók fram kassann sem
hann hafðd hafit með sér. — Er
þetta eina verzlumim ykkar? Þið
hafið elkki útibú?
Konan hristi höfiuðið bafcvið
sætindavirkið. — Eina verzlumin.
Er eitthvað að?
Malome sýndi. hennd lögreglu-
sidlti sitt. tók síðan upp myndir
afi Waltar Hélldon, Leslie Gib-
son og Savannahjómumum. Hann
haföi látið gera eftirmydir og
sneiða buirt alilar uipplýsingar
um persénumar; í svona rann-
sókn var ékki hægt að gera alla
að trúnaðarmönmum. — Kannizt
þér við nokkum þessara manna?
Keypti noldcur þeirra konfékt
hér að staðaidri?
Konan lognaðist nœstum útaf
af feginleik þegar hún gerði sér
Ijóst að það átti Iworid að
ræna hana né talka hana fasta:
hún þreif myndimar og rýndi í
þær eims og Malone hefði fiært
henni löngu týrnt fijödskyldual-
búm. Svo rak húm langa nögliina
í myndima af John Savanna. —
Já. Hann kemur hingað regQiu-
lega. Að minnsta lcosti ednu
sinmi í viku, stundum tvisrvar.
Mjög indæll maður, kiaupir alltaf
hamda konunnd sdrand. Er þetta
koman hans? Það mættu fleiri
karlmenn að taika liann sér tiil
fyrinmyndar.
Malone tók efitir umvöndum-
arhreimnum og áikvað að kaupa
einhvem tíma komfékt handa
Lísu. — Hve lengi hefur hamm
lcomið hingað?
— Býsna lengi. í eitt ár, jafin-
vél tvö. Hún yppti öxlunum og
ledð nú sýniQega betur. Hún leit
íbyggin á Malone, söQukoma og
daðurdrós í senm; hún lét sem
hún sæi étóki Clements, mann-
imn sem spurði um menitol-
útvarpið
Laugardagur 19. febrúar
7.00 Morgunútvarp- Veðurfregn-
ir kl. 7.00, 8.15 og 10.10. Frétt-
ir kQ. 7.30, 8.15 (og farustugr.
dagibl.), 9.00 og 10.00. Morg-
unbæn kQ. 7.45. Morgumleik-
fimd kl. 7.50. Morgunstund
bamanna kl. 9.15: Konráð
Þorsteiinsson héldiur áfiram að
lesa söguna „Búálfiamir á
Bjargi" eftii- Somju Hediberg
(6). Tilkynningar Qd. 9.30. Létt
lög leikin miili atriða. í viiku-
lokin ikL 10.25: Þáttur með
dagskrárkynnin gu, hiustenda-
bréfium, simaviðtölum, veðr-
áttuspjalli og tónleikium. Um-
sjónarmaður: Jóm B. Gunn-
laugsson.
12.00 Dagsikráim. Tónleiikar. Til-
kynningar.
12.25 Fréttír og veðurfregmir.
Tilkynndngar.
13.00 ÓsQcalög sjúklinga. Kristín
Sveinbjömsdióttir kynnir.
14.30 Víðsjá. Haraldur Ólaíssorn
dagsikrárstjóri Ðytur þáttánn.
15.00 Fréttir.
15.15 Stanz. Jón Gauti og Ámi
> Ólafur Lárusson stjóma þœtti
um umferðarmál og kynna
létt lög.
15.55 IsQenzkt mál. Endurtókinn
þáttur Ásgeirs Bl. Magnússon-
ar cand. miaig. firá sl. mónu-
degi.
16.15 Veðuxfiregndr. Framhalds-
leikrit bama og unglinga:
„Leyndardómur á bafsbotni“
eftir Indriða Ölifisson. Lefikstj.:
Þórii. Þorieifsdóttir. Persónur
og leikendur í 7. og sáðasta
þætti, sem nefnist „Númerið
á kassanum“: Broddi: Páll
Kristinsson, Daði: Amar Jóns-
son, Sýslumaöur: Guðmundur
Gunnansson, Riki betlarinn:
sjónvarpið
Laugardagur 19. febrúar 1972:
16.30 Slim Joiin. EnsOcuikennsla
£ sjónvarpi. 13. þáttur. —
16,45 En francais. — Frömsku-
kennsla í sjónvarpi.
17.30 Enska knattsipymam.
Wolverihampton Wanderers
gegn West Ham United.
18,15 Iþróttir. M.a. mynd frá
úrsldtaleik í ísknattleik á Ol-
ympduledkumum í Japan. —
(Evrovision) — Umsjón: Óm-
ar Ragnarsson.
HLÉ.^ —
20,00 Fróttir. —
20,20 Veður og auglýsingar. —
20,25 Hve gjlöð er vor æstka- —
Brezkur gamanmyndafloQdkur
um ungan kennara og erfið-
an békk. — 4. þáttur. Allt
að því grísQcur harmleikur.—
Þýðandi: Jón Thor Hamalds-
son. —
21,05 Munir og minjar. — Um-
sjónarmaður: Þór Magnússon
þjóðmdn j avörður.
21,35 Kvistherbengið — (The
L-shaped Roam). Brezk bíó-
mynd frá áriinu 1963. Leik-
stjórd: Bryan Forbes. Aðal-
hlutverk Lesiie Caron, Töm
Bell og Brock Peters. Þýð-
andi: EQlert Sigurbjöimssian.
Þráinn Karisson, Óii gamli:
Jón Kristinsson, Stefiám: Jó-
hann ögmumdsson, Mangi:
Gestur Jiónasson. Aðrir ledk-
endur: Einar Haraldssan, Að-
alsiteinn Bergdal, Guömumd-
ur Karisson.
16.45 BamaQög, sungin og leilcin.
17.00 Fréttir. Á nótum asskunn-
ar. Pétur Stedngrímsson og
Andrea Jónsdóttir Jcynna nýj-
ustu dæguriögin.
17.40 Úr myndabók náttúrunnar.
Ingimar Óskarsson nátfcúru-
fræðingiur svariar spunnin.g-
unni: Hvemig fana plöntum-
ar að fijölga sér?
18.00 Söngvar í léttum tón. Ed-
vard Perssan syngur lög úr
sænskum kivikirnyndum.
18.25 Tilkynningar.
18.45 Veöurfregnir. DagsQcrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Ttikyruningar.
19.30 Dagsikrárstjóri í eina
lcliulclkustund, Bingdr Kjaran
hagfræðingur ræður dag-
skránni.
20.30 Hljómplötunalbb. Guðm.
Jónsson bregður pQötum á
fóminn.
21.15 Opið hús. Gesitgjafii: Jok-
ull Jakobsson.
21.45 Gömlu dansamir. Tore
Lövgren og loviairtett Quans
leika.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfreignir. Lestur Pass-
íusálma (18).
22.25 Utvaarpsdans á mörkumi
þorra og góu. Auk danslaiga-
flutnámigs af- Qiiljómiplötum.
verður útvarpað baimt úr
danssal M. 23.00—23.30. (23.55
Jane FOsset uppgötvar, “ að
hún er þunguð efifeir fiyrir-
hyggjuQausan helgargieðsScap.
Hún tókur herbengi á leigu í
hrörlegum leáguQijalli í einu
af skuggáhverfum Lundúna.
Meðal nábýlinga Oiemmar þar
er ungur rithöfuindur, Tofby
að nafni. Þau fiedla bréttbugi
saimam, bví að bæði eruedn-
mana og þuirfa hvort á anm-
ars fiélagssQcap aö lualda. —
23,35 Dagskrárldk. —
YFIRDEKKJUM
HNAPPA
SAMDÆGURS
SELJTJM SNIÐNAR
SÍÐBUXUR t ÖLLUM
STÆRÐUM OG ÝMSAN
ANNAN SNIÐINN
FATNAÐ
☆ ☆ ☆
Bjargarbúð h.f.
Ingólfsstr. 6. Síml 25760.
glettan
> - ................
íiiíliiM
— FJ þaö kemur annar hvellur eins og þessi, þá læt ég ryðja
salinn.
Fréttár í stuttu máli).
01.00 Dagskrárlok.