Þjóðviljinn - 24.09.1972, Side 5

Sunnudagur 24. september 1972 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 5
Nýtt starfsár
Sinfóníuhljónisyeitariimar
Eins og skýrt hefur verið
frá hér í Þjoðviljanum er
nú að hefjast nýtt starfsár
hjá Sinfóniuhl jómsveit
IslandS/ og einmitt í gær
hélt sveitin sína fyrstu
tónleika á hinu nýbyrjaða
starfsári. Fóru þeir fram í
Vestmannaeyjum, en það
voru fyrstu tónleikarnir af
fjórum í tónleikaför
sveitarinnar austur um
land. En fyrstu áskriftar-
tónleikarnir hér í Reykja-
vík verða 5. október.
i tilefni af nýbyrjuðu
starfsári sveitarinnar átti
Þjóðviljinn viðtal við
framkvæmdastjóra
hennar, Gunnar
Guðmundsson, þar sem við
lögðum fyrir hann nokkrar
foreldra sinna. En þá skólatón-
leika. sem fremur miðast við
milli-skólana. höfum við með þvi
sniði að við endurtökum hluta
aðaltónleikanna, t.d. daginn eftir,
eða eftir þvi hvaða timi hentar
skólunum.
— Þá eru það sólóistarnir?
— Á fyrstu tónleikunum er ein-
leikari Eva Knardahl, sem talin
er einn af fremstu pianóleikurum
Norðmanna. A öðrum tónleikun-
um er það svo Gervase de Peyer,
heimsfrægur brezkur klarinett-
leikari, sjálfsagt sá bezti i heimi.
Þá kemur Hafliði Hallgrimsson á
þriðju tónleikunum og spilar þar
Cellókonsert eftir Sjostakovitsj.
Mikhail Vaiman, sovézkur fiðlu-
leikari, kemur fram á fjprðu tón-
leikunum. Hann er mjög góður og
er okkur ekki með öllu ókunnur,
þvi hann kom hingað fyrir nokkr-
um árum. Rögnvaldur
Sigurjónsson og Halldór Haralds-
son spila á fimmtu tónleikunum
konsert fyrir tvö pianó eftir
Gunnar Guðmundsson
i vétur frumflytjum við t.d. ný
verk eftir Þorkel Sigurbjörnsson,
Atla Heimi og Leif Þórarinsson.
— Eru einhver þessara verka
sérstaklega nútimaleg?
— Vissulega má telja að verk
okkar eigin tónskálda séu mjög
nútimaleg, ef hægt er að draga
þarna einhver mörk. Þá má
einnig nefna Canzona eftir Nord-
heim, sem hér verður á fyrstu
tónleikunum.
— Ef við aðeins vikjum að
sveitinni sjálfri. Er ekki ailtaf
skortur á hljómlistarmönnum?
— Það er óhætt að segja, að
okkur vantar alltaf strengi. Aftur
á móti erum við nokkuð vel settir
með blásara. t mannaráðningum
er okkur vissulega skorinn
ákveðinn stakkur. Við höfum 56
fastráðna menn, en á öllum stærri
hljómleikum ráðum við menn til
að styrkja sveitina, þetta 10 til 15
eftir eðli verkanna.
— Það cru margir útlendingar i
svcitinni, ckki satt?
— Jú, þeir verða 12 talsins.
Þessir hljóðfæraleikarar eru m.a.
frá Tékkóslóvakiu, Bandarikjun-
um og Bretlandi.
— llefur komið til tals að
stækka svcitina. Gunnar?
— Þvi er ekki að leyna, að viö
höfum mikinn áhuga á að stækka
hljómsveitina, en það er ekki á
okkar valdi, heldur stjórnvalda.
Við gerum okkur vissulega vonir
um að sveitin verði stækkuð, en
Tónleikaferðimar út um
land eru mér ánægjuefni
spurningar um starfsemina
sem nú er framundan:
— Það langar ugglaust marga
til að vita hvaða stjórncndur
munu koma við sögu á áskriftar-
tónleikunum?
— Já, við ráðum ekki neinn
fastan aðalhljómsveitarstjóra á
þessu starfsári, en hljómsveitar-
stjórarnir verða 13 talsins, og er
þá fyrst að nefna norska hljóm-
sveitarstjórann Karsten Ander-
sen, sem stjórnaði hér á Lista-
hátiðinni. Hann stjórnar fyrstu
tónleikunum 5. október. Tveim
næstu tónleikum stjórnar svo
Sverre Bruland, en hann
stjórnaði hér hjá okkur fyrir
nokkrum árum. Róbert A.
Ottósson stjórnar tvennum tón-
leikum. Franskur stjórnandi,
J.P. Jacquillat, er hér næstur á
blaði; Páll P. Pálsson, sem
ráðinn er aðstoðar-hljómsveitar-
stjóri; tékkneskur hljómsveitar-
stjóri, Eduard Fischer, sem
stjórnar hér tvennum tónleikum.
A siðara missiri kemur hingað
ungverskur hljómsveitarstjóri,
Miklos Eedéli, sem stjórnar tón-
leikum 8. febrúar. Þá má nefna
franskan stjórnanda, Antonio de
Almeida, og svo Vladimir
Askenasy, sem nú hefur fengið
mikinn áhuga á hljómsveitar-
stjórn. Nú, þá er hér nafnið Uri
Segal, israelskur og mjög
þekktur hljómsveitarstjóri, þá
Alexander Rumpf, þýzkur
stjórnandi,og á lokatónleikunum
kemur svo Otto Kamu, ungur
maður finnskur, sem vann
Karajan-verðlaunin i hitteðfyrra.
— Ef við aðeins vikjum að
aukatónleikunum?
— Já, föstu tónleikarnir eru 16 á
starfsárinu, en auk þeirra eru svo
4 aukatónleikar. Einum þeirra
stjórnar V. Askenasy, 4. janúar,
og hann leikur sjálfur á pianóið.
Þá stjórnar Ragnar Björnsson
einum þessara aukatónleika, og
svo Páll P. Pálsson a.m.k. einum.
Skólatónleikana, sem við nú
köllum fjölskyldutónleika, undir-
búum við dálitið i skólunum sjálf-
um. og börnin koma svo i fylgd
hvenær það verður, þvi get ég
ekki svarað.
— Hvað viltu segja um
lláskólabió til hljómlcikahalds
eftir þá rcynslu, sem fcngizt
hcfur?
Það er vart i önnur hús að
venda en Háskólabió. Húsið var
öðrum þræði smiðað i þvi augna-
miði að leigja það út til starfsemi
sem þessarar. Þetta átti að verða
mikið musteri lista, og sá var ein-
mitt draumur Alexanders
rektors, á sinum tima. Hljóm-
burðurinn reyndist ekki nógu
góður fyrst i stað, en þvi er ekki
að neita að mikið hefur verið gert
til þess að bæta hann, og lagt
hefur verið i mikinn kostnað i
þeim efnum.
— Verðið þið varir viö kvartan-
ir um hljómburð þrátt fyrir
þcssar endurbætur?
— Já, það eru alltaf kvartanir
um hljómburð. Hljómburður er
kannski afstætt atriði. Það má
e.t.v. orða það svo, að i húsinu séu
„dauðir punktar” á vissum stöð-
um, en þetta batnaði afar mikið
við flekana, sem við fengum fyrir
aftan sviðið.
— Er þér kunnugt um það að
erlendar borgir sanibærilegrar
stærðar haldi úti sinfóniuhljóm-
sveit.
— Ég held að miðað við borg á
stærð við Reykjavik, þá sé svo
yfirleitt ekki. Við höfum hins-
vegar þá sérstöðu, að þetta er
höfuðborg og þessvegna höfum
við þetta stóra hljómsveit. Hitt
held ég sé rétt, og þar styðst ég
við frásagnir manna sem ég hef
kynnzt og viða hafa farið^að það
heyri til undantekninga að i borg
á stærð við þessa sé nokkur
hljómsveit. 1 þeim efnum höfum
við þvi sérstöðu. Það undrast þaö
vissulega margir að við skulum
reka hér sjónvarp, útvarp og sin-
fóniuhl jómsveit og aðrar
menningarstofnanir.
— Nú cruð þið aö leggja af stað
i hljómlcikaför eins og raunar oft
áður. Er þetta ekki mikið
fyrirtæki?
— Ég vil segja um það, að við
Frh. á bls. 15
Poulenc. Siv Wennberg, sænsk
sópransöngkona, sem vann til
verðlauna i norrænni söngva
keppni. Einar G. Sveinbjörnsson,
sem fram kemur á siðustu tón-
leikum fyrra missiris, er konsert-
meistari i Malmö. — Á tónleikun-
um 8. febrúar er það flautu-
leikarinn Robert Aitken, mjög
þekktur. Pina Carmirelli,
italskur fiðluleikari spilar svo
þarna fiðlukonsert eftir Alban
Berg, en sá konsert er nú fluttur i
fyrsta sinn hérlendis. — Þá koma
þarna þrir pianóleikarar. i röð^
Garrick Ohlson, af pólskum ætt-
um; Misha Dichter, sem er
bandarikjamaður, og leikur á
tónleikunum með Askenasy, og
svo André Tjaikovsky einnig af
pólskum ættum; allir þekktir
pianóleikarar.
— Er hægt að scgja, að einhvcr
þessara verka sem hér eru á
cfnisskránni séu öðrum viða-
meiri?
— Það er kannski dálitið erfitt
að fullyrða mikið um það.
Sellókonsert Sjostakovitsj er auð-
vitað viðamikið verk, einnig
Sinfónia nr. 1 eftir Mahler, sem
nú verður flutt i fyrsta skipti hér-
lendis. Nú, þá má nefna Konsert
fyrir hljómsveit eftir Béla Bartók
og Sköpunin eftir Haydn. Þetta
siðastnefnda verk var flutt hér
haustið 1939 i bilaskála Steindórs
hér i vesturbænum. Þetta þótti
vissulega merkilegur tónlistar-
viðburður. Það var Tónlistar-
félagið sem gekkst fyrir flutning-
um og stjórnandinn var Páll
Isólfsson.
Sinfónia nr. 2 eftir
Rachmaninoff hefur ekki verið
flutt hér fyrr.
Við leggjum auðvitað áherzlu á
að flytja einnig innlenda músik og
Sinfóniuhljómsveitin á æfingu i Háskólabiói s.l. fimmtudag. Stjórnandinn er Páll P. Pálsson.