Dagblaðið Vísir - DV - 22.12.2000, Qupperneq 6

Það er synd
leggjast með
„Ég er enginn pervert. imynd
mín hefur verið afskræmd 1 visun-
um frægu þar sem látið er að því
liggja að ég liggi með skepnum,"
segir Stekkjarstaur, jólasveinn með
heilbrigðar þarfir. „Þrettán daga
kynlífsbindindi er hreint helvíti og
á eftir að ganga af mér dauöum."
Vörtur í andliti
Jólasveinar eru með lengra sum-
arfrí en kennarar. Kjarasamningar
þeirra eru þó sveigjanlegri eins og
sést í því að þeir koma sífellt fyrr
til byggða.
„Það er slæmt því launin hækka
sáralítið við aukið vinnuálag. Þar
kemur á móti að ég get lifað eðli-
legu kynlífi fram til 11. desember
sem var upphaflegur lendingardag-
ur minn í byggð. Allt er það sam-
kvæmt kjarasamningi. Sumir hafa
haldið því fram að við séum þjófar
og aumingjar sem stelum til að sjá
móður okkar farborða en það er
helber misskilningur því mamma
veður í seðlum. Hún hefur ótrúlega
hæfíleika í tryggingasvikum og er
líkast til eina manneskjan á land-
inu sem fær fullar örorkubætur
vegna vartna í andliti."
Stikkpillur
„Þegar jólunum sleppir tekur
þunglyndið við,“ segir Stekkjar-
staur. „Ég fer auðvitað fyrstur,
strax að morgni jóladags, og kem
heim til kerlingarinnar sem treður
prósakk-stikkpillum á viðeigandi
stað. Það heldur manni gangandi
fram á útmánuði. Áður var maður
í sjálfsmoröshugleiðingum fram í
maí. Kertasníkir reyndi einu sinni
■V
að óverdósa af Hreinskertum en
græddi ekkert nema hastarlega
gyllinæð - sem er auðvitað slæmt
því hann er nú einu sinni eins og
hann er. Það kom honum mjög illa
í einkalífi hans.“
Rauð terilínföt
„Ég ræði ekki einkamál Glugga-
gægis,“ segir Stekkjastaur varnar-
lega þegar hann er spurður út í
geðslag bræöra sinna. „Og allt sem
sagt er um Þvörusleiki og Bjúgna-
kræki er stórlega ýkt og slitið úr
samhengi. Ég vil hins vegar taka
það aftur fram að það er lygi sem er
sagt um mig og kindurnar. Þær
hafa verið ágengar en ég hef sýnt
einarða sjálfstjóm og vísað þeim í
burtu.“
En heimilislífið?
„Heimilislífið? Það er eins og þú
býst við á heimili hjá tröllum sem
eiga þrettán syni í rauðum terilín-
föturn."
Eigið þið eitthvert einkalíf?
„Kindur geta ekki orðið ófrískar.
Hver var spumingin annars?"
Eigið þið eitthvert einkalíf?
„Svolítið. Gluggagægir lifir því
aðallega í byggð en Kjötkrókur
dregur stundum heim einhverjar
kerlingar handa okkur hinum.
Annars er þetta aðallega sveinka-
líf,“ segir Stekkjastaur og hlær
tryllingslega svo leifar af hangikjöti
og hrútspungum spýtast út úr kjaft-
inum á honum.
Skór?
Er jólasveinastarfið hugsjóna-
starf?
„Nei.“
Seturðu ekki í skóinn til að
gleðja böm?
„I hvað? Skóinn? Hvað mein-
arðu? Þetta snýst ekki um skó. Mér
finnst bara gaman að kippa í þegar
ég sé jólatré. - Nei annars, bara
djók. Einhvem veginn verður mað-
ur að losna við þetta msl sem
heildsalar keyra til fjalla."
„Eg vil fá pameluog-
tommyvideóiö á
mpeg formati i skó-
inn,“ segir Stekkjar-
staur.
Stekkjarstaur fræðir okk-
ur um þunglyndið, stikk-
pillurnar, kjarasamning-
| ana, tryggingasvikin og
ýmislegt annað sem
virðist einkenna
heimilishald og
hugsanagang
Grýlu og svein-
anna hennar
þrettán.
Skiki Hikaels Torfasonar
/
Rís þú unga Islands merki
Mikael Torfason hugsar til framtíðar á síðustu dög-
um ársins. Frá því hann var unglingur hefur iítið
sem ekkert breyst. Það eru ýmis teikn á lofti um
væntanlega uppstokkun nema þessi kynslóð hans
sé of vitlaus til að gera eitthvað af viti.
„Þaö vekur líka óhug hversu illa þessu fjölmiölafólki hefur gengiö aö aia upp
arftaka. Mogginn getur varla boöiö upp á neitt nema Þorstein Páisson og eini
alvörusonur Stöðvar tvö er svartl sauöurinn Slgursteinn Másson. Allir aörir
hafa hreinlega flúiö þessi sökkvandi skip áöur en þeir komu til vits og ára.“
Eftir nokkra daga lýkur enn einu árinu þar sem
ekkert breytist. Ég er aö vísu alltaf að eldast en
man ekki eftir neinni góöri breytingu á samfélag-
inu síöan ég var unglingur. Sameining og aftur
sundrung vinstriflokkanna breytti ekki neinu,
Kristnitökuhátíöin var ekki tíöindi fýrir neinn, ekki
einu sinni þá presta sem héldu aö þeir ættu af-
mæli, Davíft hefur verið við völd frá því ég var
unglingur, Jakob Frímann Magnússon er enn þá
ungpólitikus (slands þótt hann sé að nálgast
fimmtugt, misgefnir stjórnmálamenn eru enn i
heilögu striði gegn ímynduðum dópdjöfli og fjöl-
miölarnir hafa verið í haldi sama fólksins frá því
ég var tólf ára. Ekkert hefur breyst og maður er
farinn að fá það á tilfinninguna að það muni ekk-
ert breytast.
Stöö tvö
Fyrir fjórtán árum var ég tólf ára, ungur og sak-
laus borgarstrákur sem fór í sveit á sumrin, rak
rollur og beljur og fór í gamaldags baggaheyskap.
Jú,jú, þaö er komið nýtt gen i beljurnar en við vit-
um öll að þaö skiptir engu máli. Styrkirnir munu
halda áfram að streyma til bændanna og þeim
veröur haldið niðri i svaðinu hvort sem þeir fá
nýja genauppbyggingu eða ekki. Jafnvel hug-
myndin um ofurbeljuna mun ekki breyta neinu fyr-
ir íslenskan landbúnað. Koss Guðna var í besta
falli koss dauöans.
En það bar samt nokkuð til tíðinda fyrir um fjórt-
án árum. Stöð 2 var stofnuö. Þetta var stórkost-
leg breyting þá þótt áhrifin af henni séu löngu
þurrausin. Og þessi breyting var ekki bara stór-
brotin af því aö hún sýndi betri myndir og var með
barnaefni á sunnudögum og laugardögum heldur
líka vegna þess að hún setti á fót öfluga frétta-
stofu og var hvergi bangin við aö takast á við þau
mál sem skiptu máli. En nú, fjórtán árum síðar,
er nánast sama fólkið viö völd á Stöð 2, sem
væri í lagi ef þetta fólk væri enn þá jafn ferskt og
það var fyrir fjórtán árum og hefði þar að auki
gengiö ágætlega að ala upp góöa eftirmenn. En
ástandið hjá þeim er því miður þveröfugt og þaö
kemur fram í minnkandi áhorfi. Yfirmenn Stöðvar-
innar klóra sér í höföinu og komast aö þeirri nið-
urstöðu að ungt fólk hafi ekki áhuga á fréttum.
En það er auðvitaö kjaftæði. Ungt fólk hefur bara
ekki áhuga á þessum fréttum.
-40 v.s. 40+
Ef Stöö tvö hefði ákveðið, fyrir fjórtán árum, að
öll fréttadeildin ætti að vera fjórtán árum eldri
heföi Stöðin aldrei náö þeim árangri sem hún hef-
ur þó náð. Þaö sama er hægt að segja um Mogg-
ann. Ef þeir Moggamenn hefðu ákveöiö að
hækka meðalaldur stjórnenda blaðsins um nærri
fimmtíu ár um það leyti sem þeir réöu Matta litla
heföi þeim aldrei tekist að fylkja þjóðinni á bak
við sig. En sá árangur er nú allur fokinn út í veð-
ur og vind. Þjóðin stendur ekki lengur einhuga á
bak viö Moggann sinn. Yfir helmingur þjóðarinnar
er farinn að gefa skít í blaðið. Þetta er barátta á
milli -40 og 40+. En það sem fólk veit ekki er aö
meirihluti þjóðarinnar er ekki gamalt fólk. Yfir
áttatíu prósent þjóðarinnar eru yngri en ritstjórar
Moggans og eiga gjörsamlega ekkert sameigin-
legt með þeim.
Þaö vekur líka óhug hversu illa þessu fjölmiöla-
fólki hefur gengið að ala upp arftaka. Mogginn
getur varla boðið upp á neitt nema Þorsteln Páls-
son og eini alvörusonur Stöðvar tvö er svarti
sauöurinn Slgursteinn Másson. Allir aörir hafa
hreinlega fiúið þessi sökkvandi skip áöur en þeir
komu til vits og ára. Teltur Þorkelsson gaf blaða-
mennskuna upp til aö geta orðið heitur Teitur í
freyðibaöi Andreu Róberts I Sjáðu. Kannski hann
hafi vitað að þó að Páll Magnússon sjálfur myndi
hætta stæði honum ekki neitt til boða annað en
molarnir af borði þessarar elítu sem kom frétta-
stofu Stöðvar tvö á koppinn.
Peningar og listir
Og það lítur allt út fyrir að þessi kynslóö mín eigi
að taka við. Alls staðar eru þau teikn á lofti. Viö
erum þegar farin að ryðjast til metorða í bók-
menntum, listum og poppi. Hallgrimur Helgason
er hættur að vera ungskáld og er orðinn að al-
vörurithöfundi sem á von á heilu ári í ritlaun og
ungskáldin okkar skipta tugum (og það er nú eitt-
hvað sem hefur ekki gerst í þijátíu ár), myndlist-
armenn eins og Gabríela Friöriksdóttlr og Eglll
Sæbjömsson hafa meira að segja eitthvað að
sega, og sú breyting til batnaöar er ferskur and-
vari I sterilum og nærri dauðum heimi myndlistar,
og svo er það allur þessi fjöldi af ungum hljóm-
sveitum sem hafa ýtt þeim eldri af kortinu. Og
fjármálamarkaðinum er stjórnað af ungum fóstr-
um í jakkafötum. Bjarnl Ármannsson, Orca-hóp-
urinn og þessir verðbréfaguttar sem við elskum
aö hata. Allt eru þetta þvílík stórtíðindi að eftir
nokkur ár verður skrifaður fjöldi bóka um þessa
góðærisgeðveiki.
En það er sama hvað þessi kynslóð hefur sér til
framdráttar-við sitjum uppi með ungpólitíkusa á
fimmtugsaldri sem virðast hafa álika mikið að
segja og ungir blaðamenn. Sem er því miður ekk-
ert og það sem þeir segja skiptir ekki neinn neinu
máli. Þetta vita þeir sem tala og skilja á annað
borö íslensku og hafa slysast til að gjóa augun-
um I átt að Kastljósi eða fréttum á Skjá einum.
En þeir þættir gefa óneitanlega þau fyrirheit að
þessi kynslóð, sem viröist ætla að taka viö svo
mörgu, eigi ekkert erindi í fjölmiðla landsins.
Kastljós og Skjár einn
Kastljós var heiöarleg tilraun risaeðlu til að yngja
sig upp. En það var eins og stjórnendur þáttarins
væru börn alkóhólista og þyrftu því að vera með-
virk öllum þeim sem slysuðust í sófann hjá þeim
(ég tala um Kastljós í þátíð því að það getur ekki
verið aö nokkur heilvita maöur líti á þáttinn sem
lifandi samtímaspegil). Og þá skipti engu hvort
gesturinn var formaður nýsundraðar Samfylkingar
eða kommisar Davíð. Öllum var gert jafnt undir
höfði og hefði Hemml Gunn sjálfur getað staðiö
fyrir beittari samfélagsgagnrýni í sínum gamla
þætti.
Og fréttastofa Skjás eins minnir óneitanlega á
Kastljós. Þótt greyið Sigursteinn hafi veriö sinnar
gagnrýni verður var innihaldsleysi fréttatímanna
hans ekkert í líkingu viö það innihaldsleysi sem
gegnsýrir þessar mínútur sem fréttastofa Skjás
eins hefur alla virka daga. Þeim þar virðist vera
um megn að fjalla um annað en jólaskreytingar.
Alvörufréttir eru þeim svo fjarri að þaö er nánast
óskiljanlegt að jafn klárir fjármálamenn og Ámi
Þór og Kristján Ra skuli bjóöa upp á þetta sem
flaggskip sitt. Að vísu eru þetta menn sem
hvenær sem tækifæri gefst eru tilbúnir til að
bjóða upp á sjónvarpsþætti með Bjama Hauki
Hellisbúa en þeim hefur nú loksins tekist að losa
sig við hann og ættu nú að fara að huga að frétta-
stofunni sinni. En ekki setja Bjarna þangað,
strákar. Nei, reyniö heldur að fá blaöamennina
ykkar til að stunda blaðamennsku.
Verðandi forsætisráðherra
Við verðum nefnilega að fara aö spyrja okkur
hvað viö ætlum aö gera. Fjölmiðlar landsins eru
að fremja hægfara sjálfsmorö með ellidauða og
val okkar hvað framtíðarforsætisráðherra varðar
einskorðast við Guðlaug Þór, Jakob Frimann eða
Helga Hjörvar. Það eitt og sér ætti að fá hvaða
trúleysingja sem er til að taka upp borðbænir. Eru
engar stelpur þarna úti sem hafa áhuga á ein-
hverju öðru en jólaskreytingum? Strákarnir eru
allavega ekki vísir til neinna afreka á stjórnmála-
sviðinu. Viö höfum sýnt það og sannað að nýtt
blóð er okkur ekki bara skylda heldur nauösyn.
6
f Ó k U S 22. desember 2000