Þjóðviljinn - 24.09.1972, Qupperneq 7

Sunnudagur 24. september 1972 ÞJÖÐVILJINN — SIÐA 7.
Siðleysi Eiðs
Guðnasonar og Co. eða:
„V æri
ekki hægt
að gera
svipaða
mynd
liinmn
megin?”
bréf til
blaösins
Hér sést bandariskur hermaður bera sig til við að
skjóta úr eiturgashylki, og er myndin úr ieiðbein-
ingakveri morðsérfræðinganna i Pentagon. — Væri
ekki hægt að gcra svipaða mynd hinum megin”, —
þessi rakalausi þvættingur taglhnýtinga banda-
risku morðvarganna er i senn fáránlegur og við-
bjóöslegur. Ef dæminu frá Vietnam væri snúið upp
á Kandarikin, inyndi það samsvara þvi að eitri
hefði verið dreift um þau þver og endiiöng, borgir
lægju i rústum, og hinn strfðaldi „þögli meirihluti”
væri á vonarvöl.
Myndin, sem er tekin úr leiðbeiningarkveri Bandarikjahers, sýnir
hvernig dæla skal eiturgasi niður i loftvarnabyrgi, sem borgarar hafa
leitað skjóls i.
OltT PILED ON EDCE OF POMC
TO IMiURE A GOOD JEAL
EMTRAMCE
UMDER POMCMO
Þjóðviljanum hafa borirt
eftirfarandi tvö bréf vegna
framkomu Eiðs Guðna-
sonar fréttamanns i um-
ræðuþætti eftir kvikmynd-
ina „Séð með eigin
augum." Fyrra bréfið frá
Jóni Ásgeiri Sigurðssyni er
undir ofangreindri fyrir-
sögn en það síðara er frá
Messiönu Tómasdóttur og
fjallar um svipað mál.
Siðlcysi Eiðs Guðnasonar & Co.
cða:
,,Væri ckki hægt að gera svipaða
mynd hinum megin?”
Ein helzta röksemd, ef svo má
nefna, sem ihaldsmenn gripa til
þegar deilt er á það ástand sem
þeim er kærast, er svohljóðandi:
„Þetta er slæmt, já, en ástandið
fer nú samt batnandi”. Þessari
aðferð beita Bandarikjamenn nú
óspart i áróðri sinum fyrir striðs-
rekstri sinum i Indókina. Og gæð-
ingar þeirra á Mogga og hjá
öðrum fjölmiðlum taka undir og
syngja Nixon sinum lof og pris
fyrir að vera nú að kalla alla
drengina heim frá Vietnam. „Já,
allt fer þetta nú batnandi hjá
honum Nixon”. Staðreyndin er
hins vegar sú, að tækniveldið er
nú orðið þess umkomið að halda
áfram striðsrekstri sinum, með
þvi að láta hermennina athafna
sig i þyrlum og þotum. Þeir halda
áfram útrýmingu þjóðar og
gróðurs úr lofti. i stað þess að
standa á landi eins og áður. Og
Nixon getur hreykinn lýst yfir:
„Bráðum verður enginn banda-
riskur hermaður i Vietnam”
(auðvitað bætir hann aldrei viö:
„Það er að segja á landi i Viet-
nam”)
Onnur helzta röksemd, ef svo
má nefna, sem ihaldsmenn gripa
til þegar deilt er á ástandið
þeirra eina. er þessi: „Þetta er
slæmt. já, en er það nokkuð betra
hinum megin?” Ég álit Eið'
Guðnason alveg sérstaklega
ötulan talsmann þessarar ihalds-
almennum kosningum i Vietnam
árið 1956, bannað að ganga i
hernaðarbandalög, og bannað að
staðsetja erlendan herafla i
Vietnam eða að flytja inn
nokkurskonar hergögn.
En Bandarikin virtu sáttmál-
ann vettugi. Bandariska leyni-
þjónustan taldi liklegt aö um 80%
þjóðarinnar mundu fylgja Ho Chi
Minh að málum i kosningum, svo
að ekki varð úr þeim. Ngo Dinh
Diem varð leppur Bandarikj-
anna i nokkur ár, eða þar til þau
létu myrða hann vegna þess að
gerræðis- og ofbeldisstjórn hans
var að kæfa það li.tla fylgi sem hið
bandariska vald hafði átt að
fagna. SEATO var stofnað til að
árétta „verndarhlutverk”
Bandarikjanna i indókina, og á
árinu 1955 kostuðu Bandarikin
nær allan herútbúnað Saigon -
hersins og Saigon-lögreglunnar.
Bandarikin hafa ætið beitt fyrir
sig leppstjórninni i Saigon, og
á siðasta ári
mótbáru. Þetta kom fram i þeim
„upplýsingum” sem hann veitti
Þjóðviljanum um ákvörðun
Útvarpsráðs vegna sýningar
myndarinnar Séð mcð eigin
augum.Eiður sagði ranglega, að
Útvarpsráð hefði dæmt myndina
„einhliða áróðursmynd”, og
þessvegna ákveðið að umræður
skyldu fara fram eftir sýningu
hennar. En vegna þessarar
túlkunar sinnar á ákvörðun
Útvarpsráðs gat Eiður haldið
þessum einkaáróðri sinum til
streitu i þeim umræðum.
Striðsglæpir Bandarikjanna i
Indókina eru ekki og verða ekki
réttlættir með mótbárunni „Er
það nokkuð betra hinum megin?”
Það verður á engan hátt dregið úr
þeirri hræðilegu staðreynd að
Bandarikin hafa framið og eru
enn að fremja hroðalega striðs-
glæpi, glæpi gegn öllu mannkyni.
Sá sem reynir að réttlæta þessi
voðaverk með tilgátum og ágizk-
unum um „hvað gerist hinum
megin” er siðlaus maður.
Hann einfaldlega bregður fyrir
sig slikum fullyrðingum til að
forðast það að fordæma striðs-
glæpi Bandarikjanna.
Enn eitt afbrigði af „hinum-
megin”-mótbárunni orðaði Eiður
þannig: „Er ekki allt strið
glæpur?” Þarna var komin hin
fleyga heildsöluafgreiðsla ihalds-
manna á striðinu i Indókina: allt
strið er slæmt, þeir sem eiga i
striði eru slæmir, þess vegna eru
„hinir” ekkert betri.
Það er afskiptaleysi i öfgar að
taka svo grunnfærnislega afstöðu
sem heildsölufordæmingu allra
striða. Eða átti kannski að láta
hernaðar- og heimsvaldastefnu
nazista dembast óhindraða yfir
heiminn? Nei, strið eru ekki sjálf-
sprottin, þau eiga sér ákveðnar
orsakir, sem okkur er skylt að
grafast fyrir um. Þegar eitthvert
riki verður uppvist að svo
gegndarlausu árásar- og vald-
sælnistriði sem Bandarikin i
Indókina, þá hafa þær þjóðir sem
ráðizt er gegn óskoraðan rétt til
að verja land sitt, og okkur er
skylt að veita þeim allan tiltækan
stuðning
Bandarikin hafa sýnt árásar-
og valdsælnistefnu sina i verki i
Vietnam undanfarin 20 ár. Strax
á árinu 1954 stóðu þau undir 80%
kostnaðar, við striðsrekstur
Krakka, A þvi ári gáfust Frakkar
uppá nýlendukúgunarstefnu sinni
i Suð-austur Asiu, eftir ósigurinn
við Dien Bien Phu, og voru aðilar
að Genfarsáttmálanum um Viet-
nam. 1 þeim sáttmála var lofað
Á þessari leiðbeiningarskissu má sjá, hvernig bandariskar herþyrlur eru hlaðnar eiturgashylkjum.
Gasinu er dreift yfir sveitahéruð, það eyðileggur uppskeruna, veldur langvarandi spjöllum á vistkcrf-
inu og sjúkdómum á fólki, auk þess sem það leiöir til vansköpunar meðal komandi kynslóða.
leiddi skýrt i ljós hvert Thieu
sækir umboð sitt.
„Ekkert er svo illt að ekki megi
verja það eitthvað” segir einn
siðleysinginn i Morgunblaðinu i
gær (21. september). Þar segir
hann i hnotskurn þá hugsun, sem
er að baki viðleitni Eiðs Guðna-
sonar til að draga sem mest úr
mynd, sem sagði frá striðs-
glæpum Bandarikjanna i Viet-
nam. Liklega heldur Eiður sjálfur
að hann hafi verið alveg einstak-
lega óhlutdrægur og vandlega
gætt jafnva'gis allra sjónarmiða.
Ef það er hugsjón hans i þáttum
sem þessum, þá brást hann henni
algjörlega i umræðunum eftir Séð
með eigin augum. Meiri ihalds-
semi og hlutdrægni tókst engum
af viðmælendum hans að sýna
það kvöldið.
Eg tel að óæskilegt sé að ætlast
til þess að stjórnendur þátta i
Rikisútvarpi bregði yfir sig
gervi hlutleysis og óhlutdrægni.
Slikt verður aðeins til þess að allt
sem þeir láta út úr sér verður við-
tekið sem heilagur sannleikur og
óyggjandi. Umsjónarmenn þátta
ættu að koma hreint til dyranna
og lýsa afstöðu sinni. en ekki leika
þykjustuleik likt og Eiður
Guðnason. Jón Asgcir Sigurðsson.
ANNAD BRÉF
Er það hlutleysisstefna Sjón-
varpsins sem ræður þvi , að s.l.
þriðjudagskvöld sátu Olympiu-
i'réttir i fyrirrúmi fyrir hinni
timabæru upplýsingamynd um
striðsglæpi Bandarikjamanna
gegn óbreyttum borgurum i Viet-
nam?
Auk þess sem Omar Ragnars-
son teygði mjþg úr Olympiu-
lréttum, voru kyrr- og klukku-
myndir sýndar talsverðan tima.
Ekkert var tilkynnt um breyttan
sýningartima myndarinnar og
veit ég nokkur dæmi þess, að fólk
slökkti á tækjum sinum i þeirri
vissu. að myndin yrði sýnd siðar.
Þetta er liklega enn eitt dæmi
um þá hægri pólitik sem tröllriður
þessum opinbera fjölmiðli.
Messiana Tómasdóttir.