Dagblaðið Vísir - DV - 18.01.1997, Blaðsíða 1

fifii/ifiiíiifiíiili/iiii/fiiiíiliií
Bílaprófun: Volvo S4Q
fnd
skemmti-
legur í meðforum og
manninn langi að „fara lengri leiðina
heim“, eins og einu sinni var auglýst. Og þó eitt
og annað megi finna að, eins og oft vill verða, er
það ekki nógu veigamikið til að setja það fýrir
sig ef á annað borð er meiningin að fjárfesta í bíl
af þessum stærðar- og verðflokki.
Miðað við það sem þessi bíll hefur og annað
sambærilegt er ekki hægt að segja að
hann sé dýr. Ódýrasta útfærslan, sem
væri þó engum til skammar, kostar 1.998.000
krónur en sú dýrasta 2.348.000. Inni í því verði
er ríkulegur búnaður en þar fyrir utan má svo
að hætti Volvo velja um alls konar „pakka“ sem
bæta við tilteknum búnaði fyrir skynsamlegt
verð.
Við segjum nánar frá Volvo S40 á bls. 26.
Volvo 40-línan er núna minnstu bilamir sem
hægt er að fá frá Volvo en eru þó í fúUri milli-
stærð. Bíllinn er að grunni til unninn í sam-
vinnu Volvo, Mitsubishi og Nedcar og framleidd-
ur hjá hinum síðastnefnda, en er þó í öllu tilliti
VolvobíU.
í stuttu máli sagt virkar þessi bm afar traust-
ur og handbragðið á honum fallegt og líklegt til
að endast. Þar að auki er hann þægilegur og
Kynningarakstur: Suzuki Swift 1,3 GLS
Ótrúlega skemmtilegur á lengri leiðum
Stefnuljós og
þokuljós
í upphafl bílaaldar urðu
menn að gefa stefhumerki með
höndunmn þegar skipta átti um
akstursstefnu. Þetta var einfalt
í framkvæmd og greinilegt
vegna þess að bílar voru flestir
opnir og umferöin hægfara.
Þetta þróaðist með árunum
og loks komu blikkljósin sem
við þekkjum í dag, stefnuljósin.
En þrátt fyrir aukna tækni
og betri bíla virðast sumir bíl-
stjóramir enn vera að aka bíl-
um í byrjun bílaaldar og nenna
ekki að veifa höndunum til að
sýna hvert þeir ætla að beygja,
þeir nenna ekki að nota stefnu-
ljósin. Nokkrir eru þó ekki svo
húðlatir en þeir líta frekar á
Ijósin sem staðfestingu á því
sem þeir voru að gera, hálf-
gerða sagnfræði, því þeir setja
stefnuljósin á þegar þeir eru
búnir að beygja.
Munum það að rétt notkun
stefnuljósa stuölar að bættu
umferðaröryggi, hvort sem við
ætlum að taka beygju eða
skipta um akrein. Rétt notkun
ljósanna gefur okkur þó ekki
neinn forgang heldur eru þau
fyrst og fremst leiðbeining til
annarra ökumanna um það
hvað við ætlum að fara að gera.
Röng notkun
þokuljósa
Sú umræða kemur upp aftur og
aftin- að samasemmerki sé milli
bíla sem eru litlir utan um sig og
bíla sem eru lélegir og óöruggir.
Samt er reyndin sú að margt þess-
ara litlu böa, sem samkvæmt orð-
sporinu ættu að vera löngu komnir
í klessu ásamt þeim sem í þeim
eru, eða hrundir í sundur sem
hvert annað rusl, eru enn í fullu
Qöri, komnir á hámarksaldur sam-
kvæmt þeirri meginreglu íslenska
bílaflótans að hann eigi að endur-
nýja sig á 15 ára fresti.
Niðurstaðan er einföld: Litlu bíl-
amir eru betri en rógburðurinn
inn þá segir.
Fyrstu Suzuki-smábílamir, Alto,
komu hingað árið 1982 og enn era
margir þeirra í fúllu fjöri. Suzuki
Swift er enginn eftirbátur Alto, auk
þess sem Swiftinn hefúr sífellt ver-
ið endurbæthn- í gegnum tíðina þó
útlitsbreytingar séu svo hógværar
að ekki sé hægt að tala um kyn-
slóðaskipti. Það er því vel líklegt að
Swift ’97 sem keyptur er núna verði
enn í fullu fjöri árið 2011. Þeim sem
hafa lagt trúnað á áróðurinn gegn
litlum, vel smíðuðum
bílum skal bent
á að finna
DV-bíla
frá 7.
de s
Við erum ekki hér að bera sam-
an Suzuki Swift og Fiat Uno. Þó er
það skoðun undirritaðs að hvorir
tveggja séu góðir bílar í símnn
s
frá þeirri
staðfestu stað-
reynd að af þeim bílum af gerðinni
Fiat Uno, sem fluttir vom inn
fyrstu 15 mánuðina sem sá bíll var
í boði, er 81% enn í notkun eftir 13
ár.
er
Swiftinn kominn með búnað
langt umfram það sem algengast
var með Unoinn, og við lítum nán-
ar á gripinn á bls. 32.
S.H.H.
Nú era Ðestir bílar búnir
þokuljósum, ekki bara að fram-
an, þar sem slík ljós era ýmist
hvít eöa gul, heldur eru nánast
allir bílar af nýrri gerðum með
björtu rauðu ljósi eða ljósmn að
aftan sem eiga að vekja athygli
á bílmnn sé ekið í dimmviðri
og slæmu skyggni.
Þessi ljós era fyrst og fremst
hugsuð af framleiðendunum til
nota á hraðbrautum í þoku og
því skýtur það nokkuð skökku
við þegar slík ljós era notuð á
Miklubrautinni í Reykjavik í
ágætu skyggni.
Það virðist sem sumir öku-
menn viti ekki til hvers þessi
ljós era, eða þá að þeir kveiki á
þeim í stað afturrúðuhitarans.
Hvað um það þá era þessi ljós
svo björt að í góðu skyggni geta
þau veriö beinlínis hættuleg
því þau geta orsakað að öku-
menn sem á eftir koma fái
glýju i augun og þar með er
voðinn vís.
Þessi ljós á alls ekki að nota
nema í þoku eða miklum
skafrenningi og alls ekki í
björtu veðri innanbæjar. -JR