Þjóðviljinn - 08.06.1991, Side 11

Ár söngsins á Islandi
september 1991 - ágúst 1992
(Frá Tóniistarbandalagi
jr Isiands)
Islendingar hafa ætíð verið
söngelsk þjóð. Fram til
þessa hefur söngur verið
ómissandi á flestum sam-
komum og mannamótum. Söng-
lög hafa hjálpað þjóðinni að
festa ljóð í minni og styrkt þann-
ig stoðir íslenskrar tungu. Söng-
ur mildar mannleg samskipti og
sættir fólk. Samsöngur tengir
kynslóðir saman og eflir sam-
kennd. Með söng gerist einstak-
lingur virkur þátttakandi. Þegar
best lætur er söngur meðal
áhrifaríkustu tjáningarforma.
Á síðustu árum hefur þó dreg-
ið nokkuð úr söngiðkun meðal al-
mennings. Það stafar að einhveiju
leyti af aukinni tónlistarmötun sem
leiðir til minni þátttöku einstak-
linga í söng. Ef þjóðin gleymir að
rækta þennan þjóðlega arf er hæt
við að sönghefð og sönggleði glat-
ist þegar tímar líða. Þeir sem starfa
að uppeldi og kennslu yngri kyn-
slóða gera sér grein fyrir þessari
þróun.
Af þessum sökum hefur. Tón-
listarbandalag Islands ákveðið að
hrinda af stað margþættu átaki til
að hefja almennan söng til vegs og
virðingar á ný. Það er ásetningur
bandalagsins að allir aðilar, sem
með einhveijum hætti hafa áhuga á
söng, taki höndum saman um að
gera þetta átak sem árangursríkast.
Leitast verður við að ná til allra
aldurshópa, til nemenda í skólum,
til heimilanna og til allra þeirra
sem syngja sér til skemmtunar og
yndisauka, áhugamannahópa, kóra
og almennings.
Bandalagið hefur ákveðið að
hefja þetta átak við upphaf næsta
Vínardrengjakórinn
skólaárs. Opnunarhátið söngársins
verður á íslenska tónlistardeginum:
26. október n.k.
Tíminn ffam til hausts verður
því notaður til undirbúnings,
skipulags og æfinga þar sem það á
við. Stefnt er að margvíslegum
uppákomum er byggjast á söng all-
an næsta vetur.
Á vordögum 1992 verður hald-
in „Uppskeruhátið" með söngviku
um allt land. Framkvæmdastjóri
,y\.rs söngsins" er María Jóhanna
Ivarsdóttir, sími:667634.
Æfið söng
í sumar
Mmming
Karl Jóhann Sighvatsson
Eg sá hann fyrst í Silfurtungl-
inu. Hann var að syngja hástöfum
Sinatra-lagið „Strangers in the
night“, sjálfur nýkominn á mölina
af sementsskaganum og genginn
til liðs við þekktan kvartett, Tóna.
Svo kom orgelsóló og þá breyttist
krúnerinn i negra og orgelið í
tryllitæki. Það var þá sem ég ákvað
hvemig nýfengnum fermingar-
gróðanum skyldi varið. Eg skellti
mér á Farfisa-orgel daginn eftir.
Okkur varð snemma vel til
vina, mér og Karli Sighvatssyni.
Vegur hans óx ört í íslenska tón-
listarbransanum á þessum tíma,
enda hafði slíkur fimbulorganslátt-
ur ekki áður heyrst hér á landi.
Hann eignaðist ungur dýrindis
hljóðfæri sem var bandarískt
Hammond-orgel og upphófst þar
með hið mesta ástarævintýri sem
aldrei tók enda. Slíkur var ástar-
briminn í öndverðu að ekki dugðu
til tíu fimir fingur, heldur var bók-
staflega öllum líkamanum beitt:
handarbökum, olnbogum, hnjám,
höku, nefi og enni svo eitthvað sé
nefht. Og síðan umbreyttist þessi
unglingslosti smám saman í eins-
konar foðurlega umhyggju fyrir
þessu hljóðfæri og öðrum þeim
Hammond-orgelum sem hann
smám saman eignaðist eða útveg-
aði öðrum. Hann var í stöðugu
sambandi við innlenda Hammond-
eigendur sem erlenda með vemdun
og viðhald stofnsins að leiðarljósi,
sífellt að huga að velferð þessara
dýrgripa sem nú er hætt að ffam-
leiða. „Þetta er eins og bömin
mín,“ sagði hann, „það verður að
hugsa vel um þau.“
Orgelástin varð til þess að hann
hélt utan til æðra tónlistamáms,
bæði í Vínarborg og i Boston
hvaðan hann sneri margefldur
heim og lék Drottni til dýrðar í
kirkjum landsins til hinsta dags.
Og sem kirkjuorganisti var hann
engum líkur. Eg mun aldrei
gleyma því er ég gekk með ný-
fædda dóttur mina inn í Akureyrar-
kirkju fyrir nokkrum misserum, en
þá hafði Karl nýlokið þar tónleik-
um ásamt fleiri kirkjuorganistum.
Þegar hann kom auga á sinn gamla
vin niðri á kirkjugólfinu með ný-
fætt bam í fanginu, þá opnaði hann
orgelið aftur, kveikti á því og hóf
að leika af fingmm ffam þann
magnaðasta spuna sem ég hef
heyrt ti! þessa. Kollegar hans stóðu
agndofa í kringum hann, bamið
mitt var uppnumið og ég að sjálf-
sögðu harla ánægður með þessi
fyrstu kynni bamsins af kirkjutón-
list. Eftir á harma ég það eitt að
hafa ekki haft segulbandstæki
handbært, en því miður hefur allt
of lítið varðveist af organspuna
þessa sérstæða listamanns.
Eg stend í þakkarskuld við
Karl fyrir margra hluta sakir. I
fyrsta lagi var hann sá sem einatt
hvatti menn til dáða, leiðbeindi og
hrósaði óspart þegar vel tókst til.
Hann varð jafnframt til þess að
opna augu mín og margra annarra
fýrir mikilvægi hollrar fæðu og
meðvitaðrar ræktunar sálar og lík-
ama. Fyrir tuttugu ámm byrjaði
hann að drifa mig með sér í dag-
legar sund- og heilsuræktarferðir
sem enn i dag em mér kær ávani.
Fyrst og síðast var hann þó
traustur vinur vina sinna og aldrei
vílaði hann fyrir sér langferðir eða
langlinusímtöl ef því var að skipta.
Okkar vinátta var að því leyti sér-
stök að mæður okkar fengu einnig
að njóta hennar meðan þær lifðu.
Þannig heimsótti Karl iðulega
móður mína til að spjalla og leika
fyrir hana á píanó, og ég snæddi
reglulega með móður hans og við
ræddum það sem henni var kærast:
strákamir hennar tveir. Kalli var
afar lengi að jafha sig eftir fráfall
hennar, svo sterk vom þau bönd.
Hann átti í rauninni oft mjög erfitt
í sínu lífi, svo tilfinninganæmur og
opinn sem hann var. En þjáningin
átti vafalítið einnig sinn þátt í að
skapa hinn stóra og litríka lista-
mann Karl Sighvatsson.
Um fyrri helgi ræddum við
lengi saman og það var mikill hug-
ur í mínum manni. Hann hafði tek-
ist á hendur ábyrgðarstarf við und-
irbúning og framkvæmd mikillar
pílagrímsferðar íslenskra kirkju-
organista og kirkjukóra á slóðir
meistaranna í París, Caprí og Róm.
Langþráður draumur um að fá að
hlýða á orgel Péturskirkjunnar í
Róm, sjá og heyra helstu orgel-
snillinga og kirkjukóra álfunnar
átti að rætast í þessari ferð. Jafh-
framt var fyrirhugaður tónlistar-
flutningur á allmörgum stöðum.
Þetta var sú ferð Karls Sighvats-
sonar sem aldrei var farin.
í kvöld hefði hafnn staðið með
félögum sínum við leiði meistara
Chopin og sungið honum lof. Þess
í stað stendur hann nú við hlið
meistarans og hlýðir á sönginn,
handan móðurinnar miklu. Fjöl-
skyldu, unnustu og syni votta ég
innilegustu samúð. Okkar er minn-
ingin um góðan dreng.
Jakob Frímann Magnússon
ÞJÓNUS TUAUGLÝSINGAR |
RAFRÚN H.F. Smiðjuvegi 11 E Alhliða rafverktakaþjónusta Allt efni til raflagna Sími641012 BÍLSKÚRS OttWMMMtNUmtR GLÓFAXIHF. ÁRMÚLA42 108 REYKJAVlK SlMI: 3 42 36 Lekur hjá þér þakið? Hafðu þá samband við mig og ég stöðva lekann! Upplýsingar í síma 91-670269
J7/
Orkumælar
frá
KAKHTBUI1 METRO A/B
• LJR HF.
Innflutnlngur — Txknlþjónusta
4
Sími652633
Rennslismælar
fri
HYDROMETER
Varahlutir í hemla
Hemlavlðgerðir
Hjólastillingar
1 Vélastillingar
' Ljósastillingar
Almennar viðgerðir
Borðinn hf —.
SMIÐJUVEGt 24 SÍMI 72540 t—m
ÞJÓÐVIIJINN
Smáauglýsingar Þjóðviljans
Opið mánudag - föstudags
kl. 9-17
Símar 681310 og 681331
Siða 11
' ÞJÖÐVILJÍNN Laúgðrdágurtl. júnl '1991