Þjóðviljinn - 24.09.1972, Side 13

Sunnudagur 24. september 1972 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 13.
JENNY BARTHELIUS:
SPEGIL-
MYND
ljósanna kom á móti þeim og ók
hratt. Kftir andartak var hann
kominn að þeim. farinn framhjá
og horfinn.
Kitthvað liggur þessum á,
sagði hann og leit i bakspegilinn
og sá ljósin fjarlægjast óðfluga.
Okkur liggur reyndar lika á.
Finnst þér að við ættum að aka
beint á lögreglustöðina þegar við
komum til Málmeyjar?
— Já, það er vist það eina
Kn þá verðum við að koma okkur
saman um hvað við ætlum að
segja. Hvað hefurðu hugsað þér
að segja?
— Sannleikann auðvitað. Og þú
segir þeim að ég hafi verið með
þér um nóttina, þegar Beatrice
hélt veizluna.
— Við vorum bara saman til
klukkan hálfþrjú eða svo.
— Já. og Beata Lovén var myrt
um eittleytið.
— Þá hefur þú ekki getað gert
það!
— Auðvitað ekki.
Var það þess vegna sem
þú...Hún þagnaði skyndilega.
— Spurðu bara eins og þér
sýnist?
— Var það þess vegna sem þú
komst til Skáneyrar að — sækja
mig?
— Nei. það var vegna þess að
ég var hrædúur um að eitthvað
hefði komið fyrir þig.
Hún þagði og sat álút. Það var
gola utanaf hafinu með lykt af
þangi og saitvatni. Yfir þeim
hvelfdist stjörnuhiminninn með
milljónum kaldra augna sem
horfðu á þau úr ómælanlegri fjar-
lægð. Það skrjáfaði örlitið i háu
grasinu hjá bilnum.
Hann horfði á hana frá hlið.
Horfði á vangasvipinn, beint
nefið. há kinnbeinin, ljóst hárið
sem hékk slétt og greitt niður á
herðar. Hún var föl og andlitið
alveg ósnyrt.
Hann tók um hönd hennar.
--- Mirjam, sagði hann.
Hún brosti dauflega og sneri til
höfðinu.
— Já?
— Kkki neitt. Bara Mirjam.
Hún þrýsti hönd hans litið eitt
og sagði:
— Við verðum að halda áfram.
Það er áliðið.
Hann steig á tengslið og sneri
ráslyklinum. Ræsirinn fór i gang
en vélin kveikti ekki. Hann
reyndi hvað eftir annað. Svo hætti
hann stundarkorn. Reyndi siðan
aftur.
— Fjandinn sjálfur, tautaði
hann. — Og endilega núna.
Hann leit ráðþrota á hana.
---- Ég kem bilnum ekki i
gang. Fia hefur áður gert mér
þetta, en hún hefði þó getað valið
heppilegri tima.
Knn einu sinni reyndi hann en
árangurslaust.
Billjós sáust i bakspeglinum.
— Það er að koma bill, sagði
hún. — Kannski getum við fengið
far til Málmeyjar. Biddu.
Og hún þaut út á veginn og tók
sér stöðu við brúnina.
Hann tók i handhemilinn. setti i
afturábak gangstigið og steig út
úr bilnum. Hinn biliinn var nú
kominn að Mirjam. það var
langur og lágur sportbill. Hann
hemlaði snögglega og stanzaði.
Dyr voru opnaðar og Mirjam
settist inn i framsætið. Hann hljóp
i áttina að bilnum, en áður en
hann komst alla leið, for billinn
aftur af stað og jók hraðann jafnt
og þétt. Áður en hann áttaði sig á
þvi hvað gerzt hafði, var sport-
billinn kominn langa leið burt.
Hann stóð eftir i stjörnuskininu
með útrétta arma. Mirjam var
horfin og hann stóð einn eftir.
Hann hrópaði og fór að hlaupa á
eftir bilnum, hallærislegt fyrir-
brigði i kaldri stjörnubirtunni.
Svo varð honum ljóst hve til-
gangslaust það var að hlaupa
þetta á eftir bilnum, og hann
hraðaði sér aftur til Fiu. Hvergi
var nokkurn annan bil að sjá.
Iiann gat enn séð bakljósin á
sportbilnum glóa i myrkrinu eins
og illilegt auga. Ljósið fjarlægðist
óðum. Það var vonlaust að ætla
að ná hinum bilnum á Fiu. Kn
hvað sem þvi leið —- gat hann
nokkuð annað gert en reyna?
Vissulega gæti enn eitt undur
gerzt, sportbillinn gæti orðið fyrir
vélarbilun, orðið bensinlaus eða
neyðzt til að stanza af öðrum
ástæðum.
Hann bölvaði lágt með sjálfum
sér, þegar honum varð hugsað til
þess sem komið gæti fyrir Mir-
jam, hvað maðurinn sem tók
hana upp kynni að hafa i hyggju.
Með óhug minntist hann þess sem
hann hafði heyrt og lesið um ak-
andi stúlknamorðingja, kynóða
glæpamenn...
Rauða bakljó'sið hvarf með
hæðnislegu depli og hann var einn
eftir á veginum. Klukkan var
hálfeitt. Á nokkrum klukkustund-
um hafði hann fundið Mirjam og
glatað henni aftur. En ef til vill
var það ekki eins hættulegt að
þessu sinni. Þetta gat verið
hættulaus maður sem vildi vera
einn i bilnum með ungri og fall-
egri stúlku. Ef til vill kæmi hann
með einhvers konar tilboð til
hennar. sem hún myndi afþakka.
Eftir dálitið fjas og fortölur
myndi hann sleppa henni gegn
loforði um að hún kærði hann
ekki. Hann hafði ekki gert neitt af
sér.
Hann reyndi að láta þessa
hugsun róa sig. Hann vissi að
Mirjam var fullfa'r um að bjarga
sér sjálf — ef andstæðingurinn
beitti ekki ofbeldi. En hún var
þreytt og svöng og i uppnámi eftir
það sem gerzt hafði — var hún
ekki til stórræðanna? Hann
reyndi árangurslaust að fá Fiu tii
að aka hraðar.
Meðan hann ók i áttina til
Málmeyjar fór ný hugsun að gera
vart við sig i huga hans. Hvað
vissi hann eiginlega um Mirjam?
Hvernig gat hann verið svona ör-
uggur um hollustu hennar? Hún
var i kliku Iierts á þvi var erig-
inn vafi. Hún hafði elt hann burt i
veizlu Beatrice og fylgzt með þvi
sem hann gerði þann tima sem
hann var i burtu.
Kinhver hafði vissulega farið
með hana i baðklefann á Skáneyri
en gat það ekki verið bragð?
Gildra til að lokka hann þangað.
Hamingjan góða, auðvitað hefði
það getað verið með ráðum gert
að maðurinn i simanum kæmi
honum á sporið til Skáneyrar til
að hann flæktist enn ramlegar i
þennan fráleita vef lyga, aðdrótt-
ana og hreinna ásakana. Var
Kenneth einnig meðal samsa'ris-
mannánna? Gat verið að allir
væru á móti honum?
Fyrstu ljósin i Málmey sáust i
fjarska og yíir borginni var him-
ininn bjartur. llpplýstur eins og
við hátið... Hvers konar hátið?
Bert hal'ði komið til Skáneyrar
bridge
Rofið samband
Það nægir ekki að hafa tök á að
fá nógu marga slagi, það verður
einnig að gæta þess að mótherj-
arnir rjúfi ekki sambandið milli
handa sagnhafa og blinds, svo að
hinir „vissu" slagir ónýtist. Þrátt
fyrir ágæta vörn þeirra I þessarl
gjöf sem einmitt miðaði að þvl að
rjúfa sambandið milli handanna
gafst sagnhafi þó ekki upp.
Norðun
A K-D-G-10-5
¥ 2
♦ Á-3
* D-8-7-3-2
Vestur:
4 3-2
¥ G-8-4
♦ 9-8-6
* A-K-9-6-5
Suður:
Austur:
4 9-S-7-4
¥ A-9-7-6-5-3
♦ K-4
4 G
4 A-6
¥ K-D-10
♦ D-G-10-7-5-2
4 10-4
Lokasðgn Suður—Norðurs varð
þrjú grönd. Vestur lætur út laufa
sexuna, tvistur úr borðl og goslnn
frá'Áustrl sem lætur út hjartasexu.
Suður tekur á kónglnn og reynlr að
8vlna tlgll, en Austur tekur á kóng-
Inn og rýfur sambandið milli bllnds
og sagnhafa með þvi að láta út
spaðaníuna. Hvemlg hólt Suður á
spllunum úr þessu tll þess að vinna
þrjú grönd hvernlg sem vömlnnl
var háttað?
SVAR:
Suður tók með spaðatiunnl I
borði, tók síðan á tígulásinn og fór
sjálfur inn á spaðaásinn. Hann tók
siðan alla tígulslagi sína. Þegar
sjötta tíglinum er spilað kemst
Vestur í kastþröng í þessari stöðu
sem gerir sagnhafa kleift að krækja
sér I enn einn slag, níunda slaginn.
4 K 4 D 8 7
V G 8 4 A K
4 8 7 ¥ A 9
¥ D 10 ♦ 7 4 10
Kasti Vestur laufakóngnum, læt-
ur Suður út lauf til að neyða hann
til að láta út hjarta. Austur tekur
á ásinn, en verður síðan annað-
hvort að láta út hjarta eða spaða.
Kasti Vestur hjarta, lætur Suður
út hjartadrottningu og Austur verð-
ur enn að gefa slag annaðhvort I
spaða eða hjarta.
Það liggur I augum uppi að hefði
Suður strax í upphafi spilsins vitað
um skiptinguna milli handa
mótherjanna, hefði hann ekki reynt
að svína tígli, heldur hefði hann
tekið á tígulásinn og síðan látið
út tígulþrist og þannig hefði hann
fengið ellefu slagl, ef Austur tekur
ekki strax á hjartaás sinn þegar
hann kemst inn á tígulkónginn..
„Ásamir
frá Dallas"
Einn af mörgum ungum bridge-
meisturum Bandaríkjanna er Willi-
am Eisenberg, enda er hann einn
af „Dallas-ásunum" sex sem spil-
uðu fyrir land sitt á heimsmeistara-
mótinu i Stokkhólmi. Hér er hálf-
slemma sem hann vann í heims-
meistarakeppninni í Rio de Janeiro,
þegar Bandaríkjamenn áttu í höggi
við Frakka.
4 K 9 4
♦ D 8 4 2
A G 6 4
4 7
4 G 10 8 6 3
¥ G 10 7 5
♦ D
4 A G 3
4 D 7 5 2
♦ 93
♦ 95
4 D 10 8 5 4
4 A
¥ A K 6
♦ K 10 8 7 3 2
4 K 9 2
Sagnir: Vestur gefur. Alllr
hættu. Spilað I opna salnum.
Vestur Norður Austur Suður
pass pass pass 1 tí.
dobl redobl pass pass
1 ep. 2 tl 2 ep. 3 sp.
pass 4 h). pass 6 tl.
Vestur (Svarc) lét út spaðagosa.
Hvernig hélt Suður (Eisenberg) ó
spilunum til að vinna hálfslemmu í
tígli gegn beztu vöm?
Afhugasemd um sagrilmar
l lokaða salnum hættu Frakkarn-
Ir sér ekkl I slemmusögn. Þar fóru
sagnirnar á þessa lelð:
Vestur Norður Austur Suður
pasa pasa pasa 1 tí.
pasa 1 hj. pasa 3 hj.
paaa 4hJ. pasa pass
Austur lét út laufafimmu og Norð-
ur stóðst fjögurra hjarta sögnina
með naumindum.
Vlð svarinu eltt hjarta er stðkk
I þrjú hjörtu ef til vill bezta sögn-
in, enda þótt Suður eigi ekki nema
þrjú hjörtu. Norður kemst þá I nokk-
urn vanda. Á hann að stöðva sagn-
Irnar með fjórum hjörtum, eða á
hann að gefa meðspilara stnum ör-
lítið undir fótinn með þvt að segja
fjóra tlgla, en eftir þá sðgn hefði
Suður farið I sex tigla (að lokinni
ásaspurningu, sem hefðl sýnt að
aðeins einn ás vantaðl)? En slemm-
an hefði ekki unnizt, þvi að sagn-
hafa I lokaða salnum vantaðl þá
vitneskju sem doblunarkallsögn
Vestur veitti sagnhafa I opna saln-
um.
Hann hefði þvi spilað eins og
beinast lá fyrlr I þeirrl von að hjart-
að skiptist jafnt og að Austur ætti
laufaáslnn.
GLENS
Ohamingj usöm
SVISS
llugsaöu þér! Ilclduröu aö ég
l'itti ckki dóttur cins af minum
bc/.tu bckkjarfélögum?
UNGVKR.IALANI)
Mcr þykir þaö leitt Matt-
l'ildur, scm ég sagöi um
salatiö þitt.
Bandaríkin
FRAKKLAND