Dagblaðið Vísir - DV - 23.01.1998, Síða 9
JD"V FÖSTUDAGUR 23. JANÚAR 1998
HLJÓIHPLpTll
iiNEtimi
Muzac/Guðmundur Pétursson:
Ferskt og athyglisvert ★★★
Hinn frábæri gítarleikari
Guðmundur Pétursson ríður
hér á vaðið með sinni fyrstu
sólóplötu sem er um margt
sérstök. Flestir hefðu sjálfsagt
búist við því að Guðmundur
myndi gera blúsplötu en svo
er ekki. Á breiðskífunni
Muzac er að finna mikla til-
raunastarfsemi og það er
greinilegt að Guðmundur er
óhræddur við að fara sínar
eigin leiðir. Gítarleikurinn á
plötunni er um margt sér-
stakur.
Guðmundur nær að ljá gitarnum nokkurs konar rödd og er hún
rauði þráðurinn í gegnum plötuna án þess þó að verða yfirþyrm-
andi. Guðmundi til aðstoðar á plötunni eru þeir Jóhann Hjörleifs-
son sem leikur á allt slagverk og tekst vel upp. Á hljómborð leik-
ur Jón Ólafsson og á bassanum er Róbert Þórhallsson og skila þeir
sínu einnig vel. Það var kominn tími til að Guðmundur Pétursson
gæfi út sólóplötu og mun hún sjálfsagt koma mörgum blúsaranum
á óvart. En Guðmundur hefur eins og allir vita sterkar rætur í
blúsgítarleik.
Hann nær á breiðskífunni Muzac að fara mjög langt út fyrir það
form og koma með ferskt og athyglisvert innlegg inn í islenska
tónlist.
Jón Atli Jónasson
Maze/Harlem World:
Nokkuð skotheld
Vinsældir New York-
rappsins eru með ólíkindum
þessa daganna á meðan ekk-
ert áheyrilegt virðist koma
frá vesturströndinni sem er
sjálfsagt enn að jafna sig eftir
ótímabært fráfall Tupac
Shakur. Lokun Death Row
Records og neikvæð umfjöll-
un um bófarapp þar vestra
hefur sjálfsagt líka haft sitt
að segja. í New York eru það
upptökustjórarnir DJ Premi-
er, The RZA og Puff Daddy
sem standa að baki flestra þeirra rapptónlistarmanna sem eitt-
hvað eru að gera af viti. Puff Daddy hefur þróað geysivinsælan
rappstíl sem er nokkurs konar blanda af poppi og rappi og hefur
jafnvel tekið þekkt popplög og breytt þeim lítilega með því að setja
undir þau takta og rappa svo ofan á herlegheitin. Þetta hefur
reynst honum happadrjúgt og á frumraun rapparans Mase er Puff
Daddy allt i öllu. Hann sér um upptökustjóm á breiðskífunni
Harlem World og tekur enga sjensa frekar en fyrri daginn. Hann
veit hvað selur og veit hvað skal varast. Útkoman er nokkuð skot-
held rappplata sem er í sjálfu sér ekkert slæmt. Mase er góður
rappari og tekst vel upp. Besta lag plötunnar er lagið What You
Want sem er klassískt Puff Daddy-lag.
Harlem World er í heildina mjög vel heppnuð en ég hefði viljað
heyra meira í Mase og minna í Puff Daddy.
Jón Atli Jónasson
Ýmsir/A life less ordinary:
Mistæk ★★i,
A life less ordinary er
pökkuð af poppstjörnum svo
ekki sé minna sagt. Ash,
Prodigy, Underworld, Elvis,
REM, Beck!
Og allt er þetta ný lög! Mað-
ur ætti því ekki að kvarta.
Samt sem áður finnst manni
að sum lögin eigi kannski
bara heima i myndinni eins
og t.d. Velvet Divorce sem
sjálfsagt rífur sig upp þegar
maður sér Ewan McCregor og
Cameron Diaz haldast í hend-
ur inní sólsetrið.
Ég varð líka fyrir vonbrigðum með Underworld, REM, Cardig-
ans og Ash. Allt eru þetta lög undir meðallagi þessarra sveita og
má segja að einu lögin sem eitthvað kjöt er á séu lög Beck og
Prodigy, bæði stórgóð. Annað sem vekur spurningar á þessarri
plötu er að það vantar eitt lag og kannski besta lagið! Round Are
Way eftir Oasis sem Ewan McCregor syngur í myndinni, er hvergi
að finna á diskinum.
Hvemig sem á það er litið hefur þetta samansafn laga skrýtna
ímynd. Sem fylgifiskur myndarinnar vantar aðallagið og sem sam-
ansafn laga „heitra“ hljómsveita vantar stefnu og þema.
Þrátt fyrir alla þessa krítík hafði ég gaman af tónlistinni en
vissulega hefði verið hægt að gera betur.
Páll Svansson
3 lif?less,
ordinary
t*ck
hjscievt |acksee
ast
seeake/ twi
falk iffplosísB
ren
failkltss
onricnííiK
Ifee titfhsaos
elró p/esfej
a3
bs&ky iwu
sijuKf ti aut úppeis
tisfíi
★★Í
WIM2*C
Mnllst*
Þú k@nnast
við merkið
Þegar þú stendur inni í plötubúð
og rennir augunum yfir rekksnn
sem hefur að geyma danstónlist, þá
tekurðu fljótlega eftir því að á fæst-
um plötuumslögunum er að finna
mynd af tóniistarmönnunum. Það
er ekkert sem getur sagt þér til um
í fyrstu hvaðan þeir eru, hve marg-
ir eru í hljómsveitinni eða hvers
kyns tísku þeir aðhyllast í klæða-
burði. Það eina sem þú hefur til
hliðsjónar er vörumerki þeirra.
Flestar ef ekki allar stærstu og vin-
sælustu teknóhljómsveitir heims
hafa nú sitt eigið lógó eða vöru-
merki. Fáir myndu til dæmis þekkja
meðlimi Daft Punk í sjón en allir
kannast strax við vörumerkið
þeirra. Það sama er að segja um
hljómsveitir á borð við Orbital og
The Chemiccd Brothers. í allri
kynningu á hljómsveitunum hefur
gríðarleg áhersla verið lögð á vöru-
merki þeirra. Alls kyns varningur
með vörumerkinu er seldur til að
sem flestir sjái það og það fari sem
víðast. Reyndar er þetta ekkert nýtt
fyrirbæri í tónlistarheiminum og
eitt þekktasta vörumerki hljóm-
sveitar er sjálfsagt tungan sem
stendur út úr rauðum munninum í
vörumerki Rolling Stones sem lista-
maðurinn Andy Warhol hannaði
fyrir hljómsveitina. Vörumerki
hljómsveitarinnar Grateful Dead
hefur ávallt verið dansandi beina-
grindur og tónlistarmaðurinn
Prince gekk það langt að leggja nið-
ur nafn sitt og fara að nota tákn sitt
í stað þess eins og frægt er orðið. í
Bretlandi er það líka óskráð regla
að tjil að eiga möguleika á að slá í
gegú í danstónlistinni verður þú að
eigíj gott vörumerki. Hingað til hef-
ur það þótt besta auglýsingin að
gera stuttermaboli með vörumerki
hljómsveitar og í tilfelli hljómsveit-
arinnar sannaðist það. Þar fóru bol-
ir með vörumerki hljómsveitarinn-
ar að seljast í tugum þúsunda ein-
taka en aðspurðir sögðust aðdáend-
ur Chemical Brothers ekki hafa
minnstu hungmynd um hvernig
þeir líta út. „Tónlist er að verða
meiri neysluvara, líkt og íþrótta-
skór eða gosdrykkir. Neytendur
tengja ekki tónlistina einhverjum
persónum heldur vörumerkjum,“
segir Ian Anderson hjá Designers
Republic en þaö fyrirtæki hannaði
til dæmis vörumerki Aphex Twin
og fleiri tónlistarmanna. Þó svo
meginregla stóru útgáfufyi'irtækj-
anna sé að markaðssetja hljómsveit-
ir á borð við The Prodigy líkt og
Nirvana og álíka rokksveitir þá er
nokkuð Ijóst að ekkert gerist nema
vörumerkið sé fyrir hendi.
-JAJ
Danslisti
íslands