Þjóðviljinn - 25.04.1987, Blaðsíða 4

LEtÐARI
Þaö er kosið í dag. Og margt bendirtil þess að
alþingiskosninganna vorið 1987 verði lengi
minnst. íslenska flokkakerfið virðist nú vera að
aðlaga sig breyttum veruleika, breyttum að-
stæðum, breyttu þjóðfélagi.
Einkum eru það tvö atriði í sambandi við
stjórnmálaþróunina, sem eru mikilvæg og vekja
athygli:
Sjálfstæðisflokkurinn hefur nú loksins klofn-
að í tvær stríðandi fylkingar. Margt bendir til
þess að sá klofningur eigi eftir að verða varan-
legur, enda sýna skoðanakannanir félagsvís-
indadeildar, svo ekki verður um villst, að stuðn-
ingsmenn Borgaraflokks og Sjálfstæðisflokks
eru ekki af sama sauðahúsi. Hins vegar er þó
Ijóst að mikil áhersla verður á það lögð að lokn-
um kosningum að sameina flokkinn á nýjan leik
og berja í brestina. Klofningurinn milli Borgara-
flokks og Sjálfstæðisflokks ógnar miklum einka-
hagsmunum og einskis verður látið ófreistað
við að græða sárin.
En miklu mikilvægara atriði heldur en þessi
ófriður hjá íhaldinu er sú staðreynd að Alþýðu-
bandalagið hefur enn á ný öðlast algera sér-
stöðu í íslenskum stjórnmálum sem hinn stað-
fasti flokkur vinstri manna og félagshyggjufólks
sem berst fyrir réttlátri skiptingu lífsgæðanna,
friði og afvopnun og frjálsu og friðlýstu íslandi.
í því flokkakraðaki sem nú er á kreiki kennir
ýmissa grasa, og það er gleðilegt að aðrir flokk-
ar skuli nú í vaxandi mæli vera farnir að leggja
aukna áherslu á áhuga sinn á félagslegum um-
bótum og velferðarþjóðfélagi.
Flokkur mannsins, Kvennalisti, Þjóðarflokkur
og meira að segja Borgaraflokkur vilja nú gjarna
X-G!
gera að sínum ýmis mál og málaflokka sem
Alþýðubandalagið hefur barist fyrir um árabil.
En þrátt fyrir yfirlýsingar um góðan vilja eru
þessirflokkar.ekki að reyna að hasla sér völl við
hlið Alþýðubandalaginu til að berjast með því að
framfara- og jafnréttismálum , heldur eru þetta
hópar sem vilja tína upp af götu sinni ýmis mál
sem eiga alla athygli þeirra í augnablikinu, en
gleyma að hugsa um hagsmuni heildarinnar,
þjóðarinnar allrar, eða hafa ekki burði til þess.
Fyrir utan þetta flokkakraðak sem hvorki telur
sig til vinstri né hægri í stjórnmálum, vegna þess
að heildarstefnuna skortir, er merkilegt að virða
fyrirsér þróunina í Alþýðuflokki og Framsóknar-
flokki, sem nú eru aftur að hamast við að reyna
að ná jafnvægi á einhverjum punkti sem þeir
halda að sé miðja stjórnmálanna. Fyrir nokkrum
vikum stefndu báðir þessir flokkar einbeittir til
hægri og voru í kapphlaupi um hvor yrði fyrri til
að vistráða sig hjá Sjálfstæðisflokknum til
næstu fjögurra ára. En þegar kratar og fram-
sóknarmenn nálguðust höfuðbólið á hlaupun-
um brá þeim í brún, því að eftir stóðu ekki annað
en rjúkandi rústir. Eftir að allt hafði lent upp í loft
á heimilinu.
Lýðskrum og hentistefna setja svip sinn á
þessar kosningar, undir slagorðunum „rétt leið”
og „festa”. Einhverjir kjósendur munu sjálfsagt
fá glýju í augun af gylliboðum ýmsum eða láta
lokkast af fagurgala eða nýjungagirni eða of-
stækisfullri „kynjastefnu.”
Enginn veit hvað framtíðin ber í skauti sér, en
sé litið til fortíðar mun erfitt að trúa því að ís-
lenskt þjóðfélag væri eins vel á vegi statt og það
í rauninni er á mörgum sviðum - ef Alþýðu-
bandalagsins hefði ekki notið við - ef Alþýðu-
bandalagið hefði ekki ævinlega verið í farar-
broddi og barist fyrir hagsmunum alþýðunnar,
launafólksins, þeirra sem verðmætin skapa í
þessu landi.
Á sama hátt er erfitt að líta fram á veginn og
sjá fyrir sér jákvæða framtíðarþróun án þess að
Alþýðubandalagið sé þar í lykilhlutverki.
Við viljum manneskjulegt þjóðfélag - ekki
markaðshyggju.
Við viljum mannsæmandi laun handa vinn-
andi fólki.
Við viljum vernda náttúru landsins og auð-
lindir þess með virkri stefnu í umhverfismálum.
Við viljum jafnrétti kynjanna.
Við viljum byggja upp íslenskt atvinnulíf með
áherslu á smærri fyrirtæki.
Við viljum ríkisstjórn sem starfar fyrir launa-
fólk - en ekki gegn því.
Við viljum staðfasta stefnu í afvopnunarmál-
um og frjálst og friðlýst ísland.
Góður málstaður mun sigra að lokum. Þess
vegna hvílir mikil ábyrgð á Alþýðubandalaginu.
Enda þótt íhaldið í landinu eigi það til á tylli-
dögum að smeygja á sig hvítum silkihönskum
þá eru það sömu járngreiparnar og fyrrum sem
bíða færis að sópa til sín gróðanum af vinnu
annarra.
Kosningarnar í dag eru enn einn áfanginn á
langri og erfiðri leið til þjóðfélagslegs réttlætis
og betra þjóðfélags - handa öllum.
X-G!
- Þráinn

[ > ■ ,l LJ IOSO p I ■ •JU Mynd: Sigurður Mar
þlÓÐVILIINN
Málgagn sósíalisma, þjóðfrelsis
og verkalýðshreyfingar
Útgefandl: Útgáfufélag Þjóöviljans.
Rltatjórar: Ámi Bergmann, Þráinn Bertelsson, össur
Skarphóðinsson.
Fréttastjóri: Lúðvík Geirsson.
Blaðamenn: Garðar Guðjónsson, Guðmundur Rúnar Heiðarsson, .
Hrafn Jökulsson, HjörleifurSveinbjömsson, IngunnÁsdísardóttir,
Kristín Ólafsdóttir, Kristófer Svavarsson, Logi Beramann Eiðsson
(íþróttir), Magnús H. Gíslason, Mörður Ámason, ÓlafurGíslason,
RagnarKarlsson, SigurðurÁ. Friðþjófsson,.StefánÁsgrímsson, Vil-
borg Davíðsdóttir, Yngvi Kjartansson (Akureyri).
Handrlta- og prófarkalestur: Elías Mar, Hildur Finnsdóttir.
Ljósmyndarar: Einar Ólason, Sigurður Mar Halldórsson.
Útlttstelknarar: Sœvar Guðbjömsson, Garðar Sigvaldason.
Framkvæmdastjóri: Guðrún Guðmundsdóttir.
Skrifstofustjóri: Jóhannes Harðarson.
Skrifstofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Guðbergur Þorvaldsson.
Auglýslngastjóri: Sigriður HannaSigurbjörnsdóttir.
Auglýsingar: Baldur Jónasson, Olga Clausen, Guðmunda Kristins-
dóttir.
Sfmvarsla: Katrin Anna Lund, Sigrfður Kristjánsdóttir.
Húsmóðlr: Soffía Björgúlfsdóttir.
Bílstjóri: Jóna Sigurdórsdóttir.
Utbrelðslu-og afgreiðslustjóri: HörðurOddfriðarson.
Afgrelðsla: Bára Sigurðardóttir, Kristín Pótursdóttir.
Innhelmtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, Ólafur Bjömsson.
Utkeyrsla, afgreiðsla, ritstjórn:
Síðumúla 6, Reykjavík, sími 681333.
Auglýsingar: Síðumúla 6, sfmar 681331 og 681310.
Umbrot og setning: Prentsmiðja Þjóðviljans hf.
Prentun: Blaðaprent hf.
Verð f lausasölu: 55 kr.
Helgarblöð:60kr.
Aakrlftarverð á mánuðl: 550 kr.
4 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 25. apríl 1987